bu ninniyi şimdi klibini izledim çok kötü oldum allahım bizi daha kötü sınamasın şimdi bu yazıyı göz yaşı dökerek yazıyorum yeter allahım yeteer...
Kızım 5 gün yanımdaydı.Bilmiyorum içimde o kaybedeceğim korkusu hep vardı ama umudumda vardı.
O kadar sağlıkı görünüyordu ki kızım.Onu alıp emdirdiğim üstünü değiştirdiğim yattığında ona baktığım anları hiç unutmuyorum.
Ama kıyamadığım için öpemiyordum sırf mikrop kapmasın diye keşke doya doya öpseymişim.
Minik kızım annem çok özledim yavrum seni.Ben bilmezdim annem böyle olucağını.Hep dualar ettim.
İlk sana hamile kaldığımdan beri tek duam sağlıkla kucağıma gelmendi.Evet aldım seni kucağıma.Belki doya doya sevemedim ama emdirdim kızım.
Başında bekledim gece.Belki çok yorgundum annem senin hasta olduğunu duyduğum an bilemedim ne yapacağımı.
Yüzüme o bakışını unutmuycam yavrum.
Yum usulca gözlerini,
Uzat üşümüş ellerini,
Sakla o masum yüreğini,
Zaman gibi sessiz uyu,
Bu dünya dipsiz bir kuyu.
Pamuktan kalbin solmadan,
Hayat yüzüne vurmadan,
Uyu YAVRUM uyu bu dünya dipsiz kuyu,
Uyu melek yüzlüm uyu,
Bu dünya dipsiz bir kuyu.
ANNEM NASIL ÖZLEDİM SENİ NASIL KOKUN BURNUMDA.ANNEM SENSİZİM.
herkese merhablar
40+3 de sancılar ve açılmayla gitmiştim iki ay evvel hastaneye...
kızımla sancıları karşılarken hayatımın en güzel anları olacağını bilemezdim,bütün acıma rağmen
herşey normal ve doğumu beklerken...kalp attışlarının düşmesiyle bir anda apar topar ameliyata alındım. daha sezeryan için hazırlıklar tamamlanmamışken doktorun doplerle karnımda kalp sesi araması ama duyamadığımız o küçük pıt yerine
acı bir cızırtı şimdi kulaklarımda kalan...
anestesi bile almayı beklemeden müdahale edilmek zorunda kalındı. ama kalp masajıyla 2 iki gün yaşayan minik kızım gözümün önünden hiç gitmiyor.
büyümeye ömrü oladığını yazan rabbim küçücük bebeği annesini birebir suretinde yaratmış. meğer kime benzeyeceğini göremiycemiz içinmiş...
öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...
hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...
şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...
kızıma herşeyin en güzelini almaya özen gösterdim hep. hep orjinal şeyler aradım buldum. a dan z ye kadar.
son hafta çukulatasını isimli kurabiyelerini bile yaptırmıştım...hastaneden eve gelip ertesi gün hastanede öldüğünü öğrenince cenaze için kefen lazım oldu.
acı acı gülümsüyo insan... hazırladığı onca güzeli değilde kefenin lazım olacağını düşünemeiyo insan.
güçlü görünmek için geceleri yatağa girince ağladım hep.insanların yanında ağlayıp karşımdakilerde ağlayınca sinir oluoydum.
kapıdan çıkıp hayatlarına geri dönüp göz yaşlarını silip devam edeceklerdi çünkü...
iyileşme sürecimde annem bırakmadı. yaklaşık 40 gün baktılar. eşimin işi gereği son bir senemizi almanyada geçirmiştik. orada hamile kaldım. ama son aylarda doğum için türkiyeye geldim. eşim ara ara yanımızda oluyodu. doğum sancılarım başlayıp hastaneye gidince aradım eşimi. kızım geleiyo hadi sende gel artık diye. uçağa atladı o saat. sabaha karşı uçaktan inip aradı. acamadım ben telefonu. gelene kadarda kimse söyleyemedi kızımızın nereydeyse ex doğup yoğun bakımda olduğunu.
hastane odaşına bir girişi var dı ki. hiç bişeyden habersiz sevinçle. elinde çiçeği ,,güle oynaya önceden seçtirdiği doğum hediyesiyle...
onun o mutluluğu gelince aklıma tutamıorum kendimi. şimdi ikimizde birbimizden saklı gizli yerlerde ağlıyoruz. birbirimize göstermeden ama hissederek...
küçücük iki çam arasında etrafı .çiçeklerle dolu bir mezarı var şimdi kuzumun. aynı annesinin yüzüne babasının saç,ten rengine benzeyen.ender de olsa masmavi boncuk gözlerle açmış gözünü meleğim. ben gözlerini göremedim. doktor çok güzel bir kızın var. masmavi gözleri vardı dedi...
iyiyim hamdolsun tatil yapıyorum ...izne ayrıldım bi kaç gün dinlenelim diye, biraz bulantım kusmam var halsizlik, buna da şükür diyorum rabbim hayırlısını versin arkadaşım, sen ne yaptın yolu hayırlısıyla yarıladın allahım sonunu hayreylesin inş. sağ salim kucaklarımıza alıp bir ömür boyu sağlıcakla yaşamayı nasip etsin cümlemize inş., tüm melek annelerini en tez manda sevindirsin inş. canım arkadaşlarımı elleri öpülesi anneler....
iyi olduguna sevindim. Sukurler olsun yuce Rabbime. Evet bizde iyiyiz gunbegun buyuyoruz, gerci bebegin ne kadar buyuk oldugundan henuz haberim yokda ben baya bir buyudum:) Ama olsun varsin yuz kilo olayimda ama yeterki bebegim saglikli olsun kucagimda olsun. Senin ruh halin nasil? Oncelikle ruh halini iyi tutman cok onemli. Ne olursa olsun karnindakine haksizlik etme, o senin umudun, yarim kalmis sevincini tamamlayacak hediyyen. Onu sev, ona iyi bak, melegini dusundukce aglayarak, uzulurek onuda uzme. Ne olursa buna hakkimiz yok. Cunku bu bebekler bizim kurtaricimiz. Allahim butun melek annelerine bu guzel duygulari tekrar yasamayi nasib etsin insallah. Kendine cok iyi bak.
herkese merhablar
40+3 de sancılar ve açılmayla gitmiştim iki ay evvel hastaneye...
kızımla sancıları karşılarken hayatımın en güzel anları olacağını bilemezdim,bütün acıma rağmen
herşey normal ve doğumu beklerken...kalp attışlarının düşmesiyle bir anda apar topar ameliyata alındım. daha sezeryan için hazırlıklar tamamlanmamışken doktorun doplerle karnımda kalp sesi araması ama duyamadığımız o küçük pıt yerine
acı bir cızırtı şimdi kulaklarımda kalan...
anestesi bile almayı beklemeden müdahale edilmek zorunda kalındı. ama kalp masajıyla 2 iki gün yaşayan minik kızım gözümün önünden hiç gitmiyor.
büyümeye ömrü oladığını yazan rabbim küçücük bebeği annesini birebir suretinde yaratmış. meğer kime benzeyeceğini göremiycemiz içinmiş...
öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...
hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...
şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...
Canm benim gecmis olsun. Malesef yeni bir melek annesi katildi aramiza. Allah bol bol sabirlar versin sana. Tabiki daha cok yenisin. daha cok yanacaksin. Aglayacaksin, surekli onu dusuneceksin. Bende bundan 7 ay once 14 nisanda hic bir sorunu olmadigi halde normal dogumda doktorumun hatasi yuzunden oglumu melegimi kaybetdim. Yuzunu bile goremedim. Surekli acaba nasildi diye beynimde kurub durdum. Ruyama gelmesini istedim, aam acaba gelseydi tanirmiydimki? Hayir tanimayacakdim. Cunku nasi lbir sey oldugunu bilemedim. Kokusunu duyamadim, kucagima alamadim, birak gormeyi sesini bile duyamadim. Neyse ... Bu forum sayesinde, benimle ayni kaderi paylasan guzel melek anneleriyle tanisdim, zaman zamaan agladik, birlikde meleklerimizi paylasdik, bazilarimizin hikayeleri ayni, bazilarimizki farkli olsada, sonuca ayniydi. Biz yuregi yarali, gozleri yasli meelek anneleriydik. Bir birimize destek olduk, birlikde aglayib bazende birlikde gulduk. Bunu sana umut olsun diye anlatiyorum, aylardir birlikde meleklerimizi en kotu analrimizi paylasidgimiz arkadaslarin bazilari bende dahil olmakla, artik tekrar o guzel gunleri yasiyoruz. Rabbim bize ikinci bir sans verdi. Inan bana sana ve diger bekleyisde olan yuregi yarali melek annelerinede tekrar o guzel duygulari yasatacakdir. Umudunu kaybetme. Allaha niye diye sorma? Agla ama asla isyan etme, sadece dua et. Melegin geri donmeyecekdir, ama o hep seninle olucakdir, ve insalalh bir gun kardesini sana yollayacakdir. Gerci o degil yuce Rabbim yollayacakdir. Ama o Allaha yakin oldugu icin , o rica edecekdir Allahdan. Hersey guzel olucakdir. Sadece buna inan. Biz ozel anneleriz, cunku biz melek anneleriyiz.
hastenemizde sadece çarşamba akşamları saat 12 den sonra nöbetçi anestesi uzmanı bulunmuyormuş. onun harici 7/24 anestesi uzmanı varmış zaten. ben çarşamba gecesi 12 de sancılanıp gittim. 4 cm acıklık ve sancılarım 110 lardaydı. saat ikide bebeğimin kalp atışları düşmeye başladı. ve hemen ameliyta alındım. ama anestesici ameliyat haneye gelmemişti henüz. doktorum doplerde ses duyamayınca bana dişimi sıkmam gerektiğini söyledi. ve daha sezaryen için önüme perde bile germelerini beklemeden yarmak zorunda kaldı. bebeği sağ çıkarmak için. yani yapılan müdahaleyi bırakın hissetmeyi heryerin kan olduğunu nasıl bişey yapıldığını gördüm. zaten o ara morfin vurulmuş biyandan. hastanede ertesi günü herkes bizi konuşuyodu. nasıl bir hastaydı o hiç ses çıkarmadı diye... neyse...
asıl söylemek sormak istediklerim va rda. açıklama uzun oldu.
kısacası normal bir sezaryen bile değildi. nekahat dönemim zor oldu. dolayısıyla kendi doktorum yada çocuk doktoruyla istediğim gibi görüşüp soramadım. eşimin babamın anlattıklarıyla biliyorum. zaten kafam anca toparlandığı için sorular türemeye başladı kafamda...
ölüm nedeni perinatal asfikse bağlı mekonyum aspirasyonu olarak yazıyo... çocuk doktoruda kendi doktorumda genetik bir duruma benzemediğini. benden kaynaklanan ileriyi etkileyecek bişey olmadığını söyledi. otopsi yaptırmadık. gölümüz kesilmesine razı olmadı. ve zaten otopside çok ayrıntılı bişey çıkmadığını çok genel bakıldığını söyledi doktor...
doktorum böyle bişey söylemedi ama şmdi bakınca kan pıhtılaşması sorunu yaşayanlarada benziyo sanki. acaba bende de mi kan pıhtılaşması var diye düşünüyorum. her ay kan tahlillerim vardı zaten doktor böyle bir sorun olsa söylerdi herhalde. özel bi testle mi öğreniliyo diye merak ediyorum. gerçi 7. aydan sonra plesantada ufak adacıklar oluştuğunu ama sadece %10 olduğunu
kanın bu adacıklardan rahat geçmesi ve bebeği beslemsi için önlem olarak bebek asprini kullandırmaya başlamıştı doktorum ama pıhtılaşma sorunu yaşadığımızızn adını koymadık ve ölüm sebebi strese girip kakasını yutup ciğerlerinin bunu aspire edemediğdi.
şimdi aklımda bir sürü soru varda. şuan eşimin işi için almanyadayız. bir sene daha burda kalıcaz. bursaya dönücez sonra.
burdaki doktoruma gidip test yaptırayım istiyorum.
kan pıhtılşaması sorunuyla erken doğumda değilde benim gibi zamanında hatta geçkin bu sorunu yaşayan var mı?
..................öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...
hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...
şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...
kızımı gördüm rüyamda benim minicik kızım kocaman bi genç kız olmuş öptüm kokladım onu doya doya öptüm yaşarken öpemediğimi miniğimi. gideli 35 gün oldu ama hala canım yanıyor işer giderken hergün mezarlığın önünden geçiyorum kızıma günaydın annem diyorum. hep küçük kızım derdim ona haamileyken eşim küçük deme kızıma derdi
bilemedim ki kızımın hep küçücük kalacağını bilsem dermiydim.bebeğim benim o kadar özlüyorum ki seni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?