konunuzu okurken, acaba bunu ben mi yazdım dedim
eşim yaptığım hiç bir işi beğenmez
her şeyi ardımdan bi daha yapar
mesela bulaşık yıkarım, az kokmasın diye makinaya koymam elde yıkarım, uğrasıp yıkadıgım bulaşıkları alır makinaya dizer
ne yemek yapayım derim söylemez bişey, ne istersen yap der, sonra begenmez gece yarısı yeni yemek yaptırır
çöpe bişey atarım çöpte o düzgün mü duruyor rastgele mi atılmış diye bile bakar
kahvaltıda süt süt ürünlerini hemen önümden alır ısınmasın bozulur diye dolaba koyar, daha doğrusu bana koy der, koymam, kendisi yapar
şunu şuraya koy bunu buraya diz, sanırsınız ki bu evin hanımı o.bazen eşimin bir umutsuz ev kadını oldugunu düşünüyorum
her şeyi denetleme kontrol etme isteğiçok çok bunaltıcı oluyor bazen
yani benzer bi durum bende de var, çözüm bulursan bana da söyle lütfen
bu konu sayesinde yazıp rahatladım, sağol vallahi Allah razı olsun
ama bunun dışında çok iyi anlaşıyoruz, maddi manevi cinsel anlamda problemimiz yok, her şeyden önemlisi çok seviyoruz, bu yüzden sabrediyorum.
çok iyi anlıyorum..içinden birşeyler yapmak gelsede ne de olsa işe yaramıcak buz gibi bir hava oluşacak diye kendini geri çekiyorsun.. bu çok kötü bir durum istediğin gibi özgür davranamıyorsun.. çok eğlenceli bir insanken ciddi keyifsiz çekilmez bir hal alıyorsun.. eşine direkt olmasada ne hissetiğini anlatmışsın eşinin buna alınmayıp hala devam ediyor olması da garip, yani gurur yapması gerekmez miydi..gidince özlemiyorum hatta evde tek kalmayı seviyorum diyorsun az çok anlıyordur herhangi birşey söylemiyor mu?
allahım ıcım sıstı resmen
arkadasım ne dıyecegımı bıllemedım
sız pek denk degılmıssınız anladıgım kadaryla
hos hangımız dengızkı
bu tur sorunlar her evlılıkte oluyo
bızdede var bazıları mesela
benım aıleme gıdınce yemek kulturumuzu begenmemeler
akrabalarıma kulp takmalar elestırmeler
onlar cok soguklardır bayramdan bayrama annesıyle opusur mesela
ama bız sevgımızı ıstedıgımız heran heryerde bellı edrız operız sarılırız
buda ona cok garıp gelır mesela
vs.vs.dıyecegım bunları kafana takma canım
zamanla hersey rayına oturur
sen onun aılesıne o senınkılere alısır
anladıgım kadarıyla esın kız gıbı yetıstırılmıs
genelde hıc kızı olmayan anneler ogullarını boyle herseyden haberdar yetıstırıler
tıtızlıgı cok ılerı boyutta bır erkek ıcın haklısın
bızdede ben sureklı uyarı levhası gıbı dolasırım evde elımden ıslak mendıl dusmez
ama benım uc cocugum bırde dagınık bır esım var
cınsellıge gelınce canım
bende yıllardır beklentılerımle hayallerımle yasıyorum
genelde erkegın arzularına zevklerıne gore gelısıyo cınsellık
benım ıstedıgım gıbı senede ya bır ya ıkı
napalım bosver olmassa olmuyo
bu sebeplerden dolayı evlılık bıtırılmez
sureklıde bunu gundeme alıp konusmayın
o kelımenın ugursuz sogukluk getırdıgıne ınanırım ben hep
soluyeceklerım bunlar tatlım dılımın dondugunce yazmaya callıstım
18 yılı devırdım ben acısıyla tatlısıyla senınde yolun acık olsun
hersey gonlunce olsun ıyı bır ınsansın sen boyle hıssettım yazma geregı duydum
Çok teşekkür ederimSabredeceğim ve alışmaya çalışacağım... Ah bunları yaparken bir de eşimden etkilensem çok güzel olacak işte
kafanda bır suru soru ve sorun var
etkılenmemen cok normal bu surecte
sureklı esını evlılıgınızı sorgularken nasıl arzuluyacaksınkı
bıkere tatlım kafanda su uc kelımeyı at
neden,nıye,keske
bunlarla yasadıgımız surece mutluluk cok uzak bıze
bende aynı senın gıbıyım aslında ama
ben yıllarımı bu sekılde heba ettım
sen ve senın gıbı cıcegı burnunda evlıler yapmasın
kocalarınızıda aılelerınıde oldugu gıbı kabul edın
kımse kımseyı degıstıremıyor
dogurdugum buyuttugum cocugumu bıle ıstedıgım gıbı sekıllendıremıyorum
kı bellı bı yasa gelmıs kısılıgı karakterı oturmus koca ınsanı nasıl sevmedıgımız ıstemedıgımız huylarından vazgecırelımkı
bebek varmı bu arada tatlım?
