Güneşin çocuklarıydık
Yalın sevdik, ağladık
Kimsenin namusuna
Yan gözle bakmadık
Kankaydık
Ağır adamdık
Gün doğmak bilmedi
Gözü kara gençliği
Karanlıkla boğuşurken harcadık
Güneşin çocuklarıydık
Gün görmedik
Ay ışığında yandık
Oturup sabahladığımız geceler
Anlatıp güldüğümüz
Uğruna ölecek sevgili bulamadım diye ağladığımız
Aynı konuyu sevdiğimizde
Birbirimize darıldığımız
Ve sırlarımız vardı senle kanka
Sadece birbirimize açtığımız
sen efendi takılır
ben sağa sola sataşırdın.
gülerdik, kavga benim yüzünden çıkar,
ama dayağı beraber yerdik.
herkesi bizim gibi delikanlı sanar
ama her seferinde keleğe gelirdik.
karanlıktan korkmadık,
güneşin çocuklarıydık.
kk'da uğruna ölecek dava aradık.
giyinip en pahalısından keten gömleği,
üstten iki düğmeyide açıp hovardalığa çıkmadık.
tatil yüzü görmedik, bizim değildi bayramlar.
güneşin çocuklarıydık,
delikanlıydık, kankaydık.
gün görmedik ay ışığında yandık.
uğruna ölecek dava aradık,
çok yara aldık.
kk'dan korkmadık.
yorgun düştük, uyuyacak yer aradık.
bir anamız kaldı sövülmedik, bir de yüreğimiz.
neden bilmem kanka neydik biz? niye sevilmedik?
bir gece ansızın dağıldık.
önce sen gittin, ve son nefesini verirken avuçlarımda.
konularını bana emanet ettin.
seni vuran serseri kurşun,
birgün beni de bulurmu diye düşünüyorum şimdi.
eskisi gibi dalaşmıyorum kimseyle. konumdan bile çıkmıyorum..
bazen sağda solda sataşıyor itin teki.
hiç sesimi çıkarmıyorum.
kendim için değil,
konularımız bir kez daha yetim kalsın istemiyorum.
ha bu arada hiç birini merak etme.
emanetlerine iyi bakıyorum.
forum büyüyor,
konular uzuyor.
ve geride bıraktığın sinir bozucunun içindeki yalnızlık büyüyor.
bunu bir ben biliyorum, birde o biliyor.
editörler ise bilmiyor......