2 çocuğumu da kendim büyüttüm biri 11 biri 7 yaşında. Zorlandığım zaman elbet oldu ama halloluyor. Eşim yoğun çalışıyor o yüzden evde etkisi azdı şu anda da tüm eğitim hayatları ve sosyal hayatları bende. Ev düzeni vesaire yardımcım yok ama halloluyor.Merhaba baharda evleneceğim inşallah, 36 yaşına giriyorum nişanlım da aynı, şimdilik şükür sağlık sorunumuz yok ama 40 olmadan da çocuk istiyorsak yapmalıyız, şimdi çekincelerim var.
Nişanlım yardım eder zaten şu an yemek vs hep o yapıyor, ama sonuçta asıl sorumluluk annede oluyor bu bir gerçek. Ben hiçbir zaman aşırı çocuk isteği olan biri olmadım çocukluğum b.k gibi geçtiği içindir belki de :)
Nişanlımın ailesi de öteki toruna bakıyor ama çok bunalıyorlar onlara da çok güvenim yok.
Çok kararsızım asla pişman olup bir çocuğun hayatını mahvetmek istemiyorum
Iki çocuğu eşimle ikimiz buyuttuk. Aileden destek almadık zaten onlara güvenip yapmadık cocuklari. Çalıştığım için kızımda bakıcı tuttuk, 3 yaşta kreşe başladı. Oglum pandemi donemi çocuğu eşimle ikimiz büyüttük, 3 yaşta kreşe basladi.Merhaba baharda evleneceğim inşallah, 36 yaşına giriyorum nişanlım da aynı, şimdilik şükür sağlık sorunumuz yok ama 40 olmadan da çocuk istiyorsak yapmalıyız, şimdi çekincelerim var.
Nişanlım yardım eder zaten şu an yemek vs hep o yapıyor, ama sonuçta asıl sorumluluk annede oluyor bu bir gerçek. Ben hiçbir zaman aşırı çocuk isteği olan biri olmadım çocukluğum b.k gibi geçtiği içindir belki de :)
Nişanlımın ailesi de öteki toruna bakıyor ama çok bunalıyorlar onlara da çok güvenim yok.
Çok kararsızım asla pişman olup bir çocuğun hayatını mahvetmek istemiyorum
Hem calisiyorum hem 'tek' basima cocuk bakiyorum. Kac kisi bakmali cocuga anlamadim. Esimle biz variz, butun koyu mu cagirmamiz lazim?Merhaba baharda evleneceğim inşallah, 36 yaşına giriyorum nişanlım da aynı, şimdilik şükür sağlık sorunumuz yok ama 40 olmadan da çocuk istiyorsak yapmalıyız, şimdi çekincelerim var.
Nişanlım yardım eder zaten şu an yemek vs hep o yapıyor, ama sonuçta asıl sorumluluk annede oluyor bu bir gerçek. Ben hiçbir zaman aşırı çocuk isteği olan biri olmadım çocukluğum b.k gibi geçtiği içindir belki de :)
Nişanlımın ailesi de öteki toruna bakıyor ama çok bunalıyorlar onlara da çok güvenim yok.
Çok kararsızım asla pişman olup bir çocuğun hayatını mahvetmek istemiyorum
Hem calisiyorum hem 'tek' basima cocuk bakiyorum. Kac kisi bakmali cocuga anlamadim. Esimle biz variz, butun koyu mu cagirmamiz lazim?
Çocuğa zaten anne baba bakar. Ekstra bi durum olduğunda ilk doğduğu zamanda biri yanınızda size yardımcı olabilir ama onun haricinde çocuk sorumluluğu size ait. 3.5 yaşında oğlum 2 kez babaannesi baktı bi kaç saatliğine o da yakın zamanda. Hastane işi vs olduğundada teyzesi baktı çok nadirdir o da.
Bence çok haklısınız.Cocuk olduktan sonra insan eş dost akraba arıyor.Sadece bakmak da değil ki sorun.Yeri geldiğinde sosyallesmek, yeri geldiğinde hasta olduğunuzda bir yakininizin yardımda bulunmasi.Bunlar insanı çok rahatlatan şeyler.ihtiyacin olduğunda cagirabilecek birinin olması bile inanın bir lütuf.Benim etrafında da çoğu insanın eşi dostu akrabası ,annesi veya kv si yanında.Of neden bu tepki hemen anlamadım ? Köy falan çağıralım mı dedik, destekten bahsediyoruz insanız kendi memleketimde değilim kimsem yok sadece nişanlım var insan kendini tabiki tek hissediyor
Çocuk da büyütmedim tecrübesizim bazen yanınızda olmasa bile alo deyip destek alacağınız insan bile rahatlatır sizi
Burdaki destek bile nelere kadir
Ben hayatım boyunca her şeyi tek başıma yaptım ve çok bunaldım artık bu durumdan
Etrafımda bakıyorum kadın ikizlere hamile banane babaannesi bakacak yemeği o yapacak ben akşam gidip yemeğimi yiyip bebeğimi alıp eve geçicem diyor insan özeniyor
Bu annelik olmuyor ama bu taşıyıcı annelik oluyor zaten . Siz bu mantıkla çocuk yapmayın . Çocuğun asıl bakimvereni anne ve babasıdır . Destek almak ayrı çocuğu başkasına paslamak ayrı . Siz kayınvalide baksın bende çocuğum var diyeyim diye çocuk yapmak istiyorsunuz yapmayın bu kadar istemiyorsanız sizin cocuklugunuz b*k gibi geçti diye niye başka bir çocuğa aynı şeyi yaşatmak istiyorsunuz .36 yaşında kocaman kadinsinizEtrafımda bakıyorum kadın ikizlere hamile banane babaannesi bakacak yemeği o yapacak ben akşam gidip yemeğimi yiyip bebeğimi alıp eve geçicem diyor insan özeniyor
Öncelikle bu kadar hassas ve bilinçli düşünen bir anne adayı görmek ne kadar güzel... Bende anneyim ve size tecrübelerime dayanarak birseyler söylemek isterim. Ben biraz annem gibi düşündüm maalesef ki yaşım da ufak olduğu için düşünmek zorunda kaldım anneler hep doğruyu yapar ya bizim gözümüzde neyse ilk çocuğumun kararını verdim Rabbım de nasip etti doğurdum sonra annem bir tane daha yap ikisi bir çıksın aradan sonra dönüp dolaşıp başa dönme hadi annedir dinleyelim dedik onu da yaptık işte o zaman ayvayı yedim iki çocuğun küçük olması gerekli sevgiyi verememek haldur huldur büyümeleri ve hiç birsey anlamamış olmamda çabası çok üzücü dönemlerdi ilk çocuğu 5 yaşına getirmeden asla çocuk yapmayın derim bu benim düşüncem. Sonra bu kardeşin ne yaptı bu ne ya Tayyip gibi hajsjsjdj neyse ilk iki çocuğa doyamadım ne olduğunu anlamadım diye 7 yıl sonra 3. Yaptım he iste onda çok güzel anladım herseyi içimde kalmadı benim önerim bunlar canım Rabbım gönlünce versin inşMerhaba baharda evleneceğim inşallah, 36 yaşına giriyorum nişanlım da aynı, şimdilik şükür sağlık sorunumuz yok ama 40 olmadan da çocuk istiyorsak yapmalıyız, şimdi çekincelerim var.
Nişanlım yardım eder zaten şu an yemek vs hep o yapıyor, ama sonuçta asıl sorumluluk annede oluyor bu bir gerçek. Ben hiçbir zaman aşırı çocuk isteği olan biri olmadım çocukluğum b.k gibi geçtiği içindir belki de :)
Nişanlımın ailesi de öteki toruna bakıyor ama çok bunalıyorlar onlara da çok güvenim yok.
Çok kararsızım asla pişman olup bir çocuğun hayatını mahvetmek istemiyorum
Benim çevremdeki herkes ama herkes bebeğine anneanne-babaanne bakıyor destek oluyor, ben bunu talep etmiyorum ama yapabilir miyim diye de korkuyorum romatizmam var bazen yataktan kalkamayacak derecede kas ağrılarım oluyor çocuk büyütmedim bilmiyorum fikir almak için açtım konuyu
İşte benim etrafımda o teyze bile yok
Hiç özenilecek bir durum yok inan ki.Of neden bu tepki hemen anlamadım ? Köy falan çağıralım mı dedik, destekten bahsediyoruz insanız kendi memleketimde değilim kimsem yok sadece nişanlım var insan kendini tabiki tek hissediyor
Çocuk da büyütmedim tecrübesizim bazen yanınızda olmasa bile alo deyip destek alacağınız insan bile rahatlatır sizi
Burdaki destek bile nelere kadir
Ben hayatım boyunca her şeyi tek başıma yaptım ve çok bunaldım artık bu durumdan
Etrafımda bakıyorum kadın ikizlere hamile banane babaannesi bakacak yemeği o yapacak ben akşam gidip yemeğimi yiyip bebeğimi alıp eve geçicem diyor insan özeniyor
Hele çalışırken de ne zordur di mi?Hem calisiyorum hem 'tek' basima cocuk bakiyorum. Kac kisi bakmali cocuga anlamadim. Esimle biz variz, butun koyu mu cagirmamiz lazim?
Benimde iki komşum var biri anneanne biri babaanne çocuklara onlar bakıyor. Bence annenin bakması en sağlıklısı. Allah dağına göre kar verir, insanın evladı söz konusu olunca kendi ağrısı acısı geçiyor.Benim çevremdeki herkes ama herkes bebeğine anneanne-babaanne bakıyor destek oluyor, ben bunu talep etmiyorum ama yapabilir miyim diye de korkuyorum romatizmam var bazen yataktan kalkamayacak derecede kas ağrılarım oluyor çocuk büyütmedim bilmiyorum fikir almak için açtım konuyu
İşte benim etrafımda o teyze bile yok
Ben tek çocuk büyüttüm, yakınımda al yarım saat markete gideyim diyeceğim kimse yoktu. Hastalanınca eşimle kim izin alacak kavgalarını bolca yaşadık. Ben zaten hiç hastalanmadım diyebilirim. Çocuktan önce sürekli aksırık öksürük olan ben çocuktan sonra bi hallere girdimTabii ki atlatılıyor ve bir şekilde büyüyor ama ben o 0-3 yaş arasını işe başlamak zorunda olmadan, bakıcı-kreş derdi olmadan geçirmek isterdim. Onun dışında başka aile bireyleri ile ve başka kurallarla büyüyen çocuktansa bir kaç yıl zorluk çekmeyi tercih ederim. Ama bence yakınlarda bazı dönemleri kurtaracak birinin olması inanılmaz rahatlatır.
Bence çok haklısınız.Cocuk olduktan sonra insan eş dost akraba arıyor.Sadece bakmak da değil ki sorun.Yeri geldiğinde sosyallesmek, yeri geldiğinde hasta olduğunuzda bir yakininizin yardımda bulunmasi.Bunlar insanı çok rahatlatan şeyler.ihtiyacin olduğunda cagirabilecek birinin olması bile inanın bir lütuf.Benim etrafında da çoğu insanın eşi dostu akrabası ,annesi veya kv si yanında.
Siz çocuk yapmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?