• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Takmamayı Öğrenmek...

kendinizi sevin önce :)

benim de boyum çok kısa ve olur olmaz yerde bununla ilgili laf duyabiliyorum. başta çok üzüldüm hatta boy uzatma ameliyatı olmayı bile düşündüm. şimdi öyle diyene "naapcan işte bir yerden alıyor bir yere veriyor" diye bakıp gülüyorum. artık o nereyi anlarsa, susup oturuyor. :)

veya ben giyim tarzımla ilgili çok eleştirilirdim "bu ne, eline geçeni giymişsin" gibi laflar duyardım ama şu an hepsinin hayranı olduğu bir markanın influencerı oldum aylık 1 kutu bedava kıyafet alıyorum ve bunu o marka tarzımı beğendiği için veriyor :KK66: şimdi eleştirsinler de göreyim, bu olay olduktan sonra asla laf eden çıkmadı.

kısacası ya kırmadan takmadığını belli edeceksin ya da öyle bir şey yapacaksın ki eleştirecek nokta bulamayacaklar.
Çok sevindim sizin adınıza.Benimde pek seçeneğim yok zaten.Ya onlara gerektiği yerden(onların eksik noktalarından) karşılık vereceğim ya da onların eleştirdikleri noktaları çok iyi bir şekilde tamamlayacağım.
 
Akrabaların geneli akrep gibi olduğu için artık iğnelerini sokmalarına ben alıştım.Laf söylediklerinde bende onlara laf söylüyorum.Mesela kilo mu aldın diyorlar sen önce kendi göbeğine bak,Winnie The Pooh'a benzemişsin diyip bir kahkaha patlatıyorum.Susup bön bön suratıma bakıyorlar.
 
Direk konuya gireceğim.Ben takmamayı,kendimi yıpratmamayı öğrenmek istiyorum.İnsanların davranışları,sözleri beni çok etkiliyor.Bugün dayımlar bize geldi.EscobarCesur kardeşinden küçük duruyorsun,kardeşinin saçları ne kadar uzun,saçların dökülmüş,minicik kalmışsın,çok zayıfsın gibi sözler söylediler.Bunları başkalarından da duyuyorum zaten.Oradan annemde atladı.EscobarCesur kilo almak için diyetisyene gitti,yine alamadı.Geç saatlere kadar ders çalışıyor,saç mı kalır.Zaten bunları herkesten duyduğum için moralim gerçekten çok bozuldu,ağladım.Kilo almaya çalışıyorum olmuyor,saçlarımı uzatmaya çalışıyorum olmuyor.Daha da kötüsü annem bu kilo olayına üzüldüğünü bildiği halde böyle demesine de üzüldüm.O kilosundan memnun,alır inşallah tarzı bir şey deseydi çok mutlu olurdum.O da onları destekler şekilde konuşunca çok sinirim bozuldu.Ben artık insanları takmamayı öğrenmek istiyorum.
Bıyuna göre kilon kaç
 
Sanırım yaşınız küçük..30lu yaşlardayim.ablaniz olarak size sarılmak istedim.kiyamam ya..kendi eski yıllarımı dönemlerimi gördüm.takmamak değilde kalbinizde kırılıyor değilmi? Sizi çok iyi anlıyorum.takmamak nasıl öğrenilir inan bende bilmiyorum ama belli bir yaşa gelince hiç umrunuzda olmuyor.sanki insanlar daha çok kirdikca sizde karşı tarafı kırmayı öğreniyorsunuz.kardesinizle sizin kiyaslanmaniz çok yanlış,zayıf olmanız kötü değil bu arada annenizin tutumuda yanlış.bu tarz yaklaşımlardan ders çıkarın ve ilerde sizde kimseyi fiziksel ozelliklerine göre değerlendirmeyin ve kiyaslamayin.birde size tavsiyem kim sizi incittiyse kırmadan cevabını verin.mesela kilodan daha önemli olan sagliktir,sağlığım yerinde şükür gibi. Kardesinizle kiyasladiklarinda ozamn ben daha şanslıyım ilerde hiç yaşlanmıcam gibi:) içiniz rahatlar en azından ufakta olsa cevaplarını verin.
 
