Ben ters yapa yapa vazgeçti baktı kavga çıkıyor
Ben ters yapa yapa vazgeçti baktı kavga çıkıyorAman al işte hemen sana gömsün zaten
Ay evet, aynısı ya @Badem Cicegi de böyle dedi bak, üçümüzün babası da aynı tip, üçümüz de aynı çıkmışız ondan olmasın
İşin kötü yanı bir de kötülük yaptığının farkında değiller, iyi bir amaçla yaptığını düşünerek yapıyorlar bunu, dediğin gibi teşvik sanıyor.
Ben fark ettim ki naparsam yapayım hep eleştiri ve ama gelecek.
Anlatamıyorum da, tamam baba artık şu ana odaklanalım diyorum susturuyorum.
Aynen dediğiniz gibi , ben şansa narsist biriyle evlendim kendimi zor kurtardım o psikolojiden, ailemin yanındayım benim durumlar düzelmez gibi , umarım siz iyi insanlara denk gelirsiniz ve bu sorunu aşarsınız ..Oraya evrilmeye çalışıyorum :)
Bir kere anladılar mı geri savaşması zor, çünkü siz iyileştirmeye çalıştıkça onlar vurmaya devam ediyorlar iyice sarmal oluyor mesele ama umarım siz de eşinizle olanı düzeltebilirsiniz ya çok acımasızca aslında : (
Sizin psikologunuz hangi terapi cesidini yapiyor? Size Psikoterapi önerebilirim bendede bu problem vardi aslinda cocuklugumla ilgili birsey oldugunu ögrendim. Ne olursa olsun hep sucu kendimde arardim ve bir sekilde kendimi kandirip sucu kendime yüklerdim. Kendini savundugunda korudugunda tartismalar ortaya cikiyor ve bu tartismalar ayriliga yol acabilir. Sizin yanliz kalma korkunuzmu var? Ve sevilmeme?Selam hanımlar, herkese iyi ramazanlar
Benim derdim suçluluk hissine çok yatkın olmam.
Ama sadece romantik ilişkilerimde böyle, diğer alanlarda kendimi çok rahat savunurum hatta çaçaronluk yaparım
Ama romantik ilişkilerde kendimi ezdiriyorum, kafama dank edene kadar.
Dank edince parlıyorum ama o zamana kadar acı çekmiş oluyorum tabii
Ve karşımdaki iyi niyetli biri değilse bunu kullanıyor.
Bir iki örnek vereyim ama konu bu örneklerden ziyade genel
Şöyle ki 3 sene boyunca sevgilim bunu bana karşı kullanmıştı, bana olmayan şeyleri olmuş gibi anlatır suçlardı, yani somut şeyler, eylemler bu suçladıkları arkadaşlar, eminim öyle bir şey yapmadım ama ben ezilirdim veya sınırlarımı çiğnerdi ama ben suçu yine kendimde bulurdum.
Son seferde de böyle oldu.
Adam bana yaşını dahi yalan söylemiş, ilgisizdi, soğuktu, gizli kapaklı garip hareketleri vardı, ben bunları bitince öğrendim tabii ama o dönem hep kendimi suçladım.
Mesela 2 günde bir yazardım ama çok mu üstüne gittim acaba diye korkuyordum, sonra 5 günde bir yazar oldum daralmasın diye, hala kendimi suçlu görüyordum her mesaj attığımda.
Veya en son artık patladım böyle ilişki mi olur 5 gün konuşmuyorsun diye ondan sonra bana "Bu yaptığın hiç hoş değil" dedi
Ben de hemen suçlu hissettim "Ben mahvettim dimi, her şeyi mahvettim elime yüzüme bulaştırdım" diye ağlamaklı oldum
Halbu ki neden çıkıp demiyorum "Eh sen de yettin artık, her dıtdıt ı ye ye sonra bana at topu, benim istediğim ilişki bu değil kardeş bye bye" diye
Ben böyle deyince bıyık altından güldü hoşuna gitti mesela suçu yüklenmem
Veya ilk o manipülatif sevgilim gibi bana olmamış şeyleri olmuş veya yapmışım gibi yıkmaya çalıştı, o zaman hop hop deyince yine böyle sinsi sinsi güldü
Kendimi suçlasam adam ezip geçecek
Direkt inanıyorum ya
Bittiğinde bile kafamda hep ya şöyle yapsaydım, böyle yaptım ondan bitti, öyle yapmasaydım bitmezdi
Bir kere de bir şey karşı tarafın suçu olsun, içim rahat etsin istiyorum : (
Yani mantıken biliyorum suçlu olmadığımı ama içimdeki bir ses sürekli bunlar için beni dürtüyor pof
Psikoloğum bile diyordu uçan kuştan kendini sorumlu tutuyorsun diye
Ha bir de mesela başkalarına karşı merhametliyim, gelip biri bana yaşadığım şeyleri başka ağızdan anlatsa derim ki sen deli misin kendine böyle davrandırıyorsun ama kendime gelince çok acımasızım, kendimi suçluyorum
Bir dahakine aynı şeyleri yaşamak istemiyorum
Ben de hakkımı savunmak istiyorum
Mesela görüyorum ne şımarıklık yapanlar var hala kendilerini haklı görebiliyorlar
Ben neden öyle olamıyorum
Bu suçluluk hissinin bir kökeni, bir çözümü olmalı
Nedir onu arıyorum
Bana yardımcı olup fikir verir misiniz?
