- 7 Mayıs 2021
- 274
- 269
- 18
- Konu Sahibi portakalpetegi
-
- #41
Bir iki gün izle demiyorum bublar beraber yaşayan insanlar illaki bi yerde kendini belli edicek en az bir - iki yıl da beklemek gerekir zaten bu durumda
Bir iki gün izle demiyorum bublar beraber yaşayan insanlar illaki bi yerde kendini belli edicek en az bir - iki yıl da beklemek gerekir zaten bu durumdaHe adam da evlenene kadar ayıya dayı desin, evlendikten sonra psikolojik şiddetine aynen devam etsin.
Beraber yaşamıyorlar. İkisi de yalnız yaşıyor ayrı ayrı evlerde. Can çıkar huy çıkmaz diye güzel bir atasözümüz var.Bir iki gün izle demiyorum bublar beraber yaşayan insanlar illaki bi yerde kendini belli edicek en az bir - iki yıl da beklemek gerekir zaten bu durumda
Aile ilişkileri kısmına hiç girmeyeceğim, sevgiliylen bile kibar davranMaya tenezzül etmeyen, önüne konulan yemeğe laf söyleyen adamla EV LE NİL MEZMerhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.
Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.
Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.
Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
canim bence saglikli dusunemiyorsun, oncelikle kendini topla danisabilecegin birileri varsa onlarla istisare et. sonra da kararini verdikten sonra uygula. devam edersen bence seni kolay gunler beklemiyor. 23 yasinda ayrilirsan onunde cok secenek var, ama evlenip birde cocuk sahibi olup 30 ustu ayrilirsan ayni seceneklere sahip olamayabilirsinİlgilenen herkese teşekkür ederim toplu bir cevap yazayım. Yani sevgilimi savunuyor olacağım biraz ama çok garip yönlerden yorumlar gelmiş.
Yurtdışı konusunda ben çalışacağım o benim sayemde kalacak diye bir durum yok, kendisi benden daha çok çalışır ve çalışmayı sever, ben üniversite mezunuyum o üniversite okumamış kurumsal bir firmada teknik sorumlu olarak çalışıyor.
Ayrılmayı inanın ben de çok düşünüyorum ama ayrılık süreci nasıl olmalı son konuşmamız nasıl olmalı?
Ben bahsettiğim gibi çalışıyorum ayrılınca çok çok üzüleceğime eminim iş hayatımı etkilemeden nasıl atlatırım gerçekten yalnız olmak beni çok korkutuyor.. Uzun ilişkiden çıkıp yeniden birini sevebilir miyim, bu yeni insan benim ilişkimi sorun olarak görür mü(çünkü gerçekten çok şey yaşadık)
Bu süreçleri düşününce bile geriliyorum başıma ağrılar giriyor
İlişkiler böyle degil mıdırİlgilenen herkese teşekkür ederim toplu bir cevap yazayım. Yani sevgilimi savunuyor olacağım biraz ama çok garip yönlerden yorumlar gelmiş.
Yurtdışı konusunda ben çalışacağım o benim sayemde kalacak diye bir durum yok, kendisi benden daha çok çalışır ve çalışmayı sever, ben üniversite mezunuyum o üniversite okumamış kurumsal bir firmada teknik sorumlu olarak çalışıyor.
Ayrılmayı inanın ben de çok düşünüyorum ama ayrılık süreci nasıl olmalı son konuşmamız nasıl olmalı?
