Arkadaslar,
Dayanamiyorum artik. Evlendigimizden beri (10 ay oldu) inisli cikisli, tuhaf bir evliligimiz var. Ben pervane gibi onun etrafinda donerken, o benim ne ilgimi, ne alakami, nede birseyimi ister duruma geldi yine.
Okadar gelgit ki, bi bakmissin uzerime dusen, ilgilenen adam (ama hep belirli bir duzeyde, kalbini yuzde yuz actigi cok az olmustur, ozelliklede dugune cok yaklastigimiz donemde bir sogukluk olustu onda), bir bakmissin yine aramizda buz gibi havalar (ondan kaynakli ama, sebebsiz).
Ben onu hayatimin en ortasina koymusken o benden oyle uzak ki. Aglaya aglaya yalvardim az once konusmak icin, ustune birde vicdansizca firca atti bana agladigim icin.
Gucume gidiyor, cok hemde. Sosyal olmayi, insanlarla muhabbeti, gulmeyi eglenmeyi seven bir insanim. Rabbime sukur, kendimi ovmeyi sevmem ama bakimi seven, guzel gorunmekten zevk alan bir insanim. Esim tam tersi icine donuk, soguk, mesafeli ve ciddidir. Bunda bir sikinti yok, ama insanlara karsi cok mahcup oldugum zamanlar olmustur bunun yuzunden. Ustunu kapatip, kimselere laf soyletmem ama ona. Yurtdisina is icin cok cikmasi gerekiyor, bu arada belirteyim, baska bir kadinin varligina inanmiyorum. Simdide bu pazar kuzenimin dugunu var, az once bana cumartesi sabahi yine yurtdisina gitmesi gerektigini soyledi. Bende koptular tabi (cunku diger kuzenimin dugunundede yoktu, kardesimin nisanindada yoktu, herkesten bi laf duyar hale geldim hep yanliz oldugum icin).
Esim bana ara ara cok ictiginde 'bir turlu teninin kokusuna alisamiyorum, cok istiyorum ama olmuyor' der.
Isleri cok sikintili bu aralar, buyuk ihtimal iflas edecek sirketi. Ama sukur ben calisiyorum, ustelik maasim bir bayan degil, bu devirde ev gecindiren bir erkegin bile aldigindan daha iyi. Yani iflasta etsek, o bir is bulana/kurana kadar idare ederiz.
Ama bu sikintilari yine bize oyle agir yansiyorki. Iki haftadir kolum koluna degse cekiliyor.
Ailem anlamiyor degil tabi. Birkac ay once annemle babam konusmaya geldiler esimle. Sikintiniz mi var, derdiniz mi var diye. Biz birsey olmadigini soyledik, ama benden degil esimin benim kendi ablamla ickili haldeyken dertlesmesi sonucu ogrendi annemle babam aramizdaki gelgitleri. Esim ablama benimle mantik evliligi yaptigindan falan bahsetmis, annemde al pilini pirtini gidelim dedi.
Eger bu evden gidersem, bir donusum olmaz, olamaz. Ama kahretsin Rabbim benim kalbimi, bu adami cok seviyorum. Tek duam; ya onu bana yonlendirip gonlunu yine benim icin carpmasini saglamasi, yada icime oyle bir guc versin ki, ondan vazgecebileyim.
Uzun oldu, afedersiniz. Ama inanin oyle caresizim ki. Okadar dostum varken hicbirisine tam acilamiyorum, herkes bana zaten defalarca 'sectigin adam bu mu' imaasini yapti bile. Ayril, birak gel diyecekler. Ama iste gonlum...soz gecmiyor. Soyleyin bana, bir hal care gosterin, ne olur..
Rabbim bana bir cikis yolu..
Yorumlariniz bana bugün cok agir geldi.
Bugun yogun bir is gununun ardindan laylaylom arkadasimin bekarliga veda partisine gidecegim. Bana sabir dileyin su mubarek cuma gunu duama amin deyin olmaz mi. Degerli yorumlarinizada insallah sakin kafayla yorum yapmak istiyorum, sagolun arkadaslar.