Yok... Ve çok korkuyorum, hamile kalmayı hiç istemiyorum... Korunuyorum ama bazen korunurken de hamile kalanlar oluyormuş, ödüm kopuyor:18: Az ilişkiye giriyoruz ama yine de korkuyorum işte :18:
korkma bısey olmaz ınsallah.sen tedbırını almıssın takdırı allaha bırak
kendını hazır hıssettıgınde yaparsınız
cok yuklenme kendıne bugunlerın tadını cıkar
cocuklarla hayat cok zorlasıyo cunku
canım Allah sana sabır versin. yani bu kadar herşeye karışan eş de zor yani. erkek dediğin kadın işine karışmaz sürekli. buna gerçekten tahammül edemiyorum.
işsiz olduğunuz için soruyorum. geçiminizi nasıl sağlıyorsunuz? hani o konuda zordaysanız adam bunalmış, ondan böyle yapıyor olabilir mi?
bir de, ne olursa olsun, aile konusunda asla saygısızlık yapamaz bir erkek. kadın ve erkeğin ailesi aynı derecede saygıyı hak etmektedir bana göre. bu kabul edilir birşey değil. ne ayıp şey ya.
İkimizde çalışırken de aynı şeyler sorun oluyordu, hatta daha büyük derecede sorun oluyordu. Eşimin eleştirel yapısı ile ilgili onunla defalarca konuştum , ben iyi yaparsam bazı şeyleri o da eleştirmezmiş. Yani yine sorun bende oluyor. Eğer tam yaparsam eleştirmezmiş... Ailemle ilgili yaptığı şeyleri hiç ona söylememiştim boşanma konuşmasına kadar. Ama sabret sabret nereye kadar. Ve o benden fazla diyor "benim ailem şunu yapıyor senin ailen yapmıyor" vb tarzında şeyler. Size birkaç örnek vereyim.
Bir gün (onun annesi de bizde kalıyorken), perde yıkadım ve ıslakken asacaktım ütü problemim olmasın diye. Bana ısrarla "perde ıslak asılmaz olur mu yle şey diyip durdu. Ben de ısrarla olabileceğini annemin de öyle yaptığını söyledim. Bana bunu söylediğim halde "olmaz öyle şey perde ıslak asılmaz" diye inatla söylemeye devam etti. Sonra annesinin yanına gitti. 5 dk sonra gelip "evet ya perde ıslak asılıyormuş, annem de öyle yapıyormuş, ama önceden öyle yapmazdı" dedi. Yani annesi "evet perde ıslak asılır" dedikten sonra perdenin ıslak asılacağına ikna oldu. Benim annemin öyle yapmış olması doğru olduğunu göstermiyordu ama kendi annesinin öyle yapmış olması bunun doğruluğunu kanıtlıyordu. Annesi perde ıslak asılır diyene kadar "perde asla ıslak asılmaz" diye direnen adam annesinin de öyle yaptığını öğrenince ikna olmuştu... Benim annemin yemek yapma tarzı yanlış, yemeklerini beğenmiyor. Kendi annesi en güzel yemekleri yapıyor, onun annesinin yemek yapma tarzı en iyisi. Benim babam müsteşar yardımcısıyken hobi olarak araba tamir ettiği için gazetelere çıkmıştı ama bir görseniz arabaya ne zaman binse baban bu işten anlamıyor, bak balatalardan ses geliyor vb bir sürü şey söylüyor. Yine en iyi kendisi biliyor yani. Onların izlediği kanallar kaliteli bizimkilerin izledikleri kalitesiz. Onların yeme şekli olması gerektiği gibi benimki garip. Her konuda onlar en iyisi.
