Sizce yaşamanın güzel bir yanı kaldı mı?

Hasbelkader87

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2023
46
19
8
Okuma yazma öğrendiğim günden beri ölmek istiyorum. Bu his içimden hiç çıkmıyor. Sürekli yaşamaya değer şeyler bulmaya çalıştım bugüne kadar. Ama artık yaşamak için bir bahanem kalmadı. Ölümü sonrasını merak ediyorum. Sevdiklerimin hepsini de kaybettim zaten. İnsanlara güvenmek istiyorum güvenemiyorum. Korkularımla başa çıkamıyorum. Gelecek güzel şeylere inanmıyorum. Herşey hep kötü olacakmış hissinden kurtulamıyorum. Bu zamana kadar bana çevremdekiler hep sen çok güçlüsün dedi. Ben güçlü olmak istemedim aslında hiç. Anlaşılmak istedim. Ve bu zamana kadar da hiç anlaşıldığımı hissedemedim. İntihar günah biliyorum. Ama günah olan bir çok şeyi zaten günlük hayatta öyle ya da böyle işliyoruz bir şekilde. Sevemiyorum. Sevildiğimi de hissetmiyorum. Bomboş hissediyorum genelde.
 
Şöyle bir pencereye doğru git gökyüzü açıksa gökyüzüne bak... Ya da sabah ilk iş dışarı çık ağaçlara, kuşlara, böceklere bir bak... Yaşamak için, her güne şükür diyerek başlayabilmek için o kadar çok sebebin var ki! Şu 3 günlük dünyada bir varız bir yokuz... Hepimiz bir gün öleceğiz... Kimse ölümsüz değil... Ama şu dünya üzerinde yaşadığımız günler o kadar kısıtlı ki! Birçok kez güvenin yıkılmış olabilir. Bu tekrardan birilerine güvenmeyeceksin demek değil. Daha temkinli adım atacaksın demek. Ya da kimsenin seni sevmediğini düşünüyorsun ya; ya senin sevdiklerin! Her zaman güçlü durmak zorunda değilsin bazen gardını indirebilirsin. Ben burdayım beni de duyun diye haykırabilirsin. Ama bir anlık gaflete düşüp saçma birşey yapma! Bak ben seni tanımıyorum ama anlamaya çalışıyorum. Kimse beni anlamıyor deme:) Seni benim gibi anlamaya çalışan başkaları da çıkacak karşına. Lütfen bütün kötü düşünceleri çıkar aklından ve herşeyin güzel olacağı günlerin de geleceğini düşün:)
 
hayalinde mi yok kız. Ben ölürsem bunlara nolur diyeceğin çocukların kedin kuşun
 

Demek ki o yaşta okuma yazmanın yanında sizi mutsuz edecek birşey daha keşfetmişsiniz? Ne keşfettiğinizi bir düşünün sorununuzun derinine inmek için. Belki diğer çocukların sahip olduğu ama sizin sahip olmadığınız birşey? Bilmiyorum.

Yaşama sevincine gelince, bence yaşama sevincini diri tutan başımıza bir gün şahane şeylerin geleceği ve hayatımızı değiştireceği inancı değil. Hayattan zevk aldığımız küçük şeyler, küçük heyecanlar, hergün yeni birşeyler keşfedebiliyor olmamız. Bu tarz şeylere odaklanmaya çalışın kendi iyiliğiniz için. Mesela okumadığınız ama sevebileceğiniz kitapların, filmlerin listesini yapın o listeyi tamamlamaya çalışın. Her ülkenin ya da her şehrin bir yöresel yemeğini denemek her dilden en sevdiğiniz şarkıyı bulmak tarzı hedefler koyun kendinize. Daha önce denemediğiniz bir spora, dansa filan başlayın. Küçük şeyler diyorum ama saydığım bu tarz şeyler yaşamın kendisidir aslında, sanat edebiyat yemekler şarkılar sporlar binlerce yıllık insanlık mirasının üst üste konup bize gelmiş halidir ve çevrenizdeki sizi en çok seven en güvenilir bulduğunuz insandan bile daha önemlidir. Dünya'ya insan olarak gelmemizin en büyük avantajıdır bu saydıklarımı deneyimleyebilmek.
 
Konu basligina cevabim: Kesinlikle!

Zaten hayattaki gunlerimiz kisitli, sonrasinin ise olup olmadigi mechul. Ben su an icin inanmiyorum mesela olumden sonra hayata.

Hayat duz degil. Hep inisli cikisli. Cok mutsuz, nefes almanin zulum oldugu gunler de oluyor. Cok keyifli, cok huzurlu gunler de. Kimi zaman sadece yuruyus yapmak bile huzur kaynagi. Kotuye ya da iyiye saplanmamak lazim.

Guclu olmak istemedim sozunuzu cok iyi anliyorum. Guclu olmak ya da basa cikmak zorunda kaliyoruz. Istegimiz disinda. Hayatin bizi bunlarla kardilastirmasi uzucu. Ama yapacak birsey de yok.
 
Manevi bosluktasin.Her anını dolu dolu yaşa.İbadetlerini yap.Namaz kıl inan huzuru bulacaksın.Kitap oku.Yeni çevre edin.
 
Bazı günler mutlu bazı günler mutsuz evet öyle bir dönemimde olmuştu. Ama ben uzun zamandır duyguları da yaşayamaz oldum. Mutluluğum mutluluk değil, üzüntüm üzüntü değil duygularımın bile tadı yok sanki.
 
Manevi bosluktasin.Her anını dolu dolu yaşa.İbadetlerini yap.Namaz kıl inan huzuru bulacaksın.Kitap oku.Yeni çevre edin.
İbadet ettiğim bir zaman dilimi de oldu. Allaha çok şükür o zamanlar huzur hissediyordum. Ama sonra o da işe yaramamaya başladı. Yeni çevre mi bunu ben mutlu bir insan olsam da istemezdim. Yeni insanlar yeni kazıklanmalar demek benim için birazcık.
 
