Sizin bebeginizin sakat dogacagini bilseniz,dogurur musunuz?

Bu bir anne için verilebilecek en zor karar. Allah hiç kimseyi böyle bir kararla başbaşa bırakmasın.
Şu anda şunu yapardım bunu yapardım demek aslında evdeki hesap. İnsan öyle bir durumla başbaşa kalınca fikirleri tamamen altüst olabilir.

Ben olsam, şu andaki aklımla, eğer hamileliğimin çok başıysa ve kesinlikle %100 sakat doğacağı kesinse, doğuramazdım diye düşünüyorum. Ona ömür boyu acı çekme, başkalarına muhtaç olma haksızlığını yaşatmaktansa ben kendim ömür boyu bu acıyı çeker öte alemde de ben verirdim hesabını.

Ama diyorum ya...Allah hiçbir anneyi böyle bir kararla yüzleştirmesin. O anda ne olur nasıl olur kimse bilemez. Allah hepimizin çocuklarına sağlık versin sıhhat versin bahtlarını güzel yazsın inşallah.
 
benım şuan 9 aylık bebegım var ALLAH a şükür saglıgı gelışımı ıyı fakat hamıle ıken benım 3lu testım çok kötü çıkmıştı dr down sendromlu dogabılır dedı. amnıyosentez yapıldı hıçbışey çıkmadı. fakat bunu yaşamak lazım dıyorum. her saglam ınsan özürlü olmaya adaydır. ama benım ıçın çok zor bır kararda olsa ben olumsuz bışey çıksa bebegımı aldıracaktım. türkıye de özürlü ınsanlara verılen olanaklar çok sınırlı. özürlü çocuk tamamen anneye bagımlı yaşamak durumunda kalıyor bu yüzden annenın ölümü yada önemlı bır saglık sorunu çıkınca tabırı caızse çocuk ortada kalıyor. keşke devletımız sahıp çıksa ve bu çocuklarımız kımseye ıhtıyacı olmadan yaşayabılse ama malesef. bu yüzden hem çocugun kalıtelı bır yaşam sürmesı hemde annenın bana bışey olursa çocugum ne yapacak dememesı ıçın hamıle ıken karar verılmesı gereken bır durum dıye düşünüyorum ben. evet yüce ALLAH IN takdırı bu ama bu şartlarda ne yapılabılırkı başka. annenın ölümünden sonra hıçbır çocuk ortada kalmasın ALLAH ım analarını babalarını başlarından eksık etmesın yavrularımızın hep saglıklı ve mutlu olsunlar INŞALLAH...........
 
amin cnm ne güzel yazmışsın,devleti bilmem ama engelli bebeklere aile içinde bile sahip çıkılmıyor,eşini terk eden çok erkek var.bence bu kararı sadece doğuracak olan vermeli.yani anne adayı ve en doğru olanda bana göre insanın kalbinin sesini dinlemesi çünkü o ses hiç yanıltmaz..dilerimki tüm anne adaylarının ve yavrusu olan tüm annelerin ciğer paresi evlatlarına Allah uzun ömür ve hayırlı gelecekler versin tabiki melek annelerede
:Saruboceq:a.s.a.s.
 
bizimde tahlillerimizde bebeğin down sendromlu olma olasılığı yüksek çıkmıştı. öyleki ihtimal 85 kişiden 1 i ben olabilirdim. çok zor karar verilebilecek bir durum. söylediğiniz gibi yaşamayan bilemez. eşimde kararsız kaldı sanırım aldırmamızdan yanaydı. ben hep Rabbime dua ettim. Bu bebeği aldırmak zorunda kalmayalım diye. çünkü ilk bebeğim 4 aylıkken karnımda ölmüştü. 4. ayda amniyosentez yaptırdım sonuç tam 1 ay sonra geliyor. o ara içinizde kımıldadığını hisssediyorsunuz. sonuç elimize gelene kadar Allah ım nasıl yaparım bunu dedim hep. Sen buna izin verme dedim. 5. Ayda sonuç temiz geldi çok şükür. Binlerce kez şükürler olsun. sağ salim doğdu kızım. Allah çocuklarımıza hayırlı sağlıklı uzun ömürler versin. Down sendromlu bebeği olan annelere de sabır versin. gözlerinin önünde ölene dek birilerine muhtaç... Allah herkese çekebileceği derdi verirmiş.. Allah yardımcımız olsun. herkesin. bugün ne olduk dememeli yarın ne olacağımız belle değill.....
 