Birini gördüğü an sadece kilosuna bakan insanlardan ne köy olur,ne kasaba.Sadece dış görünüşü gören,yüzeysel,sığ insan sürüleri.Zerre kadar da empati kurmazlar "söylüyorum ama karşıdaki kırılır mı"diye.Şu sözü hatırlayın böylelerini gördükçe:
Kendim olduğum için asla özür dilemem. Asıl siz benim başkası olmamı istediğiniz için özür dilemelisiniz.
Michael Carini
 
28 yaşındayim. Yaklaşık 24 yaşından beri bu kafaya takma huyumun bana ne denli zarar verdiğini görmeye başladım. 4 senedir de dilimdedir hep takmamayi öğreneceğim diye. Ama öğrenemedim. Ta ki hastane odasında büyük bir aciyla kivranana kadar. Benim icin en üzücü olan da hastaligimin idiopatik yani sebebi bilinemeyen bir hastalık olması. Ben tamamen stres kaynaklı oluştuğunu düşünüyorum ve 1 yılı aşkın bir süredir bu illetle savasiyorum. Metrodaki kadından, evimdeki misafire, annemden eşime, tezgahtardan iş arkadaşıma kadar herkesin davranışına anlam yüklüyordum o güne kadar.
En önemli kişi sensin. Sen yalnız doğdun, yalnız gireceksin toprağa. Ne olursa olsun en önemli varlığın, kendi varligin olmalı. Hatasıyla, günahiyla, iyisi ve kötüsuyle kendini oyle çok sev ki uzemesin disaridan hiç kimse seni ❤️

 
Ben de azıcık taksam keşke!
Kocam bile ha sokaktaki adam ha ben, hiçbir farkımız yok hayatına dair der hep.
Ve gerçekten de öyle.
Nasıl başkalarına mutluluk ya da hüznünüzü bağlayabiliyorsunuz, ben de bunu anlamıyorum.
 
Zamanla , yaşadıkça çile çektikçe, katlanmak zorunda kaldıkça , iş hayatı , evlilik hayatı gibi faktörlerle , iyi günde kötü günde vs vs vs. Öğreniyorsun . Daha doğrusu zorla öğretiyorlar . Mesela ben . 36 yaşındayım . Öyle boy kilo muhabbetleri değilde (yani onları aşalı çok oldu ) insanların tripleri , beklentileri , laf sokmaları hiç umrumda değil . 35 dem sonra kendimi aştım . Kim küsmüş , kim bozulmuş , kim arkamdam konuşmuş zerre takmıyorum . Ben bile şaşırıyorum bu noktaya nasıl geldiğime .
 
Akrabaların geneli akrep gibi olduğu için artık iğnelerini sokmalarına ben alıştım.Laf söylediklerinde bende onlara laf söylüyorum.Mesela kilo mu aldın diyorlar sen önce kendi göbeğine bak,Winnie The Pooh'a benzemişsin diyip bir kahkaha patlatıyorum.Susup bön bön suratıma bakıyorlar.
En güzelini yapıyorsunuz,sizi üzeni sizde üzeceksiniz ki tekrar üzmeye cesaret edemesinler.
 
Sanırım yaşınız küçük..30lu yaşlardayim.ablaniz olarak size sarılmak istedim.kiyamam ya..kendi eski yıllarımı dönemlerimi gördüm.takmamak değilde kalbinizde kırılıyor değilmi? Sizi çok iyi anlıyorum.takmamak nasıl öğrenilir inan bende bilmiyorum ama belli bir yaşa gelince hiç umrunuzda olmuyor.sanki insanlar daha çok kirdikca sizde karşı tarafı kırmayı öğreniyorsunuz.kardesinizle sizin kiyaslanmaniz çok yanlış,zayıf olmanız kötü değil bu arada annenizin tutumuda yanlış.bu tarz yaklaşımlardan ders çıkarın ve ilerde sizde kimseyi fiziksel ozelliklerine göre değerlendirmeyin ve kiyaslamayin.birde size tavsiyem kim sizi incittiyse kırmadan cevabını verin.mesela kilodan daha önemli olan sagliktir,sağlığım yerinde şükür gibi. Kardesinizle kiyasladiklarinda ozamn ben daha şanslıyım ilerde hiç yaşlanmıcam gibi:) içiniz rahatlar en azından ufakta olsa cevaplarını verin.
çok teşekkür ederim,evet kırılıyorum ve gerçekten çok etkileniyorum.Kendimi çok üzüyorum böyle durumlarda.
 
