Şu sinir stres meselesi..

seldus

♥ ♥ küçük paşam ♥ ♥
Kayıtlı Üye
27 Ocak 2009
2.982
1
641
Zonguldak
arkadaşlar size bişey danışmak istiyorum.ben normalde cok sabırlı herşeye kolay sinirlenmeyen..bazı şeyleri es geçen bana kötü bişey yapılsa da sesimi cıkarmayan bir insanımdır ki ,hatta bana etrafımdakiler yüzsüz bile derler:)))) ama 4-5 aydır kafayı yiyecem kendime hakim olamıyorum sinirden deliriyorum en ufak seye bile patlıyorum..bazen öle ki bebeğime bile bagırdığım oluyor(((( oysaki onun tek suçu sıcaktan uyuyamaması(((herşey herkes gözüme batıyor..etrafımdaki insanlara tahammül edemiyorum..eşimin daha önceden yaptığı fakat umursamadığım en ufak şeylerden bile olay cıkartır oldum evde..acaba deliriyormuyum ben!!!!!! siz de de böle gerginilk var mı?? ve ben dogumdan bu yana hasta olmadım onun da etkisi varmıdır sizce..derler ya menepozlu karılar gibi diye heeh işte ben tam öle oldum!!!!napsam ne etsem de düzelsem!!!
 
hiç sorma canım aynı durum bendede var. bana benim iyiliğim için bile bişe söleseler batıo. psikolog şart oldu sanırım
 
Birincisi ic etkenler seldusum yani aile olduk gercektende bu minikler aramiza katilinca, hayatimizda aldigimiz en buyuk sorumluluk cocuklarimizi kucagimiza aldiktan sonra basladi otomatik olarak hemde, birdenbire. Belki hamileyken o duygusallikla annelige haziriz zannettik ama is gercege donusunce aslinda cok zormus cocuk buyutmek, annelik zamanla ogreniliyormus hicbir zaman hazir degilmisiz . Onlara karsi bizim sorumlulugumuz hic bitmeyecek, onlar evlense bile hala kucuk bebeklerimiz olarak kalacaklari icin aslinda zamanla insani yoracak bir sorumluluk bu ve biz daha yolun basindayiz :)
Eskiden yani bir bebegim olmadan once bu isin bu kadar sorumluluk ve ozveri gerektirecegini bilirdim ama ustesinden gelebilirim ne varki diye dusunurdum, ama o is oyle degilmis gercektende,birseyler verirken sendende alip goturuyor ister istemez, bu durumda da psikoloji biraz etkileniyor bana gore.
Ikincisi dis etkenler , mesela hastalanmaman seni streslendirebilir.

benim de psikolojim eh iste , bozuldu bozulacak, mesela sanki benden baska kimse kizima bakamayacak ben olmasam yaninda hep agliyacak,hicbirsey yemeyecek diye dusunup hic disari kendim esimle basbasa cikamiyorum,bak iste bu normal mi :)

ceylin yuzunden cok hizli yemek yemeye alistim,disarida yemege ciktigimizda gorgusuzler gibi hizli yiyorum acliktan olmusum :)) ama sanki ceylin uyanacakmis da benim yemegim yarim kalacakmis gibi dusunuyorum :))

gecen gun misafirlikte dondurma ikram ettiler ,esim yemedi ben de israr ettim tadina bak cok guzel diye ,o da tamam dedi, resmen kasigi esimin agzina tikistirdim disini kiriyordum , sonrada kasikla bi guzel agzini sildim sence bu normal mi :)) , ben bir kisiye odaklanmisim o da ceylin :)))

haydi hep beraber psikologa :))
 
evet böyle tuhaf davranışlar olabiliyor. ben de çalıştığım için emreme %90 annem onun işi olduğu zaman da k.validem bakıyor. 6 ay geçti işe başlayalı hala alışamadım. resmen annemi kıskanıyorum, emre en çok beni sevsin istiyorum, başkasının kucağına gidince acayip kıskanıyorum. sürekli kendimi suçlu hissediyorum onunla yeteri kadar vakit geçiremiyorum diye bu da beni çok sinirli bir insan yapıyor ((( offff kötüyüm ben kötüyüm....:bbo:
 