Aynen katiliyorum sana. Tek tarafli caba sarf etmek yipratir insani.valla bir an kendimi gördüm sende tek kanatla uçulmazzz bir zaman sonra sende benim gibi pes edeceksin
sabır sabır sen birşeyleri düzeltmeye çalışırken onun tepkisiz kalması gerçekten çok zor bir durum
Pervanelerini durdur.Egosunu şişirme.Bırak kaybetme korkusunu yaşasın da aklı başına gelsin.Ne demek mantık evliliği,teninin kokusuna alışamadım.Çok fazla yüz vermişsin,çaplı çapsız konuşmaya başlamış.Evlenmeseymiş.Silah mı dayadın.Senin debir hayatın,hayallerin var.Olay ten kokusuna mı kaldı.Arkadaslar,
Dayanamiyorum artik. Evlendigimizden beri (10 ay oldu) inisli cikisli, tuhaf bir evliligimiz var. Ben pervane gibi onun etrafinda donerken, o benim ne ilgimi, ne alakami, nede birseyimi ister duruma geldi yine.
Okadar gelgit ki, bi bakmissin uzerime dusen, ilgilenen adam (ama hep belirli bir duzeyde, kalbini yuzde yuz actigi cok az olmustur, ozelliklede dugune cok yaklastigimiz donemde bir sogukluk olustu onda), bir bakmissin yine aramizda buz gibi havalar (ondan kaynakli ama, sebebsiz).
Ben onu hayatimin en ortasina koymusken o benden oyle uzak ki. Aglaya aglaya yalvardim az once konusmak icin, ustune birde vicdansizca firca atti bana agladigim icin.
Gucume gidiyor, cok hemde. Sosyal olmayi, insanlarla muhabbeti, gulmeyi eglenmeyi seven bir insanim. Rabbime sukur, kendimi ovmeyi sevmem ama bakimi seven, guzel gorunmekten zevk alan bir insanim. Esim tam tersi icine donuk, soguk, mesafeli ve ciddidir. Bunda bir sikinti yok, ama insanlara karsi cok mahcup oldugum zamanlar olmustur bunun yuzunden. Ustunu kapatip, kimselere laf soyletmem ama ona. Yurtdisina is icin cok cikmasi gerekiyor, bu arada belirteyim, baska bir kadinin varligina inanmiyorum. Simdide bu pazar kuzenimin dugunu var, az once bana cumartesi sabahi yine yurtdisina gitmesi gerektigini soyledi. Bende koptular tabi (cunku diger kuzenimin dugunundede yoktu, kardesimin nisanindada yoktu, herkesten bi laf duyar hale geldim hep yanliz oldugum icin).
Esim bana ara ara cok ictiginde 'bir turlu teninin kokusuna alisamiyorum, cok istiyorum ama olmuyor' der.
Isleri cok sikintili bu aralar, buyuk ihtimal iflas edecek sirketi. Ama sukur ben calisiyorum, ustelik maasim bir bayan degil, bu devirde ev gecindiren bir erkegin bile aldigindan daha iyi. Yani iflasta etsek, o bir is bulana/kurana kadar idare ederiz.
Ama bu sikintilari yine bize oyle agir yansiyorki. Iki haftadir kolum koluna degse cekiliyor.
Ailem anlamiyor degil tabi. Birkac ay once annemle babam konusmaya geldiler esimle. Sikintiniz mi var, derdiniz mi var diye. Biz birsey olmadigini soyledik, ama benden degil esimin benim kendi ablamla ickili haldeyken dertlesmesi sonucu ogrendi annemle babam aramizdaki gelgitleri. Esim ablama benimle mantik evliligi yaptigindan falan bahsetmis, annemde al pilini pirtini gidelim dedi.
Eger bu evden gidersem, bir donusum olmaz, olamaz. Ama kahretsin Rabbim benim kalbimi, bu adami cok seviyorum. Tek duam; ya onu bana yonlendirip gonlunu yine benim icin carpmasini saglamasi, yada icime oyle bir guc versin ki, ondan vazgecebileyim.
Uzun oldu, afedersiniz. Ama inanin oyle caresizim ki. Okadar dostum varken hicbirisine tam acilamiyorum, herkes bana zaten defalarca 'sectigin adam bu mu' imaasini yapti bile. Ayril, birak gel diyecekler. Ama iste gonlum...soz gecmiyor. Soyleyin bana, bir hal care gosterin, ne olur..
Rabbim bana bir cikis yolu..
degilim canim. Planlanmadik bir sekilde hamile kaldim, ama Rabbim verdigi gibide aldi. Dusuk yaptim hemen..
