kızlar ya dünden beri çok kötüyüm. bu konuda tecrübesi olanlardan yardım istiyorum. dün erkek arkadaşım bize geldi ikimiz yeniden üniversite sınavlarına girmeye karar verdik. beraber çalışıyoruz. herşey başta çok güzeldi çalıştık. dinlenmek için çay yaptık. o sırada annemle babamda geldi. beraber oturduk muhabbet etmeye başladık. ama annem çok iğneleyici konuştu onunla. erkek arkadaşım olduğunu bilmiyorlar. 5 yıllık bir arkadaşım ama birşeyler sezdikleri için sürekli bir açık yakalama çabası içindeler. babam hele hiç konuşmadı. telefonunun kulaklığını takıp müzik dinledi. ben çok kötü hissettim kendimi. oda çayını zor içti. resmen kaçtı. sabah konuştuk. beni evdekilerin huzursuz ettiğini bu yüzden üzülmemem için birdaha bize gelmeyeceğini söyledi. ben ne yapacağım. hem ailemle anlaşsın hemde birbirlerine alışsınlar isterken herşey en başa döndü. ya işin en kötüsü annem bu kızın aklına üniversite fikrini senmi soktun diye bir soru sormasıydı. sanki çok kötü birşey yapıyoruz. yada benmi yanlış yapıyorum biryerlerde.onun annesi bana ne kadar sıcak davranıyor. ikinizde okulu kazanın hayatınızı beraber elinize alın diye elinden geleni yapıyor. biz birbirimizle çok iyi anlaşırken bu üçüncü kişiler yüzünden aramıza mesafe giriyor. etkilenmemek için uğraşsakta olmuyor. daha işler en başındayken böyle ailesi ile uğraşan varmı. neler yaptınız. yada ben ne yapmalıyım? benneyaptımki fisfisfis