Bende bu günlerde çok tahammülsüzüm. Sıcaklardan sanırım birazda. Oğlum ağladıkça veya yemeğini yemek istemedikçe o an çıldıracak gibi oluyorum sinirden. Üstelik hastalandımda ama ben hala menopozlu gibiyim:))))
Bende keşke çalışsaymışım diyorum. O zaman daha kaliteli zaman geçirirdik diyorum. İşte herkes elinde olmayanı istiyor. Ama bence insan kendinede biraz zaman ayırmalı. Bende o yok malesef. Gün içinde sürekli yalnızız. Çoğu zaman banyo yapma imkanım olmuyor(( Ve daha neler neler....
Ben oğlanı anneme bırakıp dışarı çıkardım eminim ama annemler benden uzakta. En azından daha tahammüllü olur annecim. Torunu olunca ne yaparsa yapsın annem çok sakin yaklaşıyor.
Psikolog şart :))))
Geçen gece eşime. Üstünü ört annecim diyorum:))))) Kafayı yiyorum sanırım:)))))
 
aynı sorun bede de var en ufak şeylere sınırleniyorum sene sonu işi bırakıcam yoksa bu strsle boşanıcaz oğlumu kendim büyütmek istiyorum iş yeri desen ayrı bi terane offf çıldırmak üzereyim napsam bilemiyorummm
 
bizim de geçen ay emre anneannesi ile yazlığa gitti, ben de 1 akşam evde kalıyorum 1 akşam yazlığa gidiyorum sabah dönüyorum. (git gel 250 km izmirden...) perişanız yani otobüs şöförüne döndüm sürekli yollardayım.. neyse izmirde kaldığım akşam uyandım emre yok!! yatağına bakıyorum yanımıza bakıyorum yok yok yopk çıldırıcam.. bütün odaları dolaştım sonra kendime geldimmheee yazlıkta yavrum dedim ama perişan oldum yaaaa benim de kafa gidik .(((
 
desenize yanlız değilim :)))
sürekli miraçlayım bu sıcaklarda camdan bakmak bile bana lüks oldu
yemek deseniz yemiyorum bile bile
miraç uyurken uyuyım diyorum ama yastığa kafamı koyar koymaz mızıklıo artık gece bile aman sen uyu yeterki deyip sabahlıyorum
oğlumu kızdıran üzen biri olduğunda resmen deliriyorum kendime hakim olamayıp dövücem bi gün :))
evde gezerken kendimi ninni söylerken buluyorum :))
psikolog şart :)))
 
maelesef bende eşimle sorunlar yaşıyorum .kızımız olduktan sonra ona karşı yeteri kadar ilgi göstermeyişi bütün gün bilgisayarın karşısında çalışması sonrasında alacaklarını alamayıp maddi ihtiyaçlarımızı karşılayamaması beni ondan soguttu..
şu anda boşanma kafamın içinde bir köşede yer etti ama hollandada dilim ve işim yok .hollandada ögretmenlik yapmayı kendime hedef belirledim ..eger ki eşimle sorunlarımız devam ederse ciddi kararlar almayı düşünüyorum.hayırlısı olsun..
 
demek ki bi çogumuzda var aynı pronlem((( zellda canım ayneennn anlattıklarının hepsini birebir ben de yapıyorum inan.. nurafsan canım allah hakkında hayırlısını versin insallah en kısa zaman da düzelir herşey...
ben dün gece sahura kadar uzun uzun düşündüm ve piskologa gitmeye karar verdim arkadaşlar..hatta ikna edebşlirsem eşimi de götürecem
iideilim çünkü bu kadar sinir akla zarar!!!!! vucudumun uğuştugunu hissediyorum..komsum dün iftara davet etti gel yalnız kalma diye ben de yok saol dedim kadın ısrar etti ayyy kadını kapıverdim yoook gelmicem ısrar edip durma diye((( neden bu kadar cabuk sinşrleniyorum yaa sinirlendiğime sinirleniyorum bak şimdi de!!!!!
 
bendede bi ara aşırı sinir stres ne ararsan vardı eşimle nerdeyse her saat kavga ediyodum o kadarki sanki eşimi o kadar cok severek evlenen ben değildim.Hiç aramıyodum yoklugunda vs.herşeye parlıyodum.Sonra bilmıyorum ne oldu son 2 - 2,5 aydır eski özleme döndüm sebep ne bilmıyorum.Ama benim manevi kısmım çökmüştü ben ona baglıyorum.Suan eskisi gibiyim çok şkür sanırım bi ara herkeste oluyo alısma süreci yani eskiden mesela bidaha cocukmu asla dyen ben ikinciyi düşünür oldum tabiii vakti gelince :)

Allah hepimize sabır versin ...
 