Eleştirel yönümü ben ona karşı kullanıyorum ama çocuklarıma karşı da bazen içimden annem çıkacak diye korkuyorumInsanlar beni ezemez ya da haksız çıkaramaz öyle güçlü bir koruma kalkanı geliştirmişim ki dışarı karşı
Acıların kadını gibi olduk yahu
Ben ters yapa yapa vazgeçti baktı kavga çıkıyorbir de çok yakınlarımız ard arda vefat etti her şey yalan sağlık önemli moduna geçti yıllardır. Hasarı kalmıs ama demekki
Sizin gibi suçluluk duymasam da benim de bitmek bilmeyen bir çabam,yorulmak nedir bilmeyen bir yapım vardır.
Boş oturur,bir şeyle meşgul olmazsam,
rahatsız olurum.
Çalışan bir kadınım,az uyur işe,eve,aileme, çevreme her şeye yetişirim.
Düzen ve temizliği çok önemserim.
Bir arkadaş yazmış 'halılarım lekeli ama iftara misafir kabul etmeme engel değil' diye.
Benim için kabus gibi bir durum,
mümkün değil o halılar öyle kalamaz,
yıkatamadıysam sildiririm,
en kötü kendim silerim.
Neden böyleyim?
Mükemmeliyetçi ve eleştirel ebeveynlerim sayesinde.
Hep onay alma ihtiyacı duyarak büyüdüm.
Çalışkan,tertipli ve başarılı olursam daha çok sevildiğimi hissettim.
95 aldığım yazılı için 'niye 100 alamadın?Eksiklerini tamamla.Sınıfta 100 alan var mı?'
Sorularına muhatap oldum.
Ailemi cezalandırmak için ilk kazandığım lisans bölümünü bıraktım,okumadım.
Tabii bunu onları cezalandırmak için yaptığımın o zaman farkında değildim,bilinçaltıma ittiğim duygu ve düşünceleri çok sonra farkettim.
Biraz da eğitimimin sayesinde.
Size tavsiyem geçmişe,çocukluğunuza dönün çünkü cevap orda.
5 gün değil 1 gün aramaması zaten sıkıntı.
İlişkide insan duramaz merak eder
Ben sevgilime birşey yazsam 2 saat cevap vermezse sinirlenirim ne oluyor derim yani.
Kendini suçlama .karşındakiler ciddi bir ilişki istemeyen tipler olabilir.doğru insan çıkınca zaten anlarsın.
Üstüne gitmek değil senin yaptığın olması gereken o zaten.insan sevgilisiyle 5 gün konuşmazsa kafayı yer merak eder ne oldu birşey mi oldu diye yani
Aynen dediğiniz gibi , ben şansa narsist biriyle evlendim kendimi zor kurtardım o psikolojiden, ailemin yanındayım benim durumlar düzelmez gibi , umarım siz iyi insanlara denk gelirsiniz ve bu sorunu aşarsınız ..
hayatiniza saçma bir insan girmiş siz bu adam yuzunden kendinizi suçluyorsunuz daha iyi biri karsiniza cikinca eminim neyin dogru neyin yanlis olduğunun farkina varacaksınız bir adam yuzunden kendinize ettiğinize bakin ... hayat bu boyle boyle ogreneceksiniz bunlar tecrübe emin olun herkes böyle değil.. kendinizi sorgulamayin suclamayin
Sizin psikologunuz hangi terapi cesidini yapiyor? Size Psikoterapi önerebilirim bendede bu problem vardi aslinda cocuklugumla ilgili birsey oldugunu ögrendim. Ne olursa olsun hep sucu kendimde arardim ve bir sekilde kendimi kandirip sucu kendime yüklerdim. Kendini savundugunda korudugunda tartismalar ortaya cikiyor ve bu tartismalar ayriliga yol acabilir. Sizin yanliz kalma korkunuzmu var? Ve sevilmeme?
