Benim exin hayatında biri var mı bilmiyorum bile muhtemelen beni terk etmeden önce ona aşık olan bi kızın olduğunu söylemişti,onunla cilveleşiyolardır
arkadaşlar bakın. kızlar hemen güvenir erkeklerin yalanlarına. aşkın gözü kör tabi ki göremezsiniz. ben de öyle güvendim. şimdi nefret ediyorum ve daha mutlu olduğum biriyle tanıştım. öncekinin yanından gecemez halbuki. ama gelin görün ki ben o önceki için ağladım. neler yaptım. çok sevdim güvendim. ama boşuna. sonradan anladım. dedim onsuz yapamam. ama şimdiki canım sevgilimle tanışınca dedim ki defolsun gitsin meğer sevecek daha kibar daha melek erkekler varmış. ve gerçekten allah bir kapıyı kapatıyorsa diğerini açıyor. daha iyisini açıyor. o yüzden sakın ama sakın unutamiyorum demeyin. mutlaka unutulur hatta nefret edilir. bunu ben çoğu kez yaşadım. güvendim sevdim ve gerçek yüzünü gördüm uyandım ağladım sonra unutunca mutlu oldum. inşallah mutlu olalım kızlar bir daha ayriliklar olmasın doğru insanı bulalım.
Sarkilarin da dedigi gibi
"Acimi da cekerim kahrolurum, sefamida surerim mest olurum"
Soka girip, donup kaldigim zaman da oldu, Sabahlara kadar uyuyamayip, nefesimin kesildigi zamanlar da. Hatirliyorum sabah 5 te artik dayanamayip yataktan kalkip, soguk balkona cikip ziril ziril aglamistim. Durun biraz anlatayim, gecmisi hatirlayim..
Ilk zamanlar insan inanamiyor, bir sekilde barisiriz diyor. Aldigin psikoloji dersleri, o zamana kadar duydugun baskalarin tecrubeleri hic biri iyi gelmiyor. Ayriligin ilk donemi olan yalanlama donemi icersinde oldugunu bile fark edemiyorsun. Ve bu donem uzunca, sancili bir donem boyunca gecmiyor. Benim icin, onunla 1 ay sonra yuz yuze gorustugum zamana kadar gecmemisti.. Beni gorunce dayanamaz falan diye dusunurken, bir baktim adam buz... O zaman dank etti iste benden gittigi ve birseyler degismeden donmeyecegi. Hersey boyle oldu diye cok ofkeliyim. En cok kendime, ben herseyi berbat ettim, o cok iyiydi, ben bu iliskiyi rezil ettim. Ona bana sans vermedigi icin kiziyorum, kendime iliskiyi berbat ettim diye kiziyorum, onun yakin arkadaslari beni hic aramiyor diye kiziyorum, ofke doluyum..
Dikkatinizi cekerim "birseyler degismeden" diye dusunuyorum :)) Sabahlara kadar ne sekilde bu iliskiyi yurutebilirdik diye dusunuyorum, bana donsun icinde kusku kalmasin diye degistigimi ona bi sekilde belirtmeye calisiyorum... Aaaa farkinda olmadan pazarlik bolumune girmisim ayrilik asamasinin :))))
Olmuyor, olmuyor.. Ne yapsam durum degismiyor. Bir ay daha bekledikten sonra, bari arkadas kalallim, arkadasca goruselim diyorum. Tak buna mesaj atiyorum. Evine cagiriyor, gel oturalim diyor. Gidiyorum. Buzlar biraz erimis mi sanki? Bana mi geliyor, yoksa gercekten arkadas olarak mi goruyor beni? Kapida merhaba niyetine bana sarildi? Acaba hic aklindan yeniden birlikte olmak geciyor mu? Beraber koltuga oturuyoruz. Sacma gulusler, mutluluk pozlari.. Yazin tatildeki resimlerimi gosteriyorum ona, donup bakiyorum, o da ne? Esnedi mi o? Yorgun musun diye soruyorum, biraz diyor.. Git mi demek oluyor bu? Neyse ben kalkayim sen de dinlen diyorum.. Aa kalkiyor musun, tamam diyor. Son kez bakiyorum. Son kez kapida sariliyorum. Son kez sesini duyuyorum. Son kez hoscakal, iyi geceler diyorum.
Ve evime geliyorum...
Aramiyor beni, sormuyor. Mesaj atmiyor. Ben aci cekiyorum. Bu boyle gitmez. Face ten onu yeniden eklemistim arkadas ayagina. Dayanamiyorum, face i donduruyorum. Onu gorerek bu donemi geciremem. Merak kararlarimin arkasinda durmami cok guc hale getiriyor. Yeniden face aciyorum. Gunde belki 5 kere kontrol ediyorum ne yapmis ne etmis. Saat kacta facebookta online oluyor, herseyi ama herseyi takip ediyorum. Bir gun durum guncellemesi yapti. Evinde parti yapacakmis, herkesi davet ediyor. ben gidemem tabi. Belki de faceinde bi kiza laf atiyor, o gelsin diye yapiyor. Belki parti de birileriyle tanisip bi iliskiye baslamayi planliyor. Daha fazla buna katlamayacagim. Ya yarin bir iliskisi olursa, buna nasil katlanirim? Siliyorum faceten..
