- 21 Nisan 2017
- 149
- 111
- 103
- Konu Sahibi ipekbocegikoza
-
- #1
terapi almayı düşündünüzmü bence çoçuk için yardım almayı düşününMerhaba arkadaşlar,
Eşimle aramda evlendiğim ilk günden beri şiddetli geçimsizlik var. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Birbirimizin çocukluk aşkıyız. Severek evlendik daha doğrusu onun sevgisi daha ağır basıyordu. Benim ki yıllar geçtikçe azalmıştı artık. Onun hayatına da benim hayatıma da başka insanlar girdi. Ama yine bulduk birbirimizi hiç peşimi bırakmadı evlenmek için beni ikna etti. Ben de beni seviyo değer verir üzmez çocukluk aşkım nede olsa diye evlendim. Evlendikten sonra ilk kez balayında kavga ettik. Sonra bir iyi bir kötü devam ettik. ilk büyük kavgamız ben hamileyken oldu baba evine gittim annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi ama aldırmadım zaten 3 aylık olmuştu çocuk. Neyse araya büyükler girdi bi kaç gün sonra geri döndüm çok büyük bi olay olmadığı için aramızda. Sonra çocuk doğdu büyüdü şimdi 3 buçuk yaşında. Onun yanında da sürekli kavga ediyoruz bağrış çağrış hiç eksilmiyor. Ufacık olay büyüyor kocaman oluyor. Çocukta haliyle çok etkileniyor üzülüyorum, çok boşanmayı düşündüm şimdiye kadar ama bırakmadı beni yalvardı etti çocuk gibi ağlıyor ben evden gitmeye kalktığımda. Ama artık sabredemiyorum. Öfke kontrolü ikimizde de yok, ikimizde sinir hastası olduk hiç birbirimize tahammülümüz yok çok kolay kavga edebiliyoruz. Ama o her kavgadan sonra gelir hiç bişe olmamış gibi konuşmaya çalışır hatalıysa özür diler. Bi daha yapmıycam der geçiştirir ama ben hiç inanmam. Bu böyle devam eder gider.
Sizce tüm bunlar boşanmak için yeterli bir sebep mi. O bensiz yapamayacağını boşanmak istemediğini söylüyor.
Hakim bizi bu durumda boşar mı?
Kanım dondu resmen. Bir anne böyle bir şeyi nasıl ister ?annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi
Düşündüm ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Çare olur mu onu da bilmiyorum.
Sürekli boşanmaktan bahsediyorsan adam artık inanmıyordur oyüzden ciddiye almayıp yine aynı kafadan gidiyordur...
Biraz uzat olayı çok kararlıymış gibi ailenin evine git.. yazık çocuğa üzüldümAllah yardımcınız olsun..
Kanım dondu resmen. Bir anne böyle bir şeyi nasıl ister ?
Bence sorunu sadece eşinizde aramayın. Kavga sebeplerini bilmiyorum ama sizde sessiz kalmayi bilmiyorsunuz. Çocuğun yanında bari biraz kendinizi frenleyin. Sanki boşanmayi kafanıza koymussunuz gibi geldi bana. Yoksa sık kavga etmek gozulmeyecek bi sorun değil. Bazen siz susacaksiniz bazen eşiniz. Ha illede susmam diyorsanız boşanmadan önce bi uzmanla görüşün.
Değil kardeşinin yanında, başbaşayken yapması bile kendi başına çok büyük mesele.Dün geceki büyük kavgadan sonra babamı aradım gelip beni aldı ve geceyi orda geçirdim şimdi işteyim. Bu ikinci kez baba evine gidişim. Şimdiye kadar olan kavgaları hiç babama yansıtmıyordum çünkü biliyordum öğrenirse beni orda bırakmaz. Ama bu sefer gerçekten canıma tak etti artık, kardeşinin yanında bana vurması ego tatmini yapması son noktaydı. Babamı aradım geldi ve ona bir sürü laf sayıp beni aldı gitti. Giderken bana yalvardı yine gitme diye ama dinlemedim. Kardeşlerimi aramış ben onsuz yapamam diye, yapıyor 5 dakika sonra pişman oluyor.
Merhaba arkadaşlar,
Eşimle aramda evlendiğim ilk günden beri şiddetli geçimsizlik var. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Birbirimizin çocukluk aşkıyız. Severek evlendik daha doğrusu onun sevgisi daha ağır basıyordu. Benim ki yıllar geçtikçe azalmıştı artık. Onun hayatına da benim hayatıma da başka insanlar girdi. Ama yine bulduk birbirimizi hiç peşimi bırakmadı evlenmek için beni ikna etti. Ben de beni seviyo değer verir üzmez çocukluk aşkım nede olsa diye evlendim. Evlendikten sonra ilk kez balayında kavga ettik. Sonra bir iyi bir kötü devam ettik. ilk büyük kavgamız ben hamileyken oldu baba evine gittim annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi ama aldırmadım zaten 3 aylık olmuştu çocuk. Neyse araya büyükler girdi bi kaç gün sonra geri döndüm çok büyük bi olay olmadığı için aramızda. Sonra çocuk doğdu büyüdü şimdi 3 buçuk yaşında. Onun yanında da sürekli kavga ediyoruz bağrış çağrış hiç eksilmiyor. Ufacık olay büyüyor kocaman oluyor. Çocukta haliyle çok etkileniyor üzülüyorum, çok boşanmayı düşündüm şimdiye kadar ama bırakmadı beni yalvardı etti çocuk gibi ağlıyor ben evden gitmeye kalktığımda. Ama artık sabredemiyorum. Öfke kontrolü ikimizde de yok, ikimizde sinir hastası olduk hiç birbirimize tahammülümüz yok çok kolay kavga edebiliyoruz. Ama o her kavgadan sonra gelir hiç bişe olmamış gibi konuşmaya çalışır hatalıysa özür diler. Bi daha yapmıycam der geçiştirir ama ben hiç inanmam. Bu böyle devam eder gider.
Sizce tüm bunlar boşanmak için yeterli bir sebep mi. O bensiz yapamayacağını boşanmak istemediğini söylüyor.
Hakim bizi bu durumda boşar mı?
Sinirlendiğiniz konular ne gibi konular
Kusura bakmayın ama sevginizin azaldığı, karşınızdaki kadar sevmediğiniz bir adamla sırf o sizi seviyor diye niye evlendiniz ve mutsuzluğa davetiye çıkardınız? eşiniz kadar sizde de demek ki öfke sorunu var çünkü yeterince sevmediğiniz için herşeyi gözünüze batıyor ve kavga sebebi oluyor çocuğa yazık. Baba evine gitmeler falan artık bence noktayı koyun çocuğa da zarar vermeyin ya da öfkenizi kontrol edin ama bu saatten sonra zor tartışmalar ne sebeble oluyor ki.
canım bunlar çok ciddi sorunlar Allah sabır versin diyecem ama bunları daha fazla yaşamanı istemem.Sorumsuz olması hiç bişeyi kafaya takmaması he he diyip geçiştirmesi. Yalan söylemesi benden sürekli birşeyler saklaması mesela kredi çekmek birinden borç almak iddaa oynamak. Çocuğa bağırıp çağırması hatta vurması canı acıtması. Ailesinin yanında hep beni ezmeye aşağılamaya çalışması. Benim hiç değerim olmaması. İkimizde çalıştığımız halde bütün yükün benim üzerimde olması bir makine boşaltınca kendini iş yaptım sanması. Böyle uzar gider.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?