Ben inanıyorum buna en kötü ihtimam uzun vadede kaybettiklerini gözlemliyorum (ben de dahil

). Eskiden ağzımdan çıkanı kulağım duymazdı, çok sivri konuşur, değer vermesem de karşı tarfında hisleri olduğunu unuturdum.. zaman işte yonttu resmen bu yönlerimi, şimdi (şu anonim platformda bile) empati yaparak konuşmaya çalışırım..
Neyse ben hariç ilahi adalete maruz kalan oldu mu? Spesifik olarak diyemem eski sevgilisi ile dost kalanlardan değilim, arkadaş değil tanıdık bile kalmam. En son ilişkimde ortak arkadaşımdan bir tercih yapmasını istemiştim o mu ben gibisinden (çok yakın arkadaşımdı, diğer taraf arada selamlaştıpı biri), beğenilerinde arada iş yerinde etiketlenmesini bile görmeye tahammülüm yoktu, üzgündüm çünkü. Ne nasılsın diye sordu, ne de o adamı çıkarttı hesabından. Haftalar sonra duydum ki sevgilsinden ayrılmış o da, benim ex de bunu silmiş hesabından. Ha değdi mi acaba beni, bir arkadaşını kaybettiğine? Sanmam (tercih yapmasını kendi ruh sağlığım için istemem zorunda kaldım ben de farkındayım çok olgun bir davranıl olmadığının ama kolay unutabilen biri değilim uğradığım haksıklığı, söylemeye gerek var mı burcum akrep



).