Ben bahsettiğim gibi çalışıyorum ayrılınca çok çok üzüleceğime eminim iş hayatımı etkilemeden nasıl atlatırım gerçekten yalnız olmak beni çok korkutuyor.. Uzun ilişkiden çıkıp yeniden birini sevebilir miyim, bu yeni insan benim ilişkimi sorun olarak görür mü(çünkü gerçekten çok şey yaşadık)
Bu süreçleri düşününce bile geriliyorum başıma ağrılar giriyor
Ayrılığını işine yansıtma bir zahmet, yalnız kalmaktan korktuğun için ateşe atlanmaz. Bu adam yarın eve gelip ayaklarını uzatacak, sen yorfun bitkin mutfağa koşacaksın ve o yorgunlukla yaptığın yemeğe laf söyleyecek, özel bir gün için bir kutlama, ya da bir başarın için tebrik bekleyeceksin alamayacaksın. Bak evleneceğin adam sana her koşulda kibar davranmalı asker arkadaşı değilsin sen onun, karısı olacaksın ve kadınlar sonsuza kadar kibarlık ve anlayış bekler, sen şimdiden göremiyorsun bunu, sürekli eleştiriyor. Bunu da sen yanlış olduğundan değil, seni beğenmediğinden, beklentilerin işine gelmediğinden yapıyor. Hep böyle küçümsenerek yaşamak mı istiyorsun.İlgilenen herkese teşekkür ederim toplu bir cevap yazayım. Yani sevgilimi savunuyor olacağım biraz ama çok garip yönlerden yorumlar gelmiş.
Yurtdışı konusunda ben çalışacağım o benim sayemde kalacak diye bir durum yok, kendisi benden daha çok çalışır ve çalışmayı sever, ben üniversite mezunuyum o üniversite okumamış kurumsal bir firmada teknik sorumlu olarak çalışıyor.
Ayrılmayı inanın ben de çok düşünüyorum ama ayrılık süreci nasıl olmalı son konuşmamız nasıl olmalı?
Ben bahsettiğim gibi çalışıyorum ayrılınca çok çok üzüleceğime eminim iş hayatımı etkilemeden nasıl atlatırım gerçekten yalnız olmak beni çok korkutuyor.. Uzun ilişkiden çıkıp yeniden birini sevebilir miyim, bu yeni insan benim ilişkimi sorun olarak görür mü(çünkü gerçekten çok şey yaşadık)
Bu süreçleri düşününce bile geriliyorum başıma ağrılar giriyor
Evet bu bahsettiğim şeyler bir süredir böyle ama bir ay önce 23 yaşına girdikten sonra daha da canımı sıkmaya başladı bir şeyler geç olmadan hareket etmek ve hemen atlatmak istiyorum. Gerçekten hassas biriyim ayrılınca çok zor zamanlar geçireceğime eminim ama bu korkum yüzünden yıllarımı heba etmek de istemiyorum çevremde bunları danışıp objektif fikir alabileceğim birileri yok malesef... gerçekten çıkmazdayımcanim bence saglikli dusunemiyorsun, oncelikle kendini topla danisabilecegin birileri varsa onlarla istisare et. sonra da kararini verdikten sonra uygula. devam edersen bence seni kolay gunler beklemiyor. 23 yasinda ayrilirsan onunde cok secenek var, ama evlenip birde cocuk sahibi olup 30 ustu ayrilirsan ayni seceneklere sahip olamayabilirsin
Evet haklısınız ben bu iş tamamen bitene kadar nasıl bir yol izlemeliyim? Duygularıma korkularıma nasıl engel olmalıyımİlişkiler böyle degil mıdır
DOğru insani bulana kadar bir sürü kurbağa öpersin
Evlilik her yönden kendini huzurlu hissettiğin insanla olur.
Şimdi toz pembe çoğu şey
Evlenince öyle olmuyor ! Daha fazla yıpranmış oluyor insan.
Hayatımın büyük çoğunluğu işte geçiyor üzüntümü yansıtmayacak kadar profesyonel değilim henüz malesef... Smylediklerinize ben de hak veriyorum başkası olsa ben de bunları söylerdim ama gözüm korkuyor alışkanlıklarımı değiştirmek her şeye baştan başlamak vsAyrılığını işine yansıtma bir zahmet, yalnız kalmaktan korktuğun için ateşe atlanmaz. Bu adam yarın eve gelip ayaklarını uzatacak, sen yorfun bitkin mutfağa koşacaksın ve o yorgunlukla yaptığın yemeğe laf söyleyecek, özel bir gün için bir kutlama, ya da bir başarın için tebrik bekleyeceksin alamayacaksın. Bak evleneceğin adam sana her koşulda kibar davranmalı asker arkadaşı değilsin sen onun, karısı olacaksın ve kadınlar sonsuza kadar kibarlık ve anlayış bekler, sen şimdiden göremiyorsun bunu, sürekli eleştiriyor. Bunu da sen yanlış olduğundan değil, seni beğenmediğinden, beklentilerin işine gelmediğinden yapıyor. Hep böyle küçümsenerek yaşamak mı istiyorsun.
