- 27 Mart 2018
- 52
- 50
- 3
Onu da denedik . Söyleniyor hem işten geliyorum hem evde işçiyim sizin için çalışıyorum diyor.
Onu da denedik . Söyleniyor hem işten geliyorum hem evde işçiyim sizin için çalışıyorum diyor.Niye annenize yaranmak bu kadar önemli ki?
Misafirlerini ağırlamayın. Yemek siz be istiyorsanız onu yapın, yiyen yer yemeyen kendi bilir. Temizlik bir işin ucundan tutun ama herşeyi yapmayın... ütüsünü falan da kendi yapsın bir
Zahmet.
Kendi işlerinizi yapın, yük olmayın yeter...
Çok güzel anlatmışsınız. Ve inanın çok benziyoruz. Ve kavgasını da yapıyoruz ama devan değişmiyor. Haşlanmış yumurta yapılmışsa en büyük olanı küçük kardeşin, tavuk yemeğinden herkese bir but küçük kardeşe 2 but, küçük kardeş asla elini bulaşığa vurmaz, ekmeğe gitmez banyosunu pis bırakır biz temizleriz . Sadece yer içer yatar fönünü makyajını yapar dışarı çıkar . Onun sosyal hayatı vardır gezer . İstediği gibi para harcar hem ben harçlık vrrmek zorundayım hem de annemden alır . Zil çalsa kapıya bakmaz, kimseyle birşeyini oaylaşmaz . Bende aynı şekilde anneme bu kızın asla biriyle yapamaz ilerde diyorum onun kocasını iç güveysi alırım bende diyor sanki çözümmüş gibi . Anneme göre annem adaletli biz abla olduğumuz için yapmak zorundaymışız.28 yaşındasınız, tabağınızdaki ete sahip çıkın. Bugün tabaktaki et olur, yarın gelirden pay olur, sonraki gün miras olur. Bu böyle devam eder eğer tepki koymazsanız. Küçükler hep biraz daha kayrılır ama bu kadar da değil. Bir dur demeniz lazım. Bu kardeşinizin gelişimi için de önemli. Sorumsuz, hak hukuk bilmez, bencil bir insan yetiştirmeyin.
Benim de benden 8 yaş küçük erkek kardeşim çocukken böyleydi. Eve alınan herşeyi en çok yeme derdindeydi. Ben sinir olur, kavga ederdim. Annem babam bana kızardı, gözüm açmış. Halbuki benim derdim iki lokma şey değil, adaletsizlik ve kardeşimin sınır bilmemesiydi. Şimdi annem babam kardeşimin sorumsuz ve bencil oluşundan şikayetçi. Ben de onlara herşeyin bir bardak kolayla başladığını söylüyorum. Kardeşim sosyal ilişkilerinde zorlanıyor, çünkü kimse bizim gibi çekmez onu. Üniversitede başka şehirde okuyor da biraz öğrendi. Ben 12 13 yaşlarımda bunun kavgasını verebildiysem siz de verebilirsiniz. Anneniz koymuyorsa siz sınır koyacaksınız kardeşinize. Annenizi de çekin konuşun, bunun ilerde kardeşiniz için sorun olacağını söyleyin. 18 yaşındaki evlense çocuğu olacak kardeşinize de evde sorumluluk verin. Hayat çok zor, siz pamuklara sararsınız ama evden çıkınca o pamuktan dünyası başına yıkılır.
Bence annenizle güzel bir konuşma vakti gelmiş, o yalnızsa siz de babasızsınız.Hayat sizin için de kolay değil. Bunu anlamasını sağlayın. Psikolojik destek alabilir. Siz de o evin çocuğusunuz, annesi-babası olmak sizin için de ağır bir sorumluluk. Güçlü bir kadınsınız ki bu kadar şeyle başedebiliyorsunuz. Güçlü olmak iyidir ama bir yerde yorar insanı. Siz böyle güçlü durup her yükün altına girdikçe anneniz kendini daha salar. Bir bakmışsınız bunları sizin doğal göreviniz olarak görüyorlar. Buna izin vermeyin. Tatlı dille gerekirse kavga dövüş, hakkınızı yedirmeyin.