ben haftanın 3 günü spora gittim. aksamları yarım saat. ve inanın sanki saatlerce kendime zaman ayırmısım gibi hissetim ben. o an kafam tamamen bos oluyor ve eve gelip bir dus alıyorum ve ögle rahatlıyorum ki. ara ara kendinize bir zaman ayırın olmaz esim bakamaz demiceksiniz. cocugunuz yarım saat veya 1 saat herhalde babasıyla durabilir. o ara sadece kendinize ayırın. spor gercekten cok iyi geliyor. bende onun dısında pek kendime vakit ayırmıyorum zaten iki cocukla gün nasıl geciyor anlamıyorsun ama ara ara keninizi düsünün.daha mutlu olursunuz.
 
ben de bu topik ne zaman açılacak da içimizi dökecez diyodum... valla sinirlilik hali bende de var ve seldusçum dediğin gibi heleki uyumadığı zmanlar... bunun nedeni kendimize vakit ayırmak istemekten geçiyo sanırım... eşim yanımıza geldiğinde derin bir oh çekiyorum çünkü benim dışımda sanki nile tam bakalbilecek kimse yok... yada insanlara yük olmak istemiyorum....ve işin kötü tarafı benim sığınalacak regli olamadım gibi bi seçeneğimde yok... bu durumda da acaba ben iyi bir anne değilmiyim düşüncesi sarıyo ve üzülüyorum....bunların psikolojik olarak belki bi açıklaması vardır.. ama açıklama ne olursa olsun bu durumu tez vakitte atlatmak istiyorum((((
 

canımcım ben de şartlardan dolayı ocak ayından beri annemlerdeyim eşim başka şehirde bi yazın 1 ay kendi evimize geçtik şimdi gene annemlerdeyim ve eşim gitti. ben de istiyorumki kendi evimde olayım kızımla başbaşa vakit geçireyim istiyorum... rahat rahat davranayım istiyorum... annemin eleştirel bakışmalrıyla karşılaşmayayım istiyorum...
maalesefki hepimiz şu anda sıkıntıdan ihtimalleri düşünüp onlara yoğunlaşıyoruz... elimizde olmayan şartlar olsa daha mutlu olacağımıza inandırıyoruz kendimizi...
 
Beni kızım değil de ev basıyor galiba, üstüme üstüme geliyor. Sıcaklar bu kadar tavan yapmamışken her gün yürüyüşe parka çıkıyorduk kızımla ve 4 saat dışarıda kalıyorduk, ben çayımı yudumlarken o da arabasından çocuk bahçesindekileri izliyordu. Oysa şimdi kendimi adeta bir kapatma gibi hissediyorum. Meteorolojik mecburiyetler nedeniyle mahsurum!!! Bunun kış versiyonu vardı bir de, ardı arkası kesilmeyen yağmurlu, puslu hava... Allahım lütfen bir an önce ışınlanma icat edilsin, yoksa çıldıracağım! sempatiksalakcinni
 
Kizlar salivermeyin kendinizi ya pozitif dusunelim herseyden once biz birer ANNE olduk ve bebeklerimize birer ornek olacagiz ona gore tavirlarimiz yaptiklarimiz tek tek inceleniyor ve beyne yerlesiyor onlarin unutmayin biz onlarin ornek alacagi ilk kisiyiz kizlar...ben bunu hep aklima getiriyorum ve sinirlenmemeye calisiyorum sakin olmaya calisiyorum heleki oglumun yaninda cok dikkat ediyorum. birde bebeklerimiz artik buyuduler ve bize birer birey olduklarini anlatmaya calisiyorlar bizimle ve etrafindakilerle iletisim kuruyorlar yerlerinde durmuyorlar kesifdeler ve daha cok dikkat istiyorlar bunlarda bizlere ister istemez biraz agir geliyor cunki daha cok sorumluluk istiyor git gide...bence ne kadar zor olasada anne olmak gibi bir duygu daha yok tanimiyorum :)
 
anne olmak inanılmaz güzel bişey ama sorumluluğuda önceden tahmin edilcemek kadar zor bişeymiş
çocuk eş ev kendim bunalrın ayırd edemiyorum hayatımda sadece oğlum varmış gibiyim bunalma gezmek tv izlemek müzik dinlemek sinema tiyatro kitap yemek yemek bunlaırn verdiği mutlulukları unuttum
bu durumdan kurtulmak için bişi yapmak lazım ama ne!!!
 
