siz olsanız ailenizden ayrı bir şehirde üniversiteye gidermiydiniz?

gitmeyi düşündüm, ama gitmedim... haa ayaklarımın üstünde durabilirmiydim? pekala dururdum... benim puanım yüksek gelince babam istanbulda kal burada oku dedi.. ben gerçekten isteseydim giderdim gerçi ama gitmedim..

çünkü ben biraz pimpirikli bi insanım.. başak burcuyum çok tittizim.. yurtta kalamazdım eminim.. hiç tanımadığım kişiyle aynı odayı paylaşamazdım, çok titizlik yapardım, evimdeki düzenim olsun isterdim... ayrı eve çıksam, o da büyük sorumluluk ve masraf.. hemen arkadaş edinebilen biri değilim.. çok zor samimi olurum...kısacası şu an ailemle yaşamaya devam ediyorum.. ama artık üniversiteli olduğum için beni olgunlukla karşılıyorlar ve sıkmıyorlar.. karışmıyorlar bana yani.. geziyorum çıkıyorum vs... ve istanbuldan başkayerde yapamazdım eminim kendimi biliyorum ben :) ablam da evlenince oda bana kaldı zaten.. evime geliyorum mis gibi annemin yemek kokuları.. kendi odam kendi düzenim.. nolursa olsun hiç pişman değilim.. iyi ki de şehir dışına gitmemişim
 
Son düzenleme:

eşim öğrenciydi evlendiğimizde fen öğretmeni karsta kaldık it gittik düşün...aklı dağılmadı orda ders çalıştı.arkadaşlıklrda aşklrda içtendi.bu söylentiler hep vardı sorma.moral bozucuydu.o çalıştı yinede.bölüm birincisi oldu.ünv.tutturdu gitme kal.akademik personel yapcaz seni.marmara ünv.geçti.bu işler belli olmuyo düşük puanlılar vardı onlarda geldi.eşimin hiç torpili olmadı.orda okurken lise düzeyinden kpss girdi memur oldu.yine dedikodular hatta okul yönetmeliği bile öğrenciliğin yatar.napıcaksın.o başldı işe okul onu idare etti.yatay geçişle tanıştığı arkadaşları ona ders notlarında yardım etti.sonra kurumlar arası atamadan öğretmenliğe geçti.
 

istanbuldan kars gittik,düşün yani.
 
bence bu biraz özgürlükten ne anladığınla alakalı.benim kendi gözlemlediğim; özellikle baskıcı aile ortamından gelenler(ki sen de öyle olduğunu söylüyorsun); özgülüğü içip dağıtmak, sevgili yapıp gece yarılarına kadar eve gelmemek sanıyorlar.üniversiteye okumak için gittiklerini unutuyorlar.sonra başlarına kötü birşey geldimi, 4 senelik okul bir 4 yıl daha uzadımı ah vah ediyorlar.o yüzden bunun sınırını önce iyi ayarla derim ben.

onun dışında ben ailemin yanında okudum üniversiteyi.aileme düşkünümdür ve sıkmazlar zaten.yemek, çamaşır, bulaşık gibi işlerin üzerime yük olmaması; maddi unsurlar ve iyi bir çalışma ortamı olması büyük avantaj oldu.tabi şehir dışına çıkma durumları biraz zora düşürüyordu ama onun dışında sıkıntı çekmedim.

ha ayrı evde yaşama gibi bir deneyimim olsun ister miydim? tabiki; fakat sorumluluklarımın da bilincinde olurdum.

ayrıca üniversitede ilişkiler liseye, ortaokula hiç mi hiç benzemiyor.herşey çıkarlar üzerine kurulu olduğundan bugün yüzüne gülen insan yarın kuyunu kazabiliyor.böyle durumları çok gördüm.kankayız deyip saç baş kavga edenini, kirayı takıp kaçanını mı ararsın; en yakın arkadaşının eşyalarını çalanını mı...

kayseri-izmir arası kaç saat bilemeyeceğim ama benim tavsiyem; illaki ailemden uzak olmak istiyorum diyorsan, işi abartmaman ve çok da uzak mesefeleri tercih etmemen.en azından ayda bir evine gidersin, ailenle hasret giderirsin, belki sınavdan önce rahatlamak istersin vs. ...

