Sizce yaşamanın güzel bir yanı kaldı mı?


Ben de aşırı düşünen, olayların öncesinde ve sonrasında tekrar tekrar düşünen biriydim. Bu inanılmaz yorucu, insana mutsuzluktan başka bir katkısı yok.
Çocuk olduktan sonra bir kahveyi sicak içebilmek bile bir lüks olunca değişti bir şeyler.
Zaten çalışıyorum. Olumsuz bir kurgu dün yine esir alacak gibi oldu beni misal Çocuk uyandi onun telaşına çabuk attım üzerimden.

Meşguliyet, yeni ortam, yeni iş diyorum ben de. Bu yenilikler sana süt kaymak olarak tertemiz gelecek demiyorum. Kötü insanlar da karşımıza çıkacak, kazık da yiyeceğiz. Hepsine bir "ahh ulan, tüh" deyip önümüze bakacağız.
Çünkü kötü kahveyi tatmasak lezzetli kahvenin değeri olmazdı. Arada üzüntüler yaşamasak mutluluğun önemi kalmazdı.

Herkesten uzak kaziksiz, üzüntüsüz bir yasam bence daha stressiz ve daha uzun olur, yormaz. Ama icinde kötünün de olduğu keyifli bir kısa yaşam daha tercih edilesi değil mi?
 
Son düzenleme:
Ben de bu duygulardayım. Arkadaşınız da mı yok? Ben çok bunaldığımda Beyhan Budak, Doğan Cüceloğlu yputubedan izliyorum. Şuan yaşamak sakinlik isteri okuyorum. Bir nebze iyi hisettiriyor. Sonra başa sarıyorum. Müzik eşliğinde Yürüyüş yapıyorum bazen de. Yalnızlık zor. Ailenizdn birini yeni kaybettiyseniz de ya da bir ayrılık yaşadığınızda böyle hissetmeniz normal aslında. Bütçeniz el veriyorsa online ya da botmal olarak bir destek alabilirsiniz.
 
Çok büyük ihtimalle depresyondasınız ve şiddetli yaşıyorsunuz. Ebeveyn kaybı ile ben de rahatsızlığımın içinde kayboldum. Yeni yeni terapi alıyorum, kendime gelmeye çalışıyorum fakat kafamda hep "ne için?" sorusu var. Yaşamı yüceltemiyorum ve güzelliğini hissedemiyorum. Gene de deniyorum, bakalım ne olacağım... İstanbul'daysanız tedavi için önerilerim olabilir size.
Aktif şekilde intihar düşünceleriniz varsa ilk işiniz acile gidip bunu anlatmak olmalı ama...
 
Canımdan çok sevdiğim birinin kanser olduğunu öğreneli 27 saat oldu. Uzun bir ömür biçmiyorlar. Şimdi ona sorayım yaşamak güzel mi değil mi? Bu dünyadan bu kadar erken gitmek ister mi istemez mi? Nefes almak ne kadar önemli onun için, ona sorayım. gezmenin ne demek olduğunu, evlenmenin, ebeveyn olmanın, hatta bunları geçtim ilkokula gitmenin ne demek olduğunu bile öğrenemeyecek olmanın ne demek olduğunu ona soralım. Üstelik daha bu soruları cevaplayamayacak kadar da küçük. Çok kızıyorum eli ayağı tutan, akıl sağlığı yerinde olan, para kazanacak gücü olan ama yaşamaktan şikayet eden, ölmek isteyen insanlara. Hiç mi nefes almak için nedeniniz yok, şu dünyada hiç mi sizi mutlu eden bir şey yok? Şu hayatta elle tutulur hiç bir şey bulamıyorsanız lütfen gidin tedavi olun. Psikolojik tedaviler, ilaçlar, belki sizi hayata bağlayacak bir şey bulmanıza yarar. Dünya canınıza Kıymaya değmeyecek kadar gereksiz ama yaşamaya değecek kadar da güzel. Biraz görmeyi deneseniz
 
Bilirim o lanet kanser hastalığını.Ben de annemi kaybettim.Yanında kaldım hastanede birçok kez ve genç genç insanlar yani başımda ölüyordu.Hatta açısından ölmek bile isteyen vardi. Allah kimseye dermansız dert vermesin.Şunu da söylemeliyim bu zamanda psikoloğa gidebilmek de çok zor.Seanslar oldukça pahali.Ozele gidince ancak verim alınabiliyor.Bu arada acil şifalar dilerim yakınınız için.Çok zor ve çok illet bir hastalık.Psikolojiyi de iyi tutmak gerekiyor.
 
Z zxshermine Konuda begenilmeyecek ne oldugunu merak ettim.. Bana da ve baskalarina da surekli begenmedim yapiyorsunuz, hadi o onemli degil de canina kiymayi dusunen, o kadar aci ceken birine begenmedim atmak neyin kafasi anlamadim.. Kadincagiz demek ki o kadar caresiz kalmis, can havliyle yardim istemis siz de begenmedim atiyorsunuz pes.. Kim ister ki canina kiymayi dusunecek kadar aci cekmeyi.. Amacim polemik falan degil ama cidden bunu gorunce yazmadan edemedim..
 
