vet bencede biz annelik duygusunu cok yoğun yasadık,hala da yasıyoruz, yoksa bu kadar uzaktan bile birbirimize bağlanmamızın baska sebebi olur mu, cocuklarını ah o çöpe atanları ne yapmalı bilmiyorum,yorumsuz kalmayı tercih ediyorum
benim de bir arkadasım var bebeği 3 yasına giricek, ya bir kelime öğret dimmi cocuğuna yok, bu cocuğu harcıyacaksınız böyle egitin güzelce akıllı bir cocuk diyorum yok,küfür ettirmeye calısıyor, sigara veriyor agzına, içki bile verdi, biz ne yapıyosun sen diyoruz, kızdan sırf cocuğuna iyi bir anne olduğunu zannedip aslında berbat bir anne olmasndan kıymet bilmemesinden gıcık olmaya basladım, yası da 40 küçük de değil tek cocğu, yanında sigara içiyor ben kızıyorum,aman babası da içiyo ne yapayım diyor,bahaneye bak...cocuğuna sayı ögret renkleri ögret bu ne su ne diye bir sor demi yok, umrunda değil ama sorsan of puflları bitmezz... cocuk sadece makarna, çikolata, patates kızartması ve pizza yiyor, gecen cocuk hasta,bi corba yap içsin cocuk dedim, hazır sehriye yapmıs, cekil dedim cocuğa kıymalı sebze corbası yaptım bal gibi de içti yavrucak...
:))) sanırım gerçekten annelik yapmayı beceremeyenlere inanılmaz gıcık oluyorum artık,kıymet bilmek için illa acı mı cekmek lazım, benim cektiğimi görünce bile sükretmesi,evladına emek vermesi gerekmez mi,
eşim de diyorki valla sen varken evladımızın sırtı yere gelmez diyor, cocğun için dünyayı yıkarsın diyor, kendini paralarsın daha iyi nasıl olur diye diyor, neyse neyse o günler de gelicek insallahhh tez zamanda hepimiz için