Tam bir yıl oldu bugün tanışalı.geçen sene bugün tanışmıştık onunla..ilk kez konuşuyorduk o gün.ne konuşmaydı ama.o kadar zeki okadar hazır cevap okadar ukalaydıki .onunla atışırken sözcükler nasıl çıkıyordu ağzımdan bilmiorum.adeta laf yarışına girmiştik.hangimiz daha üstündük bunu ölçmeye çalışıyorduk heralde.tek düşüncem bu ukala insana haddini bildirmekti.iki deli ikizler burcu…konuştuk konuştuk konuştuk …sabah uyandığımda hala dünki konuşmanın etkisindeydim.uzun zamandır biriyle konuşmak bu kadar hırs verici ve eğlendirici olmamıştı..telefonuma baktım. Günaydın bayan ikizler.uzun süredir biriyle konuşmaktan bu kadar zevk almamıştım diye bir msj.böyle başladık ilk kez konuşmaya.resimlerine bakıyordum.dış görünüşe çok önem verirdim.hiç konuşmamış olup sadece görseydim etkilenebilceğim bi tip değildi. 2 ay boyunca birbirimizi hiç görmeden hiç ihmal etmeden sürekli konuştuk.gittikçe birbirimize alışarak.etkilenmeye başlamıştım ondan.oda benden..nekadar tanıyodumki onu.ama herzamankinden değişik duygular yaşıyodum. Ama aynı zamanda korkuyorduk ikimizde sonuçta birbirimizi hiç görmemiştik. Gel artık diyodu.tatilim bitmişti. Okuduğum şehre gitmiştim.aonunda aynı şehirdeydik ve sabırsızlıkla görüşmeyi bekliyorduk….
Onu ilk gördüğümde konuşamamıştım fazla şaşkınlıktan olsa gerek.o hiç susmamıştı.ciddi bi ilişkisi olmuş 3 yıl önce.evlilikten dönmüşler.çok sevmişler birbirini ama olmamış.onuda hala unutamamış ve böyle ciddi bi ilişki düşünmüyomuş artık... ne hissetmiştim..hoşlandımmı. görmeden önceki duygularım devam ediyomuydu başta karar veremedim. Ayrıldıktan sonra oda bu kararsızlığımı hissetmiş olmalıki.duygularımı sordu..düşündüm bi an bu kadar kısa sürede nasıl alışmıştım ona. Onla konuşmadan yapamazdım artık..
Hayatıma girmesiyle her şey değişmişti.Daha önce yaşamak hiç bukadar değerli olmamıştı sanki.Ben onunla vardım artık sadece..böyle 2 ay mutlu giden beraberliğimiz sonrası bi gün dışarıya çıktığımda beni aramıştı bikaçkere ve ben görmedim diye ayrıldı benden. Nasıl yapardı bunu nasıl bir bahaneydi bu. Şoktaydım.defalarca aradım yalvardım.ona aşık olduğumu söyledim.yüzyüze konuşalım dedim.2 gün sonra buluştuk ve ısrarlarım sonucu barıştık..devam ediyorduk ama her şey değişmişti. Önemli değildim onun için artık. Yediremeyip ben ayrıldım ondan çıkalım artık hayatlarımızdan dedim..Olmadı yapamadım yine onsuz.yine ben döndüm..Ben yapamadığım için devam ediyorduk. Benden çok hoşlandığını hiçbir zaman unutamıycağını ama kendine verilmiş sözü olduğunu uzun süre kimseyle ciddi düşünmediğini söylüyordu..Bende alışmıştım artık bu duruma..ondan bir şey beklememem gerektiğini anlatmaya çalışıyordum kendime..bunu her ne kadar anlatamasamda kalbime ona belli etmiyordum..ama o onu sevdiğimi çok iyi biliyordu ve bunu kullanıyordu bazen.benim için değerlisin ama tek bi yanlış haraketinde silebilirim diyodu..başka kızlarla günlük birliktelikler yaşıyordu..bunlara bile göz kırptım..hem onların gelip geçici olduğunu duygusal olarak hayatında sadece benim olduğumu söylüyordu.hemde ciddi bişey yaşamak istemediğini uzun süre…O kadar kötüydümki ondan çok kendime kızıyordum aslında hala vazgeçemediğim için.gururumda yok olmuştu eski kişiliğimde..beni hem en çok mutlu eden hemde en çok üzen insandı hayatımda…
Evet bu gün tam 1 yıl oldu ve biz hala aynı durumdayız.Artık biliyorumki oda beni bırakmak istemiyor ve eskisinden biraz daha ilgili…Ama davranışları hala aynı.. Hep bekliyorum beni birgün sevicek diye...
Bu kadar şeye rağmen onu bırakamamam onu gerçekten sevdiğim içinmi yoksa o bir saplantımı bende sadece …. Sizce????
Onu ilk gördüğümde konuşamamıştım fazla şaşkınlıktan olsa gerek.o hiç susmamıştı.ciddi bi ilişkisi olmuş 3 yıl önce.evlilikten dönmüşler.çok sevmişler birbirini ama olmamış.onuda hala unutamamış ve böyle ciddi bi ilişki düşünmüyomuş artık... ne hissetmiştim..hoşlandımmı. görmeden önceki duygularım devam ediyomuydu başta karar veremedim. Ayrıldıktan sonra oda bu kararsızlığımı hissetmiş olmalıki.duygularımı sordu..düşündüm bi an bu kadar kısa sürede nasıl alışmıştım ona. Onla konuşmadan yapamazdım artık..
Hayatıma girmesiyle her şey değişmişti.Daha önce yaşamak hiç bukadar değerli olmamıştı sanki.Ben onunla vardım artık sadece..böyle 2 ay mutlu giden beraberliğimiz sonrası bi gün dışarıya çıktığımda beni aramıştı bikaçkere ve ben görmedim diye ayrıldı benden. Nasıl yapardı bunu nasıl bir bahaneydi bu. Şoktaydım.defalarca aradım yalvardım.ona aşık olduğumu söyledim.yüzyüze konuşalım dedim.2 gün sonra buluştuk ve ısrarlarım sonucu barıştık..devam ediyorduk ama her şey değişmişti. Önemli değildim onun için artık. Yediremeyip ben ayrıldım ondan çıkalım artık hayatlarımızdan dedim..Olmadı yapamadım yine onsuz.yine ben döndüm..Ben yapamadığım için devam ediyorduk. Benden çok hoşlandığını hiçbir zaman unutamıycağını ama kendine verilmiş sözü olduğunu uzun süre kimseyle ciddi düşünmediğini söylüyordu..Bende alışmıştım artık bu duruma..ondan bir şey beklememem gerektiğini anlatmaya çalışıyordum kendime..bunu her ne kadar anlatamasamda kalbime ona belli etmiyordum..ama o onu sevdiğimi çok iyi biliyordu ve bunu kullanıyordu bazen.benim için değerlisin ama tek bi yanlış haraketinde silebilirim diyodu..başka kızlarla günlük birliktelikler yaşıyordu..bunlara bile göz kırptım..hem onların gelip geçici olduğunu duygusal olarak hayatında sadece benim olduğumu söylüyordu.hemde ciddi bişey yaşamak istemediğini uzun süre…O kadar kötüydümki ondan çok kendime kızıyordum aslında hala vazgeçemediğim için.gururumda yok olmuştu eski kişiliğimde..beni hem en çok mutlu eden hemde en çok üzen insandı hayatımda…
Evet bu gün tam 1 yıl oldu ve biz hala aynı durumdayız.Artık biliyorumki oda beni bırakmak istemiyor ve eskisinden biraz daha ilgili…Ama davranışları hala aynı.. Hep bekliyorum beni birgün sevicek diye...
Bu kadar şeye rağmen onu bırakamamam onu gerçekten sevdiğim içinmi yoksa o bir saplantımı bende sadece …. Sizce????