Bugün alışveriş merkezine gittik. Giderken açtı. Yolda küfür etmediği, sarmadığı şoför kalmadı. Gidene kadar bin kere küfür etti ona buna kızdı. Alışveriş merkezine girdik, sakindi ama yine insanlarla uğraştı. Bir de şöyle insanlar var yavaş yürüyenler, bir de böyleleri var, bir de şu tipler var, bir de bu tipler var. Herkese bir kusur buldu. Kendisi başka şeriti ihlal edip birinin önüne kırarsa haklı ama başkası aynısını yaparsa asla yol vermez inatlaşır, başkası yapınca trafik kuralını çiğner, bir sürü de küfür eder tabi.
Dediğini gibi yapmaya çalışıyorum. Olumlu yönlerini düşünmeye çalışıyorum. Ama olumsuzlar üst üste gelince onları unutuyorumİyi biridir. Merhametlidir. Benim gibi hayvanseverdir. Sokak köpekleri için arabasında özel mama taşır. Birisi yasa dışı bir iş yapsa kabul etmez, işin içinde olmak istemez. Hak yemez. Benim canım bir şey isterse hemen alır. Beni mutlu etmeye çalışır. Kendi eksiği olsun ama 5 tane kıyafetim olsun gider 6. yı da bana alır. Çok telefon düşürüp kırıyorum, içine su kaçırıyorum diye gitti su geçirmez, kırılmaz telefon aldı bana SOnra ben market alışverişini hiç sevmem hep o gider yapar. Evde ne eksik ne fazla bilir. Evlendiğimizden beri temizlik malzemeleriydi, market alışverişiydi o yapar. Ara sıra işe yardım eder. Eve vaktinde gelir. Arkadaşlarıyla dışarı fazla çıkmaz. Gerçi çok arkadaşı da yoktur zaten öyle dışarı çıkacak.
Gelin görün ki yıkadığım bulaşıkları kontrol eder tek tek bunda iz kalmış, bardakları yanlış dizmişsin şöyle diz, tezgahta domates çekirdeği kalmış ya bir şeyi doğru yap ya yapma. Bir ara hergün çamaşır yıkıyordu neyseki o huyu azaldı. 3 çamaşır bile olasa makine çalıştırır. 4-5 tabak için bulaşık makinesi çalıştırır. Annemler bize geldiğinde "hoşgeldin" e hiç vaktinde çıkmadı. Hep içerde oyalandı ya elini yıkadı ya içerde başka bir şey yaptı. Geldiklerinde telefonla ilgilenir, çok sohbete katılmaz. Annemin izlediği bir şey varsa ve o bunu beğenmiyorsa o programla ilgili aşağılayıcı sözler kullanır. Kendi sevdiği bir şarkı çalıyorsa radyoda ve ben sevmiyorsam yine de beni dinlemez kendi istediğini dinler. Ama benim sevdiğim onun sevmediği bir şarkı varsa "ıyyy aptal kadın" (şarkıcıya) vs gibi sözler kullanarak hemen kanalı değiştirir. Sevişmek için yanına yaklaşsam genelde pek havasında olmaz ve "dur uyuyor" der. O istediği zaman sevişilir, onun istediği şeyler dinlenir, onun istediği şeyler yenir... onun zevki zevktir, başkalarınınki saçmalıktır. O haklıdır başkaları haksız. Sadece o da değil ailesi. Ailesinin de görüştüğü akraba yok, aile dostları yok. Çok az yani. Bayramda kimseyi ziyaret etmezler mezarlık dışında. Bayramda da kimse onlara gelmez, bu bayram bir kişi ziyarete geldi. Bana komik gelmeyen şeye saatlerce hakkahalarca gülerler.
