- 12 Ocak 2012
- 2.946
- 5.311
-
- Konu Sahibi portakalpetegi
- #61
Herkes öyle bir kadını beğenir ve iltifat eder ama sevip, saymaz her zaman işte. Bu adamdan bin kat daha iyisine layıksınız. Değerinizi bilin biraz tc kızı.
Herkes öyle bir kadını beğenir ve iltifat eder ama sevip, saymaz her zaman işte. Bu adamdan bin kat daha iyisine layıksınız. Değerinizi bilin biraz tc kızı.Fiziksel olarak, mesleki olarak beni sürekli beğenir ve belli eder. İltifat eder. Bunlara çok değinememişim kusura bakmayın sadece anlamadığım bir şekilde davranış biçimime sürekli bir yorumu var
gerçekten şükredecek miyim sizce? özgüvenimi mi yitirdim iyice bilmiyorum ben bu kadar evlilik odaklı değildim şimdi ise hiç hayatımda beni tamamen kabul edecek biri olmayacakmış gibi geliyor bu da beni üzüyorBugün bile söyleyip ayrılabilirsiniz
Bunu planlı yapmak garip :)
Alışkanlıklar en kötüsü, ama ileride geriye baktığınızda" iyi ki evlenmemişim onunla" deyip allaha teşekkür edeceksiniz:)
Bu ınsana karşı içinizde mutsuz olacağınıza dair şüpheler varsa; evet! Allah'a dua edeceksiniz evlenme gibi bir hataya düşmediğiniz icin. Kalbiniz biliyor aslında, ama işte alışkanlık beter bişi. İnsanın gözünün görmediğine zamanla alışıyor emin olabilirsiniz.gerçekten şükredecek miyim sizce? özgüvenimi mi yitirdim iyice bilmiyorum ben bu kadar evlilik odaklı değildim şimdi ise hiç hayatımda beni tamamen kabul edecek biri olmayacakmış gibi geliyor bu da beni üzüyor
Adam kadına saygı duymuyor. Hayatını kolaylaştırmıyor. Yorgun argın haline rağmen onunla iş yapmıyor, camış gibi yatıyor. Bu mu eş? Eşsiz kalmayalım diye mazoşist köleler mi olalım? Hey allahım ya.birlikte büyümek ideal gibi , ileri yaş da eş bulmak zor
Kültür farkı var gibi. Konuşup ciddi ciddi derdini anlatmalısın küçük bi sorun değil bu hatta bana göre en büyük sorun budur ilişkilerdeMerhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.
Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.
Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.
Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
zaten ask da yok bence.Zaten çalışıyorsunuz yoğun şekilde.
Sizin için çok da zor geçmeyebilir bu ayrılık. Kafanız hep işle meşgul olacak cunku.
Bakın siz sevgilinizden aşırı rahatsız olup konu açtınız. Burada yorum yapan insanların çoğu evli.
Ve maalesef evlilik kolay değil, ailesiyle de evlenmiş oluyorsunuz. Hanı huyu suyu iyi olup nazik olsa yine ailesi soeun edilmez.
İlişkiyi nerden tutsanız elınızde kalıyor.
Evli insanların sözlerine kulak verin! Zamanla ne aşk ne meşk, saygının en önemli şey olduğunu anlayacaksınız!
Sizi çok iyi anlıyorum.İlgilenen herkese teşekkür ederim toplu bir cevap yazayım. Yani sevgilimi savunuyor olacağım biraz ama çok garip yönlerden yorumlar gelmiş.
Yurtdışı konusunda ben çalışacağım o benim sayemde kalacak diye bir durum yok, kendisi benden daha çok çalışır ve çalışmayı sever, ben üniversite mezunuyum o üniversite okumamış kurumsal bir firmada teknik sorumlu olarak çalışıyor.
Ayrılmayı inanın ben de çok düşünüyorum ama ayrılık süreci nasıl olmalı son konuşmamız nasıl olmalı?