Birini gördüğü an sadece kilosuna bakan insanlardan ne köy olur,ne kasaba.Sadece dış görünüşü gören,yüzeysel,sığ insan sürüleri.Zerre kadar da empati kurmazlar "söylüyorum ama karşıdaki kırılır mı"diye.Şu sözü hatırlayın böylelerini gördükçe:
Kendim olduğum için asla özür dilemem. Asıl siz benim başkası olmamı istediğiniz için özür dilemelisiniz.
Michael Carini
Çok güzel bir sözmüş,hemen yazdım ve duvarıma yapıştırdım.:KK73::KK73:Bu tür insanlar bendeki iyilik duygusunu azaltıyorlar ve bence dünyada bu kadar kötü insan olmasının temel nedeni de insanların içindeki iyilik duygularının zamanla azalması.
 
Ben de azıcık taksam keşke!
Kocam bile ha sokaktaki adam ha ben, hiçbir farkımız yok hayatına dair der hep.
Ve gerçekten de öyle.
Nasıl başkalarına mutluluk ya da hüznünüzü bağlayabiliyorsunuz, ben de bunu anlamıyorum.
yerinizde olmak isterdim.
 
Zamanla , yaşadıkça çile çektikçe, katlanmak zorunda kaldıkça , iş hayatı , evlilik hayatı gibi faktörlerle , iyi günde kötü günde vs vs vs. Öğreniyorsun . Daha doğrusu zorla öğretiyorlar . Mesela ben . 36 yaşındayım . Öyle boy kilo muhabbetleri değilde (yani onları aşalı çok oldu ) insanların tripleri , beklentileri , laf sokmaları hiç umrumda değil . 35 dem sonra kendimi aştım . Kim küsmüş , kim bozulmuş , kim arkamdam konuşmuş zerre takmıyorum . Ben bile şaşırıyorum bu noktaya nasıl geldiğime .
ben de bu noktaya gelmek istiyorum artık.
 
takmama konusunda canlı bir örneği gördüm kendimden de biliyorum ve rahatlıkla söylüyorum ki genel anlamda söylüyorum mesela bir olay oldu her aklınıza geldiğinde amaan diyin ve dikkatinizi başka şeylere verin ilk başlarda pek inandırıcı gelmiyor ama zamanla samimi söylüyorum umursamaz bir insan haline geliyorsunuz lütfen ve lütfen yapın ,kafaya takmayayım diye milleti kırıp geçirmeyin sakın bu sefer siz ağır konuşan bir insan olursunuz ki inanın hiç çekilmiyor beni yanlış anlamayın ama bazı kandınlarda en sinir olduğun şey ağır konuşmak işte bunun sebebi o insanların yaşadıkları artık herkesten kötülük bekler hale geliyor ve farkında bile değil ya da kendini savunuyor

buna ek olarak, mütevazı olan ama kendinizi enayi yerine koydurmayın hayatın heryerinde
 
Direk konuya gireceğim.Ben takmamayı,kendimi yıpratmamayı öğrenmek istiyorum.İnsanların davranışları,sözleri beni çok etkiliyor.Bugün dayımlar bize geldi.EscobarCesur kardeşinden küçük duruyorsun,kardeşinin saçları ne kadar uzun,saçların dökülmüş,minicik kalmışsın,çok zayıfsın gibi sözler söylediler.Bunları başkalarından da duyuyorum zaten.Oradan annemde atladı.EscobarCesur kilo almak için diyetisyene gitti,yine alamadı.Geç saatlere kadar ders çalışıyor,saç mı kalır.Zaten bunları herkesten duyduğum için moralim gerçekten çok bozuldu,ağladım.Kilo almaya çalışıyorum olmuyor,saçlarımı uzatmaya çalışıyorum olmuyor.Daha da kötüsü annem bu kilo olayına üzüldüğünü bildiği halde böyle demesine de üzüldüm.O kilosundan memnun,alır inşallah tarzı bir şey deseydi çok mutlu olurdum.O da onları destekler şekilde konuşunca çok sinirim bozuldu.Ben artık insanları takmamayı öğrenmek istiyorum.

İnsanları asla memnun edemeyeceğini anladığında takmamayı öğreniyorsun. Mutlaka bir kulp buluyorlar. Tabi insanın yakınları böyle yapınca daha zor oluyor. Annenle bu konuda konuşmayı deneyebilirsin
 
Back
X