- 12 Aralık 2013
- 2.837
- 1.307
- 198
1 mayıs resmi tatili nedeni ile üniversiteden tanıştığım sevdiğim ve herzaman çok mütavazi bulduğum kız arkadaşım bana ziyarete geldi
sohbet muhabbet uzadıkça uzadı
derken sevgime birde acıma ekleyen bu aile sırrını öğrendim
ben herzaman onları sakin sessiz kendi hallerinde kimseye zararı olmayan geçinip giden bir aile olarak bilirdim
eşinide bir çok kez takdir etmişimdir.
neyse uzatmadan konuya girmek istiyorum
üniversiteden beri arkadaşlıklarını bilirdik
evlilik öncesi de uzun bir birliktelik yaşadılar
biz aşk ve sevgi olduğunu düşünmüştük herzaman
meğer işin aslı öyle değilmiş

arkadaşımla eşi o dönemlerde ayrılık kararı almışlar (üniversitedeki flört dönemleri)
ancak eşi bu durumu kabullenmemiş
ve arkadaşımın rızası dışında onunla birlikte olmuş
tutucu bir aileye sahip olan arkadaşımda
kimseye birşey söylememiş ve okul biter bitmezde evlenmişlerdi zaten





ben bunları hiç bilmiyordum
hatta bu olayı yaşadığında yurda geç kalmış
biz sormuşuz nedenini ama söyleyememiş
(ben bu olayı hatırlayamadım )
neyse şimdi bir tane çocukları var
ama malesef dışardan göründüğü gibi değilmiş
''çok mutsuzum'' dedi
ve ben o an zaten dolan gözlerime daha fazla hakim olamadım


eşine dair: aklımdaki tüm düşünceler bir anda değişti
resmen düşman olmuş hissediyorum kendimi

işin en acısı ne biliyormusunuz
boşanmayı da hiç düşünmemiş

kavga gürültümüz yok bana kötü de davranmıyor ama sevmiyorum diyor


cinsellik anlamındada çok büyük sorunlar yaşamışlar
o olaydfan sonra sağlıklı bir ilişkileri hiç olmamış

malesef evladına bile sahip olduğu gece
dişlerini sıkıp gözlerini kapatarak yaşamış

evladına olan sevgisini etkilemediğini söyledi

bense ne denir ?
sorusuna doğru bir cevap veremedim kendi içimde
oysaki söylemek istediklerim şunlardı
hayvan herif
dünyanın en iyi insanı olsa bile
bu hata onu hayvan yapmaktan kurtarmaz


boşannnn
demek istedim


gözüm birlikte oynayan kızlarımıza takıldı
dilimi ısırdım
çenemi kapattım
ve balkondaki eşlerimize çay servisi yaptım

başka ne yapılabilirdi ki ?
sohbet muhabbet uzadıkça uzadı
derken sevgime birde acıma ekleyen bu aile sırrını öğrendim
ben herzaman onları sakin sessiz kendi hallerinde kimseye zararı olmayan geçinip giden bir aile olarak bilirdim
eşinide bir çok kez takdir etmişimdir.
neyse uzatmadan konuya girmek istiyorum
üniversiteden beri arkadaşlıklarını bilirdik
evlilik öncesi de uzun bir birliktelik yaşadılar
biz aşk ve sevgi olduğunu düşünmüştük herzaman
meğer işin aslı öyle değilmiş
arkadaşımla eşi o dönemlerde ayrılık kararı almışlar (üniversitedeki flört dönemleri)
ancak eşi bu durumu kabullenmemiş
ve arkadaşımın rızası dışında onunla birlikte olmuş
tutucu bir aileye sahip olan arkadaşımda
kimseye birşey söylememiş ve okul biter bitmezde evlenmişlerdi zaten
ben bunları hiç bilmiyordum
hatta bu olayı yaşadığında yurda geç kalmış
biz sormuşuz nedenini ama söyleyememiş
(ben bu olayı hatırlayamadım )
neyse şimdi bir tane çocukları var
ama malesef dışardan göründüğü gibi değilmiş
''çok mutsuzum'' dedi
ve ben o an zaten dolan gözlerime daha fazla hakim olamadım
eşine dair: aklımdaki tüm düşünceler bir anda değişti
resmen düşman olmuş hissediyorum kendimi
işin en acısı ne biliyormusunuz
boşanmayı da hiç düşünmemiş
kavga gürültümüz yok bana kötü de davranmıyor ama sevmiyorum diyor
cinsellik anlamındada çok büyük sorunlar yaşamışlar
o olaydfan sonra sağlıklı bir ilişkileri hiç olmamış
malesef evladına bile sahip olduğu gece
dişlerini sıkıp gözlerini kapatarak yaşamış
evladına olan sevgisini etkilemediğini söyledi
bense ne denir ?
sorusuna doğru bir cevap veremedim kendi içimde
oysaki söylemek istediklerim şunlardı
hayvan herif
dünyanın en iyi insanı olsa bile
bu hata onu hayvan yapmaktan kurtarmaz
boşannnn
demek istedim
gözüm birlikte oynayan kızlarımıza takıldı
dilimi ısırdım
çenemi kapattım
ve balkondaki eşlerimize çay servisi yaptım
başka ne yapılabilirdi ki ?