Sağlığınızdan önemli değil üniversite yaşamı. Zaten eski havası filan da yok üniversitelerin.Ama universite hayatimi yasayamamak oyle koyuyor ki
Benim en yakin arkadasima da dermatit teshisi konmustu.Yüzünde ve vücudunda sorunlu bölgeleri pamukla elma sirkesi ile silerdi. Bir de sari kutulu bi kremi(kortizonsuz)hep yaninda tasirdi, adini veremiyorum sanirim buradan ama bas harfi c.. duymussundur. Cok iyi hatirliyorum kullandigi andan itibaren hicbir seyi kalmadi cildi simdi bebek gibi.. Cok arastirmisti cok doktora gitmisti, o kremden hala bahseder mucizevi diye.. Sana da kremin adini yazarim ama lütfen lütfen doktoruna danismadan kullanma.. belki de kullanmissindir ama bilemiyorum. Ayrica sakın kendini yipratma bu kadar, bu hastaligi geciren ve cozume kavusan benim bizzat en yakin arkadasim..
Cok gecmis olsun. Yurtdisinda falan da tedavisi yok mu acaba? Umarim bir care bulunur.
Elma sirkesini denedim maalesef işe yaramadı
Coresatin dediginiz ilaç, biliyorum onu da. Denemedim ama forumlarda artik etki etmedigi formulunun degistigi ve eskiden iceriginde kortizonsuz denmesine ragmen kortizon oldugu soyleniyor
Dedigim gibi ilaclar caresiz kaliyor bana
Niyeyse bende yaşadığın stres nedeniyle bu hastalık tetiklenmiş gibi geldi. Çünkü ünide okurken bende birçok hastalık sahibi oldum mide kramplarından tut migrene kadar en sonra da dermatit oldum şaka gibi. Derin için sana acilen yulaf lapası yapmanı ve yulaf özlü bir krem yapıp tüm derine uygulamanı öneririm. Ayrıca okulu dondur ve stresten uzak dur.Hukuk okuyorum, dondurmasam da devam zorunlulugu yok sadece sinavlara gelerek bitirebilirim
Ama universite hayatimi yasayamamak oyle koyuyor ki
Benim en yakin arkadasima da dermatit teshisi konmustu.Yüzünde ve vücudunda sorunlu bölgeleri pamukla elma sirkesi ile silerdi. Bir de sari kutulu bi kremi(kortizonsuz)hep yaninda tasirdi, adini veremiyorum sanirim buradan ama bas harfi c.. duymussundur. Cok iyi hatirliyorum kullandigi andan itibaren hicbir seyi kalmadi cildi simdi bebek gibi.. Cok arastirmisti cok doktora gitmisti, o kremden hala bahseder mucizevi diye.. Sana da kremin adini yazarim ama lütfen lütfen doktoruna danismadan kullanma.. belki de kullanmissindir ama bilemiyorum. Ayrica sakın kendini yipratma bu kadar, bu hastaligi geciren ve cozume kavusan benim bizzat en yakin arkadasim..
Seboreik dermatit denildi. Ama bendeki en ileri safhasi sanirim.
Stresim cok yuksekti evet. Ama yaz tatilinde gayet rahat olmama ragmen allahin her gunu bu hastalikla uyandim. Bir gun dahi rahat vermedi.
nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Bi cok hastaligin temelinde gluten var zaten. Mide, bagirsak, tiroit, alerji ve yine cilt hastaliklarinda da. En aza indirgemek lazim.Çok geçmiş olsun. Glutensiz beslenmeyi denediniz mi? Ro... denilen, daha çok sivilce tedavisinde kullanılan ilacı denediniz mi? Yabancı forumlardan insanlar nasıl azaltan çareler bulmuşlar araştırdınız mı?
Canim ben de universite doneminde yasamistim , kortizonlu kremle geciyordu ama surekli tekrarliyordu ve kortizonlu krem uzun sure kullanilamiyor biliyorsun , oncelikle tedavisi yok hep boyle yasiycam diye dusunme ben de oyle dusunuyordum ama bi nemlendiriciyle kurtuldum esas olan cildin nem dengesini saglamasina yardmci olmak , nem dengesini saglayamadigi icin bu hastalik cikiyir kizariyor yaniyorsun , sebamed gunluk bakim kremi al duzenli kullan sabunla yikamaktan kacin cildini. Once kortizinla bastr hastaligin atak evresini sonra tekrarlamamasi icin duzenli olarak bu nemlendiriciyi sur ben boyle atlattim.nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Seboreik dermatit denildi fakat supheliyim cunku hastalik hicbir ilaca cevap vermiyor
Bu yorumu gördüm bir ilave daha yapayım, hiçbir ilaç kar etmedi dendiğinde direkt iş sizde bitiyor demek oluyor çoğu kez bu.
Bakın kendimde yaşadığım cilt problemleri ve maceralarını anlatayım, belki biraz rahatlarsınız.
15 yaşında filandim bir anda süratle cildim bozuldu, öyle böyle değil... Ergenlik dediler, krem vb hiçbir şey ise yaramadı. Karaciğer kaynaklı vb dediler, o çok bilindik ve herkeste ise yarayan r... adlı ilacı kullandım, sadece dudaklarımın kuruyup param parça olduğuyla kaldım. Beslenme dediler, perhiz vs vs... Olmadı.
Rahat bir 3 senede bende ne özgüven kaldı, ne insan içine çıkma isteği ne başka bir şey. Psikolojik olarak yıprandım. Unutmama da izin vermezdi görenler, sağ olsunlar,sorar dururlardı. Ama bir noktadan sonra kabullenme geldi, öyle de böyle de sivilceliyim, ya sivilceli ve hayatı iskalamis biri olurum, ya sivilceli ve hayatını yaşayan biri olurum dedim. Aynaya bakmadan gün geçirmeyen ben, haftalarca aynaya bakmadım. Şaka gibi ki, bir süre sonra kendiliğinden azaldı.
İstanbulda kolsuz Agop lakaplı sağlam bir doktor var, ona da gitmiştik, senin sorunun kendini çok sıkman demişti, verdiği kremler ve yönlendirdiği merkez ile iz tedavisine başladım ve bitti.
Ne zaman sınır, stres halinde olsam, cildime vurur benim.
Bir ikinci olay da sackiran... Ensemden aslidigimda, koca bir avuç saçın nasıl elime geldiğini o şaşkınlık ve korkuyu... Kirpiklerin eline geldiğinde ne hissettiğini anlayabiliyorum bu yüzden.
Yine dermatolog kapısını çaldık, o bölgeye kortizon iğnesi vurmaktan başka çare yok ki bunun da etkisi %30 dediler. Saç çıkabilir de cikmayabilir de... En azından ilerlemesi yavaslasin, dursun dediler...
İğne yapıldı ve benim saçım dökülmeye devam etti. Kel kalacağım ya dedim, her banyoda pat pat yere düşerdi suyla beraber tutam tutam..
Ne zaman ki "Aman dünyanın derdi beni mi gerdi! Peruk takarım len, gider fıstıki yeşiline kadar boy boy peruk alırım be!" dedim, salladım umursamadım, 2 aya kadar saçlarım minik minik kökten gerisin geri çıkmaya başladı. Şimdi zaten belimde saçlar.
İş sizde bitiyor. Kafanızda.
Zor, fiziki görüntüyü kafaya takmamak zor, ama kaybedecek bir şeyiniz yok. Kabullenince inanın olumlu bir şeyler yaşanacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?