Ben kimseyle tekrar evlenmemesinden kaynaklı olduğunuda düşünüyorum . Çünkü laf çarpıyor evde üç kız varken kimle evleneyim , güvenemem diyor. Siz gidene kadar da ben yaşlanırım diyor . Yıllarca bunu söyledi durdu.Anneniz hayat yorgunu olabilir.
Onu yerden yere vurmak istemiyorum
Annenin hakkı ödenmez. Belliki çok çekmiş . O sebeple davranış bozukluğu gösteriyor. Nihayet babasız çocuklar büyütmüş, iyi kötü çalışmış. Biraz tolere edin bazı şeyleri. Ya da açıkça alın karşınıza söyleyin annecim biz kırılıyoruz neden böyle oluyor bir yanlışımız mı var deyin.
Allah kolaylık versin hepinize.
Siz nasıl davranıyorsunuz peki ona . Ben artık kaldıramıyorumAynen tam anlattığınız gibi annemde.
Annem babamdan ve kendi ailesinden yıllarca çok çekti. Sonunda boşandılar. Annemin bana göre yaptığı birkaç hata ve ev içindeki huzursuzluk sebebi ile erken evlendim kaçış gibi düşündüm. Mesela ablamla kardeşime çok farklı bana çok farklı davranır. Ablam 35 kardeşim 18 yaşında benimde. Bir kere başka bir ile dayımın kızının düğününe gitti. Bana telefonda azar çekti eve gidip çocuklara bir yemek pişirmedim diye halbuki benim 2 yaşında oğlum vardı ve onları eve davet etmiştim.kendileri gelmek istemedi :) bunun gibi onlarla benim aramda çok yapıyor ayrım gibi. Yaşadıklarına verdim ama sonuçta arada çok davrandığını hissediyorum.
İyi de siz ev arkadaşı değilsinizki onun. Siz yapmasaniz mecbur kendisi yapacak, ülkemizde hem çalışıp hem evinin çocuklarının işini yapan milyonlarca kadın varAnnem ben işe gidip bir de evde iş mi yapacağım tabiki yapmak zorundasınız bir de teşekkür mü edeyim diyor.
Ne münasebet.Birçok anne hem işe gidip hemde yemek yapıyor.Bu onun görevi.Iyice tepenize binmiş.Annem ben işe gidip bir de evde iş mi yapacağım tabiki yapmak zorundasınız bir de teşekkür mü edeyim diyor.
Evinizi ayırın 18 yaşındakinin hizmetciligini de kendisi yapsin..Alin 22 yasindakini bir ise girsin 2kardes yasayin biyle sacmalik duymadim et olayı sacmasapanAslında ben il dışında çalışıyordum ama tain istedim babam da olmayınca yanlız kalmasınlar dedim . Ö dönemdede kardeşim de yanımdaydı. Annemle küçük kardeşim aynı evde kalıyordu ama hergün annem arayıp kardeşinin arkasını toplamaktan yoruldum diye ağlıyordu diğeride annem bana yemek yaptırıyor ders çalışamıyorum diye ağlıyordu . En sonunda ortanca kardeşimi napıp edip yanlarına geri aldılar bende ona kıyamadım geldim
Ah ah, anlıyorum ben sizi. Yapmayın artık. Yemeği siz yaptıysanız bulaşığı o yıkasın, kendi banyosunu çıkarken temizlesin bi zahmet. Yapmayın, kulağından tutup zorla temizletin. Bir iki zor olur, sonra o da öğrenir. Yumurtanın büyüğünü siz kapın, gerekirse elinden alın. İnsan kendine yakıştıramıyor, şuncacık şey için kavga mı edeyim diye ama gerekirse edilir. İsyan bayrağını aç bacım :)Çok güzel anlatmışsınız. Ve inanın çok benziyoruz. Ve kavgasını da yapıyoruz ama devan değişmiyor. Haşlanmış yumurta yapılmışsa en büyük olanı küçük kardeşin, tavuk yemeğinden herkese bir but küçük kardeşe 2 but, küçük kardeş asla elini bulaşığa vurmaz, ekmeğe gitmez banyosunu pis bırakır biz temizleriz . Sadece yer içer yatar fönünü makyajını yapar dışarı çıkar . Onun sosyal hayatı vardır gezer . İstediği gibi para harcar hem ben harçlık vrrmek zorundayım hem de annemden alır . Zil çalsa kapıya bakmaz, kimseyle birşeyini oaylaşmaz . Bende aynı şekilde anneme bu kızın asla biriyle yapamaz ilerde diyorum onun kocasını iç güveysi alırım bende diyor sanki çözümmüş gibi . Anneme göre annem adaletli biz abla olduğumuz için yapmak zorundaymışız.