Ertesi gun gozume uyku girmiyor. Don saga don sola.. Gece 3:30 gibi telefonuma mesaj geliyor.. Ondan.. Yanlis birsey mi yaptim, faceten silmissin beni diyor. Aman tanrim beni fark etmis! Acikliyorum.. Ben boyle yapamiyorum diyorum. Sen faceteyken surekli seni takip ediyorum, arkadas olarak goremiyorum seni diyorum. Bana ayrilmak istedigi icin bi aptal oldugunu soyluyor. Ne yapalim diye soruyor bana? Barisalim mi? Bana soruyor.. Bende bilmiyorum diye cevap veriyorum.. O da bilmiyormus. Sonra konusalim mi diyor? Olur diyorum.. Ama o konusma hic olmuyor. Ertesi sabah uyandiginda ayrilik kararini sanirim aklinda yine onayliyor..
Aradan yine bir - bir bucuk ay geciyor. Ben ozlemisim yine burnumda tutuyor. Hic te kendimi tutamiyorum. Tak bi mesaj attim. Mezuniyetime cagirdim. Tabii ki gelirim dedi!! O da gelmeyi ve beni gormeyi cok istermis! Bunlar hep anlik seyler. Hep Aksam 9 dan sonra konusulan seyler.. Sonra yine beni aramadi.. Mezuniyetime de gelmedi.. Mezuniyetimden iki gun sonra mesaj atti. Kutladi, gelemedim kusura bakma dedi. Sorun degil dedim. Ve bitti...
Mezuniyetten 3, ayriliktan 8 ay sonra biri karsima cikti yeni calistigim is yerinde. Hayat dolu enerik, guler yuzlu, kibar. Ama ben onunla arkadas bile olmak istemiyordum cunku dis gorunusunu eski sevgilime benzetmistim. Ama bu sevimli adam surekli burnumun dibinde bitti. En sonunda sevdirdi kendini. Ben onun yalnizca 1 ay kadar bi sure calistim, sonra is degistirdim. Ama onunla konusmalarimiz isten ciktiktan sonra da devam etti. Ve onceleri sadece oylesine gorusuyoruz dedigim arkadasligimiz romantik bi iliskiye donustu.
Onu ilk gordugumde ne bu boyle eski sevgilimi hatirlatiyor, eski sevgilim kaderim mi acaba diye dusunurken, simdiler de o eskisiyle beraber olmam, bu sevgilimi fark etmek icin bi kader mi acaba diyorum. Hayat oyle garip ki.. Bir zamanlar gununuzu gecenizi zehir eden keskeriniz, bi zaman sonra iyikileriniz haline geliyor.
Umutlu olmak, gulumsemek, pozitif olmak gerek..
Siz cok guzelsiniz, ve aski sonuna kadar hak ediyorsunuz. Bu zamana kadar yasadiklariniz, daha guzel bir seyler yasamak icin size ders olsun. Gidin sacinizi basinizi duzeltin, bir guzel hafif makyaj yapin, en guzel renklerdeki kiyafetlerinizi giyin, hayata karisin. Orda bi yerde bi adam sizinle karsilasip, hayatinin degisecegi gunu bekliyor. Onu cok fazla bekletmeyin :)
yapamıyorum nefes alamıyorum canım gidiyo napıcam ben ilk askım dünyamdı o benim ben nasıl yaşarım nasıl yaparım onsuz onu görmeden duymadan nasıl dayanırımm ben sevgiliden ayrılmasını bile bilmem ilkim o benim ölmek istiyorum heryerde onu hatırlatcak şeyler attım hadii bunları kalbimden beynimden nasıl atıcam kıyamamm unutmaya hatıraları anıları yediremiyorum kendime bu ayrılığı allahım bana yardım ettt 😭😭😭
Yapabileceğine inan...Gerisi gelecek emin ol... Rabbim herkesin gönlüne göre versinallahım ben ne zaman bu konuya gönül rahatlığıyla evet unuttum onu ve harikayım artık yazıcam((( ne zaman bitecek bu işkence yarabbim sen büyüksün