Evet aynen öyle.Cok sevindim canim bunu anlayabildin hemen evet. Bak ben kendimden misal vereyim cünkü cocukluga dayaniyor ve okudugum kadariyla seninde baban cok elestiren biriydi. Bende cok elestirilidim ve annemden sevgi görmedim ama cocukken hayatta kalmak icin anneye babaya muhtacsin ve cocuklar anne ve babayi mükemmel olarak görür yani annem bana psikolojik sorunlarindan dolayi kötü davrandi beni sevmedi ama ben anneme muhtactim ve cocukken annemin bana kötü ve sevgisiz davranmasinin nedenin psikolojik sebeplerden dolayi oldugunu düsünemedim bundan dolayida sucu kendimde aradim. Ben yetersizim. Ben sevgiyi hak etmiyorum gibi düsünceler olustu bilinc altimda cünkü o muhtac oldugum ailemle kalabilmenin tek yolu buydu suclu bendim bilmiyorum anlatabildimmi. Bunlar cok derinde bilinc altinda yatan seyler. Bunlarin üstüne gitmeyi tavsiye ederimBen de bir dahaki sefere daha gözü açık olabilmeyi umuyorum açıkçası...
Şu an gitmiyorum ama iki kez gittim, birinde daha çok Bilişsel Davranışçı teknikler diğeri daha psikoanalitik yaklaşıyordu (hiç sevmem)
Siz nasıl kurtuldunuz peki bundan?
Hayatı paylaşabileceğim birini bulamama korkum var, evet...
Yani mesele birini bulamamaktan ziyade aslında ya istediğim gibi birisi çıkmazsa karşıma, beni anlamayan, sevmeyen biriyle kapana kısılırsam yoksa herkes birini buluyor.
Belki de bu yüzden karşımdakini gözümdeki imajını zedelemek istemiyorum, o doğru ben yanlışım diye düşünmek istiyorum böylece yanlış bi insanla olmamış oluyorum
Aydınlanma yaşadım şu an
Ben sorunun kökenini bulmanın en büyük adım olduğunu düşünüyorum.Merhaba derin sularda, sizin yorumlarınızı çok beğeniyorum aynı zamanda meslektaşız :)
Gerçi ben pratikte çalışmıyorum artık araştırmaya yöneldim
Ben de hatırlıyorum sınıf 3. olduğumda neden 2. değil neden 1. değil tarzı yorumlar aldığımı.
Bunlar tabi kötü niyetli değil, belki bizi motive ettiklerini veya ebeveynlik yaptıklarını düşünerek yaptılar ancak çocuk aklı bunları farklı şekilde yorumlayıp özümseyebiliyor tabii.
Kökenini bulduk konuda ancak orasını nasıl silip atarız :)
Ve nasil kurtuldugumu sormusun acikcasi daha tamamen kurtulamadim. Yani bazen hala oluyor ama en azindan yine kendimi sucladigimda asagiladigimda bunun gercek sebebi aklima geliyor ve hemen kendimi toparliyorum. Üstelik asagilik komplekslerim var onlarin üstüne gidiyorum. Kendimi sevmeye calisiyorum cok iyi gidiyor. Cünkü kendini sevip deger verirsen kimsenin sana kötü davranmasina kandirmasina asagilamasina izin vermezsin. Sorularin olursa seve seve cevaplarimBen de bir dahaki sefere daha gözü açık olabilmeyi umuyorum açıkçası...
Şu an gitmiyorum ama iki kez gittim, birinde daha çok Bilişsel Davranışçı teknikler diğeri daha psikoanalitik yaklaşıyordu (hiç sevmem)
Siz nasıl kurtuldunuz peki bundan?
Hayatı paylaşabileceğim birini bulamama korkum var, evet...
Yani mesele birini bulamamaktan ziyade aslında ya istediğim gibi birisi çıkmazsa karşıma, beni anlamayan, sevmeyen biriyle kapana kısılırsam yoksa herkes birini buluyor.
