- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #41
Maşallah sizlere
Bir çeşit romatizma hastasi olan arkadasim 40 yasindan sonra ikizlerini buyuttu yurtdisinda kari-koca. Arada sirada boyle haftada 4-6 saat falan bakici geldi de arkadas cikti bi yuruyus yapti.
Ben ikinciyi 38de dogurdum. Esimle birlikte buyutuyoruz, hic yardim yok.
Valla değişir şuan 40 yasindakiler 20 gibi arkadaşım var 45 yaşında benden enerjikZaten beraber yaşıyoruz sadece düğün için havaların iyileşmesini bekliyoruz
istesem yarın nikah da yaparım sorun o değil
4 sene sonra 40 olucam enerji kalmaz ki çocuğa
şahsen çocukluğu b.k gibi geçen biri ve çocuğum doğduğundan beri tek başıma her konuda her anlamda büyüten biri olarak söylüyorum, çok zor. özellikle bu yaştan sonra kolay olmaz. bence iyi düşünün bir desteğiniz yoksa ve kendinize güvenmiyorsanız çocuk yapmayın.Merhaba baharda evleneceğim inşallah, 36 yaşına giriyorum nişanlım da aynı, şimdilik şükür sağlık sorunumuz yok ama 40 olmadan da çocuk istiyorsak yapmalıyız, şimdi çekincelerim var.
Nişanlım yardım eder zaten şu an yemek vs hep o yapıyor, ama sonuçta asıl sorumluluk annede oluyor bu bir gerçek. Ben hiçbir zaman aşırı çocuk isteği olan biri olmadım çocukluğum b.k gibi geçtiği içindir belki de :)
Nişanlımın ailesi de öteki toruna bakıyor ama çok bunalıyorlar onlara da çok güvenim yok.
Çok kararsızım asla pişman olup bir çocuğun hayatını mahvetmek istemiyorum
Valla değişir şuan 40 yasindakiler 20 gibi arkadaşım var 45 yaşında benden enerjikama siz istiyor gibisiniz çocuğu o zaman hakkınızda hayırlısı olsun
şahsen çocukluğu b.k gibi geçen biri ve çocuğum doğduğundan beri tek başıma her konuda her anlamda büyüten biri olarak söylüyorum, çok zor. özellikle bu yaştan sonra kolay olmaz. bence iyi düşünün bir desteğiniz yoksa ve kendinize güvenmiyorsanız çocuk yapmayın.
bende aynı şekilde düşünüyorum, kızım benim yaşadıklarımı yaşamasın diye didinip uğraşıyorum. ama inanın kolay değil. eşinizi bilmem eğer düzgün bir insansa ve çocuğuna bakacak gücü varsa yapın. ama inanın zor.Allah kolaylık versin
Benim de çocukluk b.k gibi hatta daha yeni konu açtım
Yaş olarak kendimi yaşlı hissetmiyorum geçen bir teyze öğrenci misin dedi
Sadece ruhsal olarak yaşlıyım ve benim mutsuz çocukluğumu kendi çocuğuma yaşatırsam ölürüm üzüntümden
bende aynı şekilde düşünüyorum, kızım benim yaşadıklarımı yaşamasın diye didinip uğraşıyorum. ama inanın kolay değil. eşinizi bilmem eğer düzgün bir insansa ve çocuğuna bakacak gücü varsa yapın. ama inanın zor.
Kızım doğdu ilk birkaç gün haricinde 11 Ay boyunca eşimle beraber baktık büyüttük. Sonra çalışmaya başladım anneanne/babanne destek oldu. 36.ayda kreşe vereceğim ama aileler bakmasaydın 24.ay itibariyle verirdim o süre zarfında çalışmazdım.
Şunu çok anlamıyorum ben çocuğu yaptım hadi aileler bize her gün gelsin baksın biz onlara her gün gidelim çocuğu sürekli onlara bırakıp gezelim vs... Bunlar çok mantıklı şeyler değil.
Eğer bakabileceksek sahip olmalıyız.
Hiç böyle 1 saatlik yardım bile görmeden iki çocuğumuzu gül gibi büyütüyoruz ailelerden uzak bir şehirde. Yenidoğan zamanlarinda ve hamilelik zamanlarımda(riskliydi) destek görmüştüm çok sağ olsunlar ama çocuğu büyütmek anne babanın görevi ya zaten genelde herkes tek başına büyütüyoryardım etmesi manasında dedim , yoksa tabi ki annem emzirecek değil mesela :)
ben hasta iken mesela 1 saat bakması bile bazen çok ihtiyaç olabilir
Allah bağışlasın fakat demek istediğim bu değil zaten aileler baksın diye çocuk yapmam
Yani şöyle anlatayım diyelim mesela eşim iş gezisinde
Ben tekim bebek hasta oldu ben de hastayım ki bazen ben hasta olunca yatağımdan kalkamıyorum
O durumda arayacak birinin olması bile kafamda güven olur bilmem anlatabildim mi
Yaparsın neyin eksikAy evet istiyorum hatta kedili köpekli çocuklu kocaman evli yaşam ama bazen yapamaz mıyım diyorum
BenTek başıma kimsemin olmadığı bir şehirde büyütüyorum. Çocuk büyütmek zor arkadaşım hele çok da yanıp tutuşmuyorsan çocuk için, ileri yaşın getirdiği yorgunluk ve tahammülsüzlük de eklenirse bence macera aramayın. karı koca hayatınızı yaşayın derim. Yine de bu konularda böyle rahatça yorum yapmayı pek doğru bulmuyorum bu fikrimi de çekinerek söylüyorum size inanın. Kalbinizin sesini dinleyin. Ama kolay değil. Atıyorum hastasınız bir doktora bile çocuğunuzu annenize kayınvalidenize bırakıp gidemiyorsunuz olmadıkları için. Doktoru geçtim hastayım yatayım az dinleneyim iyileşirim diyemiyorsunuz. Yani aile desteği ile çocuk büyütmek ile tek başına çocuk büyütmek arasında uçurum fark var diye düşünüyorum.
Valla ben romatizma hastasıyım suan da hamileyim. Çalışıyorum. Geçmeyen ağrı içindeyim kemiklerim sızlıyor. Gerçekten içinizde hevesiniz de yoksa bu yola girmeyin. Sağlık + istek olmalı aksi takdir de işkence
Anladım. 2,5 yıllık süreç içinde sürekli sağlıkla imtihan olduk. Kızım 2,5 Aylıkken ameliyat olmam gerekti. O gün annemler baktılar ama gece kızım asla susmadıpı için eşim yanımıza getirdi sabaha kadar o ilgilendi. Tam o günlerde annem de kayınvalidem de çok ağır bir grip atlattılar bize bulaşmasın diye gelemediler. Eşimle kendi kendimize idare ettik.
Eşimle de konuşuyoruz kimsemiz yok gibi davranıyoruz bazen diye ama böyle olması daha iyi hissettiriyor. geçen hafta yerimden asla kıpırdayacak halim olmadı. Öyle ağır bir soğuk algınlığı geçirdim ki. Günlerce yemek yiyemedim değil ki kızıma yemek yapmak. Baba kız idare ettiler.
İnsanız dünyanın diğer ucunda da olabilirz. Annenizle olan kısmı biliyorum. Eğer bir bebeğiniz olursa da eşinizke destek olarak ilerleyeceksiniz. Çok zorda kaldığınız durumlar için ise babanne düzenli olmasa bile bakımda destek olur diye düşünüyorum
10 senelik evliliğin ardından yaşımız geçiyor yapalım bari bir tane çocuğumuz olsun diyerek yaptık
35 yaşındayım kariyerim tamam dünyayı gezdim yedim içtim hani içimde aklımda bir şey kalmadı çocuk varken yapamam dediğim
Kayınvalidem çok yardımcı işimiz olur gelir iki saat bakar Yemeğimizi yapar yeri gelir eğer o gün biz yapacak fırsat bulamadıysak
Eşim evden çalışıyor çok destek oluyor sağ olsun her konuda
Yine de çok zor bakın küçük değil büyük harflerle çok zor
Çocuğumu çok seviyorum onsuz hayat artık düşünemem ama biri çocuk yapma kararı almadan önce beni bir simülasyona sokup bu zorluğu yaşatsaydı bilmiyorum sanırım çocuksuz hayatı tercih ederdim
Annelik çok kutsal çok güzel olabilir ama herkese göre değil bu çok açık ama herkesin dile getirmediği bir gerçek
O yüzden iyi düşünündestekli bile çok zorlanıyorum ben desteksiz düşünemedim bile şimdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?