• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sürekli Herşeyi Yanlış Anlayan Kv , Kp Ve Kavgacı Kp

Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.
işte senin sorunun tam olarak bu cümlede saklı... Onlar kendini ne kadar paralasan da asla ne annen ne de baban olacak. Araya mesafe koymalısın. Yaranmaya çalıştıkça fazlasını yapacaklar.
 
canım zaten susup idare ediyorum ama sorunlar cocugun krese gitmesinden sonra da devam edecek hayat boyu herseyi yanlıs anlayıp kavga konusu bulacaklar benim basedemediğim konu bu.Çocugumdan önce de böylelerdi .Verdiğiniz örnekteki gibi bende mücadele ederim ama su anda o gücüm yok.

ama kıısura bakmayın da bu kişilerin kişiliği bu ise çocuğunuzu nasıl onlara bıraktınız

yani susup oturup cici gelin olup sonra dertlenmek bana garip geliyor

83 eğer doğum yılınız ise yaşınız da küçük değil ki

kimse ben bildiğim gibi bakarım senin çocuğuna diyemez yani feriştahı gelse diyemez

ister kavga çıkarsın ister silah çeksin

her şeyi yanlış anlıyorlarsa ayrıntılı konuşun

eşiniz de varken konuşun

açık konuşursanız nasıl yanlış anlayacaklar ki

kavga dediğiniz ne ayrıca benim anladığım söyleniyor kp işte bir bildiğimiz var da yapıyoruz sen de abartıyorsun vs vs diyor bunlar kavga değil ki

eğer size bağırıp çağırıp hakaret vs ediyorsa ve susuyorsanız da sadece pes derim yani
 
Bence de lafını esirgeme. bak benimde eşim öyle hatta burdaki kadınların çoğunun eşi anne babasna laf söyletmez küser.

vallaha bende alttan alıyodum gidip eşimin başının etini yiyodum en sonunda ben bunlara bir çemkirdim ama kendime şaşırdım. şimdiiiii aslaaa açamıyolar ağızlarını bundan sonra bende eşim yokken laf sokacam onlara. saygı sevgide bi yere kadar. sen de başını dik tut ezdirme kendini şunlara. eşin bişey derse de ben nasıl sana şikayet edemiyosam seninde bana şikayet etme hakkın yok de
 
Sizi çok pasif görmüşler ses çıkarmayınca benci haklı olduğun konuda hakkını ara susma yoksa daha ,çok üstüne gelirler onlar büyük diye her konuda haklı olamazlar
 
Çok açıklayıcı konuşmalar yapmışsın. İki insan bir araya gelir adaptasyon süreci filan gibi. Aman anlamıyolar işte.

Boş muhabbetler yap sende. Şu dizi güzelmiş, bu yemeğe salça konur mu annecim, saçlarımı toplasam mı acaba? Gibi..

Bazı insanlara böyle konşuyorum baya hoşlarına gidiyor:KK53:
 
Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.


herkes ne kadar da bencil ya, ne güzel, bana anlatma desin kenara çekilsin, iyiymiş... Diğerleri burnundan kıl aldırmasın, gözünün üstünde kaşın var diye vır vır vır... Sen nolcaksın peki, ya hastalık sahibi olursan...
bence bebeğine bakıcı tut, ağzınla kuş tutsanda yaranamazsın bunlara
böyle kayınpederde hiç görmedim yanlız, genelde erkekler aile sorunlarında pasif kalan taraflardır, bence adamın bi problemi olabilir, depresyonda olabilir vs, ama tabii senin bunu söyleyip yönlendirmen mümkün değil, bu defa da gelin bana deli dedi dicek

bi de arkadaşım, herkesin iyiliğini bu kadar düşünme, herkesi alttan alcam diye kılı kırk yarma, iyi eş olayım, iyi gelin olayım, iyi evlat olayım derken, bi bakarsın artık kendin değil, başka biri olmuşsın
 
kavga edemiyorsanız pasif direniş yap madem cevap verme ama bildiğini oku bişey mi dediler yüzlerine bak sadece bak cevap verme ama yine bildiğini oku :kahve:
 
Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
Esimin ailesi diye tepene cikarmissin. Kizina baktiklari icin onlara minnet duydugun belli.

Sen kavga edemem laf soyleyemem dersen hic bir seyin degismesini bekleme.