Haklısın. Çoğu zaman tesellim binlerce nimete sahip olmam. Ve bunlar için şükürler olsun binlerce kere elimden geleni yapacağım.
 
Psikolojik destek almalısın şu intihar düşüncesini at kafandan sakın yapma öyle bişey bizimde bunaldığımız daraldığımız zamanlar oluyor ama böyle düşüncelere kapılmıyoruz destek al spor yoga plates nebilim yürüyüş olur oylanacak zaman geçirecek aktiviteler bul
 
Çok üzgünüm senin adına kanserin her çeşidini aile bireylerimden birinci göz olarak izlemiş biriyim. Babaannem öldüğünde yanakları hala kıpkırmızıydı yaşamayı seviyordu mesela lenf kanseri ve ufak bir enfeksiyonla vefat etti. 10 yaşında falandım sanırım. Çocukluğum ölü görmek ölüme giden yolları görmek acıyla inliyen umutla hala yaşamaya bakan gözlerle geçti. Hatta anne karnında başladım ölü hissine ikizim düşmüş ve ben kalmışım. Sonrasında doğmadan önce babam doğduktan sonra sırasıyla aile apartmanın insanları yemek borusu kanseri, verem, lenf kanseri genetik sanırım bizde. Ama bana kızma ben yaşamak isteyen insanlara saygı duyuyorum ve yaşamaya çalışıyorum. Şuan burada bunları konuşmam bile bir çaba yoksa sessizce kendimi öldüredebilirdim. Umarım o minik insan bunu atlatır. Ve rabbim ona su gibi berrak uzun köklü bir yaşam nasip eder amin.
 
Hayır kızma önemli değil bu. Herkes beğenmek zorunda değil fikirleri, arayışları o da böyle bir tepkiyle belkide farkını ve sözünü söylüyordur.
 

Canına kıymayı düşünen birinin konusunu beğenenler, neden beğendi ; ben de onu merak ettim. Onlara da sordunuz mu ?
 
Ölünce geçecek mi peki herşey? Yani o ölüme hazır mısınız ki istiyorsunuz?
Evet psikolojik olarak kötü bir durumdasınız bu zaten ortada. Ama iyileşmek için çaba sarfedin. İçinizde ki boşluk manevi ise gerçek manada yönelin. Bir süre olunca geçecek birşey değil.
Ayrıca hayat bu her zaman zorluklar olacak imtihan dünyası biliyorsunuz. Sımsıkı tutunun bu hayata vazgeçmek yakışmaz size bu kadar acıya sabrettikten sonra. Kazanmak için sabredin.
Ve şunu da söyleyeyim inanın şu an nefes aldığınız için çok şanslısınız. Duyduğunuz konuştuğunuz içinde öyle. Bunlar bir şükür sebebi. Bunların üstüne mutsuzum deyip intihar etmek nankörlük olmaz mı. Oğlum duymuyor konusmuyor elimizde ki nimetlerin gidince kıymetini bilenlerden olmayalım lütfen. Sağlıkla mutlulukla kalın.
 
Hasbelkader87 .!.:
Saplanmamak bak işte burada bu kelime çok önemli biliyor musun? Ben kötüye saplıyım herşeyin kötü olacağı hissine. Ve çıkamıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Valla ben ilac kullanimina da cok ilimli bakiyorum. Mutsuz olmaktan, huzursuz hissetmekten cok daha iyi.bu saplanmalari, surekli ayni seyleri dusunmeyi baskiliyor.
 

Bir yazı okumuştum. "Her sabah kalktığında o gün kendini öldürmemek için bir sebep bulmanın çok normal olduğunu ve herkesin böyle olduğunu sanıyordum" diyordu yazan kişi. Bu kişi beyin kimsayında meydana gelen sorunlar nedeniyle depresyon hastasıydı. Daha sonrasında ilaç tedavisie başladığında yaşadığının aslında normal bir şey değil bir hastalıüın sonucu olduğunu yazıyordu. Yazdıklarınız bana onu hatırlattı. Bana kalırsa acilen bir psikiyatrist ile görüşmelisiniz. Umarım fayda görürsünüz.
 
Hayır kalmadı bende intihar edeceğim bir kaç güne. Kimseyi dinleme ne istiyorsan yap geride kalanlardan sanane. Doğmayı seçemedin ama ölmeyi seçebilirsin
 
Yakında bir randevum var belki benimde beynimde problem vardır. Doğuştan olmasa da sonradan olmuş olabilir zira ben belli bir yaşa kadar her sinirlendiğimde sessizce gidip duvara ya da yere kafa atıyordum ve bunlar hiç yavaş vurmalar değildi. Bir keresinde burnum kanarken yakalanmıştım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
139
Görüntüleme
51K
yoluzunbenyorgun
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
136K
gecevekedicik
  • Kilitli
Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
46K
Gezegen X
T
Boşluk, belirsizlik, sancı
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
4K
Huy Meselesi
  • Kilitli
herkesin okumasi gerekn bir hikaye../konu tekrarı
Yorumlar
8
Görüntüleme
17K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…