Soğuk bir eş.Fikirlerinize ihtiyacım var

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Saygısızlık nerde ilk mesajımda? Çok gerginsiniz çatacak yer arıyorsunuz belli. Evet huyunu bile bile evlenmişsiniz bunu yazan sizsiniz. Eee o zaman huyunu mu değiştirecek adam?Bunun için boşanılmaz demek mi negatiflik? Böyle hep pohpohlanmak mı istiyorsunuz? Konu açınca saygı çerçevesinde her yoruma açık olacaksınız. Ve evet hala rahat batma lafıyla söylediklerinizin hiç alakası yok.
Pohpohlanmak istemiyorum..Bu konuyu actığım icin cok mutluyum..Harika yorumlar okudum..Deneyimli kisilerden tavsiyeler aldım.Aynı seyleri yasayan kadınlarla sohbet ettim ve bu konuda bana gercekten cok da faydası oldu,iki gündür fikirlerim değişti,daha mutlu hissediyorum..Yazmaktaki amacım buydu.İnanın yargılanacak ve elestirilecek bir konu değil actığım konu.Bazen gereksiz yere negatiflik yapılıyor sırf insanları mutsız etmek icin.Konumda tek bir saygısızlık,tek bir yanlış,eleştilecek tek bir sey yok siz de farkındasınız bence.İyi geceler diliyorum…
 
Merhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..

Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..

İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..

Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..

Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..

Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..

Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..

Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?

Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..

Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..

Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..

Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..

Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..

Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)

Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..

Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)

Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..


Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?

Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Benim evli olduğum kişi benzer özelliklerdeydi. Biz boşandık. Sevgi dili kitabınıda okudum.
Ben neşeli, hareketli bir insanım. Yıllardır arzulanmamak beni inanılmaz kötü etkiledi. Hayatımda evlilik öncesi çok fazla ilişkim olmadı, kaba tabirle inek bir öğrenciydim. İkili ilişkilere zamanım olmazdı. Ve bu durum beni deneyim yönünden yanlış bir tercihe sürükledi.
Ailemde de rol model yoktu. Alkol, şiddet, küfür, kötü alışkanlık vb olmaması iyi bir eş için bulunmaz kriterler zannederek evlendim.

Cinsellik yok denecek kadar azdı, olduğunda ise o soğuk dokunuşlar beni inanılmaz kötü etkiliyordu. Sevginin olmadığını hissetmek beni üzüyordu. İnsan görmediğini karşısındakine veremiyor. Kendisi bir kadın nasıl mutlu edilir bilmiyordu, çabasıda yoktu. Böylece de hüsranla sonuçlanabiliyor.
 
Eeee haklısın da 32 yaşa yetiştirilme etkisinin kalmaması gerekir.ben de kalmadı, karşıma çıkan adamlarda da kalmamıştı.koca koca insanlar artık aileye, yetiştirilmeye falan filan suç atmasın ya da bunu mazur görülmesin bir zahmet.ailemiz muhafazakar diye seks isteğimiz tavan yapmadı mı yani ? O da içgudüsel.ailelere kalsa ölene kadar yapmamaliyiz.ama neler yaptık aile yanındayken bile dayanamayıp.
Konuyu sekse bağlamadan düşünebildiğin herhangi birşey varmı şu hayatta?
Yemek yemek su içmek uyumak tuvalete gitmek seks yapmak hepsi ihtiyaç eyvallah da nasıl ki yemek yemek için yaşamıyorsak uyumak için yaşamıyorsak seks yapmak için de yaşamıyoruz
Yemek yemeden tuvalete gitmeden uyumadan yaşayamazsın ama seks yapmazsan da ölmezsin
Seks için sevgiye gerek yok ama sevgi için merhamete sadakate güvene muhabbete ihtiyaç var dimi
Sen sevgiyi de sekse bağlıyorsun, annemizi babamızı çocuğumuzu arkadaşımızı hangi dürtüyle seviyoruz peki?
 
Ben de sevdiğini düsünüyorum yaptığı fedakarlıklardan,sürekli annem babam gibi beni düşünmesinden,gece uyanıp uyanıp üzerimi örtmesinden..ne biliyim üstümü örteceğine sarılsa daha cok mutlu olurum sanki yasamadan bilemiyorum.Kitabı muhakkak okuyacağım..aynı durumu yasayanları görmek ve sevildiklerini görmek bana gercekten iyi geldi..
Eşiniz sizi sanki eşi gibi değil de çocuğu, ebeveyni gibi görüyor. Ben çok fazla kitap okudum işin uzmanı değilim. Fakat fazla fedakarlık, merhamette doğru değil şeklinde uzmanlar yorumluyor.
Mesela ben evliliğimizde cinsellik, temas olmadığı için annesi gibiydim. Her şeyini ben alıyordum. Çocuk gibi bakıyordum ona. Sonrasında birde gereksiz vicdan merhamet duyguları ile cebelleştim.
Çocuğumu terkediyormuş hissi oluşmuştu. Çok şükür zamanla geçiyor.
 
