şiddetli geçimsizlik

ipekbocegikoza

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Nisan 2017
149
111
103
Merhaba arkadaşlar,

Eşimle aramda evlendiğim ilk günden beri şiddetli geçimsizlik var. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Birbirimizin çocukluk aşkıyız. Severek evlendik daha doğrusu onun sevgisi daha ağır basıyordu. Benim ki yıllar geçtikçe azalmıştı artık. Onun hayatına da benim hayatıma da başka insanlar girdi. Ama yine bulduk birbirimizi hiç peşimi bırakmadı evlenmek için beni ikna etti. Ben de beni seviyo değer verir üzmez çocukluk aşkım nede olsa diye evlendim. Evlendikten sonra ilk kez balayında kavga ettik. Sonra bir iyi bir kötü devam ettik. ilk büyük kavgamız ben hamileyken oldu baba evine gittim annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi ama aldırmadım zaten 3 aylık olmuştu çocuk. Neyse araya büyükler girdi bi kaç gün sonra geri döndüm çok büyük bi olay olmadığı için aramızda. Sonra çocuk doğdu büyüdü şimdi 3 buçuk yaşında. Onun yanında da sürekli kavga ediyoruz bağrış çağrış hiç eksilmiyor. Ufacık olay büyüyor kocaman oluyor. Çocukta haliyle çok etkileniyor üzülüyorum, çok boşanmayı düşündüm şimdiye kadar ama bırakmadı beni yalvardı etti çocuk gibi ağlıyor ben evden gitmeye kalktığımda. Ama artık sabredemiyorum. Öfke kontrolü ikimizde de yok, ikimizde sinir hastası olduk hiç birbirimize tahammülümüz yok çok kolay kavga edebiliyoruz. Ama o her kavgadan sonra gelir hiç bişe olmamış gibi konuşmaya çalışır hatalıysa özür diler. Bi daha yapmıycam der geçiştirir ama ben hiç inanmam. Bu böyle devam eder gider.

Sizce tüm bunlar boşanmak için yeterli bir sebep mi. O bensiz yapamayacağını boşanmak istemediğini söylüyor.
Hakim bizi bu durumda boşar mı?
 
terapi almayı düşündünüzmü bence çoçuk için yardım almayı düşünün
 
Sürekli boşanmaktan bahsediyorsan adam artık inanmıyordur oyüzden ciddiye almayıp yine aynı kafadan gidiyordur...
Biraz uzat olayı çok kararlıymış gibi ailenin evine git.. yazık çocuğa üzüldüm Allah yardımcınız olsun..
 
annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi
Kanım dondu resmen. Bir anne böyle bir şeyi nasıl ister ?
Bence sorunu sadece eşinizde aramayın. Kavga sebeplerini bilmiyorum ama sizde sessiz kalmayi bilmiyorsunuz. Çocuğun yanında bari biraz kendinizi frenleyin. Sanki boşanmayi kafanıza koymussunuz gibi geldi bana. Yoksa sık kavga etmek gozulmeyecek bi sorun değil. Bazen siz susacaksiniz bazen eşiniz. Ha illede susmam diyorsanız boşanmadan önce bi uzmanla görüşün.
 
Düşündüm ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Çare olur mu onu da bilmiyorum.

Google'dan bulunduğun ilde bulunan bir aile terapisti bulup eşinle birlikte terapi alacaksın. nasıl yapılacağını bilmemek saçma. çare olup olmayacağı ise sizin terapiden çözüm isteyip istememenize bağlı. gitmiş olmak için değil gerçekten çözüm bulmak amacı ile giderseniz çözüm bulursunuz.
 

Dün geceki büyük kavgadan sonra babamı aradım gelip beni aldı ve geceyi orda geçirdim şimdi işteyim. Bu ikinci kez baba evine gidişim. Şimdiye kadar olan kavgaları hiç babama yansıtmıyordum çünkü biliyordum öğrenirse beni orda bırakmaz. Ama bu sefer gerçekten canıma tak etti artık, kardeşinin yanında bana vurması ego tatmini yapması son noktaydı. Babamı aradım geldi ve ona bir sürü laf sayıp beni aldı gitti. Giderken bana yalvardı yine gitme diye ama dinlemedim. Kardeşlerimi aramış ben onsuz yapamam diye, yapıyor 5 dakika sonra pişman oluyor.
 