Haa iyilerdir. Severim hepsini. Örneğin gelin olduğum halde onlarda kaldığımda iş yaptırmazlar, geç kalkarım neden geç kalkıyorsun gelinsin demezler. Sadece sofra hazırlar kaldırır bulaşık yıkar kahve yaparım tek yaptığım iş budur. Kötü sözleri ya da tavırları hiç olmadı bana karşı. (ablasının kına gecemde ve düğünümde yaptığı alınganlıklar ve bütün gün surat asmalarını hesaba katmazsak)... Ama yemek yerken yeme şeklimle alay ederler, sürekli uğraşırlar. Bunlara alınmıyorum, onlarla beraber gülüyorum hatta bende kendimle alay ediyorum ama çok fazla oluyor. Annesinin benim istediği şekilde yemek yapmasından bahsetmiştim, aslında alındığım için değil, ama sürekli yapmayı çok isteyip sırf ben sevmediğim için yapmadıkları yemeklerden cadıkedi yemez ondan yapmadım, acı sevmez ondan koymadım, yapcaktım ama şimdi o sevmiyor diye yapmadım dediklerinde benim yüzümden istedikleri yemekleri yiyemedikleri için üzülüyorum ve kendimi kötü hissediyorum. Kendi annemden çok ararım annesini ama her seferinde az arıyorum diye trip atar. Onlara karşı nasıl davranacağımı bilemiyorum. Her hareketime sözüme bir anlam yüklüyorlar ve ben artık sitem duymaktan , alınganlık görmekten bıktım. Yine de kendimi haklı gördüğüm halde sırf annesi üzülmesin diye, aramızda problem çıkmasın diye özür diledim. Onlar üzülmesinler diye gitmek istemediğm yere giderim, hatta istiyor gibi yaparım. Onlar üzülmesin diye istemediğim şeyleri yerim, seviyor gibi yaparım.
Ama eşimin ve ailesinin yanında kendimi çok beceriksiz ve zevksiz hissediyorum. Artık eşimin yanında kendimi kadın gibi hissedemiyorum. Bana iltifat ederken bile şöyle ediyor ; "ben zevkli bir insanım o yüzden kendini çirkin hissetme" ... Sürekli ağzından düşmez "babanın evinde gördün mü bunları?" bu espri olarak söylediği bir şey ama sürekli sürekli söylenir mi?... Arkadaşlarım bize gelir, hepsi bir koltuğa dizilir, onun yanında çekinirler. O varken benle görüşmek pek istemezler. Çünkü onun yanında rahat edemezler. Geçen arkadaşlarımla eve giriyorduk, ayakkabıları içerde çıkaralım bu seferlik dedim "hayır dışarıda" diye direktif verdi. Herkes paşa paşa dışarıda çıkardı ayakkabısını.
Ha ben de mükkemmel değilim evet. İyi bir ev hanımı değilim. Düzenli bir ev hanımı değilim. Ama bekarken beni bilenler evlenince çağ atlamışsın resmen diyorlar. Çünkü eşime ayak uydurmaya çalışıyorum ve kendimi çok zorluyorum. Çok yemek yapmayı bilmem, genelde hep aynı şeyleri yeriz. Ütüler ve katlancak çamaşırlar bir odada birikir, hemen vaktinde toplamam. Sık sık toz almam.
Paraya çok önem veriyor. Bana harcarken çok gözü görmez ama mesela onun ailesini havaalanından aldığımızda gaz parası batmıyor ama ben babamı havaalanına götürecek olayım gaz parasını verdi mi der mesela... Şu arkadaşımla görüşeceğim derim o düğünde bir şey takmadı sana hediye alacaktı onu da almadı görüşme der. Her zaman söylerim ben hiçbir şeyi karşılık bekleyerek yapmam. O aramadı sen arama... O gelmedi sen gitme... Hep karşıdakinin bana ne yapıp yapmadığı ile kıyaslayıp ona göre davranmamı bekliyor. Bu da hiç huyum değildir. Ben hiçbir şeyi karşılık bekleyerek yapmam. Bir gün işle ilgili çok güzel bir gelişme katetmiştim ama iş yerinde birkaç aydır maaş alamıyordum. İşle ilgili olan o gelişmeden bahsettim sevine sevine bana dönüp "sen bana paradan haber ver" dedi. Önce bir tebrik et...
Aklıma gelenleri yazıyorum şimdilik...
Canım gerçekten çok zor bir durum.Öncelikle Allah sabır versin.Anladıgım kadarıyla eşin obsesif peki ama evlenmeden önce hiçbir belirti vermedi mi bu konuya dair onu merak ediyorum.
arkadaşım ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. sizinki gibi zor, çok zor bir eş bende de var. kırk yılda bir memlekete ailesinin yanına gittiğimizde kardeşi, ablaları bile diken üzerinde olur. şu yemeğe kusur bulur buna laf atar... gerçi eskiye göre düzelmiş diyolar, yavaş yavaş adam ediyorum onu işte
şaka bir yana.. sorun ettiğiniz ve sıkıntısını çektiğiniz şeylerin çoğunu bende yaşadığım için (daha yeni evli olmama rağmen) ne demek istediğinizi anlıyorum. ben de bir ara eşimin yanında kendim gibi olamıyordum. hep eleştiri. hep direktif. başkalarını över durur adam, ama bana bir defa güzel bir laf etmez. sizin iş teklifiniz gibi hep sonuç odaklı ve olumsuz...
