- 26 Ağustos 2016
- 3.616
- 3.867
- 133
- Konu Sahibi ShellShock
- #1
Hanımlar selam. İnsanın derdi hiç mi bitmez yahu :)
Konuya geçiyorum...
Kızım 2 yaşında işe başlamak zorunda kaldım eşimin yasal olmayan iddia oynamasından dolayı devlet vergi cezası kesti neredeyse 50.000 yakın borcumuz var. İşe girmeyi zaten istiyordum çok da seviyorum çalışmayı ama kızımın bana en ihtiyaç duyduğu zamanda bırakmak çok acı verdi ama alıştım. E birde ortada karşılığı olmayan bir borç ödeyince biraz zoruma gidiyor ama eyvallah dedim. Kızım babasız büyümesinde borç ödenir dedim. Her neyse bu arada kızıma eşim gece nöbeti olmadığı zamanlar bakıyor (çoğunlukla) işe gittiği zaman kayınvalideme bırakıyor o da haftada iki üç gün yarım gün olarak bakıyor. Her hafta iki günde benim annem gelip bakıyor. Ama ben inanılmaz yoruluyorum mesela her akşam kızımın kahvaltısı,öğlen yemeği ,ara öğünler, akşam yemeğimiz bir gün önceden yapıyorum. Pilim bitiyor ama kızım iyi olsunda buna da katlanırım diyorum. Bu arada temizlik ütü vs. hafta sonu yapıyorum. Anlayacağınız kendime asla vakit ayırmıyorum. İş yerinde tabiri caizse karınca gibiyim asla iş atlamıyorum ve tembellik yapmıyorum patronum çok memnun. Gelelim asıl meselemize.... Geçen gün annem dediki bu hafta bir gün geleyim çünkü ev taşıyacağım evi temizleyim öbür hafta taşıyım olur dedim eşime de söyledim. Eşimde ben uykusuz olacağım öğlen gitsin bari dedi. Annemde tamam rahatça uyusun ben hallederim dedi. (Bu arada yeni evi şehrin bir ucu) Dedim sen uyu uyanınca da annem gider. Bu sefer başka bir işi çıktı anneme demişki bugünde kal. Annemde mecbur tamam demiş. Bana mj attı annem bugün burdayım diye bende neden nolmuş iyice b.kunu çıkardılar annesine bıraksın o zaman evde duruyor, sen öbür hafta gelme madem öyle dedim. Annemde olur böyle şeyler falan yazmış. Neyse bu mjları dün gece okumuş eşim. Tutturdu işten çıkacaksın çocuk perişan oluyor sen iki yüzlüsün bilmem ne. Çıkmazsan ben gelir ofise seni çıkartırım falan diyor. Dedim pardon ben köpeğinmiyim senin gel deyince gel git deyince git yok öyle bir şey dedim. Ben çalışacağım işten de çıkmayacağım dedim hala beynimi yiyor inanın moralim sıfır adapte olamıyorum. Bana bir yol gösterin
Konuya geçiyorum...
Kızım 2 yaşında işe başlamak zorunda kaldım eşimin yasal olmayan iddia oynamasından dolayı devlet vergi cezası kesti neredeyse 50.000 yakın borcumuz var. İşe girmeyi zaten istiyordum çok da seviyorum çalışmayı ama kızımın bana en ihtiyaç duyduğu zamanda bırakmak çok acı verdi ama alıştım. E birde ortada karşılığı olmayan bir borç ödeyince biraz zoruma gidiyor ama eyvallah dedim. Kızım babasız büyümesinde borç ödenir dedim. Her neyse bu arada kızıma eşim gece nöbeti olmadığı zamanlar bakıyor (çoğunlukla) işe gittiği zaman kayınvalideme bırakıyor o da haftada iki üç gün yarım gün olarak bakıyor. Her hafta iki günde benim annem gelip bakıyor. Ama ben inanılmaz yoruluyorum mesela her akşam kızımın kahvaltısı,öğlen yemeği ,ara öğünler, akşam yemeğimiz bir gün önceden yapıyorum. Pilim bitiyor ama kızım iyi olsunda buna da katlanırım diyorum. Bu arada temizlik ütü vs. hafta sonu yapıyorum. Anlayacağınız kendime asla vakit ayırmıyorum. İş yerinde tabiri caizse karınca gibiyim asla iş atlamıyorum ve tembellik yapmıyorum patronum çok memnun. Gelelim asıl meselemize.... Geçen gün annem dediki bu hafta bir gün geleyim çünkü ev taşıyacağım evi temizleyim öbür hafta taşıyım olur dedim eşime de söyledim. Eşimde ben uykusuz olacağım öğlen gitsin bari dedi. Annemde tamam rahatça uyusun ben hallederim dedi. (Bu arada yeni evi şehrin bir ucu) Dedim sen uyu uyanınca da annem gider. Bu sefer başka bir işi çıktı anneme demişki bugünde kal. Annemde mecbur tamam demiş. Bana mj attı annem bugün burdayım diye bende neden nolmuş iyice b.kunu çıkardılar annesine bıraksın o zaman evde duruyor, sen öbür hafta gelme madem öyle dedim. Annemde olur böyle şeyler falan yazmış. Neyse bu mjları dün gece okumuş eşim. Tutturdu işten çıkacaksın çocuk perişan oluyor sen iki yüzlüsün bilmem ne. Çıkmazsan ben gelir ofise seni çıkartırım falan diyor. Dedim pardon ben köpeğinmiyim senin gel deyince gel git deyince git yok öyle bir şey dedim. Ben çalışacağım işten de çıkmayacağım dedim hala beynimi yiyor inanın moralim sıfır adapte olamıyorum. Bana bir yol gösterin
