Annem yaşlı değil benden bile genç 47 yaşında çocuklarım 13 11 8 yaşlarında evet okadar tükendim ki mecbur kaldım geri döndüm ama burnumdan da geldi haliyle benim eşim asla izin vermez çalışmamaAllah yardımcınız olsun.Ben 2 ay kadar önce boşandım.Aldatma vardi.Ailem destek oldu maddi manevi.Annem önceleri direnç gösterdi.Bosanma çocuğun var dayan vs.Ama sonralari anladi durumu ve yanımda oldu.Ama hiç susmadı ve beni çok yordu.
Benim Allah'a şükür işim vardı.Yoksa yapamazdim.
Anladigim Siz çok zor durumda kalmasaniz eşinize geri dönmezdiniz.Mecbur kalmışsınız.Evet keşke anneniz destek olsaymis ama yaşlı insanlar bir noktadan sonra kendi hayatlarinda yalnız olmak istiyorlar.Belki gücü o kadarina yetti.Belki eşi ısrar etti.Hersey olabilir.
Bence Sizin için önemli olan bu saaatten sonra nasıl devam etmek istediğiniz olmali.Hem eşiniz hem de annenizle.
Nasil daha iyi hissedecekseniz öyle davranin herkese.Bu hayat sizin Çocuariniz kaç yaşında bilmiyorum ama bence bir an önce iş bulup çalışın.Kendinize güveniniz artar.Daha sağlıklı plan yaparsiniz.
Allah yardımcınız olsun.
Yasamayinca anlamamaniz normal dayanmaniz gerekirdi demek kolay ama öyle olmuyor isteYine de annenize bilenmeyin.
Sonuçta yasınız ne kadar küçük olursa olsun.
Evliliğinizde işlerinizin yolunda gitmediği belliyken dogan her çocuk hanenize gül saçmayacaktı, belli bir şeydi bu yani.
Anneniz içinde evin içinde 3 çocuga bakmak kolay değil.
Siz işe gideceksiniz tüm sorumluluk annenizde olacak.
Eşinizde biraz daha kalmasına dayansaydınız bu şekilde bir durumun içinde kalmazdınız belki.
Ben annenizde bir suç bulamadım.
Dayanacaktınız.
Çocuklarınızı görmeye gidip sonra şartlarınızı iyileştirene kadar gerekirse belki 1 sene, kendinizi tutacak, dirayetli olacaktınız.
Seni çok iyi anlıyorum. Benim annecim de bizim için boşanmadı, onun da kimsesi yoktu, kimsenin yanına sığamam ki derdi. Biz büyüdük sana bakarız şimdi boşan dedik ama ne fayda gençliği hevesi bitti zaten.Merhaba hanımlar konuyu kısaca bahsetmek istiyorum sizlere çünkü yorumlarınız önemli benim için 2020 yılında uzun ve yorucu sebeblerden dolayı eşimle boşandık 3 çocuğum var cocuklarim bende kaldı eşim para konusunda hiçbir şekilde karsilamayacak şekilde nafaka veriyordu arada vermediği de oluyordu bende annemlere taşındım çocuklarımla boşanmadan sonra annem ben kizkardesim çocuklarım anneme yalvarmistim ne olur herşey daha çok yeni bir düzen kurana kadar bırakma beni diye ama okdr cabama rağmen annem Ankara'ya eşinin yanina geri dönmüştü derken hem pandemi hemde diploma sorunu nedeni ile iş bulamadım direndim çok direndim ama olmadı ki çocuklarım önce evlerine döndü 3 ay kadar tekrardan ayakta durma çabası içine girdim çocuklarım için ama yine pandemi nedeni ile olmadı çocuklarıma asla dayanamadım ve geri döndüm eşimle konuştuk herşeyi hallettik geri döndüm sahipsizlik okadar zor ve beter bir durum ki şuan acaba kendimi anlatabildim mi bilemiyorum da annemde çok darbe de yediğim zamanlar oldu ama bu duygu nasıl tarif etsem bilmiyorum insanın kimsesi olmayınca yinede bir ses arıyorsun anne sonucta diyorsun ne kadar yanlış nekadar doğru düşünüyorum kestiremiyorum annem bana çok haksızlık yapmasına rağmen neden özlüyorum hala arama gereği duyuyorum
Okadar sahip çıkmamasına ssadece kendini düşünmesine anlam veremiyorum konuyu baya dağınık aktarmış olabilirim yinede yazarsanız ona göre açıklamalı aktaririm size
Yani ben annem gibi olsaydım keyfime bakardım çocuklarımı da izlediğimde arardım gorurudm sonrası hep kendim ici n yaşardım ama öyle olmuyor o çocukların annesiz kalmaya hakları yok çünkü bende anneden yoksun büyüdüm insanın kendi yaşadığı şeyi sevdiğine yasatirmi işte ama şu en gerçek olay ki çaresizlik çok kötü ve berbat biseySeni çok iyi anlıyorum. Benim annecim de bizim için boşanmadı, onun da kimsesi yoktu, kimsenin yanına sığamam ki derdi. Biz büyüdük sana bakarız şimdi boşan dedik ama ne fayda gençliği hevesi bitti zaten.