evlilikten sonra oturdum düşündüm. yahu bu adam hep mi böyleydi ben mi göremedim yoksa yeni mi böyle davranıyor. fark ettim ki aslında hep böyleydi. sadece ben o zamanki sevgi gözünden dolayı yeterince fark edememişim bunu. şimdi aynı evde yaşayıp gerçekler bir bir suratına çarpınca yeni uyandım. ha bazı konularda aslında önceden konuştuğumuz yada onu tanıdığım şeklinde dışında da davranmaya başladı ama bunları da duruma göre oluşma şeklini anlayıp ona göre tepki göstermeye çalıştım bende...
konu uzun ve benim bunları kabul etmem, tepkilerimi koymam, duruma uyum sağlamam oldukça uzun bir süreç aldı. bu süreçte kitaplar okudum (ki size de öneririm muhakkak okuyun, Dr. David Burns, çift ve özellikle erkekler hakkında terapi yapan bir psikoterapist. 3 kitabı var çevrilen hepsini okuyun. bir de Terrence Real ın evlilik hakkında bir kitabı var onu da edinin) sonra sindirmeye, anlamaya, kabul etmeye ve ona göre uyum sağlamaya çalıştım...
burdan yazılacak bir kaç söz size pek etki etmez. kendimden de biliyorum. durumu çözmek için köklü çözümler gerek yoksa yine nüks eder. eğer kitaplar fayda etmezse aile terapistine gidin beraber..
bu açıklamadan sonra birkaç şey daha yazayım. öncelikle eşinizin ailesinin ve eşinizin özgüven problemi var. bu yüzden hep bir övgü alma çabasında ve alınganlar. yemeklere sizin için dikkat ettiklerini mi söylüyolar ''anneciğim, çok teşekkür ederim, zahmet edip o kadar dikkat ediyorsunuz ama hiç gerek yok. kendinize göre yapın ben zaten yerim. size de zorluk çıkarmak istemiyorum'' vs tarzı yaptıklarınızı gördüğünüz ve takdir ettiğinizi sözlerle gösterin...böyle böyle hem onlar bunu söylemeyi bırakır hem de siz rahatlarsınız...yani böyle özgüveni eksik insanları arada övün ki sizin üzerinizde güç yada baskı yapma durumundan kurtulasınız...
---annenizle sohbet etmemesi meselesine takılmayın. saygıda kusur etmiyorsa bırakın sohbet etmesin. saygıda kusur ettiğinizi düşündüğünüz zamanda da yalnız kaldığınız zamanda onu uyarın. yoksa sohbet muhabbet için zorlamayın.
---anne babanızı kendi ailesi ile kıyaslaması meselesine izin vermeyin. şu daha iyi yapar bu daha iyi yapar konularına girmeyin. eşiniz bu konuda belki yaptığı şeyin yanlışlığını size nasıl hissettirdiğini göremiyor. o zaman siz gösterin ona. bu konulardaki kıyaslamalardan hoşlanmadığınız gerekirse sert bir dille gösterin.
---''annem daha iyi yapar'' meselesi gibi meseleleri görmezden gelin. sizin doğru yaptığınız ve kendi hatasını görünce o zaten fark edip aynı şeyi yapmayacaktır bir daha. bu tarz birkaç şeyi eşimde bana yaptı. kız kardeşim daha iyi yapar vs.. ben hiç yorum yapmadım. ha bozuldum elbette ama yorum yapmadım. sonra kendi yaptığı şeyin uygunsuzluğunu fark etti. sonra sonra azalttı bu durumu. artık yapmıyor çok şükür.. velhasıl eğer uygunsuz bir söz yada davranışta bulunursa bazen yapılacak en iyi şey tepkisiz kalmaktır...ki böylece hatasını görebilsin...
