- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Çalışıyorum şuan. Eski işyerime mezun olunca girmiştim 6 ay durdum ve cok berbat biryerdi paramı dogru Düzgün alamıyordum patronumuz laçka biriydi. Derken 6 ay dayandım batınca da ayrıldım. tek iyi yönü orda kanka oldugum biri vardı ve konuşuyorduk sohbet ediyorduk sürekli. Yeni yerime başlayalı 2 ay olacak insanlar kötü diyemem ama benden baska tek kız sekreter o da ayrılıyor şimdi. Aslında sorun iş de değil pek. Herseyden sıkılıyorum dost bildiğim insanla aramız acıldı eskisi gibi anlaşamıyoruz o cok değişti ve hareketleri hosuma gitmiyor pek. Dahası pek arayıp sormuyor eskisi gibi niye cünkü aynı işyerinde samimi bir arkadası var onu yanına aldırdıgından beri bana pek ihtiyac duymuyor kabul etmese de. Şöyle dertleşip içimi dökecek biri yok cidden. Annem ve kardesim de sıkmak istemiyorum zaten bir dost givi Anlayamazlar ki.. Sosyal olayım diyorum kursa filan gideyim hani ona da üşeniyorum. İngilizce düşündüm ne bilim kafam karıstı kursla öğrenilmez demişler hep. Ev iş ev iş ve kafa dağıtacak esas dostlar olmadan cidden zor. Sevgilim de yok karsıma biri cıkmıyor cıksa bile ben cok panik biriyim kafama fazla takıyorum sırf bu yüzden ikili ilişkiye karsı fobi olustu bende her ne kadar güzel bir ilişki istesem de korku ve kaygım büyük antidepresan kullanıyorum 1 bucuk senedir. Bırakacaktım ama baktım ki yine kötü oluyorum devam onada. Ne yapmalıyım bilmiyorum böyle sıkısıp kalmıs gibiyim ya canım cok sıkılıyor
