- 10 Ekim 2014
- 33.010
- 148.766
- 798
- Konu Sahibi Feel Good Inc
-
- #41
Siyaset olmadan bu konudan konusulamaz,zira ulkenin son 20 yilini ele almak gerekecek. Asgari ucretliye allahtan rahmet dileyip gidiyorum. Öldü ölecekler zira
Tek bağımlılığım var bu ara o da maraş dondurması. Maraş olunca tuzlu oluyor meybuza falan geçerim ben deİyi bişey değil de tütüne geç istiyosan. Biz bir aydır tütüncüyüz
Bağımlılığımı bile sürdüremiyorum bu ekonomiyle
Aslinda akil,mantik ve beyin yerindeyse yine siyasete girecek konu. Haklisiniz. İnsanlarin psikolojisi iyi degil,10 gun kadar once esim bahsetmisti,sanayide borclarini odeyemeyen 3 kisi intihar etmis. Hayat cok zor ama zorlastiran da bizleriz,bizler ve secimlerimizAslında ben günlük yaşamımıza hakim olan bu durumların, psikolojimiz üzerindeki yansımalarından bahsetmek istemiştim.
Asgari ücretli bu kış ne yapacak çok merak ediyorum. Umarım çocuklarını ısıtamadığı için intihar eden bir anne duymayız yine.
Bizim milletimiz böyle saksakcilikla günü kurtararak, çolugunu çocuğunu rica minnet ise sokup bunu da övüne övüne anlatarak, asla liyakatla o koltuğa gelmemiş insanların cebini doldurmasını sanki kendi fakirliğinin acısını çıkarıyormuscasina alkislayarak ve en önemlisi nerelerden geldiğini, bu vatanı nasıl elde ettiğini unutarak yaşadığı sürece yarın bugünden asla iyi olmayacak. Her gün daha az para harcayıp ay sonunu getirememek milli hobimiz olmuş durumda. insanlar aç kalmaktan, insan gibi beslenememekten zevk alıyorlar sanırım. Ne de olsa bugünümuze sukretmemiz gerektiği öğretildi bize, değil mi? Asla isyan etme, öbür dünyada alırsın karşılığını.
Neden böyle konular açıyorsunuz? Bize kastiniz ne? Buraya da giremezsem bütün gün boş dakikalarımi nasıl değerlendireceğim ben şimdi?
İnançlı olmak değil mesele. Bunun kullanılıyor olması. Benim inancımda böyle bir zulme yer yok. Kul hakkı en büyük günah değil mi? Bunun için inançlı olmak gerekmiyor. Zaten vicdan sahibi her insan bundan rahatsızlık duymalı. Siz birinin hakkına girdiğinizde üzülüyorsunuz değil mi?Ben inançlı biri değilim bu yüzden asla bu dünyadaki çektiğim sefilliğimin karşılığını alacağıma inanmıyorum. Bu gibi zamanlarda inanabilmeyi o kadar isterdim ki.
Konum için özür dilerim. Kimsenin kimseye umut verecek durumu kalmamış, bunu görebiliyorum artık. Yazık bize.
eşimin yakın akrabaları Doğuda küçük bi ilde yasıyolar
4 aydır kiralamak için ev arıyolar 1000lira altında ev yok
Ve bu akrabanın watsapp resmî malum kişi altında da “sen ne güzel adamsın” yazıyor. Çünkü tüm suç fırsatçı ev sahiplerinde ve emlakçılarda ekonominin kira ile zerre ilgisi yok
İnançlı olmak değil mesele. Bunun kullanılıyor olması. Benim inancımda böyle bir zulme yer yok. Kul hakkı en büyük günah değil mi? Bunun için inançlı olmak gerekmiyor. Zaten vicdan sahibi her insan bundan rahatsızlık duymalı. Siz birinin hakkına girdiğinizde üzülüyorsunuz değil mi?
Şimdi dine de girecek bu konu. En iyisi ben susayim.
Zaten bu kavramları birbirinden ayirabilseydik bu halde olmazdik diyorsunYaşamdan-geçimden-eğitimden konuşurken siyasete girmeden olmaz halde, siyasete girince dinden çıkmadan olmaz halde.
Ülkenin hali işte bu :)
Gecende İngiltere de doktarasini yapan ve orda esiyle yerlesip yadayan arkadasla bulustuk. ulkemizin durumunu sordum bir Türkiye mi boyle dedim hayir dedi dunya ulkeleri arasinda ekonomik savaş var.kendi ekonomik anlaşmazliklarinin zararini kapatmak icin Turkiyeyi zarara ugratmaya calisiyorlar dedi.hayat cok pahali oralarda ben burdan aliyorum herseyi dedi.bakin Arjantine ciddi kriz icindeler.faizleri %60 a cikardilar ek vergiler geldi 10 bakanlik kapandi hala kotu durumdalar..bizdede firsatcilar cok malesef.