Eeee haklısın da 32 yaşa yetiştirilme etkisinin kalmaması gerekir.ben de kalmadı, k
Tamam da yetiştirilmenin yaşla ilgisi var mı ki… yetiştirilmek içe işleyen, farkında olmadan edinilen zihniyettir. Ailem bana nezaketi öğretti ama ben kırk yaşına geldim kabalaşacağım artık diyemezsin. Diyebiliyorsan yapabiliyorsan zaten öyle yetiştirilmemişsin demektir.
 
yorumları okumadım fakat şöyle diyeyim. her insanın karakteri, davranışı ve sevgi göstermesi farklıdır. benim eşim temas bağımlısı, sürekli sarılır öper sıkıştırır fakat ben onun gibi değilim. durup dururken daha az temas kuruyorum sanırım ona kıyasla. ama bu eşimi sevmediğimi göstermiyor. bir de aileyle alakalı olduğunu düşünmüyorum bu durumun, eşimin anne babasının birbirine çok sevgi gösterdiğini görmedim, bazı davranışlar tabi öğreniliyor ama insanın kendi kişiliği de etken kendi davranışlarında. bundan şikayet ettiğinizde ne gibi cevaplar veriyor?
 
Valla meşguliyetim cok günde 10 saatim işte geciyor zaten,nerden biliyosun mesguliyetim olmadığını.Sen kendine dokundurma o zaman😂😂
Ayy ne kadar takıntılı gergin ve alıngansınız sizi desteklemeyen herkese giydirmişsiniz komedi niyetine okudum😂
Ayrıca ben meşguliyetiniz yok demedim biraz dikkatli okuyun, hiç mi meşguliyetiniz yok diye sormuşum di mi?
Son olarak ben size siz derken sen diye cevap verdiğiniz için şunu ekleyeyim; sen de adamı aman bi salma bi kafa dinleyemesin, otur ağla bana dokunmuyo diye yani, bu hakettiğiniz cevap🤷🏻‍♀️
 
Eşiniz sizi sanki eşi gibi değil de çocuğu, ebeveyni gibi görüyor. Ben çok fazla kitap okudum işin uzmanı değilim. Fakat fazla fedakarlık, merhamette doğru değil şeklinde uzmanlar yorumluyor.
Mesela ben evliliğimizde cinsellik, temas olmadığı için annesi gibiydim. Her şeyini ben alıyordum. Çocuk gibi bakıyordum ona. Sonrasında birde gereksiz vicdan merhamet duyguları ile cebelleştim.
Çocuğumu terkediyormuş hissi oluşmuştu. Çok şükür zamanla geçiyor.
Cocuğu gibi görüyor olabilir bilemiyorum..Sürekli üstümü örtmesi yerine bana dokunması daha cok mutlu ederdi.Annem değil sonucta
 
yorumları okumadım fakat şöyle diyeyim. her insanın karakteri, davranışı ve sevgi göstermesi farklıdır. benim eşim temas bağımlısı, sürekli sarılır öper sıkıştırır fakat ben onun gibi değilim. durup dururken daha az temas kuruyorum sanırım ona kıyasla. ama bu eşimi sevmediğimi göstermiyor. bir de aileyle alakalı olduğunu düşünmüyorum bu durumun, eşimin anne babasının birbirine çok sevgi gösterdiğini görmedim, bazı davranışlar tabi öğreniliyor ama insanın kendi kişiliği de etken kendi davranışlarında. bundan şikayet ettiğinizde ne gibi cevaplar veriyor?
Haklısınız..Gecistirme tarzında cevaplar veriyor.Yok olur mu öyle sey vs vs
 
Ayy ne kadar takıntılı gergin ve alıngansınız sizi desteklemeyen herkese giydirmişsiniz komedi niyetine okudum😂
Ayrıca ben meşguliyetiniz yok demedim biraz dikkatli okuyun, hiç mi meşguliyetiniz yok diye sormuşum di mi?
Son olarak ben size siz derken sen diye cevap verdiğiniz için şunu ekleyeyim; sen de adamı aman bi salma bi kafa dinleyemesin, otur ağla bana dokunmuyo diye yani, bu hakettiğiniz cevap🤷🏻‍♀️
Bana dokunmuyo diye oturup ağlıyım haklısınız😀sevgiler 🌸😘
 
