ben fazla içine atan dışarıdan çok sakin bir insanım. öyle sigortam atmaz yükselemem bağıramam. betim benzim bembeyaz olur çok sinirlenirsem sesim donuklaşır ve anında iletişimi kapatırım. sonra baykuş gibi yalnız başıma düşünürüm; bu maruz kaldığım davranışa nasıl tepki vereyim diye, düşünür karar verir öyle söylerim tepkimi. karşımdaki, eşim sesini yükseltirse resmen tansiyonum düşer hiç tahammül edemiyorum. yıllar içinde eşim anladı tepkilerimi o da daha sakin bir insana dönüştü. ama ben yaptım diye olmadı yani adamın kumaşında varmış. bir de sevglililerimle şimdi de eşimle en korktuğum şey yüz göz olmak. bi kavgada bana karşı ağzından bir kelime fırlarsa ben duramam ayrılmam lazım, o yüzden iş oralara gelmesin diye hep tansiyonu düşük tutmaya çalışırım. ama bu kadar kontrollü olmak da insanın kendisine zarar veriyor bir yerde. o yüzden kendi halimi kimseye tavsiye etmiyorum. becerebilen için arada cinnet geçirmenin sakıncası yok.
ama konu sahibi başka bir mesajınızda gördüm; whatsup konuşmasını yakaladım diyorsunuz. ne kadar affetseniz de içinizde bir yerde öfke kin kalmıştır; düdüklü tencere gibi ara ara duman püskürtüyorsunuzdur içinizdeki basıncı azaltmak için. acaba bir ilişki terapistine mi gitseniz. eşinizin sizi kandırması küçük düşürmesi gururunuzu kırması çok fena şeyler. evliliğinizi kurtarmak için değil sizi sinir halinde tutan duygudan kurtulmak için belki terapi iyi gelir.