Kızlar konu baya uzun kusura bakmayın. Ama kısaltarak bile yazdığım halde toparlayamadım. Sadede geleyim. Ben eşimle arkadaşlık yaparak evlendim. Daha çıkarken kredi kartı borcu için kefil olmamı istedi benden. Ailesinin durumu kötü değil, neden onlardan istemiyorsun dedim. Bizde kimse kimseye karışmaz, söyledim ama veremeyiz dediler dedi. Kefil olamazdım ama çıkardım 2000 lira verdim, gitti borcunu kapattı. Sonra yine biz çıkarken arabası kaza yaptı, yine ailesi vermedi ben verdim.
Gel zaman git zaman nişanlandık,tüm eşyaların peşinatını ben verdim. Ama artık ailesinin bu beleşe oğul evlendirme cingözlükleri oğullarını da küçük düşürmeye başlamıştı. Eşim gitti, düğüne bir katkınız olmayacak mı dedi. Babası bizi dışarıda yemeğe davet edip restoranda o kadar insanın önünde önümüze köpeğin önüne kemik fırlatır gibi 5000 lira fırlattı. Elimi bile sürmedim o paraya, oğlu aldı. Ayrıca da komik geldi, güya para veriyor ama ben o paranın 4-5 katını zaten çoktan harcamıştım bile düğün için. Neyse düğün yaklaştı, ailem beyaz eşyaya yardım etti, bana bilezik falan aldı. Eşim ezikdikçe ezildi tabi bu durumda. Çünkü kendisi için birşey yapan yoktu. Gitmiş ailesine demiş ki iki bilezik alın bari. Kp ne dese beğenirsiniz. Ne altını, kızlarını mı satıyorlar demiş. İçimden bir sürü şey söylemek geçiyor da tutuyorum o adama. Sen mi beni satın alacaksın gafil, sen kimsin? Sonra güç bela aldılar iki bilezik. Ne kalınlığına ne fiyatına karışmadım. Annemin taktığı tek bilezik kadar ancak etti o iki bilezik öyle söyleyim. Eşim üzülmesin diye ses etmedim, düğünde taktılar. Sonra babamın mirasıyla ev aldık, tadilat falan borca girdik.O arada eşimin askerlik parası varmış, ailesi ödüyormuş. Biz borca girince o askerlik parası üstlerine kalacak diye bir tutuştular, hemen para istediler. Benim mirasın içinden bir de 2000 lira askerlik parası verdim mi? Bu askerlik için son taksit diye biliyordum, ondan sonra gene en sıkışık zamanlarımızda 2 kere daha askerlik parası bitmedi diye para istediler verdik.
Bir de başka bir konu daha oldu, konular bitmiyor zaten. Eşimin pasaportu ailesinin evindeymiş. Birgün kp aradı, eşimin pasaportunu sordu, burda yok dedik.( Bu arada benim evimde bir iğne bile kaybolamaz, aşırı düzenliyimdir. Onların evinde ise kendilerinin nasıl kaybolmadığına şaşırıyorum, o kadar dağınıklar) Sonra kp bir hakaretlere başladı, ne eşşekliğimiz kaldı, ne bunaklığımız. Siz nasıl kaybedersiniz, ben size verdim diyor da başka birşey demiyor. Yeniden çıkarttırıcaz pasaportu dediler, yeni pasaport çıkartılırken eski pasaport da onların evinden, kp in çorap çekmecesinden çıktı. Neyse başvuru yapılmıştı artık, yeniledik mecburen. Hata kendilerinde olmasına rağmen bunlar o pasaportun parasını da bize ödettiler, 1500 de oraya gitti. Neyse gel zaman git zaman bizim baya sıkışık zamanlarımızın birinde kp 3 aylığına borç istedi, bizim başka paramız olmamasına rağmen eşim de götürdü verdi. O para bir daha geri dönmedi. Eşim babasına sordu, ne zaman verebilirsiniz diye. Babandan para mı istiyorsun demiş. Eşime bir sürü hakaret etmiş, muhtemelen bana da. Eşimle kavga etmişler. Eşim bana birşey söylemedi, kavganın içeriğini de. Ailesiyle 3 ay görüşmedi. Ama o dönem biz baya sefalet çektik. Eşim sonra barıştı onlarla, ben görüşmek istemedim. Allah biliyor ya bu kadar olay oldu, bir kere bile saygısızlık yapmamışımdır onlara karşı hiçbir zaman.Dedim ki bu saatten sonra saygıyı koruyamam, çirkeflik yapıp kendimi küçük düşürmek de istemem, seni zor durumda bırakmak da istemem. Ben artık görüşmeyeceğim dedim. Ama ne yaparlarsa yapsınlar onlar senin ailen, sana karışamam dedim. Şimdi kendisi görüşüyor, bazen çocuğu da alıp götürüyor, birkaç saat torunlarını görüyorlar.
Bu kadar olay oldu, onlar o kadar şey yaptılar, allah biliyor ya eşimin söylediği bir laf kadar canımı yakmadı. Ailesiyle barıştıktan sonra biz maddi açıdan çok sıkışıp çözüm bulamayınca ailenden iste, versinler borçlarını dedim. Ben bu kadar kavgadan sonra para falan istemem, almıycam o parayı dedi. E biz mi sürünelim dedim, benim de hakkım var bu konudaki kararlarda dedim. Ailemle aramdaki bir mevzu, sen karışamazsın dedi. Bunu söyleyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bir sürü şey yaptım ya ben onun için. En zor zamanında ailesi yoktu ben vardım. Sen karışamazsın ne demek. Bana bunu söyledi ya bir anda sıfıra indi gözümde. Şimdi eşimin de gözümde pul kadar değeri yok. Başka sebeplerle şu an kaçınılmaz sonu erteliyorum ama birgün o sona varıcaz biliyorum. Sizce haksız mıyım?