Hayır kendin çıkarmadın imkansız hepimizde o yaşlarda öyle uyurgezerlik olurdu ama iç çamaşırı çıkarıp tekrar üstüne pijama giyip uyumadık.Burada ki tersliği gör lütfen zaten bu tarz insanların genel tavrı iyi olur vicdanlarındaki o iğrenç sesi bastırmak için.Tam emin olamadığımdan vicdanım da sızlıyor. Nasıl bunları düşünürüm diye. Çünkü normalde hep ilgili sevgi dolu bir babaydı, her maddi ihtiyaçlarımı karşılayan. İnsan konduramıyor da. O yaşlarda acaba kendim çamaşırımı çıkarsam hatırlıyor olur muydum.. ama neden bir çocuk bunu yapar ki..
Bunu öğrenip ogrenmemek konusunda bile terapiste gitmelisiniz diye düşünüyorum. Yani arti ve eksilerini konusmak acisindan.Bilemiyorum.
Annem kesinlikle inanmaz. Bakışlarını söylediğimde sen yanlış anlıyorsun o senin baban, öyle bakmıyor deyip bana kızıyor. Bu bakışları da alışkanlık gibi kayıyor gözleri. Kötü niyet sezmiyorum aslında ama çok muallaktayım.
Fake olsa bile sahte kurgu hikayesini yazmak bile psikolojik rahatsızlık, korkunc. Üstelik burda bi kız vardı profilinde kaslı bi bayan vardı nickini hatırlayamadım. Babası ve abisinin taciz hikayesini anlatmıstı. Hepimiz bir olup sikayetler ettik, kurtarmaya calıstık. Fakat korkudan en sonunda fake oldugunu söyleyince yine sikayeti geri cekmedik. Umarım evine kagıt gitmistir, babasının abisinin yüzüne bakamaz hale gelmistir. Kurgusu bile kötü.İnşallah fake sindir
Bence siz bunu normalleştirmişsiniz yıllardır yaşadığınız bir durumsa. İnsanın kızına gözü kayması ne demek ya, bunun alışkanlık ile hiç ilgisi olabilir mi?Bu bakışları da alışkanlık gibi kayıyor gözleri. Kötü niyet sezmiyorum aslında ama çok muallaktayım.
Böyle konularda fake olmak bile başlı başına hastalık bence yaaaFake olsa bile sahte kurgu hikayesini yazmak bile psikolojik rahatsızlık, korkunc. Üstelik burda bi kız vardı profilinde kaslı bi bayan vardı nickini hatırlayamadım. Babası ve abisinin taciz hikayesini anlatmıstı. Hepimiz bir olup sikayetler ettik, kurtarmaya calıstık. Fakat korkudan en sonunda fake oldugunu söyleyince yine sikayeti geri cekmedik. Umarım evine kagıt gitmistir, babasının abisinin yüzüne bakamaz hale gelmistir. Kurgusu bile kötü.
Belki gece uykunuz da rahatsız olup çıkardınız. Ama hatırlamıyorsunuz. Oğlumda 7 yaşında, gece tuvalete gider. Pijama sını çıkarır, hatta bazen tuvalette kaçırıp iç çamaşırını çıkarıp sadece pijaamasını giyer. Kimisini hatırlar, kimisini hatırlamaz.Tam emin olamadığımdan vicdanım da sızlıyor. Nasıl bunları düşünürüm diye. Çünkü normalde hep ilgili sevgi dolu bir babaydı, her maddi ihtiyaçlarımı karşılayan. İnsan konduramıyor da. O yaşlarda acaba kendim çamaşırımı çıkarsam hatırlıyor olur muydum.. ama neden bir çocuk bunu yapar ki..
Yıllardır aklıma takılan bir şeyi sormak için üye oldum buraya. İlkokul dönemlerimde odam yoktu. Salonda çekyatı açardık orada uyurdum. Bazen yanımda annemle ablam yatardı bazen de babam. Ki biriyle uyumaktan hiç hoşlanmaz rahatsız olurdum. Bir geceyi hayal meyal hatırlıyorum. O gece babam yanıma yatmıştı beraber uyuduk. Sabah kalktığımda altımda pijamam vardı evet ama iç çamaşırım yoktu. Bir bakındım yatağın içinde buldum. Korktuğumu hatırlıyorum. Hızlıca tekrar giydim anneme söylemedim neden bilmiyorum. Bir daha da kimseyle uyumak istemedim. Tek hatırladığım bunlar. Acaba uyku sersemi iç çamaşırımı ben mi çıkardım, ama neden çıkarayım ki diyorum. Hiç böyle şeyler yapmazdım. İç çamaşırımın çıktığını bile hissetmedim. Bir dönem uyur gezerdim. Bu da aklıma takılıyor. Ama o dönem annem hep takipteydi beni, üstümü başımı hiç çıkarmazdım. Annem mutlaka söylerdi. Hayal mi gördüm acaba diyorum ama olamaz da.