Canım seni okdr iyi anlıyorumki ben 18 imde atandım calısmaya basladım kard slerimi okuttum anneme maaşımın yarıısını verdim taksitlere girdim babam rahatladı tabi evden elini etegini cekdi ben annem zuulmesn dye sustum bir kurus biriktrmedim oldr memur maaşına rahigmen ıkı blezk aldık onu anneme dedm sakla dugunum olcakdı ben cok bunalmıstım artık evlenme kararı aldım 22 yasında a dn z ye herseyimi kendim yapdım borc harc icinde evlendim ailem hic bisi takmadı o ıkı blezigi bana geri takdı hatta uc blezkdi annem krdesime kıyamayıp birini bozdurup ona ehliyet aldı :) ıkı sene oldu cocuhum olcak smdik gene aynı hc bsey degsmedi babamda annemde hala kendin yap kendin al sıkısgım desem kmsem yok bi kapım yok dahada arsa aldılsr borucunu odeyemeyip benden borc isterler kısaca sebeb ne blyormusn ben cok fena alıstırdım onları hazır gelir kapısı nasılsa ben varım acaip rahatlattım kendimden ödün verdim smdi asırı pismanım sende sakım devam edme yapmayın yemek felan bırakın kcuuk kucuklugunu bilsin kardesine soyle akıllansın kapat evdeki internetide sen oduyorsan odeyemem de hayatında da biri varsa duzgun evlen gitsin kimseyi cekme inanki cok zorArkadaşlar konu annem kısaca anlatacağım acaba normal mi bana tuhaf geliyor anlamak istiyorum. Biz 28 22 ve 18 yaşlarında 3 kız kardeşiz. Babamız yok . Ben ve annem çalışıyoruz . 22 yaşındaki kardeşim evde her türlü işi yemeği o yapıyor. En küçük olanda üniversite sınavına hazırlanıyor. Annem sağlık personeli 49 yaşında . İşten eve geldiğinde ona hiçbir şekilde iş bırakmıyoruz, yemeği hazır ev temiz hatta haftasonları arkadaşlarını çağırır onlarıda ağırlarız ama yinede hayatından memnun değil. Anne yarın şu yemeği yapayımmı işten gelince diyorum . Onu yemem bunu canım istemez başlıyor saymaya . E ne yapayım diyorum naparsan yap diyor bu seferde. Diğer kardeşim 22 yaşonda olan anne formalarını ütüledim başka ütülenecek eşarbın var mı diye soeuyor niye ütüledin senden ütü mü istedik diyor. İkimiz de gerçekten sürekli trip atar yiyoruz ve ben buna anlam veremiyorum. Hiç eve.gelmek istemiyorum artık. Çocuğu yemeyen anneler gibi hissediyorum. Kensimize ayrı anneme ayrı yemek yapıyorum zaten yorulup geliyorum ama yeterki oda iyi olsun yüzü gülsün istiyoruz ama nafile cambaz da olsak bize iyi davranmıyor. Gelin görün ki 18 yaşındaki kardeşimle aşk yaşıyorlar. Kıskanmıyorum yanlış anlamayın ama mesela zil çalıyor o kardeşim bilgisayar başında dizi izlerken ben kalkıp kapıyı açıyorum anneme hoşgeldin diyorum bana selam vermeden kardeşimin odasına gidip onu sevmeye gıdıklamaya başlıyor. Diğeride üzülüyor 22 yaşında olan ben bütün gün iş yapıyorum yüzüme bakan yok o yerinden kalkmıyor ama kıymetli diyor. Mesela geçen gün etli kuru fasülye yaptım , bu 18 yaşındaki kardeşimde ete bayılır. Düşkündür. Annem ne yaptı biliyor musunuz bizim tabağımızdaki etleri seçip onun tabağına koydu. Hani neden böyle bu kıza neden böyle bize neden böyle anlam veremiyorum. Herkes demi bu böyledir o evin küçüğü diye mi?