sanırım ben artık iyiyim ve buraya yazmanın vakti geldi. evet. yeterince üzüldüm. dolu dolu üzüldüm bir buçuk sene ve şimdi ben artık bu acıdan terfi ettim. bu gerçek olabilir mi? yoksa kendimi mi kandırıyorum yoksa bu bir yanılsama mı? çünkü öyle alışmışım ki bu acıyla yaşamaya, sanki benim bir parçam gibi oldu. şimdi onu koparıp atmak insanda garip bir his yaratıyor. ama kopardım işte bunu başardım!! kendimi seviyorum ve ilk kez kendimle mutluyum. kendimi önemsiyorum artık kendime iyi davranıyorum, kendimi çocuk gibi şımartıyorum. bunlar henüz benim için çok yeni. ama bunu ilk kez yapmaya başladım. meğer birinden umutsuzca sevgi beklemek ne büyük bir zaman ve enerji kaybıymış. bunu okuyan ve hiçbir zaman ayrıldığı kişiyi unutamayacağını düşünenlere birkaç şey söylemek isterim: unutmaya çalışmayın zaten. insan yaşadığı hiçbir şeyi unutmaz. sadece ona yüklediği anlamlar değişir zaman içinde. örneğin çok sevdiğiniz bir kırmızı elbiseniz var. onu aldığınız gün çok mutluydunuz. onu ilk giydiğinizde de çok mutluydunuz. belki onunla bir nişana bir düğüne katıldınız, bütün gözler üzerinizdeydi vs vs. onunla kendinizi güzel hissettiniz. zamanla o elbise yıprandı iyice giyilmeyecek hale geldi ama siz hala onu giymekte ısrar ettiniz. sandınız ki başka hiçbir elbise size böyle yakışmayacak. çok yanlış. siz onunla güzelleşmediniz. o sadece sizi ön plana çıkardı. eğer hala o yıpranmış elbiseyi giymeye devam ederseniz göreceksiniz ki artık eskisi gibi içinde güzel görünmeyeceksiniz. çünkü o vadesini doldurmuş ve ondan vazgeçmenin zamanı gelmiş. burda bir insanı bir eşyaya indirgemek değil amacım kesinlikle, sadece şunu anlatmak istedim, bir şey eğer vadesini doldurduysa, bu elbette ilişkiler için de geçerlidir, o zaman bırakın gitsin. çünkü onu taşımaya devam ettikçe solarsınız. sizden gider. bırakabilmek büyük bir özgürlüktür. ben bunu bir buçuk yıl sonra yapabildim. ve şuanda kendimi gerçekten hafiflemiş hissediyorum..sizi çıkmaza sokan ve hiçbir geleceği olmayan ilişkilerin yükünü omzunuzdan atın. bunu yapabilirsiniz. inanın.
Yapabileceğine inan...Gerisi gelecek emin ol... Rabbim herkesin gönlüne göre versin
Günün birinde gerçekten sevileceksin... O zaman tüm gidenlere gerçekten teşekkür edeceksin...İnan bana... Sevgiyi bize acı çekmek olarak tanımladılar... Değil!8 ay önce bunu ben yazmışım. ve yazarken de tam da bu duygulardaymışım. niye iyiye gidecek yerde daha kötüye gidiyorum allahım sen büyüksün:85:
amin.. iki senedir dengem sıfır. insan hiç mi yol katedemez? resmen patalojik bir durumdayım
Günün birinde gerçekten sevileceksin... O zaman tüm gidenlere gerçekten teşekkür edeceksin...İnan bana... Sevgiyi bize acı çekmek olarak tanımladılar... Değil!
Sevgi çok başka bi duygu...İçinde zerre kadar kötülük barındırmaz sevgi... En ufak acı barındırmaz... Çünkü seven ,incitemez sevdiğini... Atlatacaksın...Geçecek...Dualarım tüm acı çekenler için...Rabbim sevdiği kullarına sevdirsin kalplerinizi....
Şu dünyada bir tek ölüme çare yok...teşekkür ederim içten dileğin için.. umarım dediğin gibi olur..umarım mucizeler bizimle olur..
Kişi kendisinin en iyi doktorudur...Sarmak istemezsen kanayan yerlerini,tuz basarsan sürekli...Hiç bi doktor ,hiç bi ilaç fayda etmez...ben kafayı yiyeceğim kızlar psikiyatriye gittim hap verdi kullandım daha da kötü oldum bıraktım herşeyden nefret ediyorum resmen hayatta hiç birşey bana zevk vermiyor herşey bitsin hayatım sonlansın istiyorum artık ...
Kişi kendisinin en iyi doktorudur...Sarmak istemezsen kanayan yerlerini,tuz basarsan sürekli...Hiç bi doktor ,hiç bi ilaç fayda etmez...
Bu kadar kolay mı sanki dersiniz belki bilmem ama...
Ben de çok zor günler geçirdim ,şimdi yaşadıklarıma bakıyorum da şükrediyorum...
Hayatının sonlanmasını istemek haddin değil...Bi yaratıcımız var ,silkelenip kendine gelmek zorundasın... Seni bu hale getiren buna iğne ucu kadar hakediyor mu bunu ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?