Tamam da yetiştirilmenin yaşla ilgisi var mı ki… yetiştirilmek içe işleyen, farkında olmadan edinilen zihniyettir. Ailem bana nezaketi öğretti ama ben kırk yaşına geldim kabalaşacağım artık diyemezsin. Diyebiliyorsan yapabiliyorsan zaten öyle yetiştirilmemişsin demektir.
Ben de oldukça kibar bir insanım ama bu aileden mi geliyor tamamen emin değilim.mesela bizim evde annemle babam bizden çekindikleri için yanyana bile oturamazlardı, birak bir de sarılmayı, sevgi gösterisini.ama ben sevgilimle temaz etmeden, sarılıp, öpmeden, birbirimizin kucağına yatmadan duramayız mesela.hangisinin doğuştan hangisinin yetiştirilme tarzına bağlı olduğunu anlamak da güç.eğer doğuştan değilse kişinin artık bağımsız olduktan sonra özüne döneceğini düşünüyorum.mesela benim babam maddi hesaba çok dikkat ederdi.çayın bile.daha ucuzunu bulmak için 2 saat yok yürürdü.ilk başka şehre taşındığımda ben de onun gibiydim ama şimdi özüme döndüm mesela.hiç de doğuştan gelmiyormuş bu durumum.bir kısmı illaki kalıyordur ama yetişkin kişilerin hayatının sorumluluğu kendi elinde olmalı.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Cocuğu gibi görüyor olabilir bilemiyorum..Sürekli üstümü örtmesi yerine bana dokunması daha cok mutlu ederdi.Annem değil sonucta
Haklısın da hani iki ucu bilmem.ne değnek derler.belli bir yaştan sonra şehveti, şevkate tercih ediyoruz.ki öyle de olmalı.dediğim gibi iki erkek arasında kaldığım dönem daha şehvetli olanı tercih ettim ben.sonuçta bunun 10,15 sonrası da var.seks zaten zamanla azalan bir olgu.ama şunu söyleyeyim her ne kadar bazı şeylerden şikayetçi olsanız da ayrılmak çok zor oluyor.hem bu şekilde olmaması gerektiğini düşünüyorsunuz hem de aynı zamanda çok seviyorsanız zor valla.
 
Merhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..

Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..

İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..

Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..

Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..

Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..

Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..

Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?

Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..

Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..

Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..

Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..

Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..

Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)

Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..

Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)

Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..


Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?

Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Adamın huyu bu degismez. Alisicaksiniz mecburen. Bunun için yuva yıkılmaz çocuk oyuncağı değil bu. Önemli olan size karşılık vermesi ama tabiki kadınız isteriz ilgi gormek ama yapmayınca olmuyor.
 
Temas bağımlısı olarak bana göre değil ama eşiniz haklı herkes yapısal olarak farklı, herkes sevgisini sürekli dokunarak göstermeyebilir.
 
Konuyu sekse bağlamadan düşünebildiğin herhangi birşey varmı şu hayatta?
Yemek yemek su içmek uyumak tuvalete gitmek seks yapmak hepsi ihtiyaç eyvallah da nasıl ki yemek yemek için yaşamıyorsak uyumak için yaşamıyorsak seks yapmak için de yaşamıyoruz
Yemek yemeden tuvalete gitmeden uyumadan yaşayamazsın ama seks yapmazsan da ölmezsin
Seks için sevgiye gerek yok ama sevgi için merhamete sadakate güvene muhabbete ihtiyaç var dimi
Sen sevgiyi de sekse bağlıyorsun, annemizi babamızı çocuğumuzu arkadaşımızı hangi dürtüyle seviyoruz peki?
Kadın erkek ilişkisini tek ayıran konu bu. Diğer dediklerin zaten saydığın kişilerle yaşanabiliyor.benim dediğimi doğrulamişsın aslında.
 
Temas bağımlısı olarak bana göre değil ama eşiniz haklı herkes yapısal olarak farklı, herkes sevgisini sürekli dokunarak göstermeyebilir.
Seks de az heralde.öyle olmasa bu kadar batmazdı konu sahibine.yanına gider adamı kendi kendine sever gelirdi.
 
Merhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..

Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..

İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..

Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..

Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..

Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..

Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..

Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?

Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..

Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..

Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..

Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..

Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..

Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)

Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..

Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)

Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..


Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?

Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Biraz siz de duyarsız olun bu yönde,bence eşiniz “hayırdır neden bu soğukluk?” diyecektir. Değişmez doğa kanunu şunu der: “Kaçan kovalanır”
 
Merhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..

Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..

İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..

Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..

Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..

Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..

Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..

Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?

Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..

Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..

Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..

Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..

Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..

Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)

Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..

Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)

Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..


Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?

Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Sen bir de çocuk doğduktan sonra gör uzaklığı bunlar ne ki gözlerin yatak Arıcak pişmiş yemek hazırlanmış sofra uyuyan bebek isticeksin daha neler neler bu gunlerinin tadını çıkar bence
 
Merhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..

Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..

İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..

Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..

Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..

Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..

Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..

Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?

Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..

Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..

Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..

Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..

Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..

Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)

Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..

Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)

Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..


Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?

Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Canım öyle eşler varki bizde derlerki baht hep ilk bahtir sonra si kötü yanı şu an gebe sin gebelik pisiklojiden dolayı her şeyi kolay takabilirsin eşin öyle göstermiyor olabilir her eş böyle sen kadınsın kadınlığını kullan giyin suslen yanında dolaş sana bı saygısızlığı kötü alışkanlığı yok daha ne istiyorsun op başına köy eşini dediğim gibi gebelikten dolayı böyle düşünüyor olabilirsiniz fazla takmayın onunda öyle bir karekteri var zaten önceden de öyleymiş ozaman öyle kabul ettin ve sevdin insanlar değişmez ki şiddet yok bişey yok ne gerek var buna takilmana sen op sen sarıl somurtma karşısında senin enerjin ne kadar iyi olursa esinede geçer😍😍☺️
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X