Ben esim yokken kv evime gelme oglunun mutlulugunu istiyorsan dedim 2 yildir ugramiyor. Ben gidincede el ustunde tutuyor.
 
ağzınla kuş tutsan yaranamıyorsan
cevabını vereceksin
eşin yokken kavga edenle cevabını verip geçiştir
istedikleri gibi içselleştirsenler
ne düşündüklerini değil
kendin ve bebeğin için neyin doğru olduğuna karar vererek hareket et ve geri adım atma
senin iki bağrışa sustuğunu gördükçe
hemen üste çıkmaya devam edeceklerdir
 
Buradaki sizi kavgaya yönlendiren mesajlara bakmayın. Kavga etmek hiçbir şeye çözüm değildir. Bir şeyi yanlış mı anladılar, hemen tqtlı dille siz bunu yanlış anladınız, aslında şöyle oldu vs. diyerek durumu izah et. Tabii ki sessiz kalma, ama tatlı dille yap. Sesin yükselirse haksız sen olursun. Bir de huzurun daha da kaçar.
 
ama kıısura bakmayın da bu kişilerin kişiliği bu ise çocuğunuzu nasıl onlara bıraktınız

yani susup oturup cici gelin olup sonra dertlenmek bana garip geliyor

83 eğer doğum yılınız ise yaşınız da küçük değil ki

kimse ben bildiğim gibi bakarım senin çocuğuna diyemez yani feriştahı gelse diyemez

ister kavga çıkarsın ister silah çeksin

her şeyi yanlış anlıyorlarsa ayrıntılı konuşun

eşiniz de varken konuşun

açık konuşursanız nasıl yanlış anlayacaklar ki

kavga dediğiniz ne ayrıca benim anladığım söyleniyor kp işte bir bildiğimiz var da yapıyoruz sen de abartıyorsun vs vs diyor bunlar kavga değil ki

eğer size bağırıp çağırıp hakaret vs ediyorsa ve susuyorsanız da sadece pes derim yani
herkes ne kadar da bencil ya, ne güzel, bana anlatma desin kenara çekilsin, iyiymiş... Diğerleri burnundan kıl aldırmasın, gözünün üstünde kaşın var diye vır vır vır... Sen nolcaksın peki, ya hastalık sahibi olursan...
bence bebeğine bakıcı tut, ağzınla kuş tutsanda yaranamazsın bunlara
böyle kayınpederde hiç görmedim yanlız, genelde erkekler aile sorunlarında pasif kalan taraflardır, bence adamın bi problemi olabilir, depresyonda olabilir vs, ama tabii senin bunu söyleyip yönlendirmen mümkün değil, bu defa da gelin bana deli dedi dicek

bi de arkadaşım, herkesin iyiliğini bu kadar düşünme, herkesi alttan alcam diye kılı kırk yarma, iyi eş olayım, iyi gelin olayım, iyi evlat olayım derken, bi bakarsın artık kendin değil, başka biri olmuşsın
Yorumunuz için tesekkür ederim beni cok iyi anladığınızı düşünüyorum.Evet kp sorunlu büyümüş ve malesef hala da sorunlu
 
ağzınla kuş tutsan yaranamıyorsan
cevabını vereceksin
eşin yokken kavga edenle cevabını verip geçiştir
istedikleri gibi içselleştirsenler
ne düşündüklerini değil
kendin ve bebeğin için neyin doğru olduğuna karar vererek hareket et ve geri adım atma
senin iki bağrışa sustuğunu gördükçe
hemen üste çıkmaya devam edeceklerdir
evet mücadele etmeye çalışıyorum ama cok yoruldum.
 
Buradaki sizi kavgaya yönlendiren mesajlara bakmayın. Kavga etmek hiçbir şeye çözüm değildir. Bir şeyi yanlış mı anladılar, hemen tqtlı dille siz bunu yanlış anladınız, aslında şöyle oldu vs. diyerek durumu izah et. Tabii ki sessiz kalma, ama tatlı dille yap. Sesin yükselirse haksız sen olursun. Bir de huzurun daha da kaçar.
Haklısınız ama inanın dil dökmekten de yoruldum.Malesef karşıdakinin anladığı kadarız.Kavga zaten edemem öyle bir yapım yok
 
Kac aylik bebegin? is arkadaslarin vasitasiyla guvenebilecegin bir bakıcı bul.yolla onlari evlerine.Dag dag ustune olmus ev ev üstüne olmamış derler.sana huzur vermiyorlar belliki.
 
Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
Eğer mümkünse bakıcı tut.Ve eşine bu durumu hissettiklerini uygun bir dille anlat.Bana anlatma demekle olmaz.Kv ve kp de bir şey anlatma inandırma ispatlama derdinde değilsin.İşine geldikleri gibi anlıyorlar sadece.Yoksa neyin ne olduğunun farkındadırlar.
 
Back
X