Boyle gelgit bir evlilikte cocuk riskini almam, alamam. Rabbim kendisi vermisti, hamileydim birkac hafta once, ama sukursuzlugumuzden olsa gerek, Rabbim verdigi gibide aldi.
Hep dua ettim icimden o 1 haftalik hamilelik doneminde. Ve kanamam basladigindada 'Rabbim, bu bebek duserse, ozaman ondan vazgecmem gerektigini bana en acik ve net sekilde gostermis olacaksin' di. ve..dustu bebegim.
Evliligimiz döneminde gittiğim uzmana "bittiğini nasıl anlar insan demiştim " şöyle bir cümle kurmuştu "Gün gelir her şey biter ve siz kenardan sessizce izlersiniz" Sonunda bitti ve gerçekten hiç bir şey yapamadım elden yürekten hiç bir şey gelmiyor....Şu an acı çekiyorum ama geriye dönüp baktığımda en güzel yaşanacak zamanlarda ben hep mahvolmusum.... Sevgi bitse iki taraf içinde böylesine zor olmaz belki ama hemen bitmiyor.... Severek ayrılmak" zorunda"kalmak çok zor... Evet özlüyorum agliyorum kabullenemiyorum ama gitmek zorunda kalıyor insan ....ben omrum boyunca kendime acimadim, kimsede bana acimadi. Ama inan, artik dostlarimin, ailemin, kardeslerimin bana esim yuzunden aciyarak baktigini acidiklarini hissediyorum. Nekadar belli etmemeye calissamda, anliyorlar sanirim. Sukur hep boyle degiliz, ama bu dengesizlikleri beni okadar itiyor ki, okadar zorluyor ki. Yapamiyorum.
Nasil verilir ayrilik karari, ne zaman 'artik bitsin' denir, hic ama hic bilmiyorum. Ama su anda yine okadar istenilmedigimi hissediyorumki. Sordum az once, 'gideyim mi, ne istiyorsun' dedim. 'onunde duran yok, gitmek istiyorsan hic bekleme' dedi. o bu soyledigimi tehdit olarak algiliyor, halbuki ben cidden soruyorum.
Amin canim, cok sagol.
Konu açıklamasında eşinizin sizden soğuduğu yönünde bi profil oluşmus ama ben eşinizin sizi sevdiğini düşünüyorum.bi çok arkadaşın aksine aranızdaki sorunları konuşarak halledemezsiniz gibi görünüyor çünkü zaten yapı olarakta soğuk ve içe dönük biri olduğundan bahsetmişsiniz.
Ortada bi şirket, bi emek bi adanmışlık var ve iflas edebilir ama maaşımla idare edebiliriz diyorsunuz.bu eşiniz için bu kadar kolay bi mesele olmasagerek.eminim kafasını bu yönde çok yorup evlilik hayatına adapte olamamış olabilir.
Zaten çok geç evlenmiş uzun süre bekarlık yaşamış elbette gelgitler yaşar üstüne bide evlilik tam oturmadan (ki ilk 1.5 yıl müthiş zordur) işle alakalı sorunlar çıkmış.. ben anlayabiliyorum eşinizi ve belki kızacaksınız ama hak veriyorumda.
Sosyal hayatınızın yoğun olması (onun hayatınında yoğun olması bisey degistirmez) eşiniz rahatsız etmiş gibi.vardır ya öyle tipler paylaşamayan ama paylaşamadığınıda dile getiremeyen.işte bu tipler itici hareketlerle, soguk ve uzak davranışlarla kendilerini doğru ifade ettiklerini zanneder ve karşı tarafın anlamasını beklerler.
Ben biraz daha sessiz kalıp sabredip izlemenizi öneririm.zaman geçtikçe evlilik oturdukça isleri yoluna girdikçe daha sağlıklı bi ilişki yasiyacaginizi ve yine söylüyorum eşinizin sizi gercekten sevdigini düşünüyorum.
amin canim, amin. Dedigin gibi, ben onu helalim diye sevdim, esim erim diye evlendikten sonra dahada buyuk bir sevgiyle sevdim. Haklisindir belkide, umdugunu bulamadi. Belki mantik evliligi yaptim dedigi o ickili aninda gercekten dogruyu soyledi ve umdugunu bulamadigi icinde bukadar gergin ve kizgin.eşiniz sizinle evlilik için sadece kağıt üzerinde evet demiş gönlünden evet dememiş ki.. seven adam sevdiğinin değil ten kokusu sevabıyla günahıyla sever.. evlilikte varsa bozukluklar oturup birlikte düzeltmek için elinden geleni yapar.