Size önemsiz gelebilir belki ama bu yaşıma kadar hep aklımda olan bir şey bu. Babamla aramız gayet iyiydi, yanlış bir hareketini görmedim. Sadece bir huyu var, huy mu desem bilemiyorum ama. Çok açık giyinmiyor olmama rağmen dar bir tişört giydiğimde göğüs tarafıma gözleri kayıyor, popo da aynı şekilde. Anneme de ablama da yada bir akrabaya karşı da.. bu sadece bana özel bir durum değil. Pis gözle değil eminim fakat rahatsız olmuyor değilim. Alışkanlık olmuş sanki farkında değil o bölgelere baktığının. Evde bile uzun tişörtler giyiyorum. Yıllar önce bunu anneme söylediğimde baban bunu duysa intihar eder kızlarım nasıl düşünüyor diye dedi, asla öyle bir şey olamaz öyle bakmıyor o saçmalama dedi. Böyle düşündüğüm için de vicdan yapıyorum neler düşünüyorum ben diyeçünkü normalde gayet iyi bir baba oldu, başka rahatsız edici bir şey hiç hatırlamıyorum.
Bir de 7-8 yaşlarında bir çocuk böyle şeyler yapıp hatırlamıyor olabilir mi? Siz ne düşünüyorsunuz?
Ay siz böyle söyleyince benim de babamın yaptığı bir şey aklıma geldi. Gerci bugün üstünde düşündüm. 3 4 yaslarındayken babamla dedemlere oturmaya gitmiştik. Ben babamın önünde dininde oturuyordum. Yerde oturmuştuk. Sonra babam ellerini şortumun icine sokup popomu sıkıp bırakıyordu. Belki sevdiğinden bilemiyorum ama bu durumu hiç unutamadım. O zamanlar bile rahatsız hissetmiş olacağım ki aklımda kalmış.Yıllardır aklıma takılan bir şeyi sormak için üye oldum buraya. İlkokul dönemlerimde odam yoktu. Salonda çekyatı açardık orada uyurdum. Bazen yanımda annemle ablam yatardı bazen de babam. Ki biriyle uyumaktan hiç hoşlanmaz rahatsız olurdum. Bir geceyi hayal meyal hatırlıyorum. O gece babam yanıma yatmıştı beraber uyuduk. Sabah kalktığımda altımda pijamam vardı evet ama iç çamaşırım yoktu. Bir bakındım yatağın içinde buldum. Korktuğumu hatırlıyorum. Hızlıca tekrar giydim anneme söylemedim neden bilmiyorum. Bir daha da kimseyle uyumak istemedim. Tek hatırladığım bunlar. Acaba uyku sersemi iç çamaşırımı ben mi çıkardım, ama neden çıkarayım ki diyorum. Hiç böyle şeyler yapmazdım. İç çamaşırımın çıktığını bile hissetmedim. Bir dönem uyur gezerdim. Bu da aklıma takılıyor. Ama o dönem annem hep takipteydi beni, üstümü başımı hiç çıkarmazdım. Annem mutlaka söylerdi. Hayal mi gördüm acaba diyorum ama olamaz da.
Size önemsiz gelebilir belki ama bu yaşıma kadar hep aklımda olan bir şey bu. Babamla aramız gayet iyiydi, yanlış bir hareketini görmedim. Sadece bir huyu var, huy mu desem bilemiyorum ama. Çok açık giyinmiyor olmama rağmen dar bir tişört giydiğimde göğüs tarafıma gözleri kayıyor, popo da aynı şekilde. Anneme de ablama da yada bir akrabaya karşı da.. bu sadece bana özel bir durum değil. Pis gözle değil eminim fakat rahatsız olmuyor değilim. Alışkanlık olmuş sanki farkında değil o bölgelere baktığının. Evde bile uzun tişörtler giyiyorum. Yıllar önce bunu anneme söylediğimde baban bunu duysa intihar eder kızlarım nasıl düşünüyor diye dedi, asla öyle bir şey olamaz öyle bakmıyor o saçmalama dedi. Böyle düşündüğüm için de vicdan yapıyorum neler düşünüyorum ben diyeçünkü normalde gayet iyi bir baba oldu, başka rahatsız edici bir şey hiç hatırlamıyorum.
Bir de 7-8 yaşlarında bir çocuk böyle şeyler yapıp hatırlamıyor olabilir mi? Siz ne düşünüyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?