bir de kaybedilen zaman asla geri gelmiyor unutma...gün günden kötüye gidiyor, iş bulmak zaman geçtikçe zorlaşıyor.bu yüzden okulunu zamanında bitir, alanınla ilgili kendini geliştir, en az bir dili iyi şekilde öğrenmiş olarak mezun ol.kendine de vakit ayır, gez toz, sana "iyi şeyler katabilecek arkadaşlar" (özellikle burası önemli) edinmeye bak.diğer türlü yukarıda tanımladığım "sözde özgür kızlar"dan da uzak dur. :)

umarın herşey gönlünce olur...
 
her topikte bir felaket tellali olacak
benim de basima tatsiz seyler geldi ozellikle ev arkadasi konusunda malesef cikiyor oyle insanlar cok hem de.. yine de aileyle yasayip yasayip da evlenip gitmektense 9 yil tek basima yasadim cok memnunum kararimdan. illa kotu seyler olacak okul uzayacak diye birsey yok. kisilik meselesi biraz da.. dagitmaya giden var okumaya giden var sonucta.
benim ilk ev arkadasimin erkek arkadasi da bizim evde yasiyordu. cocuk oss turkiye 6.si idi ama okulu 3 sene uzatmisti dediginiz tiplerden. sac sakal birbirine girmis tam bir hippiydi
iste az once de dedigim gibi kisilik meselesi demek fen lisesi vs vs cocugu fena kasmislar o da kacip kurtulmus ama sonra bir dagilmis bir daha toparlanamamis. var oyle insanlar, cok.
ama ben arkadasin zaten barlarda sabahlayip sevgili yapmak amaciyla sehir disina gitmeyi dusundugune hic ihtimal bile vermiyorum o yuzden bence boyle seyleri dusunup evhamlanmasinin anlami yok... onun tek derdi ailesini ozleyecek ama sonucta illa ki bir gun ayrilmayacak misiniz ben tek cocugum 18 yasinda ayrildim iste 9 yil ankara sonra ingiltere. ailemi yilda 1 goruyorum. ozluyorum tabi normal olarak.. ama insan kendi duzenini kurunca alisiyor sonsuza kadar aileyle dip dibe yasamiyoruz sonucta.. bir yerde kendi basimiza kalabilmeyi ogrenmemiz gerekiyor.
hala hasta olunca annem burada olsun bana baksin istiyorum o ayri
 
Töbe yaa!!!! özgürlükten kasıt içip dağıtmak sevgiliyle birlikte kalmak değil.En azından ben bunu kastetmiyorum.
Bazıları yaşamadığı için sanırım anlamıyor.Direk akıllarına bu gelmiş
 
kesınlıkle özgurluk bu degıl kı bende böyle bısey yapacak bırı degılım aıle baskısı yasamayanlar gercekten pek anlamıyor bunu söyle söyleyeyım kı benım babam neredeyse her adımımı sorgulayan cınsten kı etrafımdakı herkes agır baslı bırı oldugumu söyler nerede nasıl davranacagımı bılırım aykırı seyler yapmam ama buna ragmen sıkıyorlar ıste bu yuzden bunalıyor ınsan.fazla sorgulanmamak belkı de özgurlukten kasıt ya da kendı kararlarını kendın vermek..ama ıste bunun yanında özlem meselesı de cok agır gelıyor bana:2:
 
benım memleketım :):)

kayseri dıyemı begenmedın.

kazandıgın bölum geleck vadedıyorsa mutlaka gıtmelıydın aılenın baskısı ıcın kacıs olark gıtmıs olsaydın sana tepkım farklı olurdu ama okumak ıcın gıtmelısın bende aılemden uzakta okudum cok duskun oldugum haldeee..
yanlıs bırseyde yapmadım cok sukur gıttım okulumu okudum bıtrdım meslek sahıbı oldum dondum aılemın yanınaa ha rahatlık dersen tabıkı rahatttım ama herzaman kendımı frenlemeyı bıldım ne asırya kactım neden kendımı cok kıstladımmm
 

canım cok vurguladım ben bunu kayserı dıye begenmemek degıl mesele aıleme duydugum özlem, dayanamamam.bunu nasıl yenecegımı bılemıyorum.mesele bu kacmak olsaydı aklımda zaten coktan gıtmıstım ama bende durum bıraz fazla duygusal agırlıklı..
 

annladım işt eonuda anlatamaya calsıtımmm yaa ben aıleme cok duskunmm babam olmadıgı ızın annem ı yalnz bırkmak ıstemedım falan ama gıttım okudum geldımmm ARALRDA KACAMAKLAR YAPIP AILEMIN YANINAAA geldımmm yanı eger kazandıgın bolum gelecek vadedıyorsa bu fırsatı kacrmamalısın bence
 
KEsinlikle gitmelisin. Üniversite bu. Bir çok kişinin hayali ve manevi değerlerinden taviz vermen gerekir ki bir müddet; başarının altına imza atabilesin..
 
sorumu bu yaaa :) tabiki gitmelisin 5 dakka dusunmeden hmde universite cagları gefcekten bi insanın hayatındaki en guzel zamanlar oluyo ve en ii sekilde eerlendrmeye bak.. İlk 1 sene zorlanırsn blki ama alıstıktan snra zamanın nası gectiini annamıcaksn inan bana bole 1 fırsatın varken sakın kacırma derim ben
Sevgiler..
 
Bende ailemden başka bir şehirde okudum. Ama burda önemli olan okulun, okulunu dondurmayı bırakıp zaman kaybetmeyi bırak derim. Ben senin yerinde olsam Kayseriye okuluma giderdim
 
hepınız cok haklısınız, kı bende sureklı kendıme aynı seylerı söyleyıp duruyorum,ama kalbım sızlıyor resmen dusundukce bır turlu basa cıkamıyorum bununla, kardesım buyuyecek onun buyudugunu göremeyecegım dıyorum kendı kendıme, cunku öyle bır durumdayız kı ben kendı odama gırıp kapıyı kapattıgım an aglamaya baslar o kadar baglı o da bana..ask gıbı bırsey resmen hanı asıkken mantıgımızı kullanmamız gereken zamanlar olur ama kalbımıZE söz gecıremeyız ya, benımkı de öyle oldu resmen,buyudukce buyuyor hemde zaman gectıkce,beynım tum söylenenlerın sonuna kadar dogru oldugunu kabul edıyor evet,mantıklı oldugunu da.. ama ıcım cok acıyor ben neden böyleyım anlamıyorum kı..keske rahat,sızler gıbı bır ınsan olabılsem
 
Ben de ailemin ısrarı üzerine çok yakın bir şehir tercih ettim, gidip gelme mesafesinde.
Pişmanım, keşke dinlemeyip daha uzaklara gitseymişim.
Canım sen evlenirken nasıl ayrılacaksın o evden?
Bir yerden başlamalısın bence kendini alıştırmaya.
 
bence bu sene şansını dene izmir olursa kesinlikle izmirde oku izmirli biri olaraktan söylüyorumki ama aileden dolayı diyorsan çok sıkıyorlar vs kararını ona göre ver bende şehir dışında okuyorum benim ailemin yanında tam özgürlüğüm okuduğum şehirdede kendi kararlarımı kendim verebiliyorum tabi özgürlükten kasıt üniversitedekilere göre değişiyor bir arkadaşta bahsetmiş, kendi şehirlerinde hiçbir ortamı olmamış insanlar aileden ayrı olunca tuhaf oluyorlar ve böyle insanlarla uğraşmak cidden güç her an değişebiliyorlar bir bakıyorsun çok iyi ertesi gün bir başka biri oluyor:) ama istediğm üniversitediyim onun dışında bana pek farkı yok özlem,yemek temizlik dışında:)
 
Son düzenleme:
bende kayseriliyim canım ve çok güzel bir şehir çok geliştiğini söylebilirm kesinlikle gelmesin ve erciyes ünv gayet güzel bir ünv .
 
26 yaşımdayım.
Vakti zamanında sınava hazırlanacak imkan ve fırsatlarım olmaması nedeniyle sınavı kazanamadım.
İsteyen başarır diyenleri duyar gibiyim ama herkesin hayatı bambaşka.
Herkesin ailesi, annesi, babası, maddiyatı, herşeyi bambaşka.
Bilmeden ahkam kesmemeli değil mi?!
Her neyse, vakti zamanında eğer kazanabilseydim kaçar giderdim.
Ailemden uzak olmak bana bir nimet olurdu.
Özellikle uzak bir yere giderdim.
Mümkünse tatillerde de gelmezdim.
Amaaaaaa....
Eğer çocuklarım başka bir şehirde üniversite kazanırsa
Asla asla gitmesini istemem..
Ama göndermem, demiyorum...
Geleceğini de riske atmasam da göndermek, onlardan ayrı kalmak istemem.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…