Saplanmamak bak işte burada bu kelime çok önemli biliyor musun? Ben kötüye saplıyım herşeyin kötü olacağı hissine. Ve çıkamıyorum.
 
Ben zaten çok okuyan bir insanım. Hafta da bitirdiğim üç yazıt muhakak olurdu. Akademik, edebi, sanatsal, felsefe her alan ve dalda okumalarım mevcut. Yazmayı da çok severim. Enstrüman çalarım. Kendimce şarkılar söylerim. Dans da ederim. Ama bunlardan artık gerçekten zevk almıyorum. Bunlar beni yaşama zevkiyle doldurmuyor artık. Çocukluğum çok yokluk içindeydi. Sadece maddi anlamda değil. Ki maddi anlamda bir şekilde de olsa geçindik Allaha şükür. Ben eksik bir duyguyla doğdum ve eksik bir duyguyla büyüdüm 20 21 yaşlarına kadar. Ben doğmadan bir miktar zaman önce ölen bir babam ben doğduğumda temel ihtiyaçlarımı karşılayan ama sevgi anlamında içinde yaşayan bir annem vardı. Duygusal yokluğum çoktu. Bunların her zaman farkında oldum. Annemin yaşadıklarının da zaman zaman kızsam da hep kendi içimde affettim ve sevmeye devam ettim. Büyüyünce de belli zamandan sonra anlıyorsunuz zaten anneleri. Ama tam anlaştık bu sefer o öldü. 6 senedir böyle boşlukta yaşıyor gibiyim. Zaman zaman hayata karışmayı denesemde başıma kötü şeyler geliyor. Ya da ben enerjimle çekiyorum bilmiyorum.
 
Psikolojik destek almalisin bir an once.

Ve sunu da belirteyim, psikolojik destek alirken hemen 2-3 seansta duzelecek her sey diye dusunme. Bazi seylerin yoluna girmesi yillar bile surebilir. 1 ay veya 2 ay gidip fayda gormedim diye birakma.
Evet biliyorum son çarem bu zaten bunu da deneyeceğim.
 
Hiç arkadaşın vs yok mu biz olalım arkadaşın yoksa kafanı dağıtırız
 
İçinde ölüm isteği olduğu halde buna direnmek.
Senin bu dünyadaki imtihanın budur belkide sabretmek. Sen istesende istemesende bu gemi o limana eninde sonunda gidecek. İntihar edersen ahiretin gidecek lakin bu isteğe sabredersen Allah biliyor çok mükafat görürsün insallah.
 
Aşırı farkındalık, ince düşünme, çok hesap yapma gibi durumlar da insanı o çıkmaza itiyor.
Ben mutlu insanların daha üstünkörü yaşayan insanlar olduğunu düşünüyorum.
Biraz salsan mi acaba?
Aceleye gerek yok hani er geç hepimiz öleceğiz.
Şimdilik olduğun yerin tadını çıkarmaya çalış. Olumsuz düşünceler seni sardığında hemen modunu değiştir mesela.
 
Hiç arkadaşın vs yok mu biz olalım arkadaşın yoksa kafanı dağıtırız
Çok ince düşüncelisin teşekkür ederim. Seninle de elbette arkadaş olabiliriz sen de istersen. Arkadaşlarım var ama çok değiller ben çok arkadaşın sakat olduğunu düşünüyorum. Çok cana yakınımdır kolay iletişim kurabiliyorum. Asosyallikten kaynaklı bir bunalım değil. Bu çok derin kendimin bile çözemediği bir durum aslında. İnsan kendini bulmak için yaşarmış ben buna çok inanırım mesela. Ama ben kendimi çözemiyorum.
 
Çok doğru biliyor musun? Ben çok düşünen kolay empati kurabilen biriyim. Düşünmeyi bir bırakabilsem. En büyük sorunum bu işte uyurken bile zihnim açık rüyalarıma bile çoğu zaman hükmedebiliyorum.
 
Sabreden derviş muradına ermiş derler belki öyle olur bende bunun için çabalıyorum aslında daha fazla kendimi öldürmeden nasıl yaşarım sürekli bu döngünün içindeyim.
 
Saplanmamak bak işte burada bu kelime çok önemli biliyor musun? Ben kötüye saplıyım herşeyin kötü olacağı hissine. Ve çıkamıyorum.

Sanırım depresyon bu
Yaşamak zaten imtihanlarla ve kötülüklerle dolu
Ama insan tutunmaya odaklı yaratılmıştır sadece nereden bakacağını fark etmen gerek
Sabah uyanmak, sağlıkla ayaklarının üzerine basmak, tuvalete gitmek, duş alabilmek kadar büyük nimetlere sahibiz düşünsene bizim sıradan yaptığımız bu işlere hasret milyonlarca insan var, kalkıp bir bardak suyunu kendi içemeyen var...
Devir kötü, insanların çoğu kötü ama bu yaşamaktan vazgeçmek için geçerli sebep değil, iyi insanlar var, hayvanlar var, kitaplar var, üretmek var, birilerinin yarasına merhem olmak var. Sürekli kötü olacak zaten neden yaşıyoruz ki diye düşünürsen işte böyle yaşayamazsın. Mesafeli, fazla dayanmadığın dostluklar iyidir kafanı dağıtırsın, çalışmak üretmek sadece kendin için değil başkaları içinde bir şeyler yapmak ruh sağlığına iyi gelir. Daha da başa çıkamıyorsan yardım almalısın. Tek bir hayatımız var ve çok değerli o yüzden elimizde tutmak lazım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…