aman arkadaşım,bebeğini büyütmüşsün bak alnının akıyla,ne dert ediosun. işte mesele elti-kaynana meselesi de değil bi yerde, yani insan var insan var. benim öz teyzem,hemen alt katımızda oturur, nişanlandım,evlendim. iki cemiyetimizde de ya 1 kere gelmiştir bi işiniz var mı ucundan tutayım demeye, ya da hiç
benim de kaynanam dünya tatlısıdır maşallah, canım benim, nişan için bizim eve başka bi şehirden geldi, nişandan önceki gece annemle beraber sarma sardılar, düşün kaynanam bizde sarma sarıyo, teyzem ve biri 18 biri 28 yaşındaki kızları piyasada yok. teyzem geldiğinde de 10 dakka içinde kaçmak için bi bahanesi vardır muhakkak, yok enişten aç,yemek vercem, yok eniştenin bilmemkiminin bilmemkimi hastanede,onu ziyaret etcez...her cemiyetimizde bi küslük çıkarır, işten kaçmak için bahane ararlar.
bi de ananemi fitliyolar, seni niye götürmediler çarşıya, bizi niye çağırmadılar çarşıya die. sen kapımızı çaldın mı ki biz seni peşimize takalım???düşünsene teyzemin büyük kızı düğünüme bile gelmedi.
ama annem de öyle bi beddua etti ki, iki yetişkin çocuğun var, cemiyetleri peşpeşe olsun, benim gibi sıkış die, 1 ay içinde kızı evlendi,oğlu sözlendi,annem de inmedi yardıma.
velhasılı kelam,insan var, insancık var. hiç takma kafana, eşinle iyi geçin, sürekli de anan şöyle yengen böyle deme,sen kötü olursun.40 sene sürer belki ama o da görür gerçek yüzlerini.