- 29 Ocak 2013
- 6.066
- 578
- 198
- Konu Sahibi Benanneyiim
-
- #41
Haklısın. Kucağına aldığı zaman keşke daha önce yapsaydık diyeceğini biliyorum. Neyse beklerim. Allah sağlık versin de olur:)
Evet ama şu da var.
Bayanların içinde her zaman bebek isteği ve sevgisi var.Ama babalar da kucaklarına aldıkları gün başlar bu
Aaa ne güzel:)
Sanmıyorum ikinci çocuğunuz sonuçta bi kat daha tecrübeli olucaksınız..
İnşallah sağlıklı bi şekilde kucağınıza alırsınız:)
Cinsiyeti ne
Siz cok rahata alismissiniz birazda bencilsiniz galiba,yani kötü anlamda demiyorum ama kendi rahatiniza düskünsünüz...Keske iyice annelige hazir olunca cocuk sahibi olsayiniz, ozamanda acemilik cekilirdi ama sizin düsünme tarzinizi ben yanlis buldum...kimse heleki ilk cocukta bebege nasil bakilir pratikte bilmez,korkar,acemilik yasar ama bunlar zamanla rayina oturur ama yok kusmuktan sonra banyo yapmak yok ben evde duramam falan gibi cümleleriniz bebeginizden önce kendinizi düsündügünüzü gösteriyor bana...bi evladin bi mucize oldugunu unutmayin hic...ne kadinlar var neler vermezler bi benek sahibi olmak icin,sizin allaha sükür var...bunlari düsünün,birakin kussun,isesin,batirsin...siz ona herseyi ögretin ve emin olun bununla gurur duyacaksiniz...biraz fikirlerinizi degistirin eminim cok iyi bi annesiniz yanliz iste degisiklik size tuaf gelmis...bebeginizle mutluluklar...:))
aaaa ilk defa gördüm böyle bisey bide cok tatli durmus
kullanmadim bilmiyorum, sen kullaninca memnun kalirsan yaz banada, belki kizimda lazim olur.
benim oglumda kafasina su gelince aglardi, bende oyun bittikten sonra tam ciimadan kafasini yikardim.
Haklısın. Kucağına aldığı zaman keşke daha önce yapsaydık diyeceğini biliyorum. Neyse beklerim. Allah sağlık versin de olur:)
bu sefer kiz insallah.
bilmemki her cocuk ayri bir tecrübe, bu nasil olur bilmem.
bide benim oglum prematüreydi yani ilk zamanlar bakimi cok daha zordu, insallah kizim dokuy aylik dogar
Bakıcı olduğundan dolayı bebeğinizle vakit geciremediniz ve yeterince anne duygusunu tadamadınız o yüzden hep bunlar tek cözüm daha fazla zaman gecirmeniz
Ayrica diger anneler gibi hissetmiyorum kendimi...kustuktundan sonra banyo yaptim...
Bunu siz yazdiniz ve bende ona göre yorumumu yaptim...bi arg niyetim yok,size kötü annede demedim eminimki evladiniz icin caninizi verirsiniz,ben sizi yargilamiyorum ki,yazdiklariniza göre düsüncemi söyleim... Cocuk yaparkende kimseye sormak zorunda degilsiniz, cevabinizi cok yadirgadim... Cocuklari sevmekle, kendi cocugunu yetistirmek cok farklidir, anneliginde yasi olmaz...nasilda hemen kötüye cekiyorsunuz... Aslinda bende diger arkadaslar gibi tavsiyelerde bulunum ama ayricada sizin suanki düsünce tutumunuzu elestirdim, bu kötü bisey degilki, bencillikze kötü anne oldugunuzu göstermez... Ama evet her türlü yorumuma acigim diyosunuz ama kusura bakmayinda cevabinizdan biraz farkli bi düsunceye kilicinizi cikardiginizi gösterdiniz...
Siz yorumu nasil anlarsaniz anlayin ben yinede biran önce bu aslinda ufak olan sorunlari asmanizi ve bebeginizle güzel vakitler gecirmenizi diliyorum...Allaha emanet olun...
Öncelikle bebeğiniz analı babalı büyüsün inşAllah.
Size diğer arkadaşlar gibi pembemsi bir yorum getiremeyeceğim malesef.
Demişsiniz ki;'evde bunalıyorum'..
Pardon arkadaşım ama,kendi huyunuzu bile bile neden bir bebek sahibi olmaya karar verdiniz,yada kaza ile oldu diyelim..Kaza ile olsa bile,bir kadına annelik iç güdüsü bir anda tetikler bazı şeyleri..
Bende çocuğumu tek başıma büyütüyorum,benim yaşımda 26..
Hepimiz an gelir,gün gelir bunalırız evde,fakat bir annenin sorumluluğu daha ağır basar.
'Bu bebek benim,bana ihtiyacı var' iç güdüsü ile bebeğinize şevkle bakmanız gerekir diye düşünüyorum.
Çocuk bakıcısına güvenerek çocuk büyütülmez,önce siz bakacak güce sahip olmalısınız,gerisi teferruat.
Annelik illa ki bir bebeği görür görmez tavan yapmak değil bana göre,iç güdülerinize hak veriyorum..
Fakat bebek bakımı çok farklı birşey,insan bir kediye bile annelik iç güdüsüyle nasıl davranıyor..
Lütfen kendinize gelin bir an önce..
Sizin sorumluluğunuz çok büyük artık..
Bakın benimde ilk çocuğum..annem 15-20 gün lohusayken yanımdaydı..
İnanır mısınız,bebeğimin altını bile anneme aldırmıyordum..
İlla kendim alacağım,annem bile olsa içime sinmiyordu işte..
Yani sorumluluklarımızın farkına varmak lazım..
Bende lohusalık dönemini çok ağır atlattım kendimce,fakat lohusalık dönemi 8 ay sürmemeli arkadaşım.
Bebeğinizin güçlü bir anneye ihtiyacı var,anneliğinin farkına varmamış,güçsüz bir kadına değil.
Çocuğunuza sarılın,bütün gece göğüsünüzde uyutun,ona bambaşka duygularla sarılın uyandığınızda.
Onun güçlü bir anneye sahip olduğunu hissettirin.
Dağlar kadar büyük olan anne yüreğine sahip olduğunu hissetsin.
Lütfen ona sarılın sımsıcak..ve kendinize deyin ki;
'ben çocuğumu yalnız ve misler gibi büyüteceğim,dünyada ikimiz bile kalmış olsak ben çocuğuma yeterim'
Canim Allah bebegine saglik sihhat versin zamanla herseyi halledersin.benim oglumda 5 aylik calisiyordum ama oglum icin ara verdim.ilk baslarda o kadar korkuyordum ki ay orasi acir ay burasina birsey olur diye 40 gun ann3m yanimda kaldi sonra dedim olmaz artik son7cta ben8m bebegim ve benim bakmam lazim...simdi o kadar alistimki kucagimdayken ev supuruyorum :)) bu arada ben banyo yaptirirken bumbo oturaklar var internetten bak ona koyup yaptiriyorum ici su dolunca seviniyor korkmuyo :) bakici ayrilsin hic korkma sana alissin bebegin biraz uzak kalmissiniz gibi herseyi halledersin zamanla. .:)
Benim kuzenimin kızı da aynı (kuzenim nerdeyse annemle yaşıt aralarında 5 yaş var o yüzden onun kızlarını kuzen biliriz biz :) ), onüç yaşında 2. kardeşi doğdu, 6 aylıktan bu yana o bakıyor annesi hep ona atıyor biraz bencil de :) şimdi emremiz üç yaşını dolduracak hala ablası bakıyor
Cevabınız ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim öncelikle.Sizinde çocuğunuz varmış aynısını sizin içinde temenni ederim.
Evet yapı olarak evde durabilecek bir yapıda değilim.Önceki yorumlarda da bahsettim.Bebek sahibi olmak evden hiç çıkmamak anlamına gelmez bence.Ben demiyorum ki bebek doğduğu gün gezelim tozalım.Ya da bebek hastayken dışarı çıkalım eğlenelim.Kusursuz insan yoktur,insanları huylarına,karakterine göre bebek sahibi olur yada olamaz diye sınıflandıramayız düşüncesindeyim ben.Örneğin sizin kötü huyunuz da sinirli olmanızdır belki,örnek veriyorum,ben size gelip diyor muyum neden bebek sahibi oldunuz diye..Başka bir arkadaşın kötü huyu inatçılığıdır,diyor muyuz ona neden bebek sahibi oldunuz diye..
Bebeğim kazayla olmadı gayet isteyerek ve planlı bir şekilde doğurdum..
Sanırım yanlış anladınız,bebeğimi sevmiyorum büyütmek istemiyorum gibi bir şey yazmadım ben.Sizin yorumunuzdan sonra döndüm tekrar okudum yazmamışım..
Canım ben çocuk bakıcısına güvenmedim kesinlikle.Bebeğin 1. ihtiyacı olan kişi annedir..Benim zaten bakacak gücüm fazlasıyla var..
Kesinlikle haklısınız,bebek bakımı çok özel ve farklı bir şey.İçimde merhamet duygusunu bolca bulundurduğuma inanıyorum.Bütün canlılara merhatmet ederim..Annelik iç güdülerime de güveniyorum demek oluyor bu.
İnanın ki sorumluklarımın gayet bilincindeyim..8 aydır lohusalık dönemim sürmüyor zaten,kendi çıkarımınız bu ..
Yeterince güçlü bir anne ve kadın olduğuma inanıyorum.Bu beniim düşüncem değil yalnızca,etrafımdakiler de bu konuda beni takdir etmiştir.
'Anneliğinin farkına varmamış' inanır mısınız bunu okuyunca bi an duraksadım.Sanırım farkına varmadan yazdınız.Bu gerçekten ağır bir söz..Buna cevap bile vermeyeceğim..Başka birisinin size bunu dediğini düşünün ve empati yapın lütfen..
Bebeğim zaten anne güvenine sahip olduğunun farkında.Bebeğimle ilişkim o kadar güzel ki..İsterseniz size ınstagram hesabımı vereyim özelden,görün gözlerimizdeki mutluluk ve ışıltıyı..
Belki yorumları okumamışınızdır,bir kez daha söylüyorum
Bebeğimle ilişkimde hiç bir sorunum yok..Olsaydı emin olun ki buraya yazı yazıyor olmak yerine çoktan bir pedagoğun yanında olurdum.
Sadece pratik olamamaktan dolayı açtım bu konuyu..Konuyu açtığımda çok duygusal bir andaydım..Ondan dolayı biraz daha dramatik yansıtmış olabilirim durumu..
Tekrar tekrar teşekkür ediyorum
Meraba arkadaşlar,
Önceki konumda bahsetmiştim.Bebeğim doğduğundan beri bakıcımız bizimle beraber.Bebeğim şuan 8 aylık.
Ve bakıcımızın işi bırakma durumu var.Bugün işimden izin aldım.Evde bebeğimle yalnızım.
Ama inanın ki kendimi yeterli hissetmiyorum.
Bezini bile değiştiremiyorum sanırım.
Banyo yaptırayım dedim banyoya soktum,yıkayamadım.Sürekli ağladı..
Beşiğinden alırken,beşiğine yatırırken hep bir korku var içimde..
Ayrıca diğer anneler gibi hissetmiyorum kendimi..Mesela bluzumun yakasına kusunca kendimi çok kötü hissettim,duşa girdim falan..
Bunlar normal şeyler mi yoksa sorun bende mi?
Lütfen yargılamayın beni sizden yardım istiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?