Daha aileler tanışmadan, yüz gram altını, sevgiliniz aracılığıyla babasından isteyerek işi çirkin bir noktaya siz getirmişsiniz. Adam bastan kabul etmek zorunda kalmış olsa da 200 bin harcamak zorunda değil sizin düğününüz için.
Çok garanticisiniz siz bu şekilde asla mutlu olamazsınız. Benim dediğiniz ev de eski kocanızdan mı kaldı ? Yoksa siz mi aldınız?
Yok canım canını almayacak, oğluna varmayacak sadece. 100 gram altın verecek başka kayınbaba arayacak.
Yok canını almayacak.
Baba para vermezse ilişki bitecek. 8 aylık ilişkiyken de konu aynıymış, babam satacak ya korkma telkinlerine güvenip ilişkiyi 2 senelik yapmış.
Mehir olarak kız tarafına yapılır demiş bir de. Kıza da değil, kız tarafına. Anne de az değil sanki...
Şimdi söyleyecem ama linç yerim diye korkuyorum, azcık kafamız iyiydi nikah sırasında
Hoca mehir icin senet yapiyor, kefil de yaziyor. Burada bir konu vardi, bosanan bir arkadasimiz senetteki mehiri almaya hak kazanmisti. Hukuki gecerliligi varmis. Elinize saymasina gerek yok yani
Aslında neyin ne olduğunu bilmiyor.. Ne güzel aile,her şeyi işlerine geldiği gibi yaptırmak istiyorlar 40 yaşındaki kızları sayesinde 2.baharı yaşayacaklar adeta..
Yazık karşı taraf ta içi geçmişler için 100 binlerini feda edecek
Memur kadin,bide 2.evlilik (yani belli bir olgunluga erismis olmasi lazim)kpderden esya alsin diye bekliyor.Vizyonsuzluk baska bisey degil.
Evlenmeye karar verdiğimizde ikimizde de sıfır birikim vardı. Çünkü deliler gibi geziyorduk öncesinde. Karar verince gittik taksitle alabildiğimiz her şeyi aldık, taksitle alamadıklarımız için kredi çektik. Paşalar gibi evlendik hatta düğün bile yaptık
Ailelerimiz de içlerinden geleni, gönüllerinden kopanı, bütçelerinin elverdiği kadarını hediye olarak taktılar sadece. İnsanın günün birinde evlenirsem diye birikim yapmasını benim mantığım kabullenmiyor.