Herkez anne olamaz diye boşuna demiyorlar. Allahım kolaylık versin.
Hanımefendi yaşamadıgımız yaşamayacagımız anlamına gelmez.Yasamayinca anlamamaniz normal dayanmaniz gerekirdi demek kolay ama öyle olmuyor iste
DogrudurHanımefendi yaşamadıgımız yaşamayacagımız anlamına gelmez.
Ayrıca ne yaşadıgımı da bilmiyorsunuz.
Evet resmi nikah kiydik annemin yaptıkları ve benim hala onu özlüyor olmamŞu an tekrar resmi nikah mı kıydınız, şikayetçi olduğunuz şey nedir ben anlamadım
Annen bir şey yapmamış ki ama.Evet resmi nikah kiydik annemin yaptıkları ve benim hala onu özlüyor olmam
Annem bana çok şey yaptı yani sadece bu değil bunun öncesi çocukluğu gençliği her fırsatta yarı yolda kaldım ve hep hayal kırıklığına uğradım benim eşim öyle bbiraz sende biraz bende kalsın diyen biri değildi malesefAnnen bir şey yapmamış ki ama.
Sorumluluk almak istememiş.
Kaldı ki mecbur degil 3 çocugun sorumlulugunu almaya.
Bu çocukların babaları var en nihayetinde.
Her hafta çocukları görmeye gidebilirdiniz.
Neden yetimhaneye bırakmış gibi bir dayanamadım evlat hasretine deyip duruyorsunuz ki ?
Çocuklar ortak çocugunuz.
O da babalarıydı.
Keşke nikah kıymadan evvel sorsaydınz.
Çünkü çok küçük degiller evlatlarınız.
Her hafta irtibatta olurdunuz ve çalışma hayatınız düzene girene kadar bu şekilde de idare edilebilirdi.
Eşin istedigi kadar vırlasın.Annem bana çok şey yaptı yani sadece bu değil bunun öncesi çocukluğu gençliği her fırsatta yarı yolda kaldım ve hep hayal kırıklığına uğradım benim eşim öyle bbiraz sende biraz bende kalsın diyen biri değildi malesef
EvetAnneniz için eşinin yanına döndü demişsiniz, ikinci evliliği anladığım kadarıyla değil mi?
Her anne bir olmuyor.. sorumlu anne var sorumsuz anneler var.. nice anneler görüyoruz. kimisini takdir ederken, kimisini takdir edemiyoruz...Annelere neden bileniyorsunuz anlam veremiyorum ?
3 çocuklu bir kadın olarak annenize gitmişsiniz ama 3 çocuk bir de siz az degil.
Kolay mı sanki ?
İyi gitmeyen bir evliliğe 3 çocuk yaparak kendinizi zor duruma sokan kendiniz olmuşsunuz ama annenize kızıyorsunuz.
Hanımefendi ben de bir anneyim.
Çocuklarınızı eşinize de bırakabilirdiniz.
Siz annesi iseniz o da babasıydı.
Çocukları yanınıza alıp aileden destek bekleyip, yeterli destek göremeyince de aileyi suçlamak en kolay şey.
Çocuklar babada kalabilirdi, siz de şartlarınızı daha olgun hale getirip çocuklarınızı yanınıza alabilirdiniz.
İnanın hiç bilmiyorum çıkmaz bu olsa gerekTekrar aldatırsa veya şiddet uygularsa ne yapacaksınız peki var mı bir planınız? Şimdi ona mecbur olduğunuzu ve ayrılmayacağınızı daha iyi biliyor
İnan sudan çıkmış balık gibiydim ayrıldığım ilk ay en çok annemin desteğine ihtiyacim vardı ama en büyük yarayı ondan gordumHer anne bir olmuyor.. sorumlu anne var sorumsuz anneler var.. nice anneler görüyoruz. kimisini takdir ederken, kimisini takdir edemiyoruz...
Yeni ayrıldığı için boşluğa düşmek istememiştir.. annesinden teselli bulmak istemiş.. hayat çok zor .. Allah annelere kolaylık versin..
Çalışıp sürekli para biriktirin sürekli altına dolara falan yatırınİnanın hiç bilmiyorum çıkmaz bu olsa gerek
Annem yaşlı değil benden bile genç 47 yaşında çocuklarım 13 11 8 yaşlarında evet okadar tükendim ki mecbur kaldım geri döndüm ama burnumdan da geldi haliyle benim eşim asla izin vermez çalışmama
bende annemlere taşındım çocuklarımla boşanmadan sonra annem ben kizkardesim çocuklarım anneme yalvarmistim ne olur herşey daha çok yeni bir düzen kurana kadar bırakma beni diye ama okdr cabama rağmen annem Ankara'ya eşinin yanina geri dönmüştü
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?