- 13 Kasım 2019
- 6.280
- 13.194
- 198
Eşimle A şehrinde tanıştım. Ben de A şehrindenim. Eşimin ailesi A şehrine 950km uzaklıkta olan B şehrinde yaşıyor. Eşim üniversiteden beri ailesinden ayrı yaşıyor. Biz tanıştığımızda da 9 yıldır A şehrinde yaşıyordu. Biz de A şehrinin bir ilçesine taşındık yaşıyoruz. Evlendiğimizden beri senede 2 kez ailesinin yanına gittik geldik, annesi de senede 1kez bize geldi gitti, (babası seyahat edemiyor) Bu düzen epey zor oluyordu. Çoğu kez "keşke onlar da A şehrinde olsaydı da bu kalmalı gelmeler gitmeler olmasaydı" dedim hep. Ancak sorun şu ki onlar asla B şehrinden vazgeçmezler. Ben de asla A şehrinden vazgeçmek istemiyorum. Şimdi annesi babası gün geçtikçe yaşlanıyorlar ve yaşlandılar. (yaşlar 70+ ve 80) Sağlık sorunları olduğu gibi artık günlük rutin işlere de yetememeye başladılar. Aslında yanlarında ev ve yemek işleri için devamlı bir yardımcıya ve ayrıca, ev dışındaki işleri için ya taksiye ya da bir şoför gibi kendilerine yardımcı olacak birilerine ihtiyaçları var (araba kullanmakta da zorlanıyorlar). Ancak böyle bir şeyi de kabul etmezler. Şu anda bu ihtiyaçlarını eşim gideriyor ama tabi geçici bir süreliğine. Eşim bir aydır B şehrinde yanlarında, Ben A şehrindeyim. Eşim seçim için gelecek, sonra yazın tekrar gidecekmiş. Bu arada yılbaşında da bir ay yanlarında kalmıştı. Dışarıdan bakılınca aslında bizim A şehrinden B şehrine taşınmamız lazım. Ancak ben Kesinlikle B şehrine taşınmam. Bunu defalarca söyledim. Hatta bilseydim evlenmezdim bile dedim (ama bundan emin değilim...) Velhasıl öyle görünüyor ki biz eşimle uzak mesafe ilişkisi yaşayacağız. Yarın öbür gün annesi babası ölünce "senin yüzünden istediğim kadar onların yanında olamadım" demesini ya da B şehrine taşınamadığımız için beni suçlamasını istemiyorum. Ne yapmalıyım? Bundan sonra biz ne olacağız?