Belki de bu yüzden karşımdakini gözümdeki imajını zedelemek istemiyorum, o doğru ben yanlışım diye düşünmek istiyorum böylece yanlış bi insanla olmamış oluyorum
Aydınlanma yaşadım şu an
Kişilik bozukluğu var bence ama kabul etmiyor tabi , değişmeyi ise asla istemiyor çünkü kendisi hep haklı ve doğru olanı yapıyordur hep karşısındaki kişiler sorunludur..Evet işte mantıklı olan düşünce bu zaten, bunun şu an farkındayım ama içindeyken kaybolup kendimi suçluyorum, çok saçma olduğunu da biliyorum, bir dahaki sefere daha gözü açık olmak istiyorum ben de
Narsist biri düzelir (kişilik bozukluğu değilse) ama kendisinin farkına varması ve istemesi lazım, o zaman bile geri dönüşler yaşıyorlar en ufak bir zorlukta
Yani manipülatörle savaşmamak en iyi çözüm aslında çünkü savaştıkça içine çeker sizi yıpranırsınız
Evet aynen öyle.Cok sevindim canim bunu anlayabildin hemen evet. Bak ben kendimden misal vereyim cünkü cocukluga dayaniyor ve okudugum kadariyla seninde baban cok elestiren biriydi. Bende cok elestirilidim ve annemden sevgi görmedim ama cocukken hayatta kalmak icin anneye babaya muhtacsin ve cocuklar anne ve babayi mükemmel olarak görür yani annem bana psikolojik sorunlarindan dolayi kötü davrandi beni sevmedi ama ben anneme muhtactim ve cocukken annemin bana kötü ve sevgisiz davranmasinin nedenin psikolojik sebeplerden dolayi oldugunu düsünemedim bundan dolayida sucu kendimde aradim. Ben yetersizim. Ben sevgiyi hak etmiyorum gibi düsünceler olustu bilinc altimda cünkü o muhtac oldugum ailemle kalabilmenin tek yolu buydu suclu bendim bilmiyorum anlatabildimmi. Bunlar cok derinde bilinc altinda yatan seyler. Bunlarin üstüne gitmeyi tavsiye ederim
Ve nasil kurtuldugumu sormusun acikcasi daha tamamen kurtulamadim. Yani bazen hala oluyor ama en azindan yine kendimi sucladigimda asagiladigimda bunun gercek sebebi aklima geliyor ve hemen kendimi toparliyorum. Üstelik asagilik komplekslerim var onlarin üstüne gidiyorum. Kendimi sevmeye calisiyorum cok iyi gidiyor. Cünkü kendini sevip deger verirsen kimsenin sana kötü davranmasina kandirmasina asagilamasina izin vermezsin. Sorularin olursa seve seve cevaplarim
Ben sorunun kökenini bulmanın en büyük adım olduğunu düşünüyorum.
İnsan,kendi iç dünyası,duygu,düşünce ve davranışları hakkında farkındalık geliştirdikçe olgunlaşıyor ve iç düzenleme yapabilir hale geliyor.
Ben,mesela 'dur durak bilmeden çalışmamın' altında yatan sebepleri tespit edince, gerektiğinde durmayı,'hayır' demeyi öğrendim.
Onay alma ihtiyacımı sınırlandırmayı, mükemmeliyetçi tavrımı sadece 'kendime karşı mükemmeliyetçilikle' sınırlamayı öğrendim.
Biraz kişisel çaba istiyor.
Aile dizimi çalışmalarına ve aile-ebeveyn tutumları ile ilgili kitaplara bakabilirsiniz.
Bende bu tür kitaplar ciddi farkındalık oluşturdu.
İşin ehli bir psikologdan psikoterapi almak iyi olabilir,bizim gibiler için bilişsel terapi işe yarar diye düşünüyorum çünkü zihinsel şemalarımızın bir kısmı hatalı.
Kişilik bozukluğu var bence ama kabul etmiyor tabi , değişmeyi ise asla istemiyor çünkü kendisi hep haklı ve doğru olanı yapıyordur hep karşısındaki kişiler sorunludur..
İnşallah çok teşekkür ederimMümkün değil etmezler zaten bari boşanma süreciniz acısız sancısız çabuk bitsin, dileğim o sizin için...
Ayy cok tesekkür ederim :) cok mutlu oldum bu güzel motive edici sözlerden sonra. Hayatimdan cikardim onu ve iyi olacagim :). Seninde kendini sorgulaman tanimaya calisman cok güzel bir sey. O davranisinin farkina varip dogru olmadigi anlamissin sende kendini kimseye ezdirme düsüncelerini acik acik söyle eger onun isine gelmezsede olsun sen ona muhtac degilsin elbet karsina dogru kisi cikacaktirAy cidden teşekkür ederim bir anda nasıl çıktı o yorum bilmiyorum ama anlamama yardımcı oldunuz :) Ani ampul yandı kafamda
Benim de küçükken annemin sevgisini gösterme şekli farklıydı, mesela şey derdi "bana sevgini öperek sarılarak değil başarılı olarak göster"
Ben o zamanlar beni sevmediğini düşünüp gıcık olurdum anneme hatta, tabi şu an sarmaş dolaşız ama o zamanlar böyle hissetmiştim.
Aslında patternler ne kadar benzer, umarım gelecekte anne olacaklar okur yorumlarımızı da aynı şeyleri yapmazlar:)
Umarım ben de farkına vardığıma göre senin gibi yapabileceğim, mesela son konunu hatırlıyorum bence gayet iyi hakkını savundun öyle densiz bir adama karşı, seninle gurur duyuyoruz kk olarak, kendini ezdirmediğin için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?