Ben bahsettiğim gibi çalışıyorum ayrılınca çok çok üzüleceğime eminim iş hayatımı etkilemeden nasıl atlatırım gerçekten yalnız olmak beni çok korkutuyor.. Uzun ilişkiden çıkıp yeniden birini sevebilir miyim, bu yeni insan benim ilişkimi sorun olarak görür mü(çünkü gerçekten çok şey yaşadık)
Bu süreçleri düşününce bile geriliyorum başıma ağrılar giriyor
Böyle diyince çatalı midesine kadar sokmadınız mı gerçekten??Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor
Öğk iğreç.Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım
ya ne gerek var ki? ayrica aileden gelen seylerin degismesi cok zor. tabi ki evlendiginde esler birbirlerine alisir, benzerler ama arada muhabbet, sevgi, fedakarlik ve dusuncelilik olmasi gerekiyor. bunun disinda eger materyalistlik olarak dusunecek olursak karsidaki kiside ekstra guzel ozellikler olacak ki kotu yonlerini bastirsin. ama kaba bir adami hangi guzel ozelligi orter bilemedim.Bir eğitimci olarak eğitim düzeyini asla kıstas olarak almam ancak hayat görüşü önemlidir. Ortak paydada bir araya gelemiyorsanız eğer sonu hiç iyi değil.
Yazdıklarından erkek arkadaşınızın ben her şeyi biliyorum, sen safsın anlamazsın, bana sormadan iş yapma gibi söylemleri olduğunu hissettim. Baskın bir karakter, empati kuramıyor, bir dal misali eğilip bğkülmüyor... öğrenir mi evet öğrenir ama sizinle empati kurması için önce sizin geçtiğiniz yollardan geçmesi gerek.
Çok seviyorsanız zaman harcayın, emek harcayın onun ufkunu açmak için çabalayın derim ama gerçekten çok zor. Baskın her şeyin en iyisini bildiğini sanan birisi zor eğitilir.
33 yaş da çok güzel bir yaştır... 40 yaşındayım bana bile bakan oluyor...23 yaşında kızsın tonla sevgili adayı bulursun.. 10 yaş büyüğüm benim bolca talibim oluyor gerisini sen düşün
Aile konusu bam başka, hayat görüşü ailesi ile ters insanlar var, ailesinden gördüklerinin daha iyisini yapmaya çalışan bir çok erkek de var ama sizin yazdığınız bedavaya karı aldım muhabbeti aşırı çirkin. Böyle düşünen bir erkek sizi bir mal olarak görüyor demektir... Belki şimdi sizinle aynı görüşleri paylaşıyor gibi görünebilir ama bu cümleyi duyduktan sonra ona inanması çok zorya ne gerek var ki? ayrica aileden gelen seylerin degismesi cok zor. tabi ki evlendiginde esler birbirlerine alisir, benzerler ama arada muhabbet, sevgi, fedakarlik ve dusuncelilik olmasi gerekiyor. bunun disinda eger materyalistlik olarak dusunecek olursak karsidaki kiside ekstra guzel ozellikler olacak ki kotu yonlerini bastirsin. ama kaba bir adami hangi guzel ozelligi orter bilemedim.
ayrica bu durumlarda her sey cok guzel gidecek, sartlar ideal olacak ki sadece esi egitmeye zaman ayirasin. maddi olarak zorluk olmayacak, eslerin ailesi ektra anlayisli olacak, baska stres olmayacak (is yerinde vs vs), boyle ideal sartlarin olusmasi da zor. mutlaka ektra problemler cikar o zaman da ne psikoloji ne zaman kalir bu odunu yontmak icin
Konunun içinde cevabı yazmışsın. Sen bu cocukla gelecegin olmadıgını düşünüyorsun ama 3 yıl harcamışım 23 de artık evlenme yası bir daha ugrasmayayım diye düşünüyorsunMerhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.
Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.
Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.
Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
bence orada erkegin ne soyledigi onemli, baba ne soyluyorsun olur mu cok ayip vs derse olabilir ama o da keh keh diye guluyorsa, ay ilerde oyle seyleri cok duyarAile konusu bam başka, hayat görüşü ailesi ile ters insanlar var, ailesinden gördüklerinin daha iyisini yapmaya çalışan bir çok erkek de var ama sizin yazdığınız bedavaya karı aldım muhabbeti aşırı çirkin. Böyle düşünen bir erkek sizi bir mal olarak görüyor demektir... Belki şimdi sizinle aynı görüşleri paylaşıyor gibi görünebilir ama bu cümleyi duyduktan sonra ona inanması çok zor