Nasıl ayrılacağım kısmı gayet kolay, ben beni el üstünde tutacak eleştirecekse de kırmadan eleştirecek birini istiyorum, daha evlenmeden beni aşağılayan bir adamla olmak zorunda değilim diyeceksin.
12 yıldır evliyim kocam dibi yanmış yemeğe bile bu ne biçim yemek demedi, hareketlerime düşüncelerime bu ne biçim şey demedi. Yatakta kolunu boynumunnaltından çekti diye küstüm ona bile ağır bir cümle duymadım. Doğum günümü hafta boyu kutlar iki hediyeden aşağısını hiç görmedim. Ben de o kırılmasın diye en ağır düşüncemi bile en kibar şekli bulup öyle söylerim.
Böyle adamlar var, arayın bulun. Karşınıza çıkan öküzkere sabredip onları adam etmek zorunda değilsiniz.
Çok gençsin 6 ay yalnız kalmak bu oduna ömür harcamaktan daha az acı verici emin ol.
Alışkanlığın konforu denilen tuzaktasın, kurtulmazsan yanacaksın, o acıyı göze alman lazım.Hayatımın büyük çoğunluğu işte geçiyor üzüntümü yansıtmayacak kadar profesyonel değilim henüz malesef... Smylediklerinize ben de hak veriyorum başkası olsa ben de bunları söylerdim ama gözüm korkuyor alışkanlıklarımı değiştirmek her şeye baştan başlamak vs
Zaten çalışıyorsunuz yoğun şekilde.Evet haklısınız ben bu iş tamamen bitene kadar nasıl bir yol izlemeliyim? Duygularıma korkularıma nasıl engel olmalıyım
Böyle bir adamla hayat geçmez. Bana böyle davransa ondan soğur ve ayrılırdım. Yaptığım yemeğe "iğrenç" dese gelmişine geçmişine sövüp, kovardım.Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor
Ben hayatımı kısa vadede planlamayınca korkup panik oluyorum (zaten anksiyetem de var) bu yüzden asıl sorduğum bu süreçte nasıl hareket etmeliyim, ne zaman karşıma alıp konuşmalıyım, acaba işyerinden izin alıp memlekete mi gitsem kafam çok karışık ayrılmamak her zaman daha kolay geliyor gözümeAlışkanlığın konforu denilen tuzaktasın, kurtulmazsan yanacaksın, o acıyı göze alman lazım.
doğru söylüyorsunuz gerçekten katılmadığım tek cümle yok sadece diğer arkadaşlara da söylediğim gibi alışkanlıklarımın değişmesi beni korkutuyorZaten çalışıyorsunuz yoğun şekilde.
Sizin için çok da zor geçmeyebilir bu ayrılık. Kafanız hep işle meşgul olacak cunku.
Bakın siz sevgilinizden aşırı rahatsız olup konu açtınız. Burada yorum yapan insanların çoğu evli.
Ve maalesef evlilik kolay değil, ailesiyle de evlenmiş oluyorsunuz. Hanı huyu suyu iyi olup nazik olsa yine ailesi soeun edilmez.
İlişkiyi nerden tutsanız elınızde kalıyor.
Evli insanların sözlerine kulak verin! Zamanla ne aşk ne meşk, saygının en önemli şey olduğunu anlayacaksınız!
Bugün bile söyleyip ayrılabilirsinizBen hayatımı kısa vadede planlamayınca korkup panik oluyorum (zaten anksiyetem de var) bu yüzden asıl sorduğum bu süreçte nasıl hareket etmeliyim, ne zaman karşıma alıp konuşmalıyım, acaba işyerinden izin alıp memlekete mi gitsem kafam çok karışık ayrılmamak her zaman daha kolay geliyor gözüme
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?