Siz nasıl davranıyorsunuz peki ona . Ben artık kaldıramıyorum
Aslında bende hep onun istediği gibi olnaya çalışıyorum . Ama artık bıktım .Benim annem de kardeşime oğluşum der bana sertçe adımla hitap eder. Her şeyde ayırır. Sıcaklık sevgi destek göstermez. Haksızlık yaptığını söylediğim zaman da hiç alakası yok der, hala kardeşini kıskanıyorsun der, yine bende bir suç bulur. 6 yaşımdan beri isyan ediyorum, beni de kardeşimi sevdiği gibi sevmesini çok isterdim ama olmadı.
Senelerce onun istediği gibi biri olmaya çalıştım belki beni sever ümidiyle. Baktım her beklediğim destekte beni yüzüstü bırakıyor. Ondan birşey beklememeyi öğrendim artık. Okulda, hayatta başarılı, ayakları üstünde durabilen bir insan olmaya çalıştım. Çok şükür 33 yaşındayım, hayatta maddi manevi bir eksiğim yok. Annemi memnun edip sevgi dilenmeyi bıraktım. Malesef insanlar belli bir yaştan sonra değişmiyorlar. Zaten değişme kapasitesi olan kişi daha önce idrak edip kendini düzeltiyor. Ben annemi bu şekilde kabul edip kendimi onun oyuncağı olmayı bırakmakta buldum. Hala çabalıyorum. Yaralarım kapanmadı ama elimden gelen birşey de yok, onu böyle kabul etmeye çalışacağım. Senin sorununa çözüm değil bu ama kendi tecrübemi paylaşmak istedim.
Merhaba Allah sizinde yardımcınız olsun. Anneme iş arkadaşlarını örnek veriyorum o kadınlar eve gidip yemek yapıyor , çocuklarıyla ilgilenen var kocasını nazlamak zorunda olan var . Anne sana bir iş bırakmıyoruz neden bu memnuniyrtsizlik diyorum iş yapıp başıma böyle kakıcaksanız yapmayın diyip bağırıp kestirip atıyor. Pazar bende , market bende , yemek bende . Ortanca kardeşimde temizlik bulaşıktan sorumlu . Kışlık bile hazırladık. Komşular anneme hep çok şanslısın diyor ama onun umrunda değiliz . O sadece küçük kardeşimle oynaşıyor saat 12 ye kadar haftasonları yataktan çıkmıyor ikisi hatta annem gidip sevmek için onun yanına yatıyor , bizde köle izahura gibi kahvaltı hazıelıyoruz bide beğendiremiyoruz biri ben haşlanmış yemem yumurtayı diyor diğeri kızartma istiyor böyleler.doyuncada çay bardaklarını alıp diğer odaya geçip keyif yapıyorlar bizde mutfak toplayıp öğlen yemeğini planlıyoruz. İsyan ediyorum anne hadi sen tamam da o kızın toplasın bir günde diyorum karışmayın kıvırcığıma diyor alıp götürüyor küçük kardeşimi.Allah sizin gibi evlatlari nasip etsin herkese.Ama artik birak sormaya ve ayri yemek pisirmeye.Anneniz o kadarda yaşli değil .Bazi işlerini kendisi yapsin .
Sizde çalişiyorsunuz biraz umursamayin .
Buna benzer konu bende acmak istiyordum.Sadece bende herşeyi yalniz yapan çalişan anneyim .
Keşke benim evlatlarim biraz olsun ev işlerinde elatsalar
İstediği gibi olmayı bırakıp kendiniz gibi olsanız eminim daha çok değer verir siz yaptıkça sizin göreviniz gibi olmuş ve böyle olmaya devam ederseniz eminim daha mutsuz olursunuz annelerin en büyuk yanlisidir bana göre evlat ayırmak kardesleride birbirine düşürüyor haberi yok ortanca kardesinizi alın başka bı ev tutun yaşayın bence gorsun anneniz dünya kaç bucak anneleriniz böylemi demissiniz kesinlikle böyle değil tabiki annenizin psikolojik sorunlarının olduğunu düşündüm çünkü normal değil evlat ayrılamaz yaa her biri birbirinden özelAslında bende hep onun istediği gibi olnaya çalışıyorum . Ama artık bıktım .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?