---temizlik, düzen ve titizlik konusu onun yapısından kaynaklanır. ve değişmesi zordur. bazı insanlar çok titizken bazıları da daha rahat ve dağınıktır. sizin evliliğinizde siz rahatsınız eşiniz değil. bunu kabul etmeye çalışın. bizim evliliğimizde de ben titizim, tozdan dağınıklıktan hoşlanmam ama eşim... Allah umudunabenim de onun bu dağınık yapısını kabul etmem çok uzun zaman aldı. çok kavga ettim bu konuda. evi etrafı pis dağınık görmek beni çıldırtıyordu ama onun mantığı ''ev kirletilmek için değilmidir'' =/ şeklinde olunca çok zor uyum sağladık.. sonra baktım kavga gürültü olmayacak bu konu değişmeyecek kabul etmeye çalıştım. yorum yapmadım dağınıklığı hakkında zamanla gözüme daha az batar oldu. ben şikayet etmeyince de tuhaf bir şekilde kendisi daha düzenli olmaya başladı ilginç ama bazen işin çözümü da bu işte: kabul et ve görmezden gel...
---son olarak... arkadaş çevresi ve karşılık beklememek hakkında... bu konuda ben de biraz eşinize katılıyorum açıkçası. arkadaş çevresi için bence ne kadar alıyorsanız o kadar vermek doğru olandır. yine de madem rahatsız oluyorsunuz sizin özel çevreniz olduğun için bu konuya eşinizin karışmasına izin vermeyin. onlar birşey vermesede eski dostlarımdır görüşmek konuşmak isterim dersiniz olur biter... eşinizi izin veren konuma oturtmayın...bir de..belki sizi paylaşmak istemediği için de böyle söylüyor olabilir. bu konuda da ona biraz güvence verin ''senin yerin sana verdiğim değer çok ayrı'' bu şekilde rahatlayıp size karışmayı da bırakabilir...
konular çok uzun ve ben de aklıma gelenleri yazdım. ilişkilerde birşeyler birikince çözülmeyecek aşılmayacak gibi gelir ve gidişat da hep kötüye gidilecek diye düşünülür. oysa teker teker sorunlar çözüldükçe daha iyi ve yakın bir ilişkiye de sahi olursunuz. şimdi böyle sayınca sanki ilişkiniz çok kötü eşiniz çok kötü diye düşünebilir okuyanlar ama ben öyle düşünmüyorum açıkçası. ben sizin anlattıklarınız kadar hatta daha da zor süreçler geçirdim ama aştık çok şükür. sabırla, ısrarlar ve iyi niyetle aşmaya çalıştım. düzelmesini istediğim için çabaladım ve benim çabamı görünce eşimde düzeldi. yani daha iyi hale gelebilir. her zaman böyle gitmeyecek. umutsuzluğa kapılmayın. söylediğim kitapları edinmeye çalışın ve aklınızdaki soruları yine burdan konuşalım =) inşallah daha iyi olur herşey..
herşeyinden şikayetcisin, ama boşanmaya laf gelince ağladık diyorsun,
ver kararını o zaman, ya dur katlan eşine, yada ayrıl kendi kafana rahat rahat yaşa,
bence herşeyi kafana takmazsan evliliğini rahat yürütebilirsin,
evlenmeden önceki halleriyle kıyaslama 2de1, mutsuz olursun,
adam iğreniyor olabilir normal, el yüz yıka abartılı değil bence,
yani kısacası bence vazgeçmek istersen bir sürü neden bulursun onda,
ama yok ben bu adamı sevdim dersen, onu düzeltebilirsin bu herkes için geçerli bence...
Boşanmanın beni ya da onu bu kadar üzmesinin sebebi sanırım bu hale gelmiş olmamıza üzülmemizden kaynaklanıyor. Nasıl oldu da 7 yıl sonra bu hale geldik.Ben eski onu bulamıyorum evet ama elbette o da eski beni bulamıyor artık... Karşılıklı tükettik bir şeyleri...
En son ki boşanma konuşmamızda eşyaları bile paylaştık biliyor musunuz... Şu kimde kalacak bu kimde kalacak diye... Sonra da işi espriye döktü işte madem boşanacağız son günlerimizi iyi geçirelim diye... Sonra şarkı armağan etti bana ikimizde ağladık. Bana "aramızdaki aşkı hissetin mi?" dedi. Evet dedim ama hissetmemiştim onun hissettiği şekilde
Bu adam önceden öpüşmeden önce git elini yüzünü yıka gel demezdi. Kendimi onun yanında kadın gibi değil çocuk gibi hissediyorum.Annenin evladına söylemesi gibi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?