Hayırlı cumalar
Gerçekten merak ediyorum, sizin anneleriniz de torunlarına yani çocuklarınıza düşkün oldukları için sizi hep eleştiriyor mu?
"Bu çocuk hasta olmuş, bu çocuk pişik, bu çocuk aç, sıkılmış vs." Yani kv bana dese patlarım herhalde.
Bazen gidesim gelmiyor, beynim yoruluyor.
Oraya gidince dinlendiğimi de hissedemiyorum. Annemim dizleri rahatsız, sırf anneanne dede evi diye başıboş bırakıp döküp kirletmelerini de istemiyorum.(Çocuklarımın biri nerdeyse 3 ve 1 yaşlarında )
Aslında aramız iyidir, iletişimimiz de o şekilde.
En uyumlu yardımsever çocuğuyum diyebilirim.
Üstüne bu yorumlar gelincede kendimi zor frenliyorum.
Anneme de konusu açılınca şaka yoluyla" zaten şunuda iyi yaptın aferin, gurur duyuyorum seninle"desen şaşırırdım. Kaynanaya ihtiyacım yok sen zaten yeterince beni eleştiriyorsun vs".
(Tabii ki kv'leri kötü bellediğimden değil. Umarım anlamışsınızdır).
Çevrem ise "çok sabırlısın, iyi dayanıyosun ilgilisin vallah ben dayanamazdım, bi tokat atardım kendine gelirdi, bağırırdım, telefona tablete şekere alıştırmadın ne güzel vs."diyor.
Aa diyorum içimden, demek bu kadar insan bana kendilerince fikirlerini sunarken aslında beni övüyorlarda bir yerde.
Demek birşeyleri doğru yapıyorum.
Ama annemden duyamıyorum.
Stresli ve üzgün zamanlarımda sağolsun teselli eder ama o kadar.
Ne bileyim "sen güclüsün, sabırlısın, bak bunu iyi yaptın "gibi arada bana moral verse bende bir ana kuzusu olarak mutlu olurum.
Annem böyle yapınca eksik görüyorum kendimi.
Gerçekten merak ediyorum, sizin anneleriniz de torunlarına yani çocuklarınıza düşkün oldukları için sizi hep eleştiriyor mu?
"Bu çocuk hasta olmuş, bu çocuk pişik, bu çocuk aç, sıkılmış vs." Yani kv bana dese patlarım herhalde.
Bazen gidesim gelmiyor, beynim yoruluyor.
Oraya gidince dinlendiğimi de hissedemiyorum. Annemim dizleri rahatsız, sırf anneanne dede evi diye başıboş bırakıp döküp kirletmelerini de istemiyorum.(Çocuklarımın biri nerdeyse 3 ve 1 yaşlarında )
Aslında aramız iyidir, iletişimimiz de o şekilde.
En uyumlu yardımsever çocuğuyum diyebilirim.
Üstüne bu yorumlar gelincede kendimi zor frenliyorum.
Anneme de konusu açılınca şaka yoluyla" zaten şunuda iyi yaptın aferin, gurur duyuyorum seninle"desen şaşırırdım. Kaynanaya ihtiyacım yok sen zaten yeterince beni eleştiriyorsun vs".
(Tabii ki kv'leri kötü bellediğimden değil. Umarım anlamışsınızdır).
Çevrem ise "çok sabırlısın, iyi dayanıyosun ilgilisin vallah ben dayanamazdım, bi tokat atardım kendine gelirdi, bağırırdım, telefona tablete şekere alıştırmadın ne güzel vs."diyor.
Aa diyorum içimden, demek bu kadar insan bana kendilerince fikirlerini sunarken aslında beni övüyorlarda bir yerde.
Demek birşeyleri doğru yapıyorum.
Ama annemden duyamıyorum.
Stresli ve üzgün zamanlarımda sağolsun teselli eder ama o kadar.
Ne bileyim "sen güclüsün, sabırlısın, bak bunu iyi yaptın "gibi arada bana moral verse bende bir ana kuzusu olarak mutlu olurum.
Annem böyle yapınca eksik görüyorum kendimi.