- 6 Nisan 2023
- 1.082
- 246
- 53
- 27
- Konu Sahibi Mavinin her tonunaa
- #1
ben artık kendimi psikolojik olarak çok yorgun bitkin hissediyorum. Kendime yapacağım en büyük iyilik boşanmak biliyorum ama buna asla cesaret edemiyorum hala ve hala. Takip edenler konularımı biliyor zaten ki ne yaşarsam yaşayayım o cesareti henüz elde edemedim. Neden böyleyim ben kendimi çok aciz hissediyorum. Benim için hiçbir fedakarlıkta bulunmayan bir eşim var. Ben ise en fedakar taraf. Şimdi ise kapı dışarı çıkmıyor bütün gün telefon elinde okey oynuyor. Bıktım artık. Kendimi yalnız hissediyorum. Beynim çok yorgun. 25 yaşındayım ama ruhum 2 senede 60 yaşında gibi ya. Bu durumu aşabilen ya da çözüm önerisi olan var mı? Her zorluktan sonra gerçekten güzel kapı açılır mı insana? Nasıl cesaret bulacağım.. çok umutsuzum. Beynimin ağırdığını hissediyorum mutsuzum bir ömür böyle yaşamak istemiyorum.
Tatil sorunumuz vardı eşimle.. bana o kadar kötü şeyler yaşattı ki 2 senedir evli olduğumuz süre içerisinde. Hala bir gelişme yok kendisinde. Kumar borcunu hala ödeyemediğimiz için bana dün tatile gitmeyeceğiz dedi. Konu tatil de değil inanın ben sadece kendim için bi şeyler yapsın beni düşünsün çabalasın ilgi göstersin istiyorum. Yok yokkkk yapmıyor. İstese beni tatile de götürebilir. Borcunu bi süre erteleyebilir. Ben ödüyorum zaten o kumar borcunu hala.. köpek gibi çalışıyorum onun dükkanında (yine belirtmeliyim ki eşim esnaf birlikte çalışıyoruz dükkanında). Kapı dışarı çıkmıyor adam ya. Bilmiyorum gerçekten delireceğim.
İşin kötü yanı cesaret edemediğim için henüz, boşuna ağzımızın tadı kaçmasın bari evde onun suratını çekmeyeyim diye, mecburen gülüyorum her şey yolunda gibi davranıyorum.
Tatil sorunumuz vardı eşimle.. bana o kadar kötü şeyler yaşattı ki 2 senedir evli olduğumuz süre içerisinde. Hala bir gelişme yok kendisinde. Kumar borcunu hala ödeyemediğimiz için bana dün tatile gitmeyeceğiz dedi. Konu tatil de değil inanın ben sadece kendim için bi şeyler yapsın beni düşünsün çabalasın ilgi göstersin istiyorum. Yok yokkkk yapmıyor. İstese beni tatile de götürebilir. Borcunu bi süre erteleyebilir. Ben ödüyorum zaten o kumar borcunu hala.. köpek gibi çalışıyorum onun dükkanında (yine belirtmeliyim ki eşim esnaf birlikte çalışıyoruz dükkanında). Kapı dışarı çıkmıyor adam ya. Bilmiyorum gerçekten delireceğim.
İşin kötü yanı cesaret edemediğim için henüz, boşuna ağzımızın tadı kaçmasın bari evde onun suratını çekmeyeyim diye, mecburen gülüyorum her şey yolunda gibi davranıyorum.
