bakın ben çok korkuyorum böcekten kanım çekiliyor resmen gördüğüm zaman.
doğuya gittik kp köye götürdü bizi sadece dolaşıp artık dönüş yoluna geçecektik.
ben normalde açığım ama o böcekler yüzünden başıma eşarp kapatıp üstüme uzun kollu ceket giydim doğunun yaz sıcağında.
bir yerde arabadan indik ben fotoğraf çekecektim bir yere adım atmamla bir sürü (abartmıyorum en az 10 tane) çekirge zıpladı bende korkudan eşimin boynuna atladım dokunsalar ağlayacağım.
kv ve bir kaç akraba orada bana böyle korkarsan tabi çocuğun olmaz dediler.
neyse arabaya bindim ve herkese söyledim bakın ben bir daha arabadan inmem diye.
bi ev yemeğe davet etmiş, siz gidin yemeğini yiyin ben inemem dedim biz eşimle tartıştık herkes gidince.
o ara kv geldi hadi yemeğe gel diye yok valla x anne ben burada asla inemem ödüm kopuyor dedim
küstü ağlayarak gitti konuşmamız buydu bakın.
sonra geldiler ben x anne sen öne geç istersen dedim bana milletin içinde bağırdı hayır ben öne falan geçmem diye ben orada ayıp ettim, off bıktım artık deyip öne geçtim sonra kp geldi arabanın camına vurdu noluyor sana diye bağırmaya başladı eşim müdahale etti baba napıyorsun sen diye.
daha önce kp de kuyumcu da üstüme yürüyüp el kaldırmıştı asla altın falan istemedim yanlış anlaşılma olmasın.
böcek konusu budur ve şuan bile düşündükçe kaşınıyorum