Bak nomu benim esim ilk genclik yillarinda buradaki cogu kisinin kabul edemeyecegi (eski uyeligimle konu acip anlattığımda cok buyuk tepkiler vererek ayril kac kurtul dedikleri) bir durumun icinde bulundu. Hatasini biliyordu, ceza olarak denetimli serbestlik cezası vardi 1 sene boyunca.
Ben de surecin en basinda en cok tepki veren, sozlerimle igneleyen, saygimi kaybeden kisi oldum. Elestirdim yüzüne vurdum ve yerin dibine soktum. Sonra onunla beraber yonlendirildigi uzmana ben de gittim. O uzman benimle tek basima görüştü bir defasında
Ve esimin hatasını anladigini, beni cok sevdigini ve bana duydugu bu sevginin her şeyden once geldiğini, hatasından bu sayede döndüğünü anlatti. Ben de o günden sonra sadece esime destek oldum. Bir daha hic yüzüne vurmadim.
Biz kendi meselemizi böyle aştık. Eğer benden kabul ve takdir gormeseydi belki de o süreci atlatamayacakti.