bu adam kaçıyor sizden, evinden, evliliğinden.. mantık evliliği yapmış fakat istediği gibi beklediği gibi olmamış sinirlenmesi isyanı buna aslında... sizinde kendisini ne kadar çok sevdiğini biliyor onun içinde size içinden geçenleri söyleyemiyor.. üzerine fazla gitmeyin bırakın biraz kendi haline kendisiyle başbaşa kalsın belkide henüz kendisine bile itiraf edemediği şeyler vardır ki toparlanmak istiyordur..
Allah sabır versin işiniz çok zor...
Kiyametleri koparmadim gelmedigi icin ama tabikide tartistik, kizdim, uzuldum falan.kuzenin düğünü kardeşimin nişanı takılmayın arkadaşım böyle şeylere,adam keyfinden değil işinden dolayı gelmemiş, kendinizde diyorsunuz işleri kötü diye demekki gitmesi gerekiyorki gidiyor..İnsan böyle drumlarda eşini ister yanında tabiki ama bunu kıyametleri koparıcak olaya dönüştürmeyin..
tenine alışamadım demesi,geçmişte yaşadığı uzun bir flört vs varmıydı aceba onla ilgilimi?
Benim bir arkadasimda tipki senin anlattigin gibi, ve esiminde oldugu gibi, biraz gelgit. takmamak elde olsa keske..Ablacım eşin de sen de birbirinizi seviyorsunuz ama bazı insanlar böyle.Ben öyleyim mesela,o yüzden düşünüyorum hep ,napıcam diye.Mesela ben kendime duvarlar ördüm birsürü ,o duvarları kim yıkar bilemiyorum,aşık olursam sanırım,sonra bazen çok mutlu oluyorum,bazen hiç kimseyi görmek bile istemiyorum,şuan 3 gündür böyleyim ben de depresyondamıyım anlamadım,eşiniz de böyle galiba..
Eğer böyleyse sizin yapacağınız gerçekten bir şey yok,kendi haline bırakın,eve gelince gülümseyin,böyle huzurlu bir ortam olsun..
Kendimden biliyorum,böyle garip ruh hallerim olduğu zaman kimseyi görmek istemiyorum ,kendi en çok sevdiklerimi bile..
Takmayın kafanıza,
Aynen. Buyuk bir azimle pervanelerimi kirmakla mesgulum. Kaybetme korkusu yasar mi yasamaz mi bilmiyorum, ama onun artik hicte benim hayatimin ortasinda olmadigini gormesi lazim. Kac gundur yok ya yanimda, oyle rahatimki. Dun gece yine stres yapmaya basladim yarin geldiginde gerilicez, ben gerilincede konuyu yine acacagim, yine tartisacagiz diye stres yapmaya.Pervanelerini durdur.Egosunu şişirme.Bırak kaybetme korkusunu yaşasın da aklı başına gelsin.Ne demek mantık evliliği,teninin kokusuna alışamadım.Çok fazla yüz vermişsin,çaplı çapsız konuşmaya başlamış.Evlenmeseymiş.Silah mı dayadın.Senin debir hayatın,hayallerin var.Olay ten kokusuna mı kaldı.
Insallah. Buyuk bir cabayla insallah biraz susup, kendimle mesgul olup, onun ustune hic ama hic gitmeyip, idare etmeye calisacagim. Bunu basarmak icinde kendimi biliyorum, kendimi evden disari atmaya basliicam, bu sefer o yine gerilecek evde az durup kafama gore takildigim icin. O yuzden bi sekilde dengeli davranmam lazim.hani özeleştiri yapayim demişsiniz ya, işte aynılarını söyleyeceğim.. bazen sorunlar sözle daha da büyür ve sessizlikte kendiliğinden çözülür, erir, gider, biter.. sessizlik çok kıymetlidir. sessizliğin de bir sesi vardır. siz hele bir çekilin, ağzınızı kilitleyin, konuşmayın sorunlar üzerinde.. bekleyin.. dinlenin.. birbirinizin biraz da sessizliğini dinleyin.. sonra bir şeyler duyacağinizi düşünüyorum.. her ikinizin de hakkında en hayırlısı olsun ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?