Taciz mi yoksa hayal mi?

yesilsemsiye .!.:

Yıllardır aklıma takılan bir şeyi sormak için üye oldum buraya. İlkokul dönemlerimde odam yoktu. Salonda çekyatı açardık orada uyurdum. Bazen yanımda annemle ablam yatardı bazen de babam. Ki biriyle uyumaktan hiç hoşlanmaz rahatsız olurdum. Bir geceyi hayal meyal hatırlıyorum. O gece babam yanıma yatmıştı beraber uyuduk. Sabah kalktığımda altımda pijamam vardı evet ama iç çamaşırım yoktu. Bir bakındım yatağın içinde buldum. Korktuğumu hatırlıyorum. Hızlıca tekrar giydim anneme söylemedim neden bilmiyorum. Bir daha da kimseyle uyumak istemedim. Tek hatırladığım bunlar. Acaba uyku sersemi iç çamaşırımı ben mi çıkardım, ama neden çıkarayım ki diyorum. Hiç böyle şeyler yapmazdım. İç çamaşırımın çıktığını bile hissetmedim. Bir dönem uyur gezerdim. Bu da aklıma takılıyor. Ama o dönem annem hep takipteydi beni, üstümü başımı hiç çıkarmazdım. Annem mutlaka söylerdi. Hayal mi gördüm acaba diyorum ama olamaz da.

Size önemsiz gelebilir belki ama bu yaşıma kadar hep aklımda olan bir şey bu. Babamla aramız gayet iyiydi, yanlış bir hareketini görmedim. Sadece bir huyu var, huy mu desem bilemiyorum ama. Çok açık giyinmiyor olmama rağmen dar bir tişört giydiğimde göğüs tarafıma gözleri kayıyor, popo da aynı şekilde. Anneme de ablama da yada bir akrabaya karşı da.. bu sadece bana özel bir durum değil. Pis gözle değil eminim fakat rahatsız olmuyor değilim. Alışkanlık olmuş sanki farkında değil o bölgelere baktığının. Evde bile uzun tişörtler giyiyorum. Böyle düşündüğüm için de vicdan yapıyorum neler düşünüyorum ben diye çünkü normalde gayet iyi bir baba oldu, başka rahatsız edici bir şey hiç hatırlamıyorum.

Bir de 7-8 yaşlarında bir çocuk böyle şeyler yapıp hatırlamıyor olabilir mi? Siz ne

Genişletmek için tıkla...

Tugbamiracle .!.:

Bizim düşüncemiz bi yerde doğru olmayabilir ama bence sen ne hissediyosan doğru olan o babanı en iyi sen taniyosun benim fikrim yeltenme olmuş yoksa iç çamaşırın neden yatağın içinde olsun belliki çıkarmış ikisinide sonra pijamani geri giydirmis iç çamaşırını unuttu belkide peki yatağı ıslatma durumun varmiydi annen gece çıkarmış olabilirmi

Genişletmek için tıkla...

sedaecrin .!.:

İlkokul çağlarındaysanız bence hatırlamamanız imkansız. Ya beyniniz böyle bir durum yaşandıysa hatırlamamak için bastırma savunmasını uyguluyor ya da böyle bir durum yaşanmadı. Yaşanmamış olmasını temenni ederim. Bir psikolog ile görüşmenizi tavsiye ederim. Böyle bir psikoloji ile yaşamak belirsizlikle baş etmek eminim sizin açınızdan güç bir durumdur.

Genişletmek için tıkla...

yesilsemsiye .!.:

Hayır asla alt ıslatma durumum yoktu. Hiç olmadı. Annem çıkarsaydı mutlaka söylerdi yada yatağın içine atmazdı pis çamaşırı. İç çamaşırsız da sadece pijamamı giydirmezdi. Anneme de soramıyorum yanlış anlaşılacağım diye

Genişletmek için tıkla...

LOTUS0 .!.:

Bir mağduriyet yaşadıysanız hipnoterapide açığa çıkarılıyor. Önemli olan bu açığa çıkarsa sonra ne yapacaksiniz? Kimse size inanmaz, sizi suçlar, yalnız kalırsınız. İşiniz var mi, ayri eve cikabilir misiniz boylr bir durumda?

Genişletmek için tıkla...

yesilsemsiye .!.:

Hipnoterapiyi bende duydum, hatta yakınımızda bir uzmanda buldum. Hep aklımdaydı gitmek. Evet kimsenin inanmayacağına eminim böyle bir durumda. Mesleğim ve işim var elbette ayrı eve çıkabilirim. Bir de böyle bir durum yaşansaydı devamı gelir miydi sizce?

Genişletmek için tıkla...