"2009 ekim delileri" topiğimize yeni isim buldum nasılkaydirigubbakcemile3

eşimle doktorumuzun en son yaptığı telefon görüşmesinde adam benim için,"sorun bebekte değil annede" demişklava:manyak adam zırt pırt arayıp bişiler sormamdan bıktı heralde ki böyle bişi söyledi...pzt. randevumuz var,sorarım bunun hesabını:mymeka:
 
Hepiniz beni anlatmşsınız...
Bi hftadır sanırım daha iyiceyim..
Bende oğlumla sürekli yalnızım.öğlen gidio eşim işe ve gece 1e kdar yok!
Bu sürede tabi herşey benim üstümde..yakında anne,kayınvalide vs.de yok.
İnanılmaz sinirliydim,hiçbişeye tahammülüm yokdu,oğlum yemek yemediğinde uyumadğnda elimde olmadan bi an parlıyodum..sonra başlıyodum ağlamaya..çünkü etkileniyo,korkuyodu yawrum :gitme:
Tabi bunlara eşimin ilgisizliği de eklenince tam oldu..
Bigün halamın kzı geldi,döküldüm tabi bende..(içimi dökcek birini arıyodum zaten)
Ertesi sabah eşimin yanında açıldı konu,eşimede açdım azımı yumdum gözümü!
Ağladım rahatladım! (dr.a gitmeyi düşünüyodum eğer bu olmasaydı)
Şuan eşimde de bişeler dank etti ve oğlumlada bol bol ilgileniyo benimlede..
Yükümü azaltmaya çalışıyo elinden geldiği kdar..
Anlatın kızlar..anlatın ağlayın gerekiyosa rahatlayın..
Şimdi sinirlendiğim zmn sayısı ciddi anlamda azaldı..Oğlumda gayet mutlu bi bebek eskisi gibi,şükür rabbime.
Hepinize stessiz ve sıkıntısız,huzurlu günler diliyorumm..opuyorumnanaktan
 
bana mı seslendiniz:) ?
kendinize çok fazla yüklendiğinizi görüyorum..
anne olduktan sonra eski hayatımızı yaşamak istersek ister istemez bunalıma gireriz..
henüz herşey çok yeni alışma dönemindeyiz hala 1 yaşına girmelerine az kalsa da durum hala böyle:)
bende anlattıklarınızın tam tersi oldu mesela
bütün iç huzursuzluğum alyayla azaldı diyebilirim
bi mesele var ki aslında bu olayın ta kendisi
anne olmak var anne olmak var
Türkiyeye geldiğimden beri farkettiğim gözeüme batan şeylerin en büyüğü aslında bu mesele
bebeğimiz olunca sadece "anne"ymişiz gibi davranıyoruz diğer bütün sıfatlarımızı toprak altına gömercesine..
kendinize vakit ayırın
kendinizi önemseyin
sosyalleşin
hobiler edinin
ben eşimde gördüğüm eksiklikleri paylaşıyorum hiç içimde biriktirmeden
en son 1 ay önce ona " alyayla kaliteli vakit geçirdiğini düşünmüyorum sadece kucağında tutmakla,altını değiştirmekle,ona mama yedirmekle olmaz dedim.
şaşkın bi halde "peki ne yapmam gerekiyor elimden geleni yaptığımı düşünüyordum "dedi.

birebir onunla oyunlar oyna,onunla konuş
bazen odaya geliyorum alya senin kucağında sen bilgisayar başındasın bu hiç güzel bi tablo değil
alya artık oyunları idrak ediyor iletişim kurun göz göze gelin karşılıklı gülün kahkaha atın mesela dedim
ogün bugündür eşim çok titizleniyor ben gün içinde alyayı yıkasamda mutlaka hergün birlikte banyoda 10-15 dk oynuyorlar dışarda başbaşa gezintiye çıkıyorlar atçılık oynuyorlar
eşim alya uyanıkken bilgisayarına dokunmuyor
evde olduğu her anı alyayla geçiyor
e böyle olunca inanılmaz bi iç huzur oluyor insanda
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
  • Kilitli
BUNALIMDAYIM
Yorumlar
6
Görüntüleme
930
Magrat
Görüşlerinizi istiyorum :/
Yorumlar
8
Görüntüleme
1K
EftelyaNergis
D
Yardımcı olun lütfen
Yorumlar
1
Görüntüleme
680
Denizcakir
D
Kadın kabuslarıma giriyor, travmam oldu.
6 7 8
Yorumlar
143
Görüntüleme
16K
bogurtlenkusu
S
bu da benim aşk hikayem ve galiba sona yaklaştım, evliliğim bitiyor:(
13 14 15
Yorumlar
288
Görüntüleme
42K
Windwoman
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…