Allahım kimseyi böyle bir ikilemde bırakmasın bunu yaşamayan bilemez.Benimde yaş riskim vardı ayrıcada üçlü testim riskli çıkmışdı üstelik kuzenimde down sendromluydu ve 17. haftada amniyosentez yaptırdım sonuç tam 22 gün sonra çıkdı ve benim o süre içinde yaşadıklarımı ancak yaşayan anneler bilir ve anlar.Bu tip konulara hiç yorum yapmadım şu ana kadar ne aldıranı kınadım nede doğuranı çünkü ikiside anne için verilmesi çok zor kararlardı.Bin tane şey düşündüm bu süreç içinde amniyo sonucu çıkana kadar bu sonuç bana sen öleceksin yada yaşayacaksın demeleriyle eş anlamlıydı ve eminimki bu sonucu bekleyen bütün anneler böyle hissetmişdir.Yaşım 39 idi eşimde benimle aynı yaşda bu dünyada ne kadar yaşayacağımı bilmiyorum çocuğumu emanet edebileceğim başka bir kardeşide yokdu eğer öyle çıkarsa ben bu dünyadan göçüp gittikden sonra kimin ellerine bırakabilirdim ki ama bir yandanda karnımda kıpırdıyordu utanıyordum ondan amniyosentez yaptırdığım için aldığım kıyafetlere sarılıp ağlıyordum elimde olsa benim sağlığımı ona hediye ederdim.Binlerce şükürki yüce yaradanıma beni böyle bir karar vermek durumunda bırakmadı.Diyeceğim şu ki kimsenin başkasının anneliğini sorgulamaya hakkı yokdur insanları böyle durumlarda karar vermeye iten nedenler bambaşkadır.Kimisi Allah katında hesap veremem günah der kimiside çocuğumu bu şekilde dünyaya getirmem ona haksızlık der.Bende derimki lütfen bu tip forumlarda kimseyi incitecek şekilde cümleler kurmayalım sonuçda kimin kararı ne olursa olsun herkes bir anne.Dilerim hiç ama hiç kimse böyle bir soruya cvp vermek durumunda kalmaz hayat boyu.
 
kızım için özürlü olma riski çok fazla,alalım denilmişti,bende toksoplazma çıkmıştı(hayvan virüsü)zaten kanamam vs de sık sık oluyordu...dünyam başıma yıkılmıştı...eşim yanımda yoktu,doğu görevinde idi...hamile ve karnımdaki bebeğimin bu durumu ile mücadele de yalnızdım...çok zor bir karardı...belki de bana ilerde isyan edecek bir bebek dünyaya getirmeyi amaçlıyordum,belkide ona haksızlık edicektim..bu hayatı ben seçmedim diyecekti... ama herşeye göze almış ve son derece kararlı bir şekilde bu bebeği doğuracaktımne olursa kabulumdü artık otüm fedakarlıklara ve tüm acılarımızı paylaşmaya ve hayatı bu şekilde göğüslemeye hazırdım...kimseyi dinlemiyor ve asla bebeğimden vazgeçmemi sağlayamayacaklardı...testler de herşey normal çıkıyordu,sorun yok gibi görünüyordu,ama benim için ben taki bebeğimi görene dek tüm bunlara inanmayacaktım...zor kötü bir 9 ay geçirdimbebğimin durumu ve eşimin tunceli de terör kurşunlarının arasında ölümlerden dönmesi,15 -20 gün sesini duyamamak destek alamamk beni iyice yormuştu..ama hala ayakta bebeğim için durmaya calışıyordum...doğum anı geldi, özürlü engelli bir bebek annesi olacagımı düşünerek yine mutlu ,sevinçli gülümseyerek ama buruk bir kalp ile girdim...yarım baygındım,herşeyi hissediyordum karnıma baskıla vs sonra yeşil bir beze sarılı meleğim kanlar içinde bana gösterildi..ilk o kısa görüntüde sapasağlamdı ama hala endişeliydim...doğumdan cıktım bebeğim yıkandı .yogun bakıma götürdüler...sonra hayatımın o en umutlu en inanılmaz mucizesi hazinesi bebeğim geldi...koynuma koydular heman emmeye başladı,cin gibi bakıyor.kafasını oynatıyordu zorla :) herşeyiyle sağlam eksizsiz bir bebekti kızım :) oysa ben 9 ay bu acı bu sancı ve endişe kendimi yemiş bitirmiştim..hatta birçok seyden vazgeçmiş ve özürlü bir çocugun annesi olmaya hazırlamışken kendimi... mucizem o benim...şuan da 32 aylık 3 yaşına yaklaştı ve inanın o kdar akıllı ve bir o kadar da yaramaz ve çeneli ... sevgiler.. herşey olacagına varıyor...mucizeler de var...
 