LOTUS0 .!.:

Bilemiyorum, siz yüzleşebilecek misiniz bununla? Önce buna emin olun. Anneniz kabul edecek birine benzemiyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

yesilsemsiye .!.:

Yıllardır aklıma takılan bir şeyi sormak için üye oldum buraya. İlkokul dönemlerimde odam yoktu. Salonda çekyatı açardık orada uyurdum. Bazen yanımda annemle ablam yatardı bazen de babam. Ki biriyle uyumaktan hiç hoşlanmaz rahatsız olurdum. Bir geceyi hayal meyal hatırlıyorum. O gece babam yanıma yatmıştı beraber uyuduk. Sabah kalktığımda altımda pijamam vardı evet ama iç çamaşırım yoktu. Bir bakındım yatağın içinde buldum. Korktuğumu hatırlıyorum. Hızlıca tekrar giydim anneme söylemedim neden bilmiyorum. Bir daha da kimseyle uyumak istemedim. Tek hatırladığım bunlar. Acaba uyku sersemi iç çamaşırımı ben mi çıkardım, ama neden çıkarayım ki diyorum. Hiç böyle şeyler yapmazdım. İç çamaşırımın çıktığını bile hissetmedim. Bir dönem uyur gezerdim. Bu da aklıma takılıyor. Ama o dönem annem hep takipteydi beni, üstümü başımı hiç çıkarmazdım. Annem mutlaka söylerdi. Hayal mi gördüm acaba diyorum ama olamaz da.

Size önemsiz gelebilir belki ama bu yaşıma kadar hep aklımda olan bir şey bu. Babamla aramız gayet iyiydi, yanlış bir hareketini görmedim. Sadece bir huyu var, huy mu desem bilemiyorum ama. Çok açık giyinmiyor olmama rağmen dar bir tişört giydiğimde göğüs tarafıma gözleri kayıyor, popo da aynı şekilde. Anneme de ablama da yada bir akrabaya karşı da.. bu sadece bana özel bir durum değil. Pis gözle değil eminim fakat rahatsız olmuyor değilim. Alışkanlık olmuş sanki farkında değil o bölgelere baktığının. Evde bile uzun tişörtler giyiyorum. Yıllar önce bunu anneme söylediğimde baban bunu duysa intihar eder kızlarım nasıl düşünüyor diye dedi, asla öyle bir şey olamaz öyle bakmıyor o saçmalama dedi. Böyle düşündüğüm için de vicdan yapıyorum neler düşünüyorum ben diye çünkü normalde gayet iyi bir baba oldu, başka rahatsız edici bir şey hiç hatırlamıyorum.

Bir de 7-8 yaşlarında bir çocuk böyle şeyler yapıp hatırlamıyor olabilir mi? Siz ne düşünüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

yesilsemsiye .!.:

Yıllardır aklıma takılan bir şeyi sormak için üye oldum buraya. İlkokul dönemlerimde odam yoktu. Salonda çekyatı açardık orada uyurdum. Bazen yanımda annemle ablam yatardı bazen de babam. Ki biriyle uyumaktan hiç hoşlanmaz rahatsız olurdum. Bir geceyi hayal meyal hatırlıyorum. O gece babam yanıma yatmıştı beraber uyuduk. Sabah kalktığımda altımda pijamam vardı evet ama iç çamaşırım yoktu. Bir bakındım yatağın içinde buldum. Korktuğumu hatırlıyorum. Hızlıca tekrar giydim anneme söylemedim neden bilmiyorum. Bir daha da kimseyle uyumak istemedim. Tek hatırladığım bunlar. Acaba uyku sersemi iç çamaşırımı ben mi çıkardım, ama neden çıkarayım ki diyorum. Hiç böyle şeyler yapmazdım. İç çamaşırımın çıktığını bile hissetmedim. Bir dönem uyur gezerdim. Bu da aklıma takılıyor. Ama o dönem annem hep takipteydi beni, üstümü başımı hiç çıkarmazdım. Annem mutlaka söylerdi. Hayal mi gördüm acaba diyorum ama olamaz da.

Size önemsiz gelebilir belki ama bu yaşıma kadar hep aklımda olan bir şey bu. Babamla aramız gayet iyiydi, yanlış bir hareketini görmedim. Sadece bir huyu var, huy mu desem bilemiyorum ama. Çok açık giyinmiyor olmama rağmen dar bir tişört giydiğimde göğüs tarafıma gözleri kayıyor, popo da aynı şekilde. Anneme de ablama da yada bir akrabaya karşı da.. bu sadece bana özel bir durum değil. Pis gözle değil eminim fakat rahatsız olmuyor değilim. Alışkanlık olmuş sanki farkında değil o bölgelere baktığının. Evde bile uzun tişörtler giyiyorum. Yıllar önce bunu anneme söylediğimde baban bunu duysa intihar eder kızlarım nasıl düşünüyor diye dedi, asla öyle bir şey olamaz öyle bakmıyor o saçmalama dedi. Böyle düşündüğüm için de vicdan yapıyorum neler düşünüyorum ben diye çünkü normalde gayet iyi bir baba oldu, başka rahatsız edici bir şey hiç hatırlamıyorum.

Bir de 7-8 yaşlarında bir çocuk böyle şeyler yapıp hatırlamıyor olabilir mi? Siz ne düşünüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

zorunlufik .!.:

Böyle bir baba ile yaşamak zulüm insana ayrıca hala sizin özel bölgelerinize iğrenç bir şekilde bakmaya devam ediyorsa tam emin olabilirsiniz

Genişletmek için tıkla...