Valla tüm suç eşinizde degil.
Sizde de öfke kontrol sorunu var belli ki.
Yani tüm geçimsizlik eşinizden kaynaklanmıyor.
Terapiste gitmeyi düşünün derim.
Çocugunuz var.
En azından eşinizin size karşı ciddi ciddi hataları yoksa neden sürekli baba evini mesken tutasınız ki ?
Sorun neyse oturun, konuşun birbirinizde sevmediginiz yanlarınızı törpülemeye gayret edin.
Şiddet, aldatma, sorumsuzluk, madde bagımlılıgı gibi çok ciddi olmayan sorunlarda alınacak terapi belki evliliğinizi kurtarabilir.
İyi düşünün derim.
 
1-ikinizde psikiyatra gidin.
2-artık çocuğu da bir psikoloğa götürün size bir anlam verememiştir.
3-ikinizin iş durumları nasıl ? kavga etmek için enerji dolu oluyorsunuz sanırım. bazı çiftler tartışarak anlaşır.ama buna da sağlam sinir lazım.
 

Sorun ikimizde zaten ikimzde susmayı bilmiyoruz. O da sinirli ben de. Çoraplarını çıkarıp ortaya atması bile sinirlerimi germeye yetiyor artık. Çünkü tahammülüm kalmadı çok sorumsuz tamam tamam der ama hiç yapmaz. İkimizde çalışıyoruz ama hep ben eziliyorum herşey benim üzerimde yıprandım artık.
 
Değil kardeşinin yanında, başbaşayken yapması bile kendi başına çok büyük mesele.
Bundan başka yapmışmıydı ve çocuğun yanında mı oluyor hala bunlar?

Ah yavrum ya hiç unutmayacak bunları biliyorsunuz değil mi?
 

Bence bunlar boşanmak için yeterli sebep değil. Şöyle,son bir mücadele verilebilir diye düşünüyorum. İkinizin de öfke kontrolü yoksa ikinizin de tedavi olması lazım bu konuda. Psikiatriste gidin..
Zaten muhtemelen tedavi olmaya başladıktan sonra birbirinize olan tahammül sınırlarınız daha farklı olacaktır..
aynı durumu yaşadım okurken bizi anlatıyorsun gibi geldi :)
Ben de eşim de tedavi olduk ve herşey daha iyi aramızda şuan..
 
Kusura bakmayın ama sevginizin azaldığı, karşınızdaki kadar sevmediğiniz bir adamla sırf o sizi seviyor diye niye evlendiniz ve mutsuzluğa davetiye çıkardınız? eşiniz kadar sizde de demek ki öfke sorunu var çünkü yeterince sevmediğiniz için herşeyi gözünüze batıyor ve kavga sebebi oluyor çocuğa yazık. Baba evine gitmeler falan artık bence noktayı koyun çocuğa da zarar vermeyin ya da öfkenizi kontrol edin ama bu saatten sonra zor tartışmalar ne sebeble oluyor ki.
 
Ben sizi de sorumsuz buldum okuyunca.
Çocugun yanında birbirinizden nefret edermişcesine büyük tartışmalara girmek ne kadar mantıklı ?
Yazık o sabiye yahu.
İkiniz de ilginçsiniz.
Çocugu felan düşünen yok.
Herkes kendi hırsını birbirinden çıkarıyor ama arada olan o çocuga oluyor.
Şahit oluyor aranızdaki duruma.
Üzülüyor hem de için için.
Zaman sonra çocuk için bagırmak bir savunma mekanizması haline gelecek.
 
Sinirlendiğiniz konular ne gibi konular

Sorumsuz olması hiç bişeyi kafaya takmaması he he diyip geçiştirmesi. Yalan söylemesi benden sürekli birşeyler saklaması mesela kredi çekmek birinden borç almak iddaa oynamak. Çocuğa bağırıp çağırması hatta vurması canı acıtması. Ailesinin yanında hep beni ezmeye aşağılamaya çalışması. Benim hiç değerim olmaması. İkimizde çalıştığımız halde bütün yükün benim üzerimde olması bir makine boşaltınca kendini iş yaptım sanması. Böyle uzar gider.
 

kendimde de öfke sorunu olduğunu söyledim zaten inkar etmiyorum. Ben zaten ne yapayım diye sormadım bu kadar sorunla hakim bizi boşar mı dedim.
 
canım bunlar çok ciddi sorunlar Allah sabır versin diyecem ama bunları daha fazla yaşamanı istemem.
eşin bu saatten sonra düzelecek ve olgunlaşacak bir karakterde görünmüyor.
şu profilde sen daha olgun görünüyorsun,kendi açımda söyleyim eşim benden daha olgun olmasa bu ilişkiyi götüremezdim herhalde....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…