Son bir kaç gündür neredeyse bir hafta olacak kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki... Hayatımda biri var ama yokmuş gibi. Benim bu insanla birlikteliğim 2 yıl oldu ama birbirimizden o kadar uzağız ki. Ben anlamıyorum, kendime de soruyorum nerede yanlış yapıyorum diye. Ne kadar yakın davranacak olursam olayım benden bir adım hep geride duruyor. Ben İstanbul'dayım o ise İzmit de. Kendimi o hiçbir şey yapmasa bile yakın hissediyorum. Dışarı çıktığım zaman onu düşünerek, sanki yanımda duruyormuş gibi adımlarımı atıyorum. İçimde ona karşı saf bir sevgi var. Her geçen gün içim daha fazla yanıyor çünkü ben onunla gerçek bir sevgili olmak istiyorum.
Doğum günümü hatırlamıyor. Bana disleksi (unutkanlık) sorunu olduğunu söyledi. Oysa ben onun doğum tarihini unutmamak için takvime kayıt etmiştim.
Telefon edip aramıyor, konuşmuyor aramızda sadece whatsapp ile iletişim kuruyoruz. Merak etmiyor ve ben bu konu hakkında birden fazla kavgasını ettim.
Sürekli kendi hakkında hoşlandığı şeyler üzerinde muhabbet etmek istiyor. Mesela bir oyun hakkında ya da bir yayıncı hakkında (24 yaşında) ya da izlemek istediği diziler filmler hakkında konuşmak istiyor. Bende kırmamak adına istediği şeyleri yapmak zorunda kalıyorum. Benim sevdiğim onunla izlemek istediğim filmler olunca 'bakarız, bakarım sonra' lara kalıyor.
Biz en son 8 ay önce buluşmuştuk. Aslında buluşma bile değildi. Okuduğu şehre gitmek için istanbuldan otobüse binmek için gelmişti. Onunla hiç özel olarak yaşadığım bir şey yok. sevgili olduğumuzu hissetmek istiyorum. Geçen ay buluşmak istedim ama kabul etmedi. Üç saatlik yolu gözünde büyüttü. Korona var dedi. Ama korona daha ortada yokken 15 tatil zamanı ben buluşmak istedim ve bahanelerle zarzor yanıma gelmişti. Ve geçen gün abisiyle gezmeye gitmişti. Bir insan hiç mi özlem duygusu çekmez. Hiç mi içi yanmaz. Sevgi sözcükleri yok. Özlemli sözler yok. Bıktım.
Şimdiyse günlük olarak ondan fazla cümle kurarak konuşmuşluğumuz yok. Canım o kadar sıkkın ki.....
İçimden diyorum konuşmak istese seninle konuşurdu arardı merak ederdi ama yapmıyor demek ki seni istemiyor. Bende bu yüzden mesaj atmıyorum. Aramıyorum. Benimle konuşması için onu zorlamıyorum. Ben bunları istemiyorum bunları yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yaparken onu yanımda hissederek yapıyorum sonra diyorum sen salak mısın o seni düşünmüyor bile düşündüğün hayalini kurduğun şeylere bak diyorum. Canım çok yanıyor. Kendimi gerçekten çok yalnız hissediyorum. O var ama o yokmuş gibi..
Doğum günümü hatırlamıyor. Bana disleksi (unutkanlık) sorunu olduğunu söyledi. Oysa ben onun doğum tarihini unutmamak için takvime kayıt etmiştim.
Telefon edip aramıyor, konuşmuyor aramızda sadece whatsapp ile iletişim kuruyoruz. Merak etmiyor ve ben bu konu hakkında birden fazla kavgasını ettim.
Sürekli kendi hakkında hoşlandığı şeyler üzerinde muhabbet etmek istiyor. Mesela bir oyun hakkında ya da bir yayıncı hakkında (24 yaşında) ya da izlemek istediği diziler filmler hakkında konuşmak istiyor. Bende kırmamak adına istediği şeyleri yapmak zorunda kalıyorum. Benim sevdiğim onunla izlemek istediğim filmler olunca 'bakarız, bakarım sonra' lara kalıyor.
Biz en son 8 ay önce buluşmuştuk. Aslında buluşma bile değildi. Okuduğu şehre gitmek için istanbuldan otobüse binmek için gelmişti. Onunla hiç özel olarak yaşadığım bir şey yok. sevgili olduğumuzu hissetmek istiyorum. Geçen ay buluşmak istedim ama kabul etmedi. Üç saatlik yolu gözünde büyüttü. Korona var dedi. Ama korona daha ortada yokken 15 tatil zamanı ben buluşmak istedim ve bahanelerle zarzor yanıma gelmişti. Ve geçen gün abisiyle gezmeye gitmişti. Bir insan hiç mi özlem duygusu çekmez. Hiç mi içi yanmaz. Sevgi sözcükleri yok. Özlemli sözler yok. Bıktım.
Şimdiyse günlük olarak ondan fazla cümle kurarak konuşmuşluğumuz yok. Canım o kadar sıkkın ki.....
İçimden diyorum konuşmak istese seninle konuşurdu arardı merak ederdi ama yapmıyor demek ki seni istemiyor. Bende bu yüzden mesaj atmıyorum. Aramıyorum. Benimle konuşması için onu zorlamıyorum. Ben bunları istemiyorum bunları yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yaparken onu yanımda hissederek yapıyorum sonra diyorum sen salak mısın o seni düşünmüyor bile düşündüğün hayalini kurduğun şeylere bak diyorum. Canım çok yanıyor. Kendimi gerçekten çok yalnız hissediyorum. O var ama o yokmuş gibi..