- 26 Ocak 2023
- 46
- 19
- 8
- Konu Sahibi Hasbelkader87
-
- #41
Doğru ilaç bittikten sonra gene aynısı olacak sonuçta.
Doğru ilaç bittikten sonra gene aynısı olacak sonuçta.Valla ben ilac kullanimina da cok ilimli bakiyorum. Mutsuz olmaktan, huzursuz hissetmekten cok daha iyi.bu saplanmalari, surekli ayni seyleri dusunmeyi baskiliyor.
Spor olabilir aslında strese ve anksiyeteye iyi geliyormuş.Psikolojik destek almalısın şu intihar düşüncesini at kafandan sakın yapma öyle bişey bizimde bunaldığımız daraldığımız zamanlar oluyor ama böyle düşüncelere kapılmıyoruz destek al spor yoga plates nebilim yürüyüş olur oylanacak zaman geçirecek aktiviteler bul
Benim son çare gibi oldu zira baya şey denedim bu raddeye kadar gelebilmek adına.Son çareniz değil ilk yapacağınız şey olsun. Psikiyatriye gidin.
Teşekkürler yorumunuz için.Hayatta evet zorluklar, olumsuzluklar var. Onun yanında güzellikler de var.
İnsanın bir kamp sandalyesini alıp sessizliği dinlemek bile bana umut veriyor, huzur veriyor. Şehrin en yüksek kısmına çıkıp bakın evlerde ne hüzünler, ne hastalıklar varken diğer evlerde doğumlar, düğünler, iş terfiler, birbirinin aşkından pırpır eden sevgililer, heyecanla bir şeyler öğrenen/organize eden gençler var.
Tek düze değil hiç birimiz için hayat inişler ve çıkışlar var.
Ancak bu denli yoğun ölüm kelimesi lugatınıza girmiş iste acilen bir psikiyatristten destek alın. Psikolog değil uzman psikiyatri bir hekimindrn.
Hayir oyle olmuyor. Universite cok mutsuz hissettigim o ani hala hatirliyorum mesela. Merdivenleri cikarken tum yuz kaslarimin asagiya dogru cekildigini hissediyorum. O an dedim kendime, bu kadar kotu olacagina ilac kullansana diye. Ilk askim tarafindan ter edilmistim, bolumum cok zordu, cok mutsuzdum. sonra birkac ay ilac kullandim, bahar geldi, cicekler acti, benimDoğru ilaç bittikten sonra gene aynısı olacak sonuçta.
Bende zor şeyler atlattım ama hiçbişey İntihar düşüncesinin aklıma getirmedi psikolojik destek al sakinleştirici vs ilaç iyi gelebilir anı yaşa stres yapma kendini üzme sabah akşam çık yürüyüşünü yap arkadaş ortamına gir kendini mutlu et eve kapanmaSpor olabilir aslında strese ve anksiyeteye iyi geliyormuş.
D vitaminim bir hafta önce yerlerdeydi evet o da anksiyete yapıyormuş öyle okumuştum doktor yazdı. Haftada iki gün içeceksin dedi.Hayir oyle olmuyor. Universite cok mutsuz hissettigim o ani hala hatirliyorum mesela. Merdivenleri cikarken tum yuz kaslarimin asagiya dogru cekildigini hissediyorum. O an dedim kendime, bu kadar kotu olacagina ilac kullansana diye. Ilk askim tarafindan ter edilmistim, bolumum cok zordu, cok mutsuzdum. sonra birkac ay ilac kullandim, bahar geldi, cicekler acti, benim
Modum degisti. Siz tabi benim gibi yapmayin, psikiyatrist ya da norolog ile gorusup ilac kullanin guzelce. Ilac bittikten sonra bakis acisi degismis oluyor.
Gecen hafta da mutsuz hissettim. Bu sefer gida takviyeri almaya basladim. D vitamini. Gevti icimdeki o karamaarlik. Bilmiyorum ya bunlardan ya da o duyguyu astim.
goruyorsunuz genel olarak mutlu bir insan oldugumu dusundugum halde ben de karamsarlik/kotu duygularla basa cikmaya calisiyorum kimi zaman. Siz daha sik daha yogun yasiyorsunuz belki bu duygulari su an icin. Ama yalniz degilsiniz. Hepimiz az ya da cok yasiyoruz.
Hayatimizin kimi donemlerinde daha az kimi donemlerinde daha cok. Bana da nefes almanin zulum geldigi, kendimi kotu hissettirdigi zamanlar oldu. Ama gecti. Cok mutlu oldugum gunler oldu. Onlar da gecti. Ileride cok mutlu oldugum gunler de olacak, cok kotu gunlerim de. Hepsini yasayacagim. Kacinilmaz.
Aman intihar falan etmeye kalkmayın yoksa ölüm sonrasının nasıl olduğunu göremezsiniz, başka bir şey görürsünüz. Psikolojik destek güzeldir.Ölümü sonrasını merak ediyorum.
Çok teşekkür ederim bahsettiğiniz kişilerin konuşmalarını dinleyeceğim.Aman intihar falan etmeye kalkmayın yoksa ölüm sonrasının nasıl olduğunu göremezsiniz, başka bir şey görürsünüz. Psikolojik destek güzeldir.
Ayrıca;
Dünyaya neden geldim? Hayat anlamsız modunda olan herkes için Erhan Kolbaşı, Tarık Arıkdal videolarını tavsiye ediyorum. Ölüm sonrası, dünyaya geliş amacımız gibi konularda bilgi sahibi olursanız her olaya bakış açınız değişir.
Okuma yazma öğrendiğim günden beri ölmek istiyorum. Bu his içimden hiç çıkmıyor. Sürekli yaşamaya değer şeyler bulmaya çalıştım bugüne kadar. Ama artık yaşamak için bir bahanem kalmadı. Ölümü sonrasını merak ediyorum. Sevdiklerimin hepsini de kaybettim zaten. İnsanlara güvenmek istiyorum güvenemiyorum. Korkularımla başa çıkamıyorum. Gelecek güzel şeylere inanmıyorum. Herşey hep kötü olacakmış hissinden kurtulamıyorum. Bu zamana kadar bana çevremdekiler hep sen çok güçlüsün dedi. Ben güçlü olmak istemedim aslında hiç. Anlaşılmak istedim. Ve bu zamana kadar da hiç anlaşıldığımı hissedemedim. İntihar günah biliyorum. Ama günah olan bir çok şeyi zaten günlük hayatta öyle ya da böyle işliyoruz bir şekilde. Sevemiyorum. Sevildiğimi de hissetmiyorum. Bomboş hissediyorum genelde.
İleri depresyon semptomları bunlar.
Lütfen bir uzmana başvurun.
Burda vakit kaybetmeyin.
Bilmem ne beğenenlere ne de beğenmeyenlere sormadım. Ben sadece konu açtım.Canına kıymayı düşünen birinin konusunu beğenenler, neden beğendi ; ben de onu merak ettim. Onlara da sordunuz mu ?
Valla ben de elimde olsa bu dünya da beş dkk durmazdım ama intihar edecekte değilim, umarım daha güzel bir yerde yeniden başlarız, ahiret bizim için yeni bir doğuş olur kim bilir, intihar etme, son ana kadar savaş ve bir korkak gibi değil cesur bir savaşçı gibi öl ...Okuma yazma öğrendiğim günden beri ölmek istiyorum. Bu his içimden hiç çıkmıyor. Sürekli yaşamaya değer şeyler bulmaya çalıştım bugüne kadar. Ama artık yaşamak için bir bahanem kalmadı. Ölümü sonrasını merak ediyorum. Sevdiklerimin hepsini de kaybettim zaten. İnsanlara güvenmek istiyorum güvenemiyorum. Korkularımla başa çıkamıyorum. Gelecek güzel şeylere inanmıyorum. Herşey hep kötü olacakmış hissinden kurtulamıyorum. Bu zamana kadar bana çevremdekiler hep sen çok güçlüsün dedi. Ben güçlü olmak istemedim aslında hiç. Anlaşılmak istedim. Ve bu zamana kadar da hiç anlaşıldığımı hissedemedim. İntihar günah biliyorum. Ama günah olan bir çok şeyi zaten günlük hayatta öyle ya da böyle işliyoruz bir şekilde. Sevemiyorum. Sevildiğimi de hissetmiyorum. Bomboş hissediyorum genelde.
Bu dünya zeki ve sorgulayan her insan için cehennem...Ben zaten çok okuyan bir insanım. Hafta da bitirdiğim üç yazıt muhakak olurdu. Akademik, edebi, sanatsal, felsefe her alan ve dalda okumalarım mevcut. Yazmayı da çok severim. Enstrüman çalarım. Kendimce şarkılar söylerim. Dans da ederim. Ama bunlardan artık gerçekten zevk almıyorum. Bunlar beni yaşama zevkiyle doldurmuyor artık. Çocukluğum çok yokluk içindeydi. Sadece maddi anlamda değil. Ki maddi anlamda bir şekilde de olsa geçindik Allaha şükür. Ben eksik bir duyguyla doğdum ve eksik bir duyguyla büyüdüm 20 21 yaşlarına kadar. Ben doğmadan bir miktar zaman önce ölen bir babam ben doğduğumda temel ihtiyaçlarımı karşılayan ama sevgi anlamında içinde yaşayan bir annem vardı. Duygusal yokluğum çoktu. Bunların her zaman farkında oldum. Annemin yaşadıklarının da zaman zaman kızsam da hep kendi içimde affettim ve sevmeye devam ettim. Büyüyünce de belli zamandan sonra anlıyorsunuz zaten anneleri. Ama tam anlaştık bu sefer o öldü. 6 senedir böyle boşlukta yaşıyor gibiyim. Zaman zaman hayata karışmayı denesemde başıma kötü şeyler geliyor. Ya da ben enerjimle çekiyorum bilmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?