Merhaba hanımlar , benimki çok büyük dert değil biliyorum ama artık çok sıkıldım ve bunalıyorum bu durumdan, bişey olsa hemen ağlayasım geliyor. Konuya gireyim hemen;
Kayınvalidemin bu hafta içi doğum günü, eşim işe iki vardiya gidiyor (sabahtan geceye kadar). Dün gece eşim gelmiş bana ''ben pazar günü için plan yaptım, annemi yeğenlerimi ablamı kahvaltıya çağıracağım , hediyesini de kahvaltıda veririz'' dedi , bana sormadan plan yaptığı için ayrıca kızdım ama konu ailesi olduğu için belli etmedim sanki ben ailesini istemiyormuşum gibi olmasın diye sinirlendiğimi belli edemedim. Yakın zamanda yemekli misafir çok ağırladım , hayır misafirler işin ucundan tutsalar gerçekten koymaz ama nasıl olsa balböceğinin yaşı küçük hem gelinim diye bir çakıyorlar totoyu koltuğa , kalkan eden yok yerinden. İçerde makara gırgır şamata ben nerdeyim tabi mutfakta , sağolsun eşimin ağzı hiç durmaz , yemeği yeriz , gelsin kahveler gitsin çaylar hep böyleyim.Bir de 3 hafta önce kadar cenazemiz vardı , yine aynı şekilde geleni gideni ağırladık, gerçekten çok yorgunum son zamanlarda. Kahvaltı çok mu zor demeyin , çalışıyorum ev işlerimi haftasonuna sığdırmam gerekiyor bir de kayınvalidemin evi alt katta , geçen yılda doğum gününü bende kutladılar haberim yokken gece yarısı pasta ile gelip kayınvalidemi çağırdılar, tabi ben uyuyordum koltukta battaniyeler ortada falan , kuş olduğu yeri kirletmiş , çat kapı gelip doğum gününü bende kutladıkları için rahatsız olmuştum. Şimdi yine aynı şekilde bende toplancaklarmış , biraz da bu zoruma gidiyor aslında, ben onları çok fazla evimde ağırladım , neden sürekli bana geliyorlar ben çalışan insanım sonuçta.Eşime söyledim bugün bana sormadan misafir çağırıyosun , balböceği yorgun mu işi var mı sormuyorsun hiç dedim. Akşam bizde her insan gibi pastamızı alalım annene gidelim , çok kahvaltı etmek istiyorsanız ablan çağırsın bu kez dedim (evi 3 sokak ötede) . ''yatıya gelmicekler'' dedi, yatıya gelcekler diye düşünmedim bende ama ben üstüme düşeni yaptım , ben son zamanlarda aileni ve başka yakınları çok ağırladım , kimse bana gel bir kahve içelim oturalım demez ama bana geldiklerinde yemekli gelirler dedim , çok yorgunum ve evde çok işim var beni düşünmeden hareket ediyosun dedim. Tamam dedi eşim ama hala bozuk bana karşı. Yılbaşını osunu busunu hep bende kutladık , ben illa onlara gidicem demiyorum ama beni çağıranda yok açıkçası , görümcem kahve içmeye gelir kuzenini de çağırır (kuzenine kahve içmeye gitmek için haber ettik yorgunum diyip geri çevirdi , 1sene 2aylık evliyim , daha kuzenine bile gitmedim, çağırılmadım. 27 yaşındayım ve beni takmadıklarını , hizmet etmem için bana geldiklerini düşünüyorum , kendime fesat düşünlere kapılma diyorum ama sinir olmaktan alamıyorum kendimi.
Eşimin beni yanlış anlamasını da , kırmakta istemiyorum ama bunalım geldi , duyunca sıkıntıdan ağlamak istedim. Ailesini kahvaltıya kabul etmediğim için kötü gelin miyim ? Siz olsanız ne yapardınız ?
eşim o zaman küstü müstü , bende üzüldüm ama napayım ...
çok güzel taktik uygulamışsınız bunu bende eşime söyleyeyim