Ben de geçen gün kardeşi olsun diye konu açmıştım. Korkma yalnız değilsin :)Valla bi de ben bu hengamenin içine çocuk doğuruyorum ya aklıma şaşıyorum bazen. Ne diyeyim güzel günler gelir inşallah
Yaşamdan-geçimden-eğitimden konuşurken siyasete girmeden olmaz halde, siyasete girince dinden çıkmadan olmaz halde.
Ülkenin hali işte bu :)
22 yaşında birine göre fazlasıyla aklı başındasın... hissettiklerinin aynını hissediyorum ve kendi umudum olsa seve seve bir kısmını sana verirdim...Merhaba hanımlar, sizde boğulma hissi yaşıyor musunuz benim gibi?
Her şeyin fiyatlarının fahiş bir şekilde artması, yaşam standardımın sürekli düşmesi olsun, önceden sadece denemek için aldığım şeyleri bugün bin kere düşünerek almamam olsun, ekonominin içler acısı hali ve giderek fakirleşmem beni altüst ediyor. Nefesim daralıyor.
Dahası dışarı çıktığımda hayattan daha da soğuyorum, gözleriyle insanı yiyip bitiren sapık, tek hücreli, beyinsiz organizmalar, istediğini taciz edilmeden giyememek, ortalıkta 3-4 karısıyla dolaşan suriyeliler ve onların en az 20 çocukları, her tarafta Arapça tabelalar, dükkanlar; tüm parkları ,mesire alanlarını, plajları, hastahaneleri doldurmuş olmaları... 2 milyon daha mülteci gelecekmiş, bugün internette gördüm, üstelik kafa kesen tayfayla karışık olarak. Gözlerimizin önünde toplum değişiyor.
Artık dışarı çıkmak bile istemiyorum..
22 yaşındayım. Tüm arkadaşlarım yurtdışına kaçma planları yapıyor. 2017'de 250 bin genç ülkeyi terketmiş. Ben de gitmek istiyorum açıkçası ama bölümüm pek uygun değil.(Aslında gitmek değil, sadece insanca yaşamak istiyorum). Artık nefes alamıyor gibi, sıkışıp kalmış, boğuluyormuş gibi hissediyorum.
Bana söyleyebileceğimiz herhangi umut verici bir şeyler var mı acaba? Hayatımızda iyiye giden bir şeyler hiç mi yok? Ruh sağlığımı nasıl koruyabilirim? Siz nasıl koruyorsunuz?
22 yaşında birine göre fazlasıyla aklı başındasın... hissettiklerinin aynını hissediyorum ve kendi umudum olsa seve seve bir kısmını sana verirdim...
Merhaba hanımlar, sizde boğulma hissi yaşıyor musunuz benim gibi?
Her şeyin fiyatlarının fahiş bir şekilde artması, yaşam standardımın sürekli düşmesi olsun, önceden sadece denemek için aldığım şeyleri bugün bin kere düşünerek almamam olsun, ekonominin içler acısı hali ve giderek fakirleşmem beni altüst ediyor. Nefesim daralıyor.
Dahası dışarı çıktığımda hayattan daha da soğuyorum, gözleriyle insanı yiyip bitiren sapık, tek hücreli, beyinsiz organizmalar, istediğini taciz edilmeden giyememek, ortalıkta 3-4 karısıyla dolaşan suriyeliler ve onların en az 20 çocukları, her tarafta Arapça tabelalar, dükkanlar; tüm parkları ,mesire alanlarını, plajları, hastahaneleri doldurmuş olmaları... 2 milyon daha mülteci gelecekmiş, bugün internette gördüm, üstelik kafa kesen tayfayla karışık olarak. Gözlerimizin önünde toplum değişiyor.
Artık dışarı çıkmak bile istemiyorum..
22 yaşındayım. Tüm arkadaşlarım yurtdışına kaçma planları yapıyor. 2017'de 250 bin genç ülkeyi terketmiş. Ben de gitmek istiyorum açıkçası ama bölümüm pek uygun değil.(Aslında gitmek değil, sadece insanca yaşamak istiyorum). Artık nefes alamıyor gibi, sıkışıp kalmış, boğuluyormuş gibi hissediyorum.
Bana söyleyebileceğimiz herhangi umut verici bir şeyler var mı acaba? Hayatımızda iyiye giden bir şeyler hiç mi yok? Ruh sağlığımı nasıl koruyabilirim? Siz nasıl koruyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?