Az önce annemin evine geldim ,ama dolabımdan kıyafet alamadım bilin bakalım.niye
Dolabı açtığımda annem dolabın önüne geçip dur ben gostereyim dedi.ben uzun zamandır eve gelmedigmden dolayı hurçlara koymuş nerde ne var biliyor.okey dedim bisey demedim.
Ama ben hepsine zaten açıp bakıcam anne vs dedim .evime götürmek istiyorum bi kıyafet ama annem bunu yıkayayım ütuleyeyim dedi buraya kadar herşey normal değil mi..
Ben de gerek yok yıkamaya gerek yok , giymicem bunu alayım burdan gitsin belki giyerim diye alıyorum. Daha alacagim cok sey var hem valizde zaten kırışacak tekrar eve götürüp yıkarım bakarım tek tek .annem de naftalin kokuyir yikayayim dedi.ben de yok gerek yok ben dolaba bile asmam belki götürüp kendim.yikarim dedim.
Yine herşey normal .ama ısrarı bitmiyor.
Içimden diyorum tmm temiz olsun istiyor.
sonra gitmiyor dolabın önünden geldi ve diyor ki :.
Ver yikiycam pis olma temiz ol .
Ben de dedim; anne belki giyerim belki giymem bi eve gotureyim.hepsini ayrı ayrı temizlerim tmm.israr etme artık elbiselerimi seçeyim dur bi bakayım şunlara.
Sonra annem birden sesini yükseltti sen ne pissin ne söylesin ne böylesin. Ne fenasın.ellerini dizine vuruyor yüzü sekil değiştiriyor bunları söylerken....bitmiyor arkadaşlar.
Ben de :Anne ne oluyor ya 38 yaşındayım dolabından kıyafet alamıyorum şu duruma bakın
Hasbinalaalllah .dedim
Annem bana laf saydı gitti. Eşim duydu.ne kavga ediyorsunuz diyor.annem eşimi karşısına aldı ben diyorum temiz olsun yıkayayım.bana nasıl hakaret etti diyor .
.(hakaret!!!!!!)))
Anlatıyor da anlatıyor.....
Arkadaşlar ben bu evden deli çıkmadan nasıl başarıcam gerçekten bi daha gelmek istemiyorum .yollar önce ki aynı bktan mevzuları böyle büyütüp ağlardı babama anlatırdı o günler aklıma geldi....iyiki yıllar once evden gtmisim dedim.
Dolabını bıraktım geldim oturdum.38 yaşındayım öğretmenim. Ne zor insanlarla iletişim kurdum ama annem zerre değişmiyor.
Bu arada bıraksaydın yıkasaydı diyecek olanlar için hergun heryeri ağrıyor annemin.yeni her sabah uyandığımda yattığında sürekli ağrılarından bahsediyor dün şunu yaptim ya şuram ağrıdı buram ağrıdı diyor.utu vs gibi söyleyeceği bisey asla yaptırmak istemedim.
Bir de bu yaşımıza kadar annemizi tanıyoruz herşeye susarak böyle oldu zaten.susa susa sürekli bizi ilkokul çocuğuna çevirdi arafa biseye itiraz etsek böyle oluyor sonucu.
Dolabı açtığımda annem dolabın önüne geçip dur ben gostereyim dedi.ben uzun zamandır eve gelmedigmden dolayı hurçlara koymuş nerde ne var biliyor.okey dedim bisey demedim.
Ama ben hepsine zaten açıp bakıcam anne vs dedim .evime götürmek istiyorum bi kıyafet ama annem bunu yıkayayım ütuleyeyim dedi buraya kadar herşey normal değil mi..
Ben de gerek yok yıkamaya gerek yok , giymicem bunu alayım burdan gitsin belki giyerim diye alıyorum. Daha alacagim cok sey var hem valizde zaten kırışacak tekrar eve götürüp yıkarım bakarım tek tek .annem de naftalin kokuyir yikayayim dedi.ben de yok gerek yok ben dolaba bile asmam belki götürüp kendim.yikarim dedim.
Yine herşey normal .ama ısrarı bitmiyor.
Içimden diyorum tmm temiz olsun istiyor.
sonra gitmiyor dolabın önünden geldi ve diyor ki :.
Ver yikiycam pis olma temiz ol .
Ben de dedim; anne belki giyerim belki giymem bi eve gotureyim.hepsini ayrı ayrı temizlerim tmm.israr etme artık elbiselerimi seçeyim dur bi bakayım şunlara.
Sonra annem birden sesini yükseltti sen ne pissin ne söylesin ne böylesin. Ne fenasın.ellerini dizine vuruyor yüzü sekil değiştiriyor bunları söylerken....bitmiyor arkadaşlar.
Ben de :Anne ne oluyor ya 38 yaşındayım dolabından kıyafet alamıyorum şu duruma bakın
Hasbinalaalllah .dedim
Annem bana laf saydı gitti. Eşim duydu.ne kavga ediyorsunuz diyor.annem eşimi karşısına aldı ben diyorum temiz olsun yıkayayım.bana nasıl hakaret etti diyor .
.(hakaret!!!!!!)))
Anlatıyor da anlatıyor.....
Arkadaşlar ben bu evden deli çıkmadan nasıl başarıcam gerçekten bi daha gelmek istemiyorum .yollar önce ki aynı bktan mevzuları böyle büyütüp ağlardı babama anlatırdı o günler aklıma geldi....iyiki yıllar once evden gtmisim dedim.
Dolabını bıraktım geldim oturdum.38 yaşındayım öğretmenim. Ne zor insanlarla iletişim kurdum ama annem zerre değişmiyor.
Bu arada bıraksaydın yıkasaydı diyecek olanlar için hergun heryeri ağrıyor annemin.yeni her sabah uyandığımda yattığında sürekli ağrılarından bahsediyor dün şunu yaptim ya şuram ağrıdı buram ağrıdı diyor.utu vs gibi söyleyeceği bisey asla yaptırmak istemedim.
Bir de bu yaşımıza kadar annemizi tanıyoruz herşeye susarak böyle oldu zaten.susa susa sürekli bizi ilkokul çocuğuna çevirdi arafa biseye itiraz etsek böyle oluyor sonucu.
bu konuda yapılacak hiç bir şey yok tecrübeyle sabit asla değişmezler. Allâh yardımcınız olsun anadır en nihayetinde,zor çok zor 
benim hayatım etrafımdaki arkadaşlarımın anne kız ilişkilerine imrenmekle geçti. Bize yaşattığı psikolojik travmaları hiç anlatmıyorum bile.. Görünür de mükemmel anne. Evde sıcak yemek var, üst baş temiz ütülü, evine evliliğine sadık ama amaa. Herkes anne olmaya evlenmeye yuva kurmaya elverişli bir psikojiye sahip değil malesef. 35 yaşındayım bende öğretmenim. Okumakla araştırmakla kendini geliştirmekle falan olmuyor. Bende ki boşluk hiç dolmuyor mesela. Annem şimdi 65 yaşında milletin anne kız ilişkilerini bana anlatıyor ama o tren kaçtı malesef artık istesemde bazı şeyler olmuyor. Yüzeysel bir ilişki sürdürüyorum ne kız veriyorum ne dünür küstürüyorum ne yapayım elimden de gönlümden de daha fazlası gelmiyor
inanın anne baba arkadaş eş dost farketmeksizin insanın kendine yaptığını kimse yapmıyor . Kendinizi yormaktansa çözümü böyle bulun .
Ne zaman ki bir adım fazla sıcak olayım hemen pişman olurum. İnsanı itip itip sonra buzdolabı diyorlar. Başkalarından örnek veriyorlar. E sen baska anneler gibi miydin de onların ilişkisini örnek alıyoruz su an? Bir dedigi bir dedigini tutmaz, asla memnun olmaz, kafasından bir geçen var belli ki illa onu anlamak lazım da ben de zihin okuyucu degilim sonuçta. Yaşlandı, hastalandı, biraz daha yanında olmak istiyorum ama beni çok zorluyor. Bir aradığında sizlanip mutsuzum şöyle boyle diyor, bak ben de öyleydim sonra doktora gittim bilir sure antidepresan kullandım iyi geldi. Sen de ister misin doktor bulayim diyorum tamam diyor. Ben araştırıyorum buluyorum hadi gidelim diyince kızıyor ne işim var ne ilgisi var diye. Bir arıyor temizliğe halim yok geldiğinde bi yaparsın diyor (yurtdisindayim). Olur diyorum yaparım ama gelmeme daha cok var ben sana şimdilik bi tanıdıktan yardimci göndereyim olur mu diyorum tamam diyor. Sağa sola haber salıp buluyorum. Arayınca da cok pahalı onlar bosver diyor. Yok yok ben ödeyeceğim zaten diyorum, istemez sen ödeme diyor. İstiyor ki ben deli çıkayım burdan. Bütün ağrısını, hastalığını düşüneyim, zorda olduğunu bileyim ama yardım isteyip sonra reddetsin. Ha sormadan eve yollasam ona da laf eder yani son gun arayıp yarın sabah gelecek desem de sorun olur.
ahh anlatacak o kadar çok şey var ki hangi birini anlatayım. Hayatta ki en büyük şansımız babam 
annemin hem babama hem çocuklarına bir hayat borcu var! İki cihan bir araya gelse affedemem onu. Ki bu sebepten psikoloğa da gittim. Niye burdasın ne beklentin var dedi. Annemi affetmek ıstiyorum dedim.. Emdr terapisi gördüm. Çocukluğumun en acı verici olaylarına gidip gidip durduk. Hep yemek sofrası, bayram sabahları, kalabalık aile ortamları offf her biri travma. İşin kötü kısmı iyi anne Nasıl olunur bilmeden büyüdüğüm için bazı davranışlarım yıllar içinde ona benzedi. Aynı onun gibi kontrol manyağı, nasihat delisi, felaket tellalı oldum.. Psikolojik destek bana çok çok iyi geldi. Asla onu affedebildim diyemem ama biraz daha nötrlendi olaylar. Psikolojik bir rahatsızlığı var tanısı teşhisi nedir bilemem asla da gitmez ama benim annem normal bir kadın değil. Koca bir hayat ona buna özenmekle geçti işte yazık. Daha annesiyle anlaşamayan arkadaşım olmadı benim.Herkes annesiyle arkadaş. Kimseye de anlatamadım o yüzden.