Ya arkadaşlar bir şeyi çok merak ediyorum bazı arkadaşlar bebeğimin özürlü olma ihtimali fazlaydı ikili üçlü tarama testleri kötü çıkmışdı özürlü olma ihtimali büyükdü alalım dediler aldırmadım gibi cümleler kullanmış insan zaten ihtimaller dahilinde böyle birşey yapamaz sonuçda sadece ihtimaldir bu özürlü olma ihtimali kadar olmama ihtimalide yüksekdir kumar oynanmazki bir can üstünde helede kendi canınız hiç bir doktorda zaten ihtimaller dahilinde o bebeği zaten almaz kesin olmadıkdan sonra sonuç çok küçük bebeklerde bile yasal sınır 2 yada 2.5 ay diye biliyorum o zaman zarfındada zaten bir bebeğin özürlü olup olmadığı anlaşılmaz.Bunun haricindede ihtimaller dahalinde özürlü olma ihtimali var denilen hiç bir bebeği hiç kimse ihtimali var diye zaten almaz yanlışmı anlatılıyor anlatılırken ben anlayamadım.
 
bu konuda bende seninle hem fikirim.. 3lü tarama testi yapılırken bebek zaten 3 ayın üstünde oluyor ve yasal olarak ta bir dr un bunu alalım demesi acayip geliyor bana ...ki benim başıma bu olay geldiğinde bebeğim 2 ayı birkaç gün geçmişti yanılmıyorsam ve kadın bir dr du + özel bir dr du ve bana anomolili olma riski çok fazla isterseniz buyrun alalım, ayrıca bebek gelişmiyo dedikafamçokkarıştı....ki başka hastaneye de gittim ertesi günü hemen özürlü olma riski var evet,ama gelişmiş dedi her ne olursa olsun ne yazıkki şunu da anladımbu süreçte dr var dr cuk var... :1no2: bana sağlıklı bir bebeği en basından özürlü ,gelişmiyo vs diyerek adam gibi araştırıp incelemeyen bu dr ları ben allaha havale ediyorum...bana kan kusturdular...dr lara yeterince güvenemiyorum artık..
 
ben hamile kalmak için çok uğraştım tam vazgeçtiğim anda hamile olduğumu öğrendim hemde ikizlerim olacaktı bir kız bie erkek öyle mutluydumki ta ki 3 lü tarama testi sonuçlarına kadar..hemen detaylı ultrasona aldılar erkek sağlıklıydı ama kız da sorun vardı.spina bfida dediler bi omurilik hastalığı boyundan aşağısı felç ve bi böbrek çalışmıyo dünyam başıma yıkıldı anlatamam o anı eşimle birbirimize sarılıp hıçkırarak ağladık.hamileliğim ilerledikçe kızımın ensesi su toplayacak ve sağlıklı olan oğluma zarar verecekti en fazla 6 ayda doğum olur ikisine de kaybedersin dediler bi çare vardı kızımın kalbine iğne yapark yaşamı durdurulacaktı.biz bunu çaresizce kabul ettik.çünkü sağloklı bebğimizde tehlikedeydi.nasıl zor anlatamam size kzımı 3 ay karnımda ölü taşıdım ve 7.5 aylıkken doğum yaptım oğlum allaha şükür sağlıklı doğdu.şimdi 4 yaşında.o kadar zor zamanlardıki.şimdi herkes kardeşi olsun diyo ama ben kesinlikle düşünmüyorum.çok zordu karar vermek şu an düşünüyorum pişmanmıyım diye ama kesin cevap veremiyorum içim acıyor... ama oğluma bakınca onuda kaybedebilirdim diyorum.allah kimseye yaşatmasın .
 
allah kimseye yaşatmasın... çok acı bir karar olsa gerek ama ben sakat bir çocuk dünyaya getirip ömür boyu birilerine muhtaç olacak bir evlat doğurmaktan sa yaşamına son vermeyi tercih ederdim. Çünkü benim onun yanında ne kadar olabileceğimi sadece Allah bilir. Kimse sakat bir bireye bir annenin gösterdiği fedakarlıkla bakamaz diye düşünüyorum o nedenle de evladımı ele emanet etmemek için o zor kararı verirdim diye düşünüyorum. Tabii bekara koca boşamak kolay geliyor farkındayım. Gerçekten zor bir durum ama geleceği düşününce doğrusunun bu olduğuna inanıyorum...
 
böyle bir şeyde kendime şeçim yapma şansını bile vermiyorum, olduğu andan itibaren o benim civcivim :))))
 
sağlıklı doğan bir bebeğin ilerde çeşitli sebeplerle sakat olmayacağını kim garantiliyebilir! unutmayınki her sağlıklı insan bir engelli adyıdır
 
allah kimsenin başına vermesin böyle birşeyi başıma gelmedi bilmiyorum ama sanırım aldırırdım onun ne günahı varki? bu dünyaya gelirse oda çekeceek bizde ama yinede bilmiyorum belkide kalp atışlarını duyduğum mucizesine inandığım şeye kıyamazdım o yüzden allah böle bi soru karşısında bırakmasın kimseyi.
 
evt arkadaşlar bu soru gerçekten çok zor. Ben malesef ortez ve protez yapıyorum.Son bir yıl içindeki bütün hastalarım malesef 0 - 4 yaş grubu.o ürünleri yapıp takmak ve onların ağlayarak gözümün içine bakması içimi parçalıyor.Biz anne ve babalar olarak daha az acı çekiyoruz.inanın ki onlar çok acı çekiyor. özellikle bazı hastalarımın yürümesi için ısrar ediyorum.yürüyemedikleri için gözlerindeki o hüzünü bilemezsiniz.Yüce rabbimden ilk olarak sağlık sıhhat ve hayırlı evlatlar nasip etmesini dilerim. Allahım düşmanımın başına dahil vermesin.
 
allahım çok zor yaa
allah kimseye yaşatmasın
bi yandan insan diyoki o benim yavrum tabi doğururum deniyor
ama ilerde bana bişey olsa o yavruma kim bakıcak ne yapıcak
geçen senelerde bi kız çocuğunun gelişimini durdurmuşlardı yaa hatırlarsanız
annesi büyüdüğünde ben yanında olmadığım zaman o da büyüyeceği için kimse bakmaz kızıma o yüzden bu yaşında kalırsa daha kolay olur hayat onun için demişti
doğru ama anne herşeyi yapar her türlü fedakarlığı ama anne ölünce ne olucak
hadi küçükken herkes bakabilir ama büyüyüp 40 -50 yaşına gelince kim bakıcak
offf çok zor yaa
rabbim kimseye vermesin böyle bi acı
 
canım benim ; ben 28 yaşında hamile kaldım bilinir ki hastalık riskleri yaş ilerledikçe dahada fazlalaşır doktor bizden testler istedi ve kesin bir dille bana hastalık oranlarını açıkladı ben tesleri yaptırdım daha sonuçlar çıkmadan düşünmeye başladım eğer hastaysa veya sakatsa ne yapabilirdim ve aldırmaya karar verdim daha testler elime ulaşmamıştı ki tv de bi programda bir çocuğun sağlıklı doğum 5 yıl sonra ateşli bir hastalık sonucu felç olduğunu gördüm ve o gün karar verdim ne olursa olsun doğuracaktım sonuçları almaya gitmedim doktora allahın izniyle sağlıklı bir kız çocuğu dünyaya getirdim yani demem şu ki allahın verdiği karardan kaçış yok sen ne kadar kaçarsan kaç sonuç gelir ve seni bulur
 
büyük konuşmak istemiyorum eger benim sağlığımı tehliketye sokmuyorsa ve sakat bi bebek doguracagımı bile bile onu aldırırsam kendimi affedemem belki allahım bana bu sınavı verecek bile bile bi canı aldırmak dini acıdan baktıgımda kabullnilemez bi günah bence rabbim şeytana uydurmasın yinede ve herkese sağlıklı evlatlar versin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Lohusa Depresyonu…
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
4K
sesarela
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…