canım, nişanlıyken bu tarz sorunlar varsa emin ol evlenince düzelmiyor;aksine kat be kat artabiliyor. üstelik evlendiğinde kafese tıkılmış gibi hissediyorsun kendini ( boşanma arefesinde biri olarak yazıyorum ). bu insanlarla gelecek göremedim ben affet. nezaketten yoksun sonradan görme gibiler (benimkilere benzettim). sana varoştan yola çıkarak kendi yaşadığımı aktarayım: benim ailem deprem görmüş büyük bir şehire 5 dk mesafede bir beldede yaşıyor ( ve ben de orada yaşıyordum ). evler en fazla 3 katlı yani bizim oralarda. ben eşimden dolayı 1000 km uzakta bir şehre geldim,burada evler 8-10 katlı ve evden bakınca enfes bir dağ-şehir manzarası var.bu arada eşimin ailesi de bir başka büyükşehirde yaşıyor. ben buraya ev yerleştirmeye geldiğimde camdan bakıp "çok güzel bir gece manzarası" dedim, kaynanam bana dedi ki " tabii sen şehir görmeyince bu manzarayı beğenirsin ben göre göre bıktım farketmiyorum bile". bu cümlede sorun göremeyebilirsin belki ama tarzı sanki ben varoşta yaşıyorum kendisi megakentin mega sitesinde. sonra bir gün onlara gittiğimde hususi balkondan baktım ve ne göreyim: varoşa bakıyor

ordan bile aşağılayacak bir durum çıkardı. bundan daha beter bir sürü şey yaşadık... geldiğimiz nokta ise, belki yarın boşanacağız. keşke diyorum nişanlıyken gördüğüm sezdiğim bu durumlarda hemen tavır koysaymışım ayrılsaymışım.