Sabır zaten önceliğim sakin fazla sinirli olmayan bir insanBirliktelikler, evlilikler için yeter sebepler ve gerek sebepler vardır kişiden kişiye değişen. Ama en sağlıklı gerek sebep olanlar, içinde fedakar sevgi bulunduranlar oluyor. Yeter sebepler de çalışkanlık, iş vb ciddiyet-kazanç, sabır, fiziksel uyum, ortak ilgi alanları vs vs vs... Yani tek aşka bakıp evlenenler, gerek sebeple evlenip geçiyor, yeter sebep kısmını kaçırıyor. Bu yüzden sevgiden, saygıdan yemeye başlıyorlar.
Biraz açıklamaya çalışayım, mesela ben kolay bir insan değilim, sinirli, yer yer ters, çoğu kez tahammülsüz, huysuz. Şimdi ben ben gibi biriyle olsam, aynı ev içinde iki cephe kurar, savaşırdık. Ha deli de sevişirdik o ayrıama geçinemezdik.
Bu yüzden benim bir ilişkide bana yeter gelecek şey, sadece sevgi, saygı olamazdı. Aynı zamanda sabırda çok iyi biri olmalıydı. Ben de bunu öncelik olarak aldım.
Aşk, aslında bir çeşit illüzyon, kalp çabukluğu. Öyle bir ruh hali, zaman ve yer bir araya gelir ki, kişi yoldaki taşa bile aşık olabilir. Sevgi ise bunun ardından ya da öncesinden gelen bir bağ. (Mesela eşimi önce sevdim, aşık değildim, sonra onun da beni sevișine aşık oldum) Eğer sevgi ile devam etmezse de, içi boș bir alışkanlık haline döner.
Kişi, kendi yeter sebeplerini düzgün tespit edip,ona göre bir seçim yaptıysa, sevgi dolu bir alışkanlık olur ilişki. Sabırli bir eş, bana "Bu kadar şeyime sabretti, o da benim sabrımı hak ediyor" dedirtir. Değişim de orada başlar.
Daha yazarım da işte telefonda anca bu kadar.
Evet yıpranmak çok kötü bir şey. Yıpranan taraf olmanın nedeni de fazla sevmek işteBence sevilmek!!!
Çok sevdim, deli gibi aşık oldum ama hep fedakar olan, üzülmesin kırılmasın diye yıpranan ben oldum.
Bundan sonra mantığımla hareket edicem ve beni gerçekten seven bir insanla olucam.
Tecrübeyle sabit!
Sayıları çok az, evlilik olacaksa sevmek ve sevilmek ikisi bir arada olmalı, sizi seveni sevmiyorsanız o evlilik bir süre sonra işkenceye döner, adamın her yaptığı gözünüze batar.Sayıları mı çok az
Sevmediğim bir insanla konuşmak bile gelmez içimden tabi benim de sevmem lazım ama daha çok sevilmem lazım :)Sayıları çok az, evlilik olacaksa sevmek ve sevilmek ikisi bir arada olmalı, sizi seveni sevmiyorsanız o evlilik bir süre sonra işkenceye döner, adamın her yaptığı gözünüze batar.
:)))Sevmediğim bir insanla konuşmak bile gelmez içimden tabi benim de sevmem lazım ama daha çok sevilmem lazım :)
Aynen çevresine davranışları da çok önemli şimdi ben yeni bir çevreye giricem belki karşıma çıkar istediğim gibi biri:)))
Sevgi flört döneminde başlar ama zamanla pekişir veya azalır, sevdiğiniz ve sevildiğiniz insanın karakterini iyi analiz etmeniz lazım.
26 yaşındasınız karşınızdakinin karakterini anlayacak bir yaş, aile ilişkileri, çevresiyle diyalogları, karakteri, size olan davranışlarını çok iyi kamufle etmeyi beceren biri değilse flört döneminde sizi ne kadar seveceğinin ipuçlarını verir bir erkek.
Kalmaz olur mu var tabi ki :) ama asıl soruya gelirsek sevmek ve sevilmek ikisi de aynı anda aynı kişi ile olursa guzelÇok sevip de mutlu olan var mı çok merak ediyorum. Fazla sevgi hep üzüntü getiriyor bence. Ben de beni çok seven değer veren bir insanla evlenmek istiyorum olursa öyle biri tabi. Bencillik gibi de gelmiyor bana bu. Sanki hep bir taraf daha fedakar daha özverili ama asıl üzülen taraf hep o. Seni sevenle ol demişler ya doğru bence. Dış görünüm zenginlik gibi şeylere de önem vermiyorum pek. Efendi değer kıymet bilen insanlar daha iyi bence ama asıl sorum şu KALDI MI BUNLARDAN :)
Aşırılıklar var mı dikkat etmek gerekiyor, misal ailesine aşırı bağlı veya aile bağları aşırı kopuk, aşırı kıskanç, kısıtlayıcı insanlar sevmeyi bilmiyor.Aynen çevresine davranışları da çok önemli şimdi ben yeni bir çevreye giricem belki karşıma çıkar istediğim gibi biri
Olur mu ki acabaKalmaz olur mu var tabi ki :) ama asıl soruya gelirsek sevmek ve sevilmek ikisi de aynı anda aynı kişi ile olursa guzel
Çevresine kötü davranan insanlarla dalga geçenleri de sevmiyorum konuşması bozuk olanları daAşırılıklar var mı dikkat etmek gerekiyor, misal ailesine aşırı bağlı veya aile bağları aşırı kopuk, aşırı kıskanç, kısıtlayıcı insanlar sevmeyi bilmiyor.
Çok sevip de mutlu olan var mı çok merak ediyorum. Fazla sevgi hep üzüntü getiriyor bence. Ben de beni çok seven değer veren bir insanla evlenmek istiyorum olursa öyle biri tabi. Bencillik gibi de gelmiyor bana bu. Sanki hep bir taraf daha fedakar daha özverili ama asıl üzülen taraf hep o. Seni sevenle ol demişler ya doğru bence. Dış görünüm zenginlik gibi şeylere de önem vermiyorum pek. Efendi değer kıymet bilen insanlar daha iyi bence ama asıl sorum şu KALDI MI BUNLARDAN :)
Bana uygun biri beni bulsun sevsin kendisini sevdirsin böyle olsun istiyorum. Ya aslında iki kişi çalışınca çok geçim sıkıntısı olmaz heralde harcamaları abartmazsakSevmediğim bir insanın beni sevmesinden rahatsız olurum açıkçası hele ki etrafımda dönüp durması beni gıcık eder:) önce sevecegin birini bulup sonra da kendini ona sevdir bence
Şaka bir yana herşeyin başı parapara olmayınca evlendikten sonra o aşk bitiyor emin ol. İmzayı atıp gözündeki perde kalkınca pişman olmamak için doğru karar vermek lazım..
Neden Olmasın yeter ki seçmeyi bilOlur mu ki acaba
Yeni işe başlıcam yeni çevre falan belki nasibim ordadırNeden Olmasın yeter ki seçmeyi bil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?