şimdi ben çözümleri beğenmeyen konu sahiplerine de uyuz oluyorum. aileme gidemem, çalışamam , yapamam , edemem.. ee burdaki insanları dinlemeyeceksen neden konu açıp üzüyorsun ki bizi. çaresizlik nedir az çok herkes bilir. yani bilmeyen yoktur. ama çaresizlik içinde illa ki bişeyler de vardır.
misal benim de 2,5 yaşında oğlum var. onu bakıcıya bırakıyorum işe gidiyorum. onun okula gitmesini beklersen en az 3,5 yıl var yani. ki onda da tam gün okul bulman gerekecek onu da yapamayacaksın. git gide çöküp özgüvenin de yerle bir olacak. en kötü aile bile bu kocadan iyidir. hiçbir şey olmasa çocuğunu götürüp annene bırakacaksın. bir anneanne olarak değil bir insan olarak çocuğuma bakmak zorundasın de. benim ölüp gitmemi oturup izleyemezsiniz de. bırak çocuğu başla bir işe. evden çok da sağlıklı işler yapamazsın. çocuk bak, temizliğe git, pazar tezgah kur, çaycılık yap. yani ben üniversite mezunuydum daha gencecik 19 yaşımda idealleri olan biri olarak yaptım bunları. yapılabilecek işler. biraz psikolojini toparlayınca gidip çocuk da bakabilirsin. hem kendi çocuğunu da götürürsün. kreşlere yardımcı ablalık yapabilirsin.
kesinlikle ha deyince iş bulunmuyor ama böyle oturup şikayet etmekle de olmuyor. bismillah de başla. Allah var kimsesizlerin kimsesi. mutlaka birşeyler çıkar karşına.
((( Of of