- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Oldun olası sorumsuz bir babam var. Küçüklüğümden beri doğru düzgün çalışmaz acayip rahat biri sorumsuzluk diz boyu. Yıllardır 2 odada evde güneş görmez vaziyet fare gibi tıkılı yasıyoruz bir adım ilerlemedi bu adam varsa yoksa içer. Şuanda da işsiz. Benim de işyerim kapanıyor işsiz kalacağım malesef evde tüm gün dip dibe olacağız bu ev benim ruhumu daraltıyır gercekten artık tahammül edemiyorum nefret ediyorum psikologa da cok gittim ama olmuyor yapamıyorum suan mesela sinir fışkırıyor benden.. Genelde aksamları uykum gelince onların yataklarında uyurum sonra babam beyefendinin keyfine göre yapacağı vakit annem kaldırır geçerim diğer odaya kanepeme. Odam filan zaten olmadı bunları coktan gectim. Yaptıgımız odada sigara içer derdi bitmez bir asırı sinirli laf söylenmez kendisine paşa mübarek anlayış empati sıfır maksimum bencillik. Şimdi de ne güzel uyuyordum annem kaldırdı oturmus yemek yiyor daha tv deterjan aynı kanalı acıyor film izliyor cidden içim zaten daralmış durumda iş mevzusu yüzünden birde bu halleri çekiyorum.. Allaha o kadar öfkeliyim ki bir gün yüzü görmedim bu evde ne ben ve kardesim ve annem.. Evlenip kurtulmak istiyorum yada iyi bir işe tutunup güçlenip kurtulmak ama şansıma tüküreyim ki o da olmuyor bu 3. İşyerim ya kapanır ya krizden cıkarulırım bu derece şans yok... Suan sinirden basım ağrıdı